Share
Chapter 19 (4) Let's Put An End of This
(Sayruz POV)
Iminulat ko ang aking mga mata. Pamilyar sa akin ang silid na ito… Hangang sa napangisi ako. Ang silid na ito… Ay Ang silid ko sa pamamahay ng Choi.
Bumangon ako, ngunit hindi ko inaasahan na ang paa ko merong kadena na sapat lang pumunta sa banyo, at malapitan ang bintana. Nakita ko din sa paligid na bantay-sarado ako ng mga tauhan ni Grandma. Lumapit ako sa pinto, at pilit na binubuksan ito, ngunit nakasara sa labas. Bulsh*t!
“Grandma! Buksan niyo ito! Fuck!”
(Angie POV)
Naghintay ako kay Sayruz, at nakalatag na nga sa harapan ko ang pagkain namin. Halos kalahating oras na ang nagdaan, hindi pa siya bumabalik. Inabot ko ang inuming tubig at napa-inom ako.
Nasaan na kaya siya? Wag naman sana may nangyaring masama sa kanya.
Susundan ko na sana siya na sa pagtayo ko, may nagsidatingan na mga lalaking naka-business suit, at gumawa sila ng daan para ng
Kaugnay na kabanata
The CEO Compensation Chapter 19 (5) Let's Put An End of This
(Angie POV)“Mahal ko talaga si Sayruz. Sa ating dalawa ang talaga namang nagmamahal sa kanya, ay ako. Naipit lamang kayo sa sitwasyon na ito dahil buntis ka. Sana mapakingan mo Angie ang hiling ko ito. Mahal ko si Sayruz.”“Miss Sarah…” Lumapit siya sa akin at kinuha nito ang kamay ko.“Nakiki-usap ako sayo. Luluhod pa ako sa harapan mo para makita mo kung gaano ko kamahal si Sayruz. O sabihin mo sa akin kung ano ang dapat kong gawin para tuluyan mo nang mapa-ubaya sa akin ang mahal ko.” Hindi ako makapagsalita. Sa sinasabi ni Miss Sarah parang hindi ko pa tuluyan na pinakawalan si Sayruz. Hindi na ako diba gumugulo, ano ang ginagawa nila ngayon?“Miss Sarah wala na kaming communication ni Sayruz. Hindi ako gumugulo na ako gumugulo sa inyo.”“Hindi ka na nga gumugulo, ngunit ang isipan ni Sayruz, ay yang dinadala mo! Di mo ba nakikita? Hindi na niya ako magawang ma
The CEO Compensation Chapter 20 Despite of Hurt
(Angie POV)Six years passed by… Pinitas ko ang ilang kumpol ng Jasmin sa puno nito. Saka bumalik ako sa kusina para gawin nga itong tea. Naghihintay ang customer para matikman ang sariwa at organic tea ng bulaklak na pinitas ko.Anim na taon nga ang lumipas hindi ko aakalain na diretso lang ako sa magagandang layunin na nais ko sa aking buhay. Hindi ko din akalain na magandang buhay ang ibibigay sa akin ng isang banyagang bansa sa akin. Siguro hindi ako tumigil at nagpatalo na lamang ng basta-basta upang matupad itong pangarap ko……Pangarap na ang nagbigay sa akin ng inspiration, ang bukod tanging naging lalaki ko sa buhay… Si Sayruz nga, at hindi ko yun itatangi. Pero ang alaala kahapon, ay parte na ng kahapon na kailangan tangapin, namnamin kung masakit, patawarin, at tuluyan ngang kalimutan.Inamoy ko ang aroma ng bulaklak pagkatapos ko nga pakuluan. Perpekto!Napangiti na l
The CEO Compensation Chapter 20 (2) Despite of Hurt
(Sayruz POV)Pagpasok ko sa loob, napaka-presko… Parang inuwi ako nito sa bahay ng dati kong asawa… Gawa sa matitibay na kahoy, simple ngunit elegante. Humingi ako ng pamphlets tungkol sa restaurant na ito, at nabasa ko roon ang pinag-daanan ng restaurant sa France. Mga Frances ang karamihan na major sponsor, at ng lumaon naging mga shareholder.Kaya dapat lang na hindi ko tantanan ang may-ari nito.“Good afternoon, our very first guest.” Kuha ng attention ko ng isang batang lalaki na may mapusok na pisngi at ang mga mata nito may kalakihan. Natatawa nga ako sa sarili ko dahil… bakit parang nakikita ko lang ang sarili ko noon habang nakatitig ako sa refleksyon ng salamin. May kasamang waiter ang batang lalaki. Saka nga ang batang lalaki mismo ang lumapag ng tsaa sa harapan ko.“Jasmin tea, na special tea ni Chef Unni.”“Thank you,” At napabow nga ang batang chef sa harapan ko
The CEO Compensation Chapter 20 (3) Despite of Hurt
(Angie POV)Natakot ako kanina…Hindi ko man lamang naitangi kay Sayruz na anak niya si Zade… At mabuti na lang nagawa kong magsinungaling kahit paano, at ipakita na wala na akong nararamdaman sa kanya. Pero ngayon, nakatulala akong nakatitig sa mga maliliit na bulaklak…“Ang Ate, bumabalik na ata ang pag-ibig. Ayieeee.”“So, Mommy, siya yung daddy ko na sinasabi ninyong pinapa-iyak kayo. Bugbugin ko po para sa inyo?” Napangiti ako sa sinabi ni Zade. Saka umiling ako.“Kahit anong mangyari, pabaliktarin man ang mundo Zade, daddy mo yun. Diba? Respect your Mom and Dad?”“I do. But sabi niyo pinapa-iyak niya kayo.”“Halika nga dito baby ko.” Na ikinalapit kaagad sa akin ni Zade at niyakap ko ito. “Kung ano man yun, sa amin na lang yun ni Daddy. Hindi kailangan na madamay ang baby Zade namin. Hindi naman ako sinasaktan physically ni Da
The CEO Compensation FINALE
(Angie POV)Dumaan ang pitong buwan… Nasa harapan ako ngayon ng napakalaking larawan ni Grandma… Nitong isang linggo lang, pumanaw na din siya at sumunod na sa mga ninuno nito. Tandang-tanda ko pa ang mga salitang iniwan niya sa akin…Mahal na mahal ako ni Sayruz…Sa hindi namin inaasahan, isang araw, iiwan na nga kami ng tahimik ni Grandma… Tahimik at maayos. Pagkatapos ako nito hintayin sa harapan ulit ng altar kasama si Sayruz. Oo, ang singsing sa palasingsingan ko… Ay muling nagpakasal nga kami ni Sayruz. Masayang-masaya noon si Grandma.Sa wakas na ayos niya ang pamilyang di naman niya inaasahan na mawawasak niya. Tahimik ang pagkamatay ni Grandma, natulog ito pagkatapos makipaglaro kay Zade, at di namin inaasahan na hindi na pala siya magigising.“Masayang-masaya si Grandma na pupuntahan ang ninuno namin at sasabihin na maayos niya tayo
The CEO Compensation Chapter 1 I Slept with the Wrong Person
(Angie POV)Naglalakad ako pauwi ng bahay. Masayang nagtatampisaw at sumasayaw sa ilalim ng ulan. Walang paki-alam sa mga taong nakatingin sa akin. Malamig ang bawat patak ng ulan, ngunit napakasarap at masuyong niyayakap ako ng napakagandang pakiramdam. Binabati ko ng ngiti ang mga taong hindi pamilyar ang mga mukha nila sa akin. Niyakap ko ang aking dalang bag, saka hinubad ang aking pulang high-heel. Malayang inapak ang walang saplot kong mga paa sa kalsada. Ang ganda talaga sa pakiramdam. Ang pakiramdam na ito ay sapat na para maging mapayapa ang buhay ko dito sa mundo. Nang dumating ako sa bahay namin, tumila ang ulan. Biglang nagpakita si haring araw na hindi ko malaman kung bakit sa oras na ito magpapakita pa lamang siya sa silangan. Medyo nasilaw ako ng malaginto niyang sinag, kaya pumasok na ako sa tarangkahan namin at maririnig ang tunog ng nagkiskisang bakal. Kahit basang-basa ako hindi ko parin maramdaman ang ginaw na papawi ng
The CEO Compensation Chapter 1 (2) I Slept with the Wrong Person
(Angie POV) Dalawang taon na kaming magka-relasyon ni Julius. Nakilala ko siya sa unibersidad namin. Talaga namang tagahanga niya ako. Matalino, isang atleta at siya pa ang Student President sa campus namin. Maraming nagkakagusto sa kanya at hindi lang ako. Pero sa dami ng babaeng magkandarapa sa kanya, ako yung maswerteng pinili niya. Di ko alam kung ano ang nakita niya sa akin. Mas magaganda naman yung mga babaeng naghahabol sa kanya kesa sa akin. Pero ako talaga ang pinili niya. Biyaya na sa tingin ko pinagtadhana nga talaga kaming dalawa. Naniniwala ako sa tadhana. Napakabait niya sa akin. Nasa probinsya ang kanyang mga magulang habang siya naman nangungupahan at naghihintay ng result ng board exam niya. Parang tanga man pakingan, ngunit ako ang nagbabayad ng upa niya. Minsan pinag-gogrocery ko pa siya at lahat ng maibigan niyang bagay na nais niyang bibilhin, sinusupresa ko siyang mabili ko ito. Bakit ko ito ginagawa? Kasi yung s
The CEO Compensation Chapter 2: I’m Not a Prostitute
(Angie POV) “I will give you five million dollars to keep silent about this night.” Inilapag niya sa mesa ang cheque. Anong ibig niyang sabihin? Tumalikod na siya sa akin para lumabas sa silid. “Teka lang!” Natigilan siya sa paglalakad. Hinihintay ang susunod kong sasabihin ngunit di ko mahanap ang aking boses. Hangang siya na nga itong nagsalita. “Don’t tell me Miss, hindi pa sapat ang perang yan.” Nanginginig ang buo kong katawan. Ang lamig ng boses niya. Sa tingin ba niya isa akong bayarang babae? At biglang tumulo ang luha ko sa aking pisngi. “Nagkakamali ka sa inaakala mo.” At bago pa man siya humarap sa akin, pinunasan ko ang aking pisngi. Malabo ang paningin ko, at medyo nga nahihilo ako. Kailangan ko ang aking salamin, ngunit di ko alam kung saan ko ito hahanapin. “Paano ka nakapasok sa silid ko?” Naitanong ko sa kanya. “Kasama pa ba ito sa mapapanalunan ko na may… Edi sana di na lang ako
Pinakabagong kabanata
- The CEO Compensation FINALE
- The CEO Compensation Chapter 20 (3) Despite of Hurt
- The CEO Compensation Chapter 20 (2) Despite of Hurt
- The CEO Compensation Chapter 20 Despite of Hurt
- The CEO Compensation Chapter 19 (5) Let's Put An End of This
- The CEO Compensation Chapter 19 (4) Let's Put An End of This
- The CEO Compensation Chapter 19 (3) Let's Put An End of This
- The CEO Compensation Chapter 19 (2) Let's Put An End of This
- The CEO Compensation Chapter 19 Let's Put An End of This
