Share
Chapter 12
SANYA
Nang matapos ang kaganapanaa elevator ay mabilis siyang naglakad paalis at iniwan akong tulala. Nanginginig ang tuhod ko at nanlalambot dahil sa mga narinig at nakita ko. But I choose to follow him.
Nakita kong lumabas siya ng site at papasakay na ng kanyang sasakyan kaya mabilis akong sumunod, pero nakasibad na ang kanyang sasakyan ng makalabas ako.
Napasabunot ako at padyak sa inis. Bwisit talaga!
Naupo ako sa bench doon ng maramdaman kong nagvibrate ang phone ko. I fished my phone and read the text from Sir Justin.
Go home.
Two words, but it brings some unexplained flying butterflies on my stomach.
Kaugnay na kabanata
The CEO's Maid Chapter 13
SANYANandito ako sa convenient store at tahimik na lumuluha habang umiinom ngChuckie.Sabi kasi nila, chocolates can light up your mood and cheer you up. Pero pangatlong chuckie ko na ito at imbes na sumaya ay mas lalo akong nalungkot. May tatlumpong minuto na lamang ako para ayusin ang sarili ko.Pero sa tuwing maririnig ko ang masasakit na salitang binibintang nila sa akin, I want to back out.Pinahid ko ang luhang patuloy na kumakawala sa akin. I keep myself from making a noise dahil may mga tao pa rin dito. Iniangat ko ang chuckie saka iyon inubos. Huminga ako ng malalim saka itinabi ang pangatlong chuckie na nainom ko.Huminga ako ng malalim saka
The CEO's Maid Chapter 14
SANYAHINDI naman naging ganon katagal ang biyahe namin dahil magda-dalawang oras pa lang nung umalis kami ay itinigil na ni Sir Justin ang sasakyan sa iaang port.At sa loob ng mga oras na iyon, di ako mapakali sa inuupuan ko. Paano ba naman na kasama ko sa iisang sasakyan ang boss ko!Yung boss ko na...Kumuha sa first kiss ko!Yung boss ko na nagawa kong murahin, tarayan at sagot-sagotin at hinalikan pa ako!Well, hindi ako ganoon kahilig magbasa ng mga fiction stories, madalas ay napaka-imposible rin naman ng mga pangyayaring ganto.Ang mga mayayaman a
The CEO's Maid Chapter 15
SANYAHINDI ko alam kung anong gagawin dahil sa sinabi ni JK. Ang kapal naman ng mukha ng Justin na iyon!Alam kong gwapo sya, mayaman at sa panahon ngayon, sa lalaking tulad niya ay babae na talaga ag pipiling manligaw sa kanya. Pero, my god! I'm not like them! It's not like mauubusan ng lalaki sa mundo no! Hindi ko lang siya ang gwapo!Pero mas gwapo siya..I gritted my teeth. "At kailan ko pa naisipang ligawan kuya mo?" I blurted out, annoyed, "saka di siya ang number one most handsome man in the world, si Kim Taehyung yun."Humalukipkip ako saka inirapan ang hangin.My gosh,napaka-asumeronama
The CEO's Maid Chapter 16
SANYAAFTER Isaiah bring our food ay agad din itong tumalima paalis. Nakakunot na naman tuloy ang noo ni Sir Justin at parang na-badtrip dahil dumating bigla si Isaiah.I was eating the food called F-Foka—Fokash—Ah basta! May bread sa dulo!I heaved a sigh saka inuring ito at pinagtuunan ng pansin ang Carbonara. Nang maisubo ko ito ay parang ayoko na ilunok ito. Ibang-iba ng carbonara na natikman ko kapag may pa-birthday malapit sa amin.I pout saka inilayo din ito at sinubukan yung mini cake, Tiramisu.Pagkasubo ko ay napangiti ako. Ang sarap! Kaso, yung desert ko naging main dish ko tuloy."Why are you not eating Focaccia Bread and Carbonara?"Napatingin ako ka Sir Justin. Subo-subo ko yung tinidor, in panic, I bite it. "Ahm, kasi..." Tumingin ako sa carbonara saka sa isang may bread sa dulo. "Di ko bet ang
The CEO's Maid Chapter 17
SANYAPalipat-lipat ako ng tingin sa dalawa na kung magtinginan ay magsisimula ng world war three."Oh! by the way, Jax," pagbasag ni Isaiah ng katahimikan na siyang nagpawala rin ng tensyon kahit papano. Sir Justin was still looking at us intently, para siyang may inaalisa na nagpapadilim sa kanyang mukha. "Madeimoselle needs a pen and white papers as you called bond papers, she has some activity from her school to do."Tumango-tango si Jax saka ngumiti, "no problem with that, dude. I have tons of that shit."Tumawa naman si Isaiah dahil sa sinabi ni Jax, "being a student really sucks, right?"Natatawang tumango ang kausap nito bilang pagsang-ayon. "Yeah, I already gave being a student a long ago already, so..."Maya-maya pa ay lumabas naman si Mason na may bitbit na folders saka lumapit kila Isaiah. "Here's your copies, fuckers.""Let's
The CEO's Maid Chapther 18
SANYADamn, I love you.Paulit-ulit at tila sirang plaka ang mga salitang iyon sa isipan ko. Hindi ko akalain na sa isang tulad pa ni Sir Justin ko iyon maririnig. Hindi ako makapaniwala.Dahil hindi talaga kapani-paniwala.I am doubting myself about it. Tama ba pagkakarinig ko? Feeling ko kasi nag-ha-hallucinate lang ako. BakaI hate youiyon instead na 'I love you.'Napabuntong hininga na lamang ako saka sinimulan ayusin ang station ko. Matapos kasi nang nangyari sa meeting hall, ang nakakalokang kataga na mga sinabi niya ay agad din siyang umali, na para bang isang pagkakamali ang mga sinabi niya. Kaya eto, gulong-gulo ako kung
The CEO's Maid Chapter 19
Continuation...Hinawakan ko ang kanyang mga braso at buong lakas n itinulak siya. Mabilis kong kinapa ang parte kung saan ay ramdam ko pa rin ang pagsipsip niya dito.He look at me with amused in his eyes.Hawak-hawak ko ng parte na iyon. "A-Anong ginawa mo d-dito s-sa...""I marked you." He bluntly answer me. He was grinning and smiling like an idiot."Y-You-what?"Instead of answering me, lumapit siya at hinawakan ang kamay saka tinanggal ang pagkakatakip sa parte na iyon. He smiled even wider na parang isang malaking achievement ang nakikita niyang iyon.He suddenly grab my arm at hinila ako palabas ng silid
The CEO's Maid Chapter 20
SANYA"I love you too, Klein."Kinakabahan ako sa magiging reaksyon niya. What if biro lang pala yon? What if he was just joking around—"Fuck!" mura nito at napatayo. Napasabunot siya sa sarili at muling lumapit sa akin. He held my hands and tightly hold unto it. "Fuck. Tell me those words again. Oh god, damn.""B-Bakit—""Because I can't fucking believe it! Damn!" Ngiting-ngiti ito na tila nanalo sa lotto. Hinila niya ako patayo saka niyakap ng mahigpit. I smiled and hug him back. Kumalas siya mula sa pagkakayakap at walang pag-aalinglangang siniil ako ng halik. I was shock at first but eventually, I choose to close my eyes and enjoy th
Pinakabagong kabanata
