Ilang linggo ang nakalipas at tuluyan na ngang nagbago ang dating mabait na Senyora Isabel. Ewan ba ng mga kasambahay at bakit biglaang nagbago ang napakabait na Amo nila.
Hindi na rin nakapag-usap sina Olivia at Isabel sa sala katulad ng nakagawian nila habang hinihintay ng kaniyang Senyora ang kaniyang asawa tuwing papunta sila sa kani-kanilang Opisina. Hindi na rin katulad ng dati ang pansinan nila ng babae kaya ngayon ay nahihiya na siyang pansinin ito.
"Hoy! Alam niyo kahapon, pumunta dito sa hardin si Senyora Isabel at nakita niya akong nagdidilig ng sunflower niya, aba bigla ba namang tinanong sakin kung sino ba daw ang nagtanim ng sunflower kasi naalibadbaran siya sa kahit anong klaseng bulaklak." Napatigil sa paghehele ng bata si Olivia dahil sa biglaang salita ni Moly.
"Ate Oli, ate Oli," napalingon si Olivia sa tumatakbong si Clara. Third Death Anniversary ngayon ng kaniyang Senyora kaya papunta sila ngayon sa sementeryo kung saan nilibing si Isabel."Bakit Clang?" Ito ang palayaw na binigay niya sa bata kasi ang old fashioned na ng pangalang Clara."Death Anniversary ni Mommy, 'te Oli. Pupunta ba tayo ngayon sa kaniya?" Inosenting tanong naman ni Clara sa kaniya."Hindi ko alam Clang eh. Tanungin mo si Dada mo." Kibit-balikat na sabi ni Olivia at nagpatuloy sa pagluluto ng kanilang uulamin ngayong tanghalian. Alas diyes y medya na at malapit ng umuwi ang kaniyang Senyorito."Mmm..." tumango-tango ang bata saka nagkibit-balikat, "okay."
Nauna nang pumasok sa kotse ang batang si Clara dahil kinakausap pa ng kaniyang Dada ang kaniyang Mommy. Si Olivia naman ay bumili muna ng tubig sa malapit na tindahan dahil naubos na ang kanilang dala. Bigla kasing nakaramdam ng uhaw ang bata kaya naman napag desisyunan niyang iwan muna saglit si Clara. Nakabalik naman siya agad at nakitang mahimbing na natutulog ang bata. Napangiti naman ng matamis si Olivia at masuyong pinagmasdan ang kaniyang alaga. 'Ang ganda talaga ng batang ito. Nagmana sa Ina.' Umayos siya ng upo at marahang hinila ang ulo ng bata upang umunan sa kaniyang mga hita. Nakaupo kasi ito habang natutulog kaya naman pinahiga niya na ito para mas maging komportable ito sa pagkakatulog. Nang masiguradong komportable na ang batang si Clara ay pumikit na lamang muna siya dahil paniguradong matagal-tagal pa ang pagka
Kanina pang umaga nakaalis sina Inday at kanina pa rin kinakabahan si Olivia sa kung ano ang gagawin ni Vanadium sa kaniya. Nakaupo siya ngayon sa sala ng bahay habang iniisip kung ano ang gagawin ng kaniyang Senyorito sa kaniya.'Ipapalapa niya ba ako sa Lion? Ipapa-salvage? Papatayin? Bubugbugin? Ipakukulong?' Ipinilig ni Olivia ang kaniyang ulo at saka pumikit ng mariin. 'Ano ba 'to. Kung ano-ano na ang iniisip ko.' Napabuntong-hininga siya at nanalangin ng tahimik. 'Hindi naman siguro ako papatayin ni Senyorito.'"Olivia!"Bigla siyang napamulat at napaayos ng upo ng marinig ang nakakikilabot na tinig ni Vanadium."Ano ho iyon Senyorito?"Hindi siya sin
Ilang linggo na ang nakalipas magmula nang inilibing si Clara at pumirma siya sa kontratang ginawa ni Vanadium. Hindi pa naman inungkat ulit ng huli ang kanilang kasunduan kaya nakahihinga pa siya ng maluwang. Baka nga nakalimutan na iyon ng kaniyang Amo eh.Kasalukuyan siyang nagluto ngayon ng paboritong ulam ni Clara. Gusto niyang matikman ulit ang palaging ipaluluto ng bata sa kaniya. Hanggang ngayon sinisisi niya pa rin ang kaniyang sarili sa nangyari. Kung sana'y hindi niya iniwan ang bata sa baybayin. Kung sana'y isinama na lamang niya ito sa kanilang inuukupang silid. Edi sana...Napaigtad si Olivia ng maramdamang basa ang kaniyang magkabilang pisngi. Hindi niya namalayang napaluha na pala siya. Umayos siya ng tayo at pinahiran ang nakatakas na luha sa kaniyang mata. Lumapit siya sa kaniyang niluluto at tinikman kung tama na b
Chapter XTulala si Olivia sa kaniyang kama. Hindi siya makapaniwalang may nangyari nga sa kanila ng kaniyang Amo. Nakakulong pa rin siya hanggang ngayon sa kaniyang silid at alas kuatro na ng hapon. Hindi rin siya kumain ng agahan at tanghalian sa takot na makita si Vanadium. Kumukulo na rin ang kaniyang tiyan dahil sa gutom. Kung bakit ba naman kasi hindi ngayon pumasok sa opisina ang kaniyang Senyorito, ayan tuloy siya ngayon ang namomroblema.‘Pasakit ka talaga sa ulo Senyorito. Charot lang, gusto ko pang mabuhay no.’ Napahagikhik siya sa kaniyang naiisip ngunit agad rin iyong naputol dahil sa pagkalam na naman ulit ng kaniyang sikmura“Gutom na gutom na gutom na gutom na talaga ako,” parang desperadang sambit ni Olivia at umaakto pang nagpapa-cut
‘We'll do it again tonight to make sure that you will get pregnant’‘We'll do it again tonight’‘We'll do it again tonight’‘We'll do it again tonight’Sinampal ni Olivia ang kaniyang pisngi at wala sa sariling nagsalita. “We'll do it again...” Dahan-dahan naman siyang lumingon sa pintuan at nakitang wala na roon si Vanadium. “...tonight?”Pumikit siya ng mariin. “Lord kung gusto niyo pa po akong mabuhay, huwag naman hong ganito.”Tulala siya ngayong nakaupo sa sala ng bahay ni Vanadium. Matapos kasi niyang ku
Nagising si Olivia na masakit ang kaniyang ulo. Minulat niya ang kaniyang mga mata at nakitang nandito siya sa loob ng isang silid. Kumunot ang kaniyang noo dahil ang huling naalala niya ay umiinom siya no'ng alak na ibinigay ni Vanadium sa kaniya. Nilibot niya muna ang kaniyang tingin at kaagad na nanlaki ang kaniyang dalawang mata nang mareyalisa na silid ito ng kaniyang Amo. Akma na sana siyang tatayo pero biglang bumukas ang pinto at niluwa niyon ang kaniyang Senyorito.“You're already awake.”Lumingon si Olivia at nakita nitong may dalang tray si Vanadium. “Bakit ho ako nandito?”Lumapit naman muna si Vanadium sa side table at saka nilagay ang tray na breakfast pala ang laman at saka kape. “You were drunk last night.”&n
Huminga muna siya ng malalim bago kumatok sa pinto ng opisina ni Vanadium.“Come in,” rinig niya ang malamig na boses na nagmula sa loob.Pinihit naman niya ang doorknob saka pumasok sa loob nito. Sinara niya muna ang pinto at manghang nilibot ang tingin sa kabuuan ng opisina. Magkahalong itim at puti ang dingding nito at may ibang mga paintings na paniguradong mga mamahalin. Hindi niya pa natapos suriin ang lahat ng paintings sa loob ng opisina ng makarinig siya ng pagtikhim mula kay Vanadium na prenteng nakaupo sa swivel chair habang may binabasang dukumento. Lumingon naman kaagad siya at itinigil ang paglilibot ng kaniyang tingin.“Sit.”Lumapit naman kaagad siya sa visitor’s chair n