He felt the sun's ray reach his eyes, it was a stinging sensation and it woke him up from his sleep. Napaungol si Vince ng may maramdaman syang mabigat na nakapatong sa dibdib at sa may hita nya. He looked on his right side at muntik na syang mahulog sa kama ng makita nyang may nakayakap sa kanya.
Makinis na braso at pisngi. Mapula-pulang labi at matangos na ilong. Mahabang pilik mata at ang hindi nya makakalimutang signature trait na kulot na buhok ng dalaga. "Ka... Karinna." Paano nga ba nya ito malilimutan? Ang dating kakulitan na nahantong sa pagkakabuo ng emosyon na kahit kailan ay hindi nya akalaing mararamdaman para sa isang babae.
"Ke...kelan pa." Tanong nya sa dalagang natutulog ng mahimbing. His whisper hinted happiness, fulfilling his longing... He missed her much. After waiting for her to come, finally she's here. Ilang araw din syang solo dito, nag-iisa, naiinip at naghahanap ng makakausap.
He's happy to see her, yet was shy to face her at the same time. Paano nga ba nya makakalimutan... eh tandang-tanda nya ang nangyari sa kanilang dalawa pagkatapos ng Victory Party ng La Borrida, ang first teleserye na pinroduce ni Vincent.
Show me what you got. Parang kamakailan lamang ito nangyari. Sa lahat ng alaala nya ito ang pinaka tanda nya, ang tumatak sa isip nya.
At first he thought it was because they were both drunk kaya nagawa nilang dalawa ang kasalanan na iyon. Morning came and when they woke up in the same bed, naked and bare hindi malaman kung sino sa kanilang dalawa ang babae sa sobrang lakas ng tili at sigaw nila.
It was really awkward at first, really awkward. Lalo na pag pilit parin silang tinutukso sa mga sgements ng shows nila. Two weeks din sila halos hindi makapag-usap, ni hindi nila kayang maiwan sa isang kwarto na silang dalawa lang. But when Karinna approached him and decided to shrug that memory and fey it as a mistake, the pair tried their best to remain casual and platonic friends.
Pero nung na realize nya na iba talaga, na pagnagkikita sila ay biglang bilis ng tibok ng puso nya at parang may milyon-milyong paru-paro na lumilipad sa tiyan nya, he knew he was in trouble. He was falling in love. A very bad news since they were happily committed to someone else and above all... they were friends. He didn't want to ruin such good thing they already have.
But one day, Karinna walked in on stage, looking as beautiful as ever. Dashing, lively and full of life... She smiled at him, and up to this moment it still takes his breath away. It was a feeling that he feared would consume him, he tried to stop it. But it still conquered him like a flood.
Napangiti si Vince sa mga alaala at dahan-dahang inangat ang kanyang kanan na braso para i-reciprocate ang akap ng dalaga sa kanya. Pero bago pa man nya maidantay ang kanya bisig sa dalaga ay narinig nya ang biglang pagbukas at pagsara ng pintuan.
"Good morning sir. Vince! Ready ka na ba sa breakfast mo---" Napatigil ang masigasig na bati ni Pauleen kay Vince ng makita nya ang napaka-sweet na senaryo sa harap nya. "---hala ka jan! Abay napaka-sweet nyo nemen! Inggit man ako Uy!" Lumabas ang pagkabisaya nya at kinikilig na lumapit kay Vince na halata namang nahihiya.
Naglakad papalapit ang morning nurse ni Vince sa higaan at kinuha ang maliit na table para pakainin ang binata. Pero paano nya yun gagawin, eh parang linta ang pagkakayakap ng natutulog na dalaga sa kanyang pasyente. "Ano ba yan, Sir. Paano kita iaangat at papaupuin para makakain ka na, eh tingnan mo si Ma'am. Parang pusit kung makayakap sayo. Tingnan mo oh, grabe makapulupot. Parang aagawan."
Pilit itinago ni Vince ang namumulang mukha mula sa maligalig na Nurse. Napakagat sya sa kanyang labi ng marinig nya ang kinikilig na init ng Jejemon nyang nurse.
"Si, sir! Obvious na obvious na kinekeleg oh! Gusto mo bang iwan ko muna kayong dalawa?" Makulit na tukso ni Pauleen kay Vince na may pataas-baba pa sya ng kilay na nalalaman kaya mas nailang ang binata.
Nang laki ang mata ni Vince at muling napakagat labi nung naintindihan nya ang pahaging ni Pauleen. "Ka...kanina, pa ba s-sya di...dito?"
"Ah... Hindi, mga alas dos pa yan ng madaling araw dumating dito, Sir." Maigsing paliwanag nito sa kanya. Nahalata naman ng nurse na mas curious pa si Vince kaya naman tinuloy ni Pauleen ang sinasabi. "Minsan nga eh, dito sya tutulog ng ilang araw tapos tsaka lang aalis pag Lunes na o Miyerkules. Paulit-ulit nya tong ginagawa, minsan pinapag-masdan ka lang nyang matulog, o kaya sya rin ang nagbabantay at nagpapakain sayo."
Hindi man ito maalala ni Vince pero napangiti parin sya. "Ganun... ba?"
Tumango si Pauleen at tinanggal ang plastic wrap na nakapulupot sa tray. Kinuha nya ang isang bowl na may laman na iba't ibang mashed vegetables na usual breakfast ng binata. "Gigisingin ko lang po si Ma'am Karinna ah? Kelangan nyo na po kasing kumain para makainum ng gamot, bawal na bawal po kayong mag-skip ng morning meds nyo."
Tumango si Vince at hinayaan na hawakan ni Pauleen ang braso ng dalaga hanggang magising at mahimasmasan ito ng kaunti. Hindi naman bumangon o sumagot si Karinna, bumitaw lang sya sa pagkakayakap nya sa binata at umisod sa tabi hanggang nasa dulo na sya ng kama.
Agad namang inalalayan ni Pauleen si Vince at dahan-dahan itong tinulungan hanggang maayos ng nakaupo ang binata. Pinakain nya ito, pinalitan ng damit at inupo sa wheelchair para ihatid sa Therapy session nito.
Ng bumalik si Pauleen sa kwarto nya nilabas nya lahat ang pigil na pigil na kilig dahil sa mga nakaw na titig ni Vince kay Karinna. "Jusko, Lord! Sana may Forever sila!" Sigaw ng naloloka na dalaga.
"Huy, tumahimik ka jan!" Reklamo ni Jet sa kanya ang night shift na nurse ni Vince. "Nahihipang-hipang ka na namang bisaya ka!"
"Shut up ka nalang, tuko!" Pabalik na tukso ng nangangarag na dalaga dahil sa sobrang kilig.
*****
Hapon na ng matapos ang nakakapagod na schedule ni Vince. Sobrang pagod, mejo nanghihina at inaantok na sya ng ihatid sya ng nurse sa kanyang kwarto. By the time he got inside, napansin nya na same position at mahimbing parin ang pagtulog ni Karinna sa kama nya.
Pagkalipas ng ilang oras ay pumatak na ang schedule nya para kumain ng hapunan. May dala-dala si Jet na maliit na tray at may nakapatong ditong maliit na plato at soup bowl.
"Oh, boss. Dinnertime na. Matutuwa ka dito, inadobong kalabasa, sitaw at talong na may konting manok at Nido soup. Kaya mo na namang lumunok ng maayos, diba?"
Natuwa si Vince dahil sa wakas, hindi na mashed ang kinakain nya. He swears that one more meal of mashed peas and legumes or cauliflower he swears that he'll definitely go insane. Kung hindi lang talaga sya gutom ay pipiliin nalang nyang hindi kumain. Mukha ng tae, lasa pang tae.
"Sa-sarap." Masayang sinabi ni Vince kay Jet habang nginunguya ang kanyang pagkain. Agad nyang nilumod ito at muling ngumanga para subuan muli.
"Dahan-dahan lang boss. Baka mabulinan kayo." Jet teased him with a grin kaya naman nang liit ang mata ni Vince at nag-Pretend na napikon sa binata. Muli sana uling susubuan ni Jet ang kanyang pasyente ng may biglang umimik ng "Let me do it, Jet."
Parehong na patingin si Jet at Vince kay Karinna na mejo antok pa at umunat mula sa napaka-haba nyang tulog. Tumango nalang ang Nurse at inabot ang plato kay Karinna.
"Aalis na rin po ba ako?"
Tumango ang dalaga at nginitian ito. "You may go, I'll take over for you nalang muna. You can rest, tell Pauleen and Christian to rest as well."
Jet nodded and followed Karinna's instructions. He walked out of the room silently, leaving a stunned Vince behind.
"Say 'AH' pogi." Karinna held up a spoon full of food close to Vince's lips. He opened his mouth tentatively and let her feed him. Tahimik lang silang dalawa habang kumakain ang binata ng marinig ni Vince ang malakas na pag-kalam ng sikmura ng dalaga kaya napatawa ito ng malakas at napatalsik ang kinakain nito sa kama.
"Sorry." Nahihiyang paumanhin ni Karinna pagkatapos nyang tumayo mula sa kama at kumuha ng pamunas para linisin ang kalat sa dito. "Kagabi pa kasi ako walang kain eh."
"Ka...kain ikaw."
Umiling si Karinna at umupo nalang sya sa upuan na malapit sa kinatatayuan ng binata. "Mamaya nalang ako, pogi. Ikaw na muna." Inangat ni Karinna muli ang kutsara at sinubuan ang binata. Habang ngumunguya naman si Vince ay napansin ni Karinna na ang haba na ng buhok nito. Hinawakan ng dalaga ang buhok Vince at sinuklay ito gamit ang kanyang mga daliri. "Ang haba na ng buhok mo, pogi. Gusto mong magpagupit? Pero sabagay, mas prefer mo yan diba? Para hindi ka na mag-wiwig pag mag-aala Vince Ganda ka na ulit. Pak na pak, diba?"
Napatawa si Vince sa joke ni Karinna kaya nabulunan ito.
"Fuck, Vince!" Karinna stood up and rushed to his side at tinapik-tapik ang likod ng binata. Inabutan nya ng tubig si Vince at inalalayan ito sa pag-inom. "Oh, my God. Sorry pogi. Di na ako mag-jojoke promise."
Hindi manhid si Karinna kaya agad nyang naramdaman na nakatingin sa kanya ang lahat ng tao sa sasakyan pwera lang dun sa driver. Pati si Zia na kanina ay nananahimik at nakikinig lang ng Music ay napatingin na rin sa kanya. They're all waiting for her response and the only thing she ended up doing is look down on her lap.Lalo syang nakaramdam ng hiya ng tanungin sya ni Nanay Rosario. "Anak, May dalaw ka pa ba?"Vincent opened his mouth and was about to answer nanay Rosa's question ng busalan ni Karinna ng panyo ang bibig nito."Opo." Mahinang sagot ng dalaga. "Meron pa po.""Good!" Sheer happiness was evident in her voice. "Magkakaroon pa pala ako ng apo sa inyo."......................They've arrived at the airport twelve minutes before their flight. Hindi na nagtagal pa ang pamamaalam nila kina Bernadette at Zia dahil baka maiwanan na rin sila ng Flight.With a last kiss on the cheek, bumitaw na si Zia mula sa mahigpit nyang pagkaka-yakap sa kanyang ate. "You
Tension was evident inside the Visencio household. One by one and two by two dumating ang kanilang bisita--- the Saturos family as well as a few Quizons', Karinna's step sisters.Half of the table is occupied by Vincent's siblings and nephews. Habang sa kabilang table ay si Modesto at Ezperanza. At ang naipit sa tatlong pamilya na ito? Walang iba kung hindi si Vincent at si Karinna. Cutleries hitting the porcelain plate was the only sound audible in the room. No one talked after their formal greeting and the announcement na maninirahan na si Karinna at Vincent sa America.The Visencio family knows about this. But on Karinna's side of the family, it's a different story.Most of them were shocked, asking why was it so sudden. Pero pagkatapos sagutin ni Vincent at Karinna ang mga katanungan nila, unti-unti na nila itong naintindihan.Hangga't nandito sila, there will always be this underlying need to pretend.Lalo na't nasa mundo sina ng glitters, beauties and everything glamorous. Hangg
The two were enjoying their small talk and chit-chat ng biglang may humawak sa magkabila nilang braso at niyakap sila ng mahigpit.Bernadette looked at the perpetrator and his eyes almost rolled back ng makita nya kung sino ito. "Ang dakilang paminta." Pabulong nyang biro sa kapatid. Oh gone were the days na naka-makeup na makapal ang kanyang bunsong kapatid. Kung dati ay hindi ito mapakali ng walang abubot sa mukha, ngayon naman ay tila pulbos na lang ang ginagamit nito. Nilanghap ni Vincent ang simuy na nag-mula sa Caldereta. "Smells good." Kumuha sya ng kutsara mula sa cutlery storage at tinikman ang luto ng kapatid. Agad naman nyang binigay ang kanyang 'seal of approval' ng malasahan nya ito. "This is good. Magugustuhan nila ito."Though everyone inside the house was quiet and focused on their own task, hindi nila mapagkakait ang nerbyos na nararamdaman. Lalo na si Vincent na kanina pa aligaga.Nabigyang pansin naman agad ito ng kanyang ina kaya hinawakan na lamang nya ang braso
There were countless times when she wanted to give up and surrender. It's not easy to fight the good fight lalo na't maraming kumokontra at humahadlang dito. The court was a place she was unfamiliar with. She remembers the cold glare of people on her habang nakatayo sya sa Panel. Naaalala nya how they judge her life based on the sheets of paper that their attorneys detailed manuscript and listed facts and information of what happened in the past that could help her. As much as they've had control of the press and what will come out of the news, meron pa rin talagang iba ma sumasabit.Tabloids and different kinds of articles state how things ended up the way they are. The story is covered down from A to Z and Karinna feels deep in her gut na may kinalaman din dito ang pamilya ni David. A woman who cheated on her husband. A relationship that circled around infidelity. The unfaithful wife. Yun ang mga naging bansag sa kanya. Mahirap man, pero kinaya nya and her ex-husband's parents rese
Anong oras na ng naalimpungatan na ang binata. His line of vision was still blurry at patuloy ang pagbukas at sara ng talukap ng kanyang mata. He felt something heavy resting on his shoulder and midsection.Even though his line of vision was a bit compromised, hinding-hindi nya mapag-kakait kung kanino ang kulot na buhok na dumadaplis sa pisngi at leeg nya.She was still asleep. "Karinna."Vincent lifted himself para umayos ng higa sa kama. He wrapped his right arm around Karinna's shoulder at niyakap ito ng mahigpit. The smell of her unwashed hair sent tingles to his spine. It brings back memories from the time when they're fooling around and not giving a fuck of what the world would think about them.He leaned his head closer to her forehead and placed a soft skin on her skin. "Ikaw talaga..." He smiled against her skin. "Amoy Lumpia pa rin ang hininga mo pag bagong gising ka."Karinna made a slight movement under his embrace at nag-hikab ito."See, wala talagang pagbabago." Natataw
There was a thick air between them, like a borderline that is too risky for them to cross. It makes her hands fidgety and her palms sweat. Her fingers continuously tapped and played against the hospital bed's side rails, there's something in her that wants to escape, even for just a second. It feels as if her bubble filled with happiness, fulfillment and contentment had been replaced with remorse and regret.Napaluha si Zarah ng muli nyang hawakan ang kanyang kaliwang dibdib. A gauze protected the stitch from infection, it was still bloody and it still ached. But nothing pained her more than being betrayed by the man that she loves, the man who promised her his love.What she thought was a promise of forever... was now something far fetched from the truth.In the end... She is back to square one. Broken-hearted and alone."Zarah..." Narinig nya ang boses ni Karinna. The woman whom she thought was the burden, but... here she is, at nag-aalaga sa pa kanya. "...don't cry." Mahinahong pag