Mag-log inMARIANNasa loob pa rin ako ng kulungan. Ilang araw na ba? Hindi ko na mabilang. Ang dilim, ang baho, ang sakit sa ulo. Wala akong ibang ginawa kundi ang umiyak."Bakit ko ba kasi ginawa ‘yun?" tanong ko sa sarili ko.Biglang bumukas yung pinto ng selda ko. Isang pulis ang nakatayo doon."May bisita ka," sabi niya. "Sumama ka sa akin."Sumama ako sa pulis. Kinakabahan ako. Sino kaya ang dumalaw sa akin? Si Shane kaya? Papalayain na ba ako?Dinala ako ng pulis sa isang visiting area. Nakita ko si Lea. Dinalhan niya ako ng pagkain."Oh, heto," sabi niya. "Kumain ka. Para magkalakas ka."Hindi ko siya pinansin. Galit ako sa kanya."Kasalanan mo 'to," sabi ko. "Kasalanan mo kung bakit ako nakulong.""Anong kasalanan ko?" tanong niya. "Ikaw kaya ang may kasalanan. Ikaw ang nagdesisyon na gawin 'to.""Pero ikaw ang nagplano," sabi ko. "Ikaw ang nagsabi sa akin na lagyan ko ng drugs yung inumin ni Shane.""Oo, pero ikaw ang nagpalpak," sabi niya. "Ikaw ang tanga na hindi siniguro na si Shane
MirandaNasa hospital pa rin ako. Araw-araw, ganito na lang ang routine ko. Gising, kain pero hindi ko kinakain yung hospital food, tapos therapy. Pero kahit anong gawin nila, hindi pa rin ako bumabalik sa dati. Hindi ko pa rin mapigilan yung cravings ko. Gusto ko pa rin ng daga."Gusto ko ng daga," sabi ko ulit."Miranda, anak, please," sabi ni Mama, halatang pagod na pagod na. "Hindi ka ba nagsasawa? Araw-araw na lang yan ang sinasabi mo. Nakakadiri na.""Pero Mama, hindi ko mapigilan," sabi ko. "Gusto ko talaga. Promise, yun na lang kakainin ko. Kahit isang malaking daga lang. Bigyan mo ako ng isa.""Hindi pwede, Miranda," sabi ni Papa, mas seryoso ang tono. "Hindi ka pwedeng kumain ng daga. Hindi yan pagkain. Kailangan mong magpagaling. Kailangan mong bumalik sa dati. Gusto mo bang tuluyan ipasok sa mental? Gusto mo bang pagtawan nila tayo?""Pero Papa, hindi ko kaya," sabi ko. "Hindi ko kayang pigilan. Parang may bumubulong sa akin na daga lang ang makakapagpasaya sa akin.""Bali
AUDREYNagtatago kami sa loob ng kwarto. Ako, si Mama, at si Melody. Takot na takot kami. Ang daming lalaki sa labas. Hindi namin alam kung anong gusto nila."Anong gagawin natin?" tanong ni Melody. "Baka masama silang tao.""Huwag kayong mag-alala," sabi ni Mama. "Hindi nila tayo masasaktan basta hindi tayo lalabas."Pero hindi ako sigurado. Ang dami nila. At mukhang galit sila.Sumilip ako sa bintana. Nakita ko sila. Ang dami nga. Nakaitim silang lahat. Mukhang mga bodyguard.Pero bigla akong napahinto. Nakita ko siya. Si Shane."Shane?" bulong ko."Anong sabi mo?" tanong ni Mama."Si Shane," sabi ko. "Nasa labas si Shane.""Ano?!" sabi ni Melody. "Si Shane Lincoln? Anong ginagawa niya dito?"Lumukso ang puso ko sa sobrang tuwa. Si Shane. Hinanap niya ako. Pero bakit? Bakit siya nandito?"Hinanap niya kaya ako dahil mahal niya ako?" tanong ko sa sarili ko."Anong gagawin natin?" tanong ni Melody. "Lalabas ba tayo?""Hindi ko alam," sabi ko. "Bakit kaya siya nandito?""Baka gusto ka
SHANESeryoso akong umupo sa harap ni Manager Xavier Cruz. Kailangan ko nang malaman ang totoo. Hindi pwede na basta ko na lang palampasin ang ginawa ni Miranda at ng pamilya niya."Xavier," sabi ko, "sabihin mo sa akin ang lahat. Anong mga nalalaman mo? Ano-ano ang mga ninakaw ni Miranda, pati na rin ng mga magulang niya, sa kompanya ko?"Nakita ko ang takot sa mga mata ni Xavier. Alam kong may tinatago siya."Sir Shane," sabi niya, "wag po kayong magalit. Pero... pero totoo po ang mga naririnig niyo.""Anong totoo?" tanong ko. "Sabihin mo na!""Si Ma'am Miranda po, at ang mga magulang niya, matagal na pong nagnanakaw sa kompanya," sabi niya. "Gumagamit po sila ng iba't ibang paraan para makakuha ng pera.""Anong mga paraan?" tanong ko."Nagpapalsipika po sila ng mga dokumento," sabi niya. "Naglalagay ng mga ghost employees. Nag-o-overprice ng mga gamit na binibili ng kompanya. At marami pang iba."Hindi ako makapaniwala. Ang tagal na pala nilang ginagawa 'to. At hindi ko man lang na
AUDREYNasa loob kami ng tagong bahay na tinutuluyan namin. Naghihintay ng hapunan. Si Mama ay nagluluto, ako nakaupo sa sofa, si Melody busy sa cellphone niya. Biglang binuksan ni Mama yung TV."Breaking news!" sabi nung reporter. "Kumalat na sa buong bansa ang balita tungkol kay Miranda Chase..."Napatingin ako sa TV. Si Miranda? Anong meron?"Natagpuan si Miranda sa isang basement ng hotel," sabi nung reporter. "Nakakulong at kumakain ng ipis at daga."Nanlaki yung mata ko. Hindi ako makapaniwala. Si Miranda? Kumakain ng ipis at daga?"Ay grabe!" sabi ni Mama. "Anong nangyari sa kanya?"Si Melody naman, tawa ng tawa. "Ewww!" sabi niya. "Yuck! Kumakain siya ng daga! Kadiri! Anong nangyari sa socialite na si Miranda Chase?"Ipinakita sa TV yung close-up shot ni Miranda na may hawak na daga. Kinakain niya. Ang dumi-dumi niya. Parang wala sa sarili."Tignan mo ninyo!" sabi ni Melody, hindi pa rin tumitigil sa pagtawa. "Ang yaman-yaman niya, tapos kumakain ng daga! For sure, hindi na it
SHANE “Mga manonood, magandang araw po sa inyong lahat. Ako si Giselle Marin, at ito ang Balita Ngayon mula sa Istasyon Dos. Ngayong araw, hatid namin sa inyo ang isang napakalaking balita na gumulantang sa buong bansa, isang balita na tiyak na magpapaisip sa atin tungkol sa kalagayan ng ating mga mahal sa buhay at ang bigat ng responsibilidad na nakaatang sa mga pamilyang may malaking pangalan.Ilang araw na ang nakalipas mula nang huling makita si Miranda Chase, ang fiancé ng isa sa pinakamayamang negosyante sa Pilipinas, si Shane Lincoln. Ang magkasintahan, na parehong kilala sa kanilang impluwensya at yaman, ay dapat sanang naghahanda para sa kanilang nalalapit na kasal. Matapos ang ilang araw na paghahanap, na kinabibilangan ng mga awtoridad at maging ang pamilya Lincoln, natagpuan si Ms. Chase sa isang basement ng hotel kung saan ginanap ang kanyang surprise birthday party.Ngunit, ang mas nakakagulat pa rito ay ang kalagayan ni Ms. Chase nang siya'y matagpuan. Ayon sa mga awto







