The Forbidden Desires 06

I stepped back when he stopped in front of me. Tumigil lang ako sa pag-atras nang maramdaman ko ang pader sa aking likod. Nasa gilid ang tingin ko at wala sa kanya. Gusto ko na lang pumalit sa kinalalagyan ng halaman na nasa gilid ko o di kaya'y lamunin na lang ng lupa.

"Do you know that it's not right to hide and secretly listen between two person's conversation?"

"I'm not hiding!" I looked up at him and it was too late to regret what I had just said.

Umangat ang gilid ng labi niya para sa isang ngisi at ipinatong ang isang kamay sa pader, sa ibabaw ng ulo ko. Nagbaba ako ng tingin nang inilapit niya ang kanyang mukha para matitigan ako.

"Oh..." Sarkastiko ang tunog niya. "You are not hiding? So, you mean you admit you overheard our conversation?"

Napapikit ako ng mariin at hindi nakapagsalita. Dapat talaga dumiretso na lang ako sa kusina! Ano ba naman kasi ang pumasok sa isip ko at bigla akong tumigil para makinig sa usapan nila!

"Don't scare her!"

My eyes flew open. The woman behind him laughed as she looked at me. Napalunok ako sa sobrang kaba nang magtama ang tingin namin ni Silas. Salubong ang makapal na mga kilay niya at masama ang ibinibigay na titig sa akin.

"Dapat lang na matakot siya. Hindi sa lahat ng bagay pagbibigyan ko siya. I don't like her here. She won't be here if not because of uncle," I watched him as his jaw moved as if it's hard for him to look at me.

Nanlaki ang mga mata ko nang makumpirma ko na talagang ayaw niya na nandito ako. We are relatives but I suddenly felt guilt. I also felt as if I was unwanted. Hindi na ako bata para bantayan. Pwede naman ako sa hacienda manatili kung hindi lang nagpumilit si Lolo sa kanya.

"You don't mean it, right? She's your niece. Kamag-anak mo iyan, Silas. Kailangan mo bantayan kung ipinagkatiwala sa 'yo," tinapik ng babae si Silas sa balikat niya.

"Shut up, Elle. She's not my fucking niece-"

"I am! I'm your niece!" Napalakas ang boses ko at hindi na napigilan sumingit.

I just want to prove a point to him that we're blood related but it turns out that he became more irritated. I abruptly looked away when I saw him turned angrier after I cut him off from speaking.

"You are not...my niece. Because I don't want you to be one. Don't forget that," mahina ang boses niya pero madiin.

Natatawa pa rin ang babae sa likuran niya. Sinilip niya si Silas na nasa harapan ko at nang makita na seryoso si Silas sa sinabi'y nagpaalam na siya at iniwan kami. Tinitigan pa ako ng babae bago umalis na mayroon pagtataka sa mukha.

Hindi ko na nagawang balikan ng tingin si Silas kahit na nasa harapan ko lang siya. Hindi ko siya kayang tingnan dahil ramdam na ramdam ko ang pait sa boses niya. What's wrong with me being his niece? Sa mga kapatid niya ayos lang pero bakit pagdating sa kanya hindi? Bakit ayaw niya sa akin?

"If not because of uncle, your grandfather. I won't let even the tip of your hair stick on me. I always hate your presence near me. I don't want to see you. I don't even want to hear your breath."

Napigil ko ang paghinga ko dahil sa huling sinabi niya. Nabitiwan ko lang iyon pagkaalis niya. Nakatanaw ako sa likod niya na papalayo. Hindi siya magagalit sa akin ng basta basta pero wala akong ideya sa maaari na paghugutan niya ng galit niya.

He may have his reason or maybe he just really doesn't want to feel my presence? I don't understand. May tao ba na aayawan ang presensya ng isang tao kahit hindi pa naman niya lubusan na kakilala o kahit sa unang pagkikita? Ang sabi niya nagkita na kami dati. Hindi kaya may nagawa akong hindi maganda sa kanya noon? Kung mayroon man sapat ba iyon para kaayawan niya ako ng ganito?

Naging matamlay ako sa buong araw. Ito ang unang pagkakataon na may tao na ayaw sa akin. People in the province describe me as a sweet girl even at my age of twenty two. Siguro sa sobrang hinhin at lambing ko naiisip nila na isip bata ako kaysa sa edad ko na bente dos. Hindi naman nila ako masisisi kasi wala naman akong ibang nakasalamuha kung hindi sila Lolo lang at ang mga tao sa mansion at hacienda.

"Is that a new gun?"

"Kabibili ko lang last month."

Nilingon ko ulit si Silas na naglilinis ng mga baril at ini-inspeksyon 'yon isa isa. Itinaas niya ang bagong bili at ipinakita kay Elle. Pinipilit ko na pagaanin ang nararamdaman at itinatanim sa isipan na hindi naman ako magtatagal kasama siya. Kapag gumaling si Lolo pwede na ulit akong bumalik sa hacienda kung saan gusto ako ng lahat ng tao. At isa pa, siya lang naman ang may ayaw sa akin. Si Lolo at Lola at ang mga kapatid niya na babae ay natutuwa sa akin kaya ayos lang din. At least I wasn't left alone. Everyone wants me to be here except him.

"Kapag nakita ito ni Chico magtatanong iyon kung saan mo nabili-"

Ngumisi si Silas. Inagaw niya ang baril kay Elle. "Wala na siyang mabibili. Iisa lang ito."

Iiwasan ko na lang siya para hindi ko makita ang disgusto sa mga mata niya. Napalabi ako kasi hindi ko na pala siya kailangan pang iwasan. Hindi naman kasi siya gaanong lumalapit sa akin. Ni hindi nagtatagal ang sulyap niya. Hindi namin kayang magkatinginan na lalagpas sa isang segundo. Sa tuwing magtatama ang tingin namin mabilis pa sa isang segundo na nag-iiwas kami.

Kung ayaw niya na narito ako hindi ko na lang siya guguluhin. I don't want to be anyone else's burden. Lalo na sa kanya. Kaonting kibot lang ang sakit na niyang magsalita. Sandali lang ako na mananatili kasama sila kaya ayokong mag-iwan ng pangit na ala-ala kung paano ako makisama at kung paano ako kasama sa bahay.

He glance my way after he put down his gun on the table near the target area. Tapos na siyang kumpunihin iyon at punuin ng mga bala. Nasa gilid ako kasama si Gineth kung nasaan ang puno na mayroon lamesa sa ilalim para gawin pahingahan. Nalililiman kami ng puno laban sa mainit na araw. Inalis ko ang mga mata sa kanya nang makita na lalapit siya.

"Magsisimula na kami rito. Bumalik na kayo sa loob," kay Neth siya nakatingin.

"Kuya, manunuod kami!"

"Hindi pwede," may pinalidad na saad niya.

Nasa gilid siya ng lamesa. Kita ko siya sa gilid ng mata ko pero hindi ko siya magawang lingunin. Sa halip ay itinutok ko kay Neth ang mga mata.

"Kuya-"

"Don't complain and go inside, Gineth," istrikto at maotoridad ang boses niya.

Sumimangot si Gineth at tumayo para yayain ako na umalis na kagaya nang gusto ng kuya niya.

"Don't leave the door open so you won't hear the gunshots."

Naputol ang pagsunod ko ng tingin kay Neth dahil sa sinabi niya. Napakurap ako. Pagkalingon ko sa kanya na nasa gilid ko, blangko ang mga mata niya. Mabilis akong tumango at nilagpasan siya.

Malakas ang kalabog ng dibdib ko habang sumusunod kay Neth papasok sa loob. Nahuhuli ako kaya ako ang magsasara ng pinto. Hawak ko ang pinto para isara nang muli ko siyang balikan ng tingin sa labas. Nagkatinginan kami habang marahan ko na itinutulak iyon. Wala naman siyang ekspresyon na pinapanuod ang ginagawa ko pero pakiramdam ko maraming nakalaman sa mga titig niya kaya kinakabahan ako.

Huminga ako ng malalim at tumulala muna sa pintuan na kasasara ko lang. Hinihingal ako sa sobrang bilis ng tibok ng puso ko. May kung ano sa paraan ng tingin niya na nakakapagpakilabot sa akin.

"Athena?"

Humawak si Neth sa braso ko. Muntik na akong magulat. Hinarap ko siya.

"Masakit ba ulit ang ulo mo?"

Mabilis akong umiling. Isang beses pa ako na lumingon sa pinto na parang nakikita ko pa rin ang huling pabaon na tingin ni Silas sa akin. Pagkatapos ay sumunod na rin ako kay Neth.

"Doon ka muna sa kwarto mo? Magkita na lang tayo mamaya?"

Tumango ako kay Gineth. Pinauna ko siyang umalis. Mabagal ang lakad ko at iniisip si Silas. His stares always leaves me in question. He's distant, intimidating, and snob. He also has a habit to look away whenever I catch him staring. And the way he told me to close the door as if he knew that gunshots were difinitely the sudden reason of my sudden headache last night. I feel like he is hiding something from me.

Kung mayroon man, ano iyon?