Hindi niya mailarawan ang saya sa mukha ng asawa habang nakatingin ito sa monitor ng ultrasound.His eyes are twinkling from gladness. At the same time from unshed tears. Sobrang higpit rin ng pagkakahawak nito sa kanyang kamay. Limang buwan na ang kanyang ipinagbubuntis. At bumalik sila ngayon sa kanilang OB para malaman ang gender ng kanilang pangalawang baby. He accompany her everytime. He was with her since her first ultrasound, na kahit anong busy nito, naghahanap talaga ito ng oras para lamang samahan siya."I want to always be with you in this journey with our second baby. Gusto kong maramdaman niya na nasa tabi niya lang ako. His or her heartbeat, gusto ko, ako ang unang makakarinig. I want everything about him or her in details, mga bagay na hindi ko nagawa kay Briel. Sa pagkakataon ito, babawi ako Ciel. Pangako." Naalala niyang sabi nito sa kanya when she was on her second month. He said that with all the gentleness in his eyes while caressing her still flat belly. Tulad
Ipinikit niya ang kanyang mga mata at taimtim na nag-alay ng panalangin sa harap ng puntod ng kanyang kuya William. Nang magmulat siya ng mga mata, isang masuyong ngiti ang namutawi sa kanyang labi. Minasdan niya ang larawan ng kapatid na nasa gilid ng lapida. In that picture, he was smiling widely. "Kuya.." mahinang sambit niya. "Kumusta ka na? Sana katulad ng larawan mong ito, nakangiti ka rin diyan sa kinaroroonan mo habang nakatanaw sa amin. I know you are watching us, we are okey kuya. Next month pangalawang harvest na ng sakahan mula ng mawala ka, and we are copping. Sa tulong ng mga magsasaka alam kong makakabangon ang sakahan. Ate Beth and Kathleen is also doing fine." Inabot niya ang larawan nito at marahan iyon na hinaplos, "Ako rin kuya.." anas niya sa malamlam na mga mata. "I know you are seeing me now.. gusto kong sabihin na masayang-masaya ako sa mga sandaling ito. I finally found my home in Leandro's arm. Alam kong hanggang sa huli, hindi kayo nakapag-usap ng maay
--Marrius--Halos magbaga ang kanyang mga mata habang pinagmamasdan niya ang pigura iyon na naghihiyaw at tila walang pakialam na nagsasayaw sa gitna ng dancefloor. She was surrounded by men na halos lumuwa ang mga mata habang nakatitig sa dib-dib nitong halos lumabas na sa lalim ng uka ng suot nitong spaghetti strap na bestida. She dance in the middle as if there's no tomorrow. Hanggang taynga ang lapad ng ngiti nito, while he was there standing furiously.Nagpaalam lang ito na uuwi ng Manila dahil may importane itong aasikasuhin, but she never came back.Dalawang linggo siyang naghintay, pero ni anino nito hindi na nagpakita pa sa kanya. He tried to call her, pero palaging unattended ang cellphone nito.Nagsimula siyang mag-alala, inisip na baka may nangyari rito, kaya matapos ang dalawang linggong paghihintay sa wala ay nagdesisyon na siyang lumuwas ng Manila para hanapin ito. Only to find her this way.Kumuyom ang kanyang kamao at mariin na nagtagis ang kanyang bagang. Sobra si
--AUTHORS NOTE--Sa mga nagbasa po ng storya na ito, gusto ko lang po na iabot ang taos-puso kong pasasalamat. Maraming-maraming salamat po sa lahat ng sumuporta sa kwentong pag-ibig nina Leandro at Cielo. Hindi ko po mararating ang puntong ito kung hindi dahil sa inyo. At sana kagaya sa suportang ibinigay ninyo sa akin sa kwentong ito, ganoon din ang ibigay ninyo sa akin sa mga susunod ko pang akda.Kung napansin ninyo, may inilagay akong konting pasilip sa kwento ni Marrius at Naya. After po ng on-going ko, isusunod ko po ang kwento nila. Muli, maraming-maraming salamat po.Hanggang sa muli.------------------------Naalimpungatan siya nang maramdaman ang tila paghilab ng kanyang tiyan. Ilang minuto niya pa iyon inobserbahan habang nasa isip na maaaring nilamig lang iyon o kaya may nakain siyang hindi natunaw.Her schedule of giving birth will be next week. Ngunit may posibilidad ding mapaaga ang kanyang panganganak. Marahan niyang ini-angat ang kanyang kamay papunta sa kanyang s
"Ciel, you have a phonecall, hipag mo daw!" sigaw ni Lovie sabay takip sa mouthpiece ng teleponong hawak. Agad na kumunot ang kanyang noo. Nagtataka na napatingin sa gawi nito. Hindi ugali ng hipag niya ang tawagan siya kapag ganitong oras ng trabaho lalo na at sa telepono ng kanilang opisina ito tatawag. Bit-bit ang dalawang mug ng kape ay agad siyang lumapit sa kinaroroonan ng kaibigan. Inilapag muna niya ang isa sa mesa nito at ang isa naman sa mesa niya bago kinuha mula rito ang telepono at sinagot. "Hello.." "C..Ciel?" Ewan niya, pero bigla siyang kinabahan sa timbre ng boses nito. "A.. Ate Beth, napatawag ka? may nangya--" hindi na niya naituloy ang kanyang tanong dahil agad nito iyon pinutol. "C..Ciel, a..ang kuya mo, A..ang kuya mo!" Napadiretso ang tayo niya ng marinig ang nanginginig at ha
"T..Ten million?" halos magkanda-utal-utal siya ng marinig ang sinabi nito. Hindi makapaniwalang dumako ang tingin niya sa hipag na nakaupo sa gilid nito who then just shamefully bit her lip. "Kung ganoon, may karapatan pala talaga ang Leandrong iyon na kasuhan ka? How did you end up having a ten million debt with that man?" baling niya ulit dito. Napalunok ang kapatid niya. "I..I'm sorry Ciel, I didn't knew that it will come to this," mahina at tila puno ng pagsisisi na sabi nito. She just look at him in disbelief. "Sa simula pa lang ay interesado na sa lupa natin si Leandro, hindi iilang beses niyang sinubukan iyon na bilhin, as you can see, ang lupa nalang natin ang hindi niya nagagawang ariin dito sa San Isidro, kaya gumawa siya ng paraan para tuluyang mapasakamay niya ang lupa." "At ano ang koneksyon niyon sa mga pagkakatalo mo sa casino kuya? And how did you end up in that gambling place?" Hindi pa rin makapaniwalan
"YOU didn't come here to stare at my face and be dumbfounded, didn't you miss Centeno?" he hissed cold as ice."Huh?"Nakita niya ang mariin nitong pagtiim-bagang. Sa madilim na mukha ay humakbang ito at nilagpasan siya."If you want to talk, then come inside, huwag mong sayangin ang pagkakataon na ibinigay ko sayo sa pagtitig sa mukha ko, my time is precious miss Centeno!" matigas nitong dugtong saka umambang papasok sa loob.Doon lang siya tuluyang nahimasmasan."I..I'm sorry.." tangi nalang niyang nasambit habang natatarantang sumunod dito bago pa ito magbago ng isip.Nakahinga siya ng maluwag ng makitang hindi kasing dilim ng sa labas ang sa loob. Kung nagkataong ganoon nga ay baka mabalot na ng matinding takot ang buo niyang pagkatao.Nilagpasan nito ang sala. Tahimik pa rin siyang sumusunod dito. Kung saan sila patungo ay hindi niya alam. Hindi ba dapat kung mag-uusap sila ay doon lang sa sa
Decision Walang lingon-lingon na inihakbang niya ang mga paa palabas sa mala-haunted house na bahay na iyon. Nagpupuyos ang dib-dib niya sa matinding irita at pagka-inis. Marry him? Huh! Sinong babaeng nasa matinong pag-iisip ang magpapakasal sa lalakeng tulad nito? Sa sobrang gulat niya kanina sa narinig na sinabi nito ay napanganga na lang siya. Hindi siya nakapagsalita at tiningnan lang ito sa hindi makapaniwalang mga mata. Nang pumunta siya doon, ang gusto niya lang ay maki-pagkasundo rito sa pamamagitan ng pagpayag na ibigay nalang ng tuluyan ang kanilang lupain rito kapalit ng pag-urong nito sa kaso laban sa kuya niya. Inisip niyang magiging madali lang iyon since iyon lang naman ang gusto nito, hindi niya akalain na mahihirapan siya. And at the end, hindi niya ito nakumbinsi. Sarkastiko siyang nagpalatak. Oo nga pala, pumayag