Third Person’s Point of View
Palabas pa lamang si Dianne nang marinig niya ang balitang nag-flash sa screen ng TV. “Dumating ang Presidente ng Chavez Group sa Airport bandang alas-tres ng hapon. Bumababa siya mula sa bagong bili niyang sasakyan na Gulfstream G700, sabi ng iba binili ito ng presidente para lang sa babaeng babalik pa lang ng bansa. Walang iba kundi si Lallainne Anne Santos, personal na sinundo ito ni President Tyler dala ang magagara at sobrang pulang rosas para sa nag-iisang reyna.” Ika ng reporter. Nang makita ni Tyler si Dianne ay agad niya itong hinawakan sa magkabilang tagiliran ng bewang. Nasasaktan si Dianne sa ginagawa ni Tyler pero nanatili ang kaniyang mata sa telebisyon hanggang sa bumagsak siya sa kama. Patuloy siyang hinahalikan ng lalaki, ginagawa nito ang gusto niya sa katawan ni Dianne. Wala namang pakialam si Dianne dahil mas nakuha ng atensyon niya ang balita. “Ano ba? Mag-focus ka nga sa akin!” inis na sabi ni Tyler. Hinarap naman ni Dianne si Tyler. Nang masatisfy siya ay inalis niya ang condom sa kaniyang sarili. Nanatili pa din ang atensyon ni Dianne sa Tv. Makikita doon ang masaya at malawak na ngiti ni Tyler para kay Lallaine. Kung makikita ito ng iba, iisipin nilang sobrang pagmamahal ni Tyler para sa napakagandang dalaga sa kaniyang harapan. Nang hindi pinansin ni Dianne ang pag-aamok ni Tyler ay pinatay ito ng binata. Tumayo at humakbang papunta sa banyo. Makikita ang pagkainis nito sa naging aksyon ni Dianne. Ngunit hindi maalis sa isip ni Dianne ang nakita niya sa Tv. Madaming reporter ang pumalibot kay Tyler at Lallaine at tinanong sila nang isang bagay. “Mr. Chavez, ngayong nakabalik na si Ms. Lallaine sa bansa. Magpapakasal na ba agad kayo o may iba pang plano?” inabangan ni Dianne ang sagot ngunit pinatay na nga ito ng binata kanina. Huminga na lang ng malalim si Dianne. ... Nakita ni Dianne ang cellphone ni Tyler. Umiilaw ito nang silipin niya ay nakarehistro ang pangalan ni Lallaine sa screen. Hindi niya na lang ito pinansin. Inalis niya ang suot niyang bathrob at nagpalit ng night gown. Nang Lumabas siya mula sa walk in closet ay nadatnan niya si Tyler na nakatihaya sa kama at hawak ang cellphone sa mukha nito. Nakatali lang ang tuwalya sa pang-ibabang bahagi nito, may pumapatak pang tubig mula sa kaniyang buhok, maging ang kaniyang collarbone ay may mamuo-muong tubig hanggang sa kaniyang tyan. Kinuha ni Dianne ang tuwalya sa sofa at susubukan sanang punasan si Tyler. Ngunit umiwas ito at pinatay ang kaniyang Cellphone. Bumangon ito mula sa pagkakahiga at may kinuhang papeles, inabot naman ito kay Dianne. “Annulment paper?” nakakunot ang tanong ni Dianne habang binabasa ang front page. “I need your signed in two days. Agad kong ipapadala ang perang napagkasunduan sa iyong accont, walang labis, walang kulang!” Malamig na sabi ni Tyler. Ilang sandaling natahimik si Dianne bago nagsalita. “Hindi ba masyado pang maaga ito? Ayon sa ating napagkasunduan, may tatlong buwan pa bago magtatlong taon.” Napa-smirk si Tyler dahil dito. Tumingin siya ng malamig at matalim kay Dianne. “Huwag mong sabihin na nasasanay ka na sa pagiging babaero ko kaya hindi mo na ako kayang bitawan pa?” “Haha Hindi ko akalain na gano’n kahalaga sa iyo si Lallaine para labagin moa ng ating kasunduan.” Agad na sagot ni Dianne nang makabawi siya sa pagkagulat na sagot ng binata kanina. “Wala akong dapat ipaliwanag sa iyo. Wala ka ding karapatan na alamin kung ano ang namamagitan sa amin ni Anne.” Naging mas matalim ang tingin ni Tyler kay Dianne. “Huwag kang mag-alala, ibibigay ko ang bawat penalty sa tatlong buwan na paglabag.” “Okay.” Kinuha ni Dianne ang annulment paper. “Settle the penalty as soon as possible.” Tiningnan lang siya ni Tyler ng malamig bago tuluyang lumabas. Wala pang tatlong taong kasal si Dianne at Tyler. Dalawang taon at siyam na buwan sa makatuwid. Sa loob ng mga panahong ‘yon kahit kailan ay hindi sila natutulog magkasama sa iisang kama. Natutulog si Tyler sa master Bedroom at sa guest room naman si Dianne. May nangyayari sa kanila madalas ngunit pagkatapos gamitin ay aalis na ang lalaki. Walang kaibihan ang nangyari ngayon sa mga nakaraan, ito ang nasa isip ni Dianne nang makalayo na si Tyler. Makalipas ang halos dalawang linggo. Napapansin ni Dianne na napapadalas ang pagsakit ng kaniyang tyan. Sumasama na lamang bigla ang kaniyang pakiramdam. Sa kaniyang pag-iisip, naalala niya ang huling araw na nagkita sila ni Tyler, iyon ang araw na hiningi nito na pirmahan niya ang annulment paper. Ang nangyari sa kanila ng gabing iyon ay hindi kaaya-aya at hindi magandang pangyayari kaya naman lalong sumama ang pakiramdam niya. Kinabukasan, napagpasyahan niyang pumunta sa hospital upang malaman ang kaniyang dahilan ng kaniyang nararamdaman. “Congratulations Mrs. Chavez. Buntis ka po sa tatlong buwang kambal sa inyong tyan. Ngunit hindi maganda ang kaniyang lagay kaya naman rerekomendahan ko kayo ng gamot pampakapit sa bata.” Natigilan si Dianne. Gusto niya sanang bawiin ang sinabi nitong Mrs. Chavez ngunit naiwan sa ere ang kaniyang mga salita. Sigurado si Dianne na simula nang ikasal sila ni Tyler ay gumagamit ito ng proteksyon. Lalo pa at ayaw ni Tyler na si Dianne ang maging ina ng anak nito. Ikinasal lamang silang dalawa ni Tyler para protektahan ang posisyon ni Lallaine sa kaniyang pamilya. Kahit deal lang ang kasal nila, sigurado si Dianne na minahal niya si Tyler. Ngunit akala ni Tyler ay pumayag lang siya sa kasunduan ng tatlong taong kasal para lang sa tatlongpong million pesos. Inalagaan ni Dianne si Tyler, naging mabuti siyang asawa. Umaasa siyang isang araw makita ito ni Tyler at mahulog sa kaniya. Ngunit sa huli, tinanong na lang ni Dianne ang dyos kung bakit kailangan niyang pagdaanan ang lahat ng ito. Naguguluhan na si Dianne, napirmahan na niya ang annulment paper at nasa account na din niya ang pera tapos ngayon malalaman niyang buntis siya at si Axl Tyler Chavez ang ama. Ang Presidente ng multimillionaire company na Chavez Group of company. “Mrs. Chavez, gusto mo bang matingnan sa VIP ward para sa kalagayan mo?” Hindi sumagot si Dianne. Narinig niyang nag-ring ang kaniyang Cellphone sa loob ng kaniyang bag. Si Tyler ang tumatawag sa kaniya. Nag-aatabuli pa siyang sagutin ito. “Paano ka nabuntis? Bakit?!” galit na tanong ni Tyler nang sagutin niya ang tawag. Bago pa magsalita si Dianne ay agad na nagbigay ng utos si Tyler. “Ipalalag mo ang bata! Hayaan mong gawin ng doctor ang makakaya niya para mawala ‘yan sa sinapupunan mo bago tayo tuluyang maghiwalay!” Parang patalim na sinasaksak si Diannae sa sinabi ni Tyler. Nasasaktan siyang gusto ipalaglag ng binata ang bata sa kaniyang sinapupunan. Nanginginig siya sa sakit dahil dito Binabayaran siya ni Tyler para sumunod sa lahat ng kagustuhan ng binata. Ngunit ngayon, iba na ang sitwasyon. Napaiyak si Dianne bago siya nagtanong. “Tyler… paano kung ayaw ko? Paano kung gusto ko siyang buhayin?” “Wala kang karapatang hindi sumunod sa akin sa akin Dianna!” Pagkatapos ay ibinababa nito ang tawag. Ngumiti si Dianne sa doctor. Sumang-ayon siya na ayusin nito ang konsultasyon para protektahan ang bata sa kaniyang sinapupunan. Bukod sa mahal niya si Tyler kaya niya ito sinusunod. Kundi mataas ang posisyon ng binata sa bansa. SIya lang naman ang nag-iisang tagapagmana ng malaking kompanya at presidente. Ito lang ang nasasandalan niya sa loob ng tatlong taon. Na-bankrupt ang kaniyang pamilya. Ang mga ito ay tumakas para makaiwas sa malaking utang. Walang tahanan o inang matatakbuhan si Dianne. Kaya naman hindi siya handa sa pagnyayari. Habang nakahiga siya at inaayos ng doctor ang nilalagay na IV Protection para sa kaniyang pagbubuntis. Ilang sandali lang siy pumasok si Tyler sa loob na puno ng galit ang kaniyang mukha. Tiningnan lang ni Dianne si Tyler ng kalmado at walang emosyon. "Naglalaro ka ba sa akin?" Matalim at malamig ang tingin sa kaniya ni Tyler. Puno ng galit ang mga salita nito. “Tyler… Hindi ka dapat maging irresponsableng tao.” Umarko ang kilay ni Tyler at lumalim ang boses nito lalo. "Sabihin mo nga, paano ka nabuntis?" Ngumiti lang ng mapait si Dianne. “Don’t worry Tyler, this child is 100% percent yours.” “Ow” natatawa na mag pang-iinsulto si Tyler. “Ang talino mo din noh? Para hindi tayo maghiwalay at hindi matuloy ang annulment nagpabuntis ka.. Paano? IVF? Test tube baby? Ano?! Sabihin mo?” "What?! ako ba ang tinatanong mo o sarili mo mismo?" sagot ni Dianne na may matalim na ngiti. “Magkasama tayo sa bahay. Kung gagawin ko ang mga sinasabi mo, malamang sa malamang mapapansin mo. Ito ngang pagpunta ko ngayon ay agad mong nalaman, iyan pa kayang mga proseso na komplikado.” "Diannaaa!" lalong nag-init ang ulo ni Tyler, at ang mga ugat sa kanyang noo ay tumubo. Sa loob ng tatlong taon, alam ni Dianna na babaero si Tyler pero hindi niya akalain na ganito ito kasama. “Pumunta ka sa doctor, sabihin mong ipapalaglag ang bata, kung kailangang operahan kahit magkano.” Utos ni Tyler sa kaniyang assistant. “Tyler!! Hayaan mong mabuhay ang bata. Bubuhayin ko siya.” Malumanay at may diterminasyong sabi ni Dianna. Nakatingin siyangmatalim sa mata ni Tyler. Napa-smirk si Tyler. “Sa tingin mo ba, ikakansela ko ang annulment kung may mabubuhay na bata?” Hindi nakapagsalita si Dianna. Sandali siyang nanahimik at nag-isip ng mabuti. “Sige! Buhayin mo na lang ang bata. Since hindi kayang magbuntis ni Lallaine, wala naman sigurong masama kung hiramin niya ang eggs at sinapupunan mo. Sa gano’n paraan maiiwasan din siyang dumanas na siyam na buwang pagbubuntis.” "Ano? Anong sinasabi mo Tyler, anong ibig mong sabihin?" tanong ni Dianna, tinitigan siya ni Tyler ng may malamig na tingin at nagsalita ng malinaw, "Ang ibig kong sabihin, pwedeng manatili ang bata, si Lallaine ang magiging mabuting ina ng mga anak ko, ngunit ikaw, kailangan mong umalis."Siya mismo ang naggupit ng buhok niya.Pagkatapos niyang putulin, doon niya lang napansin kung gaano ito kapangit.Sakto namang may hair clipper ang stylist, kaya pina-buzz cut na lang niya.Hindi niya inakalang magiging sobrang ganda ng kinalabasan.Dati, maganda at kaakit-akit siya.Ngayon, maganda at astig—eksaktong gusto niya.Ito rin ang pinakananais niya nitong mga nakaraang taon.Hindi niya inakala na sa kagustuhan lang na makatipid ng oras, matatagpuan niya ang imaheng pinakamalapit sa totoong siya.Halos ilang araw din masaya si Ashley dahil dito.Matapos ang ilang araw na pagsasanay sa bagong look niya, tuluyan na niya itong minahal.Pagbalik niya sa hotel isang gabi, nag-video call siya kay Jerome.Nang makita ni Jerome ang bago niyang ayos, binigyan siya nito ng nakakainis na komento—na para bang hindi na siya mukhang babae at mas gusto nito ang dati niyang buhok.At hindi lang kasi nawalan siya ng mahabang buhok; matapos mababad sa araw sa northwest Gobi Desert ng ilang a
Sa mga sumunod na araw, hindi na muling nagpakita si Betty kay Ashley, at ni isang mensahe para manggulo ay wala na rin.Sa isip ni Ashley, mas mabuti na ang walang gulo kaysa dagdagan pa. Dahil dito, unti-unting naging maayos ang relasyon nila ni Kent, at nabuhay sila na parang karaniwang mag-asawa.Si Kent ay naging mabuting asawa at ama—lagi siyang umuuwi diretso galing trabaho, pumapasok sa kusina para magluto ng dalawa nilang paboritong ulam, at sa gabi nama’y kasama si Ken sa paggawa ng homework.Matapos ang isang buwan ng payapa at maaliwalas na araw, nagsimula na ang shooting ng bagong pelikula sa ibang lugar. Siyempre, bilang direktor, kailangan sumama ni Ashley sa buong crew.Sa araw ng alis, sabay siyang inihatid nina Kent at ng anak nilang si Ken sa airport.Pero habang nasa kalagitnaan ng biyahe, tumawag ang assistant ni Ken.Nakapatong ang cellphone ni Kent sa center console, kaya nang tumunog ito, hindi sinasadyang nakita ni Ashley ang pangalan sa caller ID.“Sir, masam
Ngumiti si Ashley at marahang hinaplos ang tuktok ng ulo nito. “Ayos lang, medyo napagod lang ako.”“Kung gano’n, mama, magpahinga ka muna at kumain ng tsokolate.” Sabi ni Ken, sabay kuha ng piraso mula sa bulsa niya.Tinanggap iyon ni Ashley at ngumiti. “Saan galing ang tsokolate na ‘to?”“Binigay ng kaklase kong babae.” Sagot ni Ken na may pagmamalaki. “Sabi niya, kapag masama raw ang pakiramdam mo, pampagaan ng loob ang matatamis.”“Teka, binigyan ka niya dahil masama ang mood mo?” tanong ni Ashley.“Hindi. Nami-miss lang kita, Mama.”Tinitigan ni Ashley ang batang nasa harapan niya—batang wala siyang dugong kaugnayan—at ramdam niyang uminit ang puso niya.Pagkatapos mailagay ni Kent ang bagahe at makaupo sa driver’s seat, pinaandar niya ang kotse. Paminsan-minsan, sinusulyapan niya sa rearview mirror ang dalawa sa likod.Nang hindi sinasadya’y magtagpo ang tingin nila ni Ashley, agad itong umiwas at tiningnan siya nang may pagkamuhi.Pero pag kay Ken, lambing ang nakikita sa mga m
Kinabukasan, biglang kumalat sa crew ang tsismis na ikakasal daw sina Ashley at Kent. May nagsabing wala raw kahihiyan si Ashley at ginawa ang lahat para akitin si Kent kapalit ng pera—pinasok ang kama nito at tinakot gamit ang kanilang hubad na litrato para mapilitan siyang pakasalan siya.Sakto pa na medyo hawig si Ashley sa “white moonlight” ni Kent—ang ina ni Ken. At dahil gusto rin ni Ken si Ashley, nauwi sa kasalan ang dalawa at pumirma sila ng three-year marriage contract.Mabilis na kumalat ang detalyadong kwento ng pagkawala mula sa isang bibig papunta sa iba, hanggang umabot ito kina Ashley at Jerome. Maliban kay Ashley mismo, si Jerome lang ang nakakaalam tungkol sa arranged marriage. At syempre, hindi niya puwedeng gamitin ‘yon para atakihin si Ashley. Hindi pa nila napag-usapan ito sa harap ng ibang tao… kaya malinaw na may intensyon talagang siraan siya.Pero sino ba ang nakakaalam nito?Si Ashley at Kent, Dianne at Dexter, Jerome… at syempre, si Betty. Personal pang min
Ngumiti si Kent at iniabot ang kamay para haplusin ang ulo ni Keng."Oo, tama ang anak ko. Ang isang lalaki, dapat mahalin ang asawa at marunong makinig sa kanya—doon siya lalo uunlad."Pagkatapos ay tumingin siya muli kay Ashley, may ngiti sa labi."Asawa, ikaw ang producer ng palabas na ’to. Kahit anong sabihin mo, susundin ko—sa bahay man o sa labas."Napatingin si Ashley sa kanya at saka lang bumitaw ng malalim na hininga na kanina pa niya pinipigil."Kuya Kent…" biglang napaiyak si Betty."Paki-uwi mo na si Betty," utos ni Kent.Saglit pang natigilan ang assistant bago natauhan, saka agad hinila si Betty palayo."Nagpadala na ako ng afternoon tea para sa lahat. Pagkatapos n’yong kumain, balik trabaho ulit." May ngiti pa rin sa labi ni Kent nang magsalita.Nagpalakpakan ang lahat.Samantala, sinamantala niya ang pagkakataon para hilahin si Ashley papasok sa lounge. Pagkasara ng pinto, nag-iba ang ekspresyon nito."Asawa, tayong dalawa lang ngayon. Pwede bang bigyan mo naman ako ng
Tinitigan ni Kent ang dalawang taong nasa tapat niya—isang mapagmahal na ina at isang anak na labis ang pagpapahalaga. Wala man siyang direktang kinalaman sa kanila, ramdam niya ang gaan sa dibdib.Matapos ang almusal, inihatid muna ni Ashley si Ken sa paaralan.Pwede rin namang si Kent ang maghatid, pero mas gugustuhin ni Ken na si Ashley ang magdala sa kanya. Wala namang reklamo si Ashley roon—masaya pa nga siya, dahil hindi rin naman kalakihan ang oras na kailanganSakto rin kasi na nadadaanan ni Ashley ang paaralan ni Ken sa ruta papuntang opisina. Kaya para sa kanya, sobrang convenient lang ang pagsundo’t hatid sa bata.Pero para kay Ken, araw-araw itong pinagmumulan ng saya. Hindi siya nauubusan ng kuwento habang nasa biyahe, parang isang masiglang ibon na tuloy-tuloy lang ang daldal.At si Ashley? Gustong-gusto rin niyang kausap si Ken.Hindi lang dahil “ina” na siya ngayon ni Ken, kundi dahil alam niyang malaki ang naitutulong ng pakikisalamuha sa mga bata para sa kanyang pagg