KABANATA 17

TAMARA’S P O V

Sinabi ko sa sarili ko na ginagawa ko lamang ang tama. I assured myself na magiging ayos din ang relasyon namin ni Harry. Na magiging kami hanggang sa aming pagtanda at hindinkami maghihiwalay hanggang maabutan pa namin na ikasal si Lily.

Naiimagine ko pa ang sarili ko na kinakausap ang anak ko sa mismong araw kanyang kasal, at sinasabi ang mga kataga na binitawan sa akin ni mama noong mismong araw ng kasal ko. “Masarap ang mainlove anak. Lalo na kapag pinakasalan ka ng taong ipinangako mong makakasama mo habang-buhay. Pero pagkatapos ng kasal, doon mo mararamdaman ang hirap. Pero kung magtutulungan at magmamahalan kayo ng tapat at ng may takot sa Diyos, hindi niyo mararamdaman ang hirap na sinasabi ko. Maraming pagsubok na darating pero lahat ng iyan ay inyong kakayanin kung maayos kayong mag-uusap at hn=indi nag-aaway.”

Palagi kong ipinagdarasal sa Diyos na sana magtuloy-tuloy na ang improvement ni Harry. Na sana hindi na siya bumalik pa sa dati---laging late umuwi, h