Three weeks later
"Bye," paalam ni Hillary sa kaibigan. Uwian na noon.
"Bye. Ingat. Huwag mong kalimutang ipaalam sa akin kapag nagparamdam na uli siya, ha? Cheer up! Baka nagpapa-miss lang 'yon," ani Chloe.
Nasa harap na sila ng kanyang sasakyan. Natigil siya sa aktong pagbubukas ng pinto sa driver's side.
"Hey, ano uli?"natatawang reaksiyon niya. Muli niya itong nilingon. Itinuro ang sarili. "Ako? Magtsi-cheer up? At bakit kailangan kong mag-cheer up?"
Namaywang si Chloe. "Come on, my dearest. Nakakalimutan mo na ba ang motto natin na; Hypocrisy is not my cup of tea? Na magiging totoo tayo sa sarili natin, 'di ba? Alam natin kung ano ang mga ayaw natin at alam natin kung ano ang mga gusto natin."
"Kaya sabihin mo, disappointed kana hindi siya nagpapakita, tama?"
Napapailing, binuksan ni Hillary ang
"Kung ituturo mo sa akin kung nasaan ang kusinamo, ako na ang bahalang magtimpla ng kape ko. I mean, baka gusto mong palitan na ang office uniform mo and change to a more comfortable clothes perhaps?"Umiling si Hillary. Kapag pinayagan niya ang gustong mangyari ni Seven, baka isipin pa nito na welcome ito sa kanyang bahay. Na puwede itong magingkomportable. Hindi, hindi niya 'yon mapapayagan. Hindi ngayon, hindi kahit kailan."Mamaya na lang ako magpapalit kapag nakaalis ka na. At hindi ko ipinapagamit ang kusina ko sa ibang tao," seryoso niyang sabi."Buti nga pagkatapos mo akong harass-in, inaalok pa kita ng kape."Bumakas ang amusement sa mga mata nito. "Harassment talaga ang tingin mo sa nangyari?""At ano pa?" gagad niya.'"Alam mo kung ano ang na-realize ko sa panggugulo mong ito sa akin?""Enlighten me." Nagkibit-balikat ito, mukhangbumabalik na ang kaarogantehan na absent kani-kanina lang.Nagtaas ng
"So," untag ni Hillary nang iabot niya kay Seven ang isang tasa ng kape.Naupo na rin siya sa tapat nito. Iniwan niya ang mga bulakak sa kusina. Mamaya na niya iyon aayusin at ilalagay sa vase. Siguro naman ay aalis din agad si Seven kapag nasabi na nito ang sadya sa kanya. At naiintriga talaga siya sa tulong na kailangan nito."Hindi ko alam kung ano ang maitutulong ko sa'yo, Mr. Fuent---""Tawagin mo akong Seven.""S-Seven, pagsunod naman niya.Nasisiyahang ngumiti ito. "That's better. So much better." Kinuha nito ang tasa ng kape at sumimsim"Hmm. Masarap kang magtimpla ng kape."Don't you dare blush, Hillary! Eh, ano naman kungnagustuhan niya ang timpla mo? banta niya sa sarili."Sabihin mo na kasi ang sadya mo at nang makaalis ka na.""Kanina mo pa ako ipinagtatabuyan, ah," nangingiting komento nito."Meaning, hindi ka welcome dito.""Totoo ba yan?" tanong nito, may bahid ngpanunu
"Oh, my God! I'm sorry!" Lumarawan ang guilt sa mukha nito bago hindi magkandatutong humugot ng panyo sa bulsa nito at pinahid ang----teka, ano angpinapahid nito sa mukha niya? Luha?Saka lang niya na-realize na nanlalabo pala ang mga mata niya dahil sa luha. Oh. Hindi aware si Hillary na umiyak na pala siya."God. I'm sorry. Patawarin mo ako." Hinapit siyani Seven at niyakap."Hindi ko sinasadyang saktan ka. Patawarin mo ako," nahihirapang sabi nito.Kumawala si Mikaella." U-umalis ka na,'' malamig niyang sabi. Nagagalit siya sa sarili. Nadala siya sa halik ni Seven. May pagkakataon siya para makawala, para maipagtanggol ang sarili pero hindi niya ginawa. Mas nangibabaw ang tawag ng pagnanasa, ang resulta ng mga pagkakataong sumasagi ito sa isipan niya, lalo na sa gabing nag-iisa siya at nalulungkot. Salamat sa luha na nagsalba sa kanya sa sitwasyong iyon."Mag-usap tayo... Pakinggan mo naman ang panigko. I'm just desperate
Palakad-lakad si Hillary sa sala ng condo unit ni Chloe. Usapan na talaga nila iyon na doon siya tutuloy pagkatapos g pakikipag-meeting niya kay Seven Fuentes para mapag-usapan agad ang sunod nilang hakbang."Kumalma ka nga. Nahihilo na ako sa kapaparoo't parito mo," saway ni Chloe."Come here. Maybe this drink would calm your nerves."Nang sulyapan ni Hillary ang kaibigan, nakita niyang nasa likod na ito ng bar at nagsasalin ng alak sa dalawang kopita. Lumapit siya roon at inokupa angisang high stool. Tinanggap niya ang alak."That man is terrible, I swear! He's crazy!""Handsome, yeah, but terrible and crazy!" Muling usal ni Hillary.Natawa si Chloe. "Sabihin mo nga, gusto mo pa rin bang magkaanak?""Yes! Of course, gusto ko talagang magkaanak. Hundred percent! Anak lang. Walang asawa.""Eh, di ku
"Handisa, Mr. Funtes," magalang na pagbati ng isang native man na lumapit sa kanila ni Seven.Nakasuot ang lalaki ng brown na pantalong khaki at puting polo shirt. Hindi gaanong mapagtuunan ng pansin ni Hillary ang paligid ng maliit na airport dahil sa mainit na klima. Mas malala pa yata iyon sa summer ng Pilipinas.Pakiramdam niya ay inihaw siya sa sobrang init at bigla siyang na-dehydrate, kahit binalaan na siya ni Seven tungkol doon. Maliban naman daw doon aynapakaganda ng buong bansa at siguradong masisiyahan siya roon."Handisa, Tili," sagot ni Seven. "Nice to see you again."Binalingan siya ni Seven. "Sweetheart, this is Tili. He's one of the palace's chauffeur. He was assigned to drive me everyday. Oh, Handisa means long live. That's 'Mabuhay' to us Filipinos."Binati ni Hillary ang driver. Nabanggit na sa kanya ni Seven na kahit may native language ang
"Of course. Kung doon ka masaya. Isa pa, ako angnamilit sa 'yo kaya ka nandito kaya gagawin ko ang lahat para maging kumportable ka.”"Okay then.” Tinungo ni Hilllary ang fridge. Binuksan. Marami siyang nakitang mga prutas, tsokolate, at iba pang uri ng pagkain at inumin. Inilabas niya ang pitsel ng tubig. Nagsalin sa baso at uminom.Si Seven ay masusing nakatingin sa kanya. "May nagsabi na ba sa 'yo na napakaganda mo?"Nasamid si Seven. Si Seven naman ay natatarantang nilapitan siya at hinaplos-haplos ang kanyang likod. Na para bang sa pamamagitan niyon ay titigil ang pag-ubo niya."Sorry," anito.Itinaas niya ang kanyang kamay para patigilin ito. Because, good gracious! Inuubo na nga, naaapektuhan pa rin siya sa gesture na iyon, at nagdudulot ng malisya sa kanya.Muli siyang uminom ng tubig. "Silly question," bulong niya
"I like photography. Bata pa lang ako, hilig ko nang kumuha ng mga pictures. Though hindi ko naman siya gustong maging career talaga kaya hobby na lang. Ikaw, ano ang favorite color mo?" magaang tanong ni Seven sa kanya.Hapon na noon at sabay silang naghahapunan. Natigil si Hillary sa tangkang pagsubo bago tinaasan ng kilay ang binata. Sa mga pagkakataong tinatarayan niya ito ay sinisiguro niya na silang dalawa lang ang magkaharap. Lagi niyang pinapaalalahanan ang sarili na sa harap ng ibang tao ay mag-asawa sila na kakakasal pa lang at nasa honeymoon stage pa.Kaya dapat na umakto sila na in love na in love sa isa't isa. Kaya nga hindi stay-in si Luni, para ibigay sa kanila ang privacy ng gabi."I'm trying to make a conversation here," anito bago marahang ngumiti. Parang maamong tupa ang hitsura ni Seven. "Mas makakabuti kung magkasundo tayo 'di ba, Hillary? Hindi tayo mahihirapan na pakiharapan ang bawat
"Ano?"Tumawa si Seven. "Wala. At tungkol sa pagkainipmo, well, kaya nga ako nandito, babawi ako sa yo. I took the rest of the day off. Wala namang pasok bukas. So, ikaw, ano'ng gusto mong gawin? Swimming? Mamasyal? Mag-picnic? Mag-shopping? Mag-food trip?" excited na tanong nito.Nahawa siya sa kasiglahan nito. "Kung gawin natinang lahat ng iyon? Wait, sasamahan mo naman ako, 'di ba?""Kung magmamakaawa ka,'' sagot ni Seven. Peroang mga mata na mismo nito ang nakikiusap na hayaan niya ito na makasama niya."Sa palagay mo gagawin ko 'yon?" ani Hillary, sinisikil ang ngiti kahit alam niyang nakangiti na angkanyang mga mata."Siyempre," mayabang na sabi nito. "Sino ba ang ayaw makasama ako?""Ako. Remember?""Oo nga pala," nakangiwing sabi nito.Hindi na napigilan ni Hillary ang kanyang ngiti.Nakita 'yon ni Seven at parang mas nagningning angmga mata nito dahil doon. Saglit pa nga itong natulal