LOGINTHE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Pero..g-gutom ako." Nakasimangot na sabi niya sabay haplos sa tiyan niya.Napangiti ako dahil doon. Kinuha sa kanya ang laptop at basta na lang itiniklop iyon at itinabi."Come on. Let's grab a bite to eat." Saka ako bumaba sa kama. Nilahadan siya ng kamay na agad naman niyang tinanggap.Nakaalalay lang ako sa kanya."Palagyan natin bukas ng maraming pagkain ang ref dito sa loob para hindi na tayo bumaba sa kusina.""Sige. Gusto ko mangga! Sampalok! Santol!""My Love naman! Huwag kang kumain ng maasim sa gabi. Mangangasim ang sikmura.""Ehhhh!.""Okay okay!." Tanging nasabi ko na lang. Para kasing kapag hindi ko mapagbibigyan ay magbabago ang mood niya. "Noong naglilihi ka ba sa kambal. Madalas ka din bang nagugutom?" tanong ko pa sa kanya habang bagtas namin ang pasilyo pababa ng hagdan hanggang sa kusina."Hindi naman! Kasi lagi lang naman ako mag isa noon. Kasama ko si Arlyn na si señor mismo ang nagbabayad sa kanya. Pero hindi naman ako pal
THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Really?" Nanlaki pa ang mga mata ng kambal matapos naming ibalita sa kanila na magkakaroon na sila ng kapatid."Tumango kami pareho sabay sabi ng "YES""Yehey! Yehey." Tuwang tuwa na tumayo pa sa ibabaw ng sofa si Frances saka nagtatalon. "Thank you daddy, thank you papa." Sabay yakap sa leeg ko. Si Xaviel naman ay yumakap sa kanya."I like baby sister." Sabi ni Xaviel."Me too. Baby sister siya diba daddy. Papa.""Hindi pa namin alam baby but soon. Malalaman natin ang gender ng magiging kapatid niyo." Sagot ko.Yumuko pa si Xaviel at itinapat pa ang tainga sa tiyan niya.Sabay kaming napangiti. Kung ano ang sayang nararamdaman ko ay siya ding galak ng dalawa na magkaroon ng kapatid.Isa talagang napakagandang biyaya sa amin ang lahat ng ito. Ang magkaroon kami ng mga sariling anak kahit pa man pareho kaming lalaki.And I will treasure Reallan forever because of this."Ako din. Ako din." Si Frances at yumuko din. Nagbigay daan naman si Xaviel.
**** Mag iiwan lamang ako ng isang kataga!! Na huwag mong ipagpilitan ang sarili mo sa taong alam mong hindi magiging sayo kahit kailan dahil mas masasaktan ka lang kapag darating ang araw na ikaw ay kanyang iwan!! Huwag kang magmadali! Huwag mong hanapin kundi hayaan mong kusa siyang dumating at ang tadhana ang magbibigay daan para makilala mo ang taong totoong nakalaan para sayo! ******
THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Sir Jason. Nasa sala po ang papa niyo." Narinig ko mula sa labas ng silid ko na nakapagpabalik sa kasalukuyan ang pag isipan ko."Sige. Sabihin mong bababa na ako." Sagot ko dito. Agad naman akong kumilos para labasin ang papa.Ano na naman kaya ang sasabihin ng papa. Hindi sana ako nagkakaganito kung hindi dahil sa kagagawan niya. Kung hindi ako nakinig kay papa ay hindi ako magkakaganito.Oo, kasalanan ko dahil nagpatangay ako sa kagustuhan nito kahit alam kong masama iyon. Sarili kong negosyo pero nagpasakop ako sa kapangyarihan nito at ngayon ay maraming tao ang nadamay. Maraming mga inosente ang nadamay sa katangahan ko. Sa kasalanan ko na ang papa ko ang nagsimula dahil sa ganid nito sa pera.At kapag nalaman ito ni Reallan ay tuluyang mawawala ang kakaunting pagtingin nito sa akin. Hindi man pagmamahal iyon ay ayaw kong mawala iyon kahit papaano. Ayaw kong masira ang tiwalang ipinagkaloob niya sa akin. Kahit pa man alam kong nasabi na l
THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ...."Hi!."Napatingin siya sa akin. Tila kinikilala kung sino ako pero agad ding nagbawi ng tingin at muling iginala ang paningin sa paligid."Ehhh! Nasaan na siya." Tanong niya sabay napakamot ng ulo na parang bata pang tinaguan siya ng taong hinahanap niya. Hindi na niya ako pinansin at nilagpasan na niya ako.Napasunod na lang ang tingin ko sa kanya ng nakapasok mismo sa gate ng Campus namin ng walang kahirap hirap dahil nakasuot siya katulad ng uniform namin.Kahit hindi man niya ako pinansin ay napapangiti na lang ako na nakatingin sa kanya.Ang kyut niya talaga. Noon ko pa siya napapansin. Nakaabang lamang siya sa labasan ng gate ng paaralan namin at may hinihintay. Inaabangan sa araw araw pero hindi ko naman alam kung sino dahil sa dami ng mga estudyante sa paligid.Nawiwili na lang ako sa pagmamasid sa kanya sa malayo kahit na gusto ko ng lapitan pa siya noon pa.At ngayon nagdisesyon na akong lapitan siya at magpakilala sana pero binalewala
THE BILLIONAIRE'S LONG LOST LOVE: ....Tumingin pa siya sa akin. Nasa mga mata niya ang kislap na talagang umaasang buntis nga ako.Sana nga buntis ako dahil nakikita ko sa kanya na masayang masaya siya kahit hindi pa man napapatunayan."Come on." Untag ko pa sa kanya kaya naman napakurap pa siya. Napatingin sa hawak na transducer bago tumingin ulit sa akin.Tumango ako. Kaya tumango din siya.Nanginginig pa ang kamay na unti unting idinikit sa tiyan ko ang hawak niya. Magaan na ipinapaikot niya iyon at parang may hinahanap.Napatingin na lang ako sa monitor pero wala naman akong makita. Napasimangot tuloy ako at parang nadismaya at ng mapatingin ako sa kanya ay may tumulong luha sa kanyang mga mata na nakatingin sa monitor.Umiiyak ba siya dahil hindi ako buntis? Malamang nga."S-sorry." Nasabi ko na lang. Siguro nga hindi pa ito ang tamang panahon para mabuntis akong ulit. Nagkamali lang siya ng akala."M-my Love." Napalunok ulit siya na tumingin sa akin. Lumuluha pero nakapaskil s







