로그인공유
PROLOGUE
최신 업데이트:
2021-08-03 08:32:27Pigil hininga akong nagtatago ngayon sa loob ng isang kabinet dito sa silid ko. Sunod-sunod na putok ng baril ang narinig ko sa labas na siyang lalong nagpakabog ng dibdib ko. Mahigpit kong napahawak sa mga tuhod ko at maingat na sinubsob ang mukha ko dito.
"Mommy," I cried silently as I called my mother. "Daddy... I'm... I'm scared." Muli kong sambit at nag-unahan na ang mga luha sa paglabas mula sa mga mata ko. I’m scared right now! I can't even think straight!
Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko!
But…no! Dapat ay hindi ako umiiyak ngayon dito! I need to be strong! Kailangang maging malakas ako lalo na sa sitwasyong kinahaharap ko ngayon! Kailangan kong maging malakas. Para sa sarili ko at para na rin sa mga magulang kong nakikipaglaban para sa kaligtasan ko at ng buong pamilya namin!
Napahawak ako sa bibig noong makarinig ako ng sunod-sunod na kalabog mula sa labas ng pinagtataguan kong kabinet. Nanlaki ang mga mata ko at pigil hiningang tiningnan ang nakasarang pinto ng kabinet ko.
Oh my God! They're here! Nasa kwarto ko na ang mga taong sumugod sa mansiyon namin!
Kinagat ko ang pang-ibabang labi at pilit na ikinalma ang sarili. Hindi ako gumalaw sa pinagtataguan ko at tahimik na pinakingnan na lamang ang ingay sa labas ng kabinet. Mayamaya lang ay napaawang ang labi ko at mariing napapikit noong makarinig ng mga yapak 'di kalayuan sa pinagtataguan ko.
"She's not here," rinig kong sambit ng isang lalaki. Muli akong napakagat ng pang-ibabang labi at tahimik na pinakiramdaman ang mga galaw ng tao sa loob ng silid ko. Maingat kong isinandal ang likuran sa pinakasulok ng kabinet na kinaroroonan at noong makarinig ako ng panibagong boses, natigilan ako.
Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan ko ngayon dahil sa takot. Ni hindi ko maikalma ang sarili dahil sa halo-halong emosyon! Damn!
Makakaligtas kaya ako sa mga taong ito?
"Search the whole room. Kung wala dito, sa susunod na mga silid. Nandito lang iyan sa mansiyon nila. Kahit anong mangyari, kailangang makita natin ito! She can't escape from us." Mapanganib na sambit ng isa pang lalaki sa loob ng silid ko.
"Yes, sir."
Halos hindi na ako makahinga dahil sa lakas ng kabog ng dibdib ko. No. Hindi maaring makuha ako ng mg taong ito! Hindi nagsasakripisyo ngayon ang mga magulang ko para makuha lamang ako ng mga walang hiyang nilalang na ito! No. I refuse to be caught! I need to survive. I need to leave this place as soon as possible!
Napapikit na lamang ako noong kumalabog ang nakasarang pinto ng kabinet na pinagtataguan ko ngayon. Pigil hininga pa rin ako at hindi gumawa ng kahit anong ingay man lang. Damn it!
"It's locked," rinig kong sambit muli ng lalaki na siyang ikinagulat ko.
"Destroy it." Mariing utos ng isa pang lalaki na siyang nagpaluhang muli sa akin.
No, please. No! Stop it! Somebody, please! Help me! Mommy! Daddy!
"Sir Mavi! Nakatakas ang isa sa bihag!"
Natigilan ako sa narinig. Nakatakas? Sino? Is it my mom or my dad? Aki? Oh my God! Please, keep them safe! Please!
"Damn it! Habulin niyo ang isang iyon!" Sigaw nong lalaking Mavi ang pangalan. He must be the leader. Sa tono pa lang nang pananalita nito, alam kong siya ang namumuno sa grupong ito. "Dethro, follow me. I'm gonna kill that motherfucker!" anito na siyang ikinakagat ko ng pang-ibabang labi ko.
No. Please don’t kill them!
Napapikit muli ako at nanalanging maging ligtas ang mga magulang ko. Mayamaya lang, sunod-sunod na mga mabibigat na yapak ang narinig ko. Segundo lang ay nawala na ang mga presensiya ng mga taong nasa labas ng pinagtataguan kong kabinet. Napahugot ako ng isang malalim na hininga at wala sa sariling napahawak sa dibdib ko.
I think they’re gone.
I sighed as I tried to calm myself again.
Ilang minuto pa akong nanatili sa loob ng kabinet at noong bahagyang kumalma ang katawan ko, napagdesisyunan ko nang lumabas na sa pinagtataguan ko. Pinakiramdam ko muna ang paligid bago kumilos at noong makasigurado na akong mag-isa na lang ako sa silid, agad kong binuksan ang pinto ng kabinet. Dahan-dahan akong lumabas mula sa pinagtataguan at tiningnan ang kabuuan ng silid ko.
I need to escape from here. Kung nais kong mabuhay, kailangan kong umalis sa mansyon namin! I need to survive from all of this. Ito na lang ang kaya kong gawin para sa mga magulang ko!
Mabilis akong kumilos at lumabas na sa silid ko. Mabilis ngunit maingat ang bawat hakbang na ginagawa ko. Dapat ay walang makapansin man lang sa presensiya ko sa lugar na ito.
At my young age, tinuruan na ako ng ama ko kung paano makipaglaban. I was ten years old back then when my father taught me how to fight and protect myself. Hindi ko alam kung para saan ang pagsasanay namin noon ngunit mukhang alam ko na ngayon kung para saan iyon. For me to survive, I need to fight. And for me to live, I need to save myself from all the evilness of this world.
Panay ang tingin ko sa paligid habang tinatahak ang palabas ng mansiyon namin. At noong makalabas na ako nang tuluyan ay iyon naman ang mabilis na ikinatigil ko dahil sa kung anong tumama sa binti ko.
Shit! A gunshot!
Napamura na lamang ako at masamang binalingan ang pinanggalingan ng balang tumama sa akin.
"Going somewhere, Lady Beatrice?" The man asked me while looking at me intently. Nakasuot ito ng puro itim na kasuotan at may hawak na baril sa kamay at nakatutok ito sa gawi ko.
Napakunot ang noo ko at tiningnan ito nang mabuti. What the hell?
"Aki?" Hindi makapaniwalang tanong ko dito noong mapagtanto kung sino ito. "W-what's the meaning of this, Aki? Bakit mo ako binaril? Bakit… No, Aki. You're one of them?" Tila naguguluhang tanong ko dito. No way! He can't do this to me! He can’t do this to our family!
"I'm so sorry, Lady Beatrice, but I have to do this," mariing sambit nito na siyang mabilis na ikinailing ko.
No!
"I'm..."
"You're a traitor, Aki." May galit na sambit ko dito at pilit na inayos ang pagkakatayo. Ramdam ko ang sakit sa binti ko ngunit ininda ko iyon. Mas nangingibabaw ang galit ko ngayon sa taong kaharap ko. Aki betrayed our family. He betrayed me and my parents! He betrayed us!
Damn! Paano niya nakayang traydorin ang pamilyang kumupkop sa kanya?
"You're going to die here, Lady Beatrice. Mamamatay ka at hindi na muling makikita pa. Hindi ka na nila mahahanap at magagamit pa para sa kanilang pansariling kapakanan."
Bahagya akong natigilan sa mga salitang binitawan nito. Napakunot ang noo ko at pilit na iniintindi ang mga katagang sinambit ni Aki.
"Aki... ano bang..."
Hindi ko na nagawa pang tapusin ang katanungan ko noong biglang kinalabit nito ang gatilyo ng baril. Sa gulat ko, napirmi ako sa kinatatayuan ko. Huli na noong naigalaw kong muli ang katawan ko at noong kikilos na sana ako para iwasan ang bala mula sa baril nito, natamaan na ako at bumaon na ang bala sa katawan ko. Napamura na lamang ako at wala sa sariling napahawak sa dibdib ko kung saan tumama ang bala mula sa baril ni Aki.
Wala sa sarili akong napatingin sa taong itinuring kong kapatid. Sa taong siyang hinahangaan ko ng lubos. Ang taong... ang taong siya rin pa lang tatapos ng buhay ko.
"A-Aki...." I called his name as I fell unto the ground. Hinang-hina na ako. Ni hindi ko na maramdaman ang sariling katawan ko.
I'm going to die here.This is my end.
"Die, Lady Beatrice, and after this, never come back. Forget about this. Forget about your parents, your family. You don't deserve to be involved in this war."
"A-Aki..."
"Goodbye, Lady Beatrice."
최신 챕터
The Cursed of Eternity SPECIAL CHAPTER 2
BREAKING THE CURSE "Lady Alexa, stop running!" "Lady Alexa, please, stop! Mapapagalitan ka na naman ng mommy mo kung ipagpapatuloy mo ito!" "Lady Alexa!" "Puwede ba!" Inis na sigaw ko sa dalawang taga-bantay ko. Tumigil ako sa pagtakbo at masamang tiningnan ang mga ito. "I know what I'm doing here. Huwag niyo na akong sundan pa. Go back to your headquarters and just do whatever you want to do! Leave me alone, please!" "We can't do that, Lady Alexa. Alam mo namang hindi ka namin maaring iwan na lang." seryosong sambit ng isa at umayos nang pagkakatayo sa harapan ko. Napairap ako at napatingin sa isa pang taga-bantay ko. "May sasabihin ka rin?" mataray na tanong ko dito at hinawi ang buhok sa balikat ko. "Alright, hahayaan ka namin ngayon, Lady Alexa, sa kung anong nais mong gawin-" "Div
The Cursed of Eternity SPECIAL CHAPTER
Maingat akong naupo noong bahagya akong makaramdam nang paghilo. Humugot muna ako ng isang malalim na hininga at dahan-dahang tumayong muli. I need to move and prepare. Hindi ako maaring manatili lamang dito sa silid ko. Kailangang may gawin din ako ngayong araw! Mabilis akong nagtango sa banyo at nag-ayos ng sarili. Maingat ang bawat galaw ko dahil hindi talaga maganda ang pakiramdam ko ngayong umaga. Damn! What's happening to me? May nakain ba akong masama kaya naman ay naging ganito ang pakiramdam ko? Napailing na lamang ako at nagpatuloy sa paglilinis ng sarili. Noong matapos na ako ay agad na lumabas ako sa silid ko. Tahimik akong naglalakad patungo sa silid ng aking ina na tiyak kong abala na rin sa paghahanda sa okasyon dito sa headquarters. Tipid ko namang nginingitian ang mga Lunar na nakakasalubong ko. Mukhang naglaan talaga sila ng oras nila para sa araw na ito!
The Cursed of Eternity EPILOGUE
Napakunot ang noo ko habang binabasa ang papel na hawak-hawak. Mayamaya pa'y kusang umawang ang labi ko noong mapagtanto ko kung ano iyon! Seriously? Bakit may ganito? "Mommy!" Mabilis kong binuksan ang pinto ng opisina ni mommy at mabibigat ang mga hakbang palapit sa puwesto niyo. Namewang ako sa harapan nito at inilapag ang hawak-hawak na envelope. "What's the meaning of this?" I asked her. Kita ko ang pagtaas ng isang kilay nito at binitawan ang binabasang libro. Dinampot niya ang inilapag kong envelope at ngumisi noong makita ang laman nito. "Oh, this is an invitation, darling," she said then waved the envelope in front of me. "Yes, an invitation, mommy. Obviously," I rolled my eyes. “At bakit may ganito?” Tumawa ito at tumayo mula sa kinauupuan. Naglakad ito papalapit sa akin at hinila ako patungo sa sofa ng opisina niya. Naupo kaming dalawa
The Cursed of Eternity CHAPTER 50
Nagising ako dahil sa kung anong kakaibang pakiramdam sa paligid ko. Marahan kong iminulat ang mga mata at nabungaran ko ang isang hindi pamilyar na silid. Ilang segundo akong nanatiling nakatitig sa kisame nito hanggang sa bumukas ang pinto ng silid na kinaroroonan ko. Isang magandang babae ang bumungad sa akin. Agad itong natigilan noong magtagpo ang mga paningin naming dalawa. Seconds passed, she smiled at me then walked towards my direction. "Mabuti at gising ka na," anito at naupo sa bakanteng upuan sa gilid ng kama. "Kumusta pakiramdam mo, hija?" "I feel nothing," walang emosyong sagot ko dito. "Wala akong maramdamang masakit o kahit ano sa katawan ko." "That's good to hear. I'm Celeste by the way.” Pagpapakilala nito sa akin at matamang tinitigan ako. "My husband found you in the middle of the forest, almost lifeless. Tell me, what happened to you, young lady? Ba
The Cursed of Eternity CHAPTER 49
Napapitlag ako noong may kung anong tumama sa bintana ng silid ko. Agad akong napaatras muli hanggang sa bumunggo na ako sa gilid ng kama ko. Mariin kong ikinuyom ang mga kamao at tiningnan ang nakasarang bintana. Nasundan pa ng isa pang putok ang ingay na narinig kanina kaya naman ay napako ako sa kinatatayuan ko. Oh my God! They're targeting my window! Mayamaya lang ay napabuntong-hininga na lang ako noong maalalang bullet proof ang mga salamin ng bintana ko. Bahagya kong ikinalma ang sarili at kinagat ang pang-ibabang labi. Ito marahil ang dahilan kung bakit dito ako nais manatili ng mga magulang ko sa silid kong ito. Dahil sa pagkakagawa sa silid na ito, tiyak kong magiging ligtas ako laban sa mga atake mula sa labas ng mansiyon namin. Naglakad akong muli patungo sa kabinet kung saan nakalagay ang mga baril ko at matamang tiningnan ang mga ito. Dumampot ako ng isa pang baril at mabilis na inilagay ito sa likura
The Cursed of Eternity CHAPTER 48
Bata pa lang ako ay alam ko na kung ano ang mga espesyal na kakayahan ko. I’m a hybrid, an offspring of a Lunar and Blood from Underworld. My mother is Esmeralda Lunar, the current leader of Lunar Organization. She’s fierce, talented and can use a special spell that makes her the best Lunar of her generation. Benjamin de Falco, a Ventrue, ruler of Blood Clan, is my father. My parents saved both Lunar Organization and Blood Clan, but in the end, they were both betrayed. Peace. That was all they wanted. They wanted to end the war between the Lunars and Blood. They wanted us to be civil with each other but… not everyone wanted that to happen. Napamulat ako ng mga mata ko noong makarinig ako ng ilang kaluskos sa paligid. Mabilis kong inilagay sa magkabilang tenga ang mga kamay at hindi binigyan pansin ang mga naririnig ngayon. Muli kong ipinikit ang mga mata at pinilit ang sariling matulog.
The Cursed of Eternity CHAPTER 47
Pilit akong gumalaw mula sa pagkakaupo upang pigilan si Mavireck. No! He can't kill Nay Celeste! Not on my fucking sight! Damn it! "Sige, ituloy mo ang binabalak mo at nang matapos na rin ang buhay mo," mapanganib na banta ni mommy at inilapat na ang dulo ng baril nito sa sintido ni Mavireck. "Let her go now, Mavireck. Hindi ko na uulitin pa ito. Bitawan mo na si Celeste,” dagdag pa ni mommy at humakbang ng isang beses palapit sa dalawa. “Don't test my patience, Mavireck. Alam mong kaya kong kalabitin ang gatilyong ito nang walang pagdadalawang-isip." Halakhak ni Mavireck ang namayani sa buong silid na kinaroroonan namin ngayon. Ilang saglit lang ay binitawan na nito si Nay Celeste at nagtaas ng dalawang kamay at humarap kay mommy. Agad namang hinila ni Zachary, na kanina pa sa likod ni mommy, si Nay Celeste at dinala sa likuran nito. Hindi ako kumibo sa kinauupuan at matamang tiningnan lamang ang dalawa. &
The Cursed of Eternity CHAPTER 46
Umayos ako nang pagkakatayo at matamang tinitigan si Mavireck sa harapan ko. Ramdam ko ang mas lalong pagtaas ng pressure sa loob ng silid na kinaroroonan namin. Sa kabilang bahagi ng silid, abala pa rin si Mavi at Johnson sa kanilang laban samantalang heto ako, pilit nag-iisip nang paraan kung paano matatalo si Mavireck. "Ice!" Napakurap ako noong marinig ang pagsigaw ni Mavi sa pangalan ko. Napamura na lamang ako at halos mapaatras noong mamataang nasa harapan ko na pala ang ama nito! Damn it! "You'll end up dying here, de Falcon. Ako ang kalaban mo kaya dapat ay nakatuon lang sa akin ang buong atensiyon mo," anito at mabilis na naman akong hinawakan sa may leeg ko. Damn! Pakiramdam ko ay namamaga na ito dahil sa pagsakal niya sa akin nang paulit-ulit! "Let her go!" rinig kong sigaw ni Mavi habang patuloy pa rin sa pakikipaglaban sa tauhan ng ama. Masama kong tiningna
The Cursed of Eternity CHAPTER 45
"Ice!"Natigil ako sa pagtakbo noong marating ko na ang silid kung saan ko nararamdaman ang malakas na presensiya ni Mavireck. Mabilis na nakalapit ang dalawa sa akin at tahimik na pinagmasdan na rin ang pinto na nasa harapan namin ngayon."This is not his office," ani Mavi at hinawakan ako sa braso ko. "Be careful, Ice. My father..." he sighed then let go of my arm. "He's cruel. Hindi kita pipigilan sa nais mong mangyari but please, be careful."Marahan akong napalunok at binalingan si Mavi sa tabi ko. Tinanguhan ko ito at muli kong hinarap ang pinto sa unahan ko at mabilis na binuksan ito. Agad kong itinaas at itinutok ang hawak kong baril noong mamataang prenteng nakaupo si Mavireck sa isang silya sa loob ng silid. Seryoso itong nakatingin sa akin at mayamaya lang ay tumayo na."Beatrice de Falcon," bigkas nito sa pangalan ko na siyang ikinataas ng mga balahibo ko. Damn! Naramdaman ko na ang ganit
