THE BROKEN ENGAGEMENT Ramdam ko ang pagkalamig ng kalamnan ko ng makita siya. Anong ginagawa niya dito? Bakit siya nandito? Napabaling ang tingin ko kay Dad, at kita ko ang ngiti sa mga labi niya. What is he planning? Is everything just a coincidence why Keizer is here? Or does Dad plan everything? "Yujiro." rinig kong tawag ng kung sino, nanglingonin ko iyon ay nakita ko si Mr. Takahashi na nakikipag kamay kay daddy. Sa likod niya ay kasama niya ang anak niyang si Akiro Takahashi. Kaya naman mas lalo akong nakaramdam ng kaba―ramdam ko ang panlalamig ng pawis ko tuwing naiisip ko ang posibleng mangyayari. Muling nabaling ang tingin ko kay Keizer, hindi na siya sa akin nakatingin dahil may kausap siyang ibang babae. "It was finally nice to meet," rinig kong sabi ng kung sino―nang lingonin ko iyon ay si Akiro ang nakita ko. Tinanggap ko lang ang kamay niya at nakipag-shake hands sa kanya, agad naman akong bumitaw sa kanya nang naramdaman ko ang paghigpit ng kamay ni
THE BROKEN ENGAGEMENT 5AM palang ay nasa hospital na ako kahit 7am pa naman ang duty ko. I need to make a good impression on my workmates, lalo na at baguhan pa lang ako dito. Maya-maya pa ay biglang nag-buzz ang cellphone na hudyat na may mesaheng nagpadala. Nang tignan ko iyon ay ang pangalan ni Keizer ang nakita ko. Halos ilang araw na rin nang huli kaming nagkita, at kagahapon lamang ay nagsend rin siya sa akin ng mensahe na magkita kami. Pero hindi ko siya magawang sagutin dahil hanggang ngayon ay komplikado pa rin ang sitwasyon namin. Pinipilit pa rin ako hanggang ngayon ni Dad na ituloy ang engagement na gusto niya, at nung nakaraan lamang ay nag-set siya ng scheduled kung saan ay gusto niyang kitain ko ang lalaking Takahashi, pero hindi ko ito sinipot dahil una ay wala naman akong balak ituloy ang engagement na gusto niya. Wala namang mawawala sa akin dahil wala na ako sa hospital niya. Wala na siyang magagamit na panakot sakit dahil kinuha niya na lahat at wala nang t
Uniform Fitting FIRST day of the week, Monday. First day ko sa trabaho ngayon, and as usual, naka-assign ako ngayon sa OB-GYN, dahil doon lang naman talaga ako. Maghapon na rin ako sa trabaho ngunit walang Khairro ang nagpakita sakin. Well, hindi naman sa hinahanap ko siya, may usapan lang kasi kami na magkikita kami ngayon. 'Wait? Ano naman ngayon kung hindi siya sumipot sa usapan namin? Hindi dapat ako apektado kung hindi niya ako sisimutin! ' Asan na ba kasi ang kumag na iyon?! Habang nag-aayos ako ng papeles sa loob ng opisina ko ay bigla na lang bumukas ang pinto ng kwarto at iniluwa nito si Khairro. "Wala kang manners, hindi ka man lang marunong kumatok." Inis kong salubong sa kanya. Hindi ko ba alam pero bigla akong nairita ng makita ang pagmumukha niya. "Chill, bat ba galit ka nanaman sakin? Ayokong maging pet peeve mo so please, kalma nilang." Mapangasar niyang sagot na lalong ikinabwisit ko. Pasalamat siya at wala akong makitang anumang bagay sa table ko n
Uniform fitting "Hey, love, you good?" bigla akong na balik sa ulirat ko ng marinig ang boses ni Keizer. "Ah, sorry, medyo madami lang akong iniisip," pagdadahilan ko sa kanya. A few days after I got fired from our hospital, I decided to visit Keizer, since wala pa naman akong balita sa trabahong ino-offer sakin ni Khairro. Napagdesisyonan ko munang magliwaliw dito sa bahay ni Keizer. I've been so stressed lately, and I think having a little bit of rest from work will help me a lot. "You know if you have a problem, you can tell it to me. I'm always here for you," he gently said. What did I do to deserve this man? I feel like he's too good for me, and I'm not good enough for him. Masyado siyang perpekto para lang mapunta sa isang kagaya ko. "Thank you, love, but I'm fine, ok? Don't worry about me. I will go make some drinks for us, ok?" Saad said before leaving to go to the kitchen. Habang gumagawa ako ng inumin namin, ay naramdaman ko ang pag-vibrate ng cellphone ko mula sa bu
US Sobrang daming bagay ang pumapasok sa isip ko na dahilan kung bakit nila ako pinapatawag at kung bakit nila ipinapatanggal ang mga gamit ko sa sarili kong opisina. "I'm pretty sure may idea kana kung bakit ka namin pinatawag dito." Panimula ng head ng makarating ako ng HR. "No, Miss, I have no idea why I am being called nor why my things are getting removed from my office, that's why I'm here to ask what the reason is," Sagot ko ngunit wala akong na kuhang sagot mula sa kanila. Bagkus ay may inabot silang paper sakin. Nang makita ko iyon ay ramdam ko ang manlulumo ng katawan ko. "You shouldn't have disobeyed your father, Dra. Hiraya. I think you already forgot what kind of person he is." She evilly said, making me feel more anxious. Sobra sobra ang galit na namumuo sa puso ko, pakiramdam ko ay kakapusin na ako ng hininga. Bago pako mawalan ng kontrol sa sarili ko ay napagdesisyunan ko nang lumabas sa lugar na iyon, bitbit ang papel na ibinigay nila. Dumiretso ako sa opisina
US Kita ko kung paano naglabasan ang mga ugat ni Dad mula sa sentido niya at halatang galit na ito pero pinipigilan niya lang. "It's an honor to meet you, Dr.Shimizu. I heard a lot of good things about you, even when I was still a medical student," Khairro said, offering a handshake to my dad. Pilit naman iyong tinanggap ni Dad, panigurado ako kung hindi lang Doktor si Khairro, ay baka nasapak na niya ito, but since my dad has the highest position in med, he's trying to keep himself professional. Funny, eh? "Glad to meet you, Dr.Khairro. But would you mind if I talked to my daughter alone for a few minutes?---" "No, Dad, whatever we need to talk about has to be here, where our family could hear and listen to us, especially Khairro." Putol ko sa kanya kaya naman hindi na siya naka kontra sakin. As we sat, silence filled the entire place, the only sounds I could hear were the clinking of plates and spoons, it was so quiet I could even hear the ticking of the clock. I also