Chapter 11

Dire-diretso akong naglakad at kahit sulyap hindi ko ginawa.

Dapat mag-aalmusal ako sa garden pero sa inis ko, lumabas ako ng bahay. Naglakad hanggang sa may makita akong taxi—na agad kong pinara.

Dala ko ang celphone ko kung saan nakaipit ang aking ATM card. Sinabi ko sa taxi driver na ihinto muna ang taxi sa malapit na ATM machine upang makapag-withdraw ako.

Sa simbahan ako dumiretso. Nagdasal ako ng taimtim habang pinipigilan na maiyak, pero kalaunan pinakawalan ko din ang emosyon na kanina ko pa kinikimkim.

Mabuti na lang at pa-isa-isa lang ang tao na pumapasok sa simbahan. Hindi nakakahiyang umiyak sa Ama upang kahit paano ay gumaan ang aking pakiramdam.

Alas-dose na ng tanghali nang magpasya akong lumabas ng simbahan. Ngunit bago ako umalis, nagtirik muna ako ng kandila para sa mga magulang ko sa gilid.

Sa mall ang huling destinasyon ko. Kumain ako at nanood ng sine. Bandang alas-singko nang magpasya ako na umuwi na. Tiyak na wala na si Maureen sa bahay.

Habang nasa biyah