Chapter 3

"Pwede ba kitang halikan?" tanong niya, habang unti-unting lumalapit ang mukha niya.

I nodded.

He lean closer.

Hinawakan niya 'yung mukha ko, dahan-dahan. Parang slow motion. Parang teleserye na pang-final week ang peg.

Topless siya. May butil pa ng pawis sa collarbone.

Amoy mayaman.

Amoy masarap—Ay hindi! Masarap talaga siya!

Closer.

0.3 cm na lang. I could literally taste the kilig. As in maaamoy ko na shampoo niya....ayan na ayan na—

And then—

POK.

Tinamaan ako ng straw wrapper sa noo.

"Bakla. Nakikinig kaba? Ikaw raw yung tutor na in-endorse ni Prof. Castro para sa mga bumagsak sa Calculus."

Reality hits harder...

Nasa milk tea shop pala kami. At si Thorne? Wala, imagination lang yung scene. Hindi nya nga ata alam na tao ako.

Delulu is the only solulu.

"Ah, ano yun?" tanong ko sa kaniya na para bang hindi ko narinig ang sinasabi niya dahil sa pag daydream ko kay Thorne.

"Baks, are you even listening? Okay pa ba utak natin? Blink twice if you need help." pag-aalala ni Bambi kunwari.

I blinked twice. Need ko talaga ng help kasi ayokong tantanan ng pantasya ko kay Thorne!

Beside me, my best friend, Bambi Gomez — resident diva and future drag icon of the Philippines was dramatically fanning himself with a handout he didn't read. Again.

"Sabi ko ikaw daw inendorse na tutor ni Prof. Castro sa calculus for remedial sa engineering dahil alam niyang petiks mo ang math." irap niya.

"Sorry," I said, popping my gum. "May iniisip lang."

"Si Thorne lang yan. Malakas sapak niyan kay Thorne e." Lana chimed in, twirling her pen as she adjusted her glasses. Lana Solomon. Brainy. Walang inuurungang quiz bee.

They've both been my best friends since high school—five solid years of laughter, late-night chats, and growing up together. We may have taken different paths in college, but our bond never changed.

Si Lana ay BS Accountancy, laging may dalang calculator kahit di naman required. Very organized. Si Bambi naman, Business Management ang kinuha dahil pangarap kasi ng papa niya na balang araw, siya na ang magpatakbo ng sarili nilang negosyo.

Kahit madalas hindi nagtutugma ang schedules namin, lagi pa rin kaming nagkakahanap ng oras para magkita or mag-update sa isa't isa. Ganun siguro talaga kapag tunay ang friendship, hindi natitinag kahit gaano pa ka-busy ang college life.

We were sitting here sa cafeteria ng St. Ives University kung saan kami nag-aaral. Vacant namin.

First year college na. Twenty. Fresh. Virgin. Never been touched pero kay Thorne? Aba, go. Paunahan pa. Shoulder, hand, soul...lahat, sige na!

Natigilan ako sa pag-iisip nang marinig kong tumunog ang notification sa GC.

Nag-pop up ang announcement:

Remedial Class for Calculus – Tutors and Schedule Released

Agad kong kinlik. Hindi ko alam kung gusto kong matuwa o kabahan. Isa lang naman talaga ang inaabangan ko sa listahan. Mabilis na tumakbo ang mata ko sa screen at nakita ko rin ang name ko as endorsed tutor and also the schedule.

Tumingin agad ako sa ibang pangalan. Isa-isa kong hinanap. Wala si Thorne. Huminga ako nang malalim. Ibig sabihin... nakapasa siya.

Special request ito ng parents. Pwede na mag-hire ng tutor na endorsed ng prof kahit midterms pa lang. May bayad, syempre. Eh sino bang tatanggi sa bayad?

"Uy, nakita mo ba si Thorne sa list?" tanong ni Lana, kaswal na ngumunguya ng chips.

"Obvious pa ba? Syempre babagsak 'yon. Bobo yun e," sabat ni Bambi, rolling his eyes.

"Hoy! Huwag mo nga siyang tawaging bobo!" sagot kong medyo mataas ang boses. "Nakapasa siya sa calculus! Ako tutor niya syempre!" proud kong sagot.

"Pustahan sa calculus lang?" ngisi ni Bambi.

Hindi ako umimik.

"Sinisira mo kasi utak mo sa lalaking ni hindi ka man lang kilala. Di ba sabi mo tapos ka na sa kanya?" Tanong pa niya.

"Technically... never ko siyang nasimulan. Kaya wala ring tinapos," Pagkukumbinsi ko.

Lana snorted. "Eh anong tawag mo sa two years na ikaw ang gumagawa ng reviewers niya, taga-check ng quizzes, taga-paalala ng deadlines? Libreng serbisyo?"

"Tsk. Kawang-gawa 'yon," pilit kong sabi na kahit ako mismo hindi kumbinsido.

I sighed and dropped my forehead on the table. "Ano bang meron kay Thorne Silva at ayaw niya akong tantanan sa utak ko?"

"You mean, bakit hindi mo siya matantanan?" sabay taas ng kilay ni Lana.

Bambi gasped. "Ewan ko ba sa'yo. Nothing special naman dun kung hindi lang mayaman at gwapo."

"Marunong siyang kumanta!" I groaned, sabay takip ng mukha gamit ang dalawang palad, as if that would shut the whole conversation down.

"Yeah, yeah. Thorne Silva the rakistaa," sarkastikong sabi ni Lana.

"Anyway," hirit ko, desperate magpalit ng topic, "huwag muna natin siyang pag-usapan. Ayoko nang maalala 'yung kahihiyan na nangyari last—" Bigla akong nadulas.

"Hep! Too late," Lana said with her mouth full, pointing her donut at me like a gavel. "Spill it. Now."

"Eh, nakakahiya!" I practically folded in on myself like a dying shrimp.

"Mas nakakahiya 'pag kinaladkad kita papunta sa kanya habang may hawak akong speaker na tumutugtog ng 'Always Be My Baby.'"

"GRABE KA! Okay na okay na! Ito na!" I flailed dramatically. "Kainis—bakit ba kasi ako nadulas?!"