ILANG sandali pang pinagmasdan ni Eleand ang mga diwatang nagkalat sa labas. Hawak niya ang aklat ng mahika. Kasalukuyan siyang nakatayo sa labas ng malaking pintuan ng gintong palasyo. Ang ibang diwata ay nakatunghay sa kanya, at ang iba naman ay tila walang pakialam dahil abala sa kanilang mga ginagawa. He would always look forward to getting back here.
He had a lot of things going in his mind, but he made sure that his goals were clear. He had to survive and endure everything to be able to wield strong magic. Napakalaking hamon ito para sa kanya, pero wala naman siyang pagpipilian kundi gawin ang lahat ng bagay para makauwi siyang buhay sa kanyang pamilya.
“Are you ready?” wika ni Winzi mula sa likuran niya. He was surprised because of the white furr cloak she wore.
Mukhang nabasa nito ang nasa isip niya kaya pinaikot nito ang mata at tiningnan siya mula ulo hanggang paa.
“Bakit na naman?” Itinago niy
“TAKE it easy, he won’t bite.” Natatawang wika ni Winzi.This witch was lying. Papunta sa dereksyon nila ang Harewyn at nakahanda na siyang patamaan ito ng kanyang pana. Kung hindi lang ito biglang nagbagong anyo at naging isang lalaki. Isang nakapakaguwapong diwata. His pointed ears and tanned skin were impeccable. There was a triangle mark on his forehead. Mahaba ang kulay pulang buhok nito at kulay berde ang mata.“Mukhang may mga bisita ako.” Nakangiting wika nito sa kanilang dalawa. Bumaling it okay Winzi at kumindat, “Hello, Princess. I’m glad you paid a visit.”Winzi blushed. Gusto niyang matawa sa reaksyon ng babae. Ngayon ay alam na niya kung anong klaseng diwata ang gusto nito—wild faerie beast.“Papunta kami sa templo ni Fariyah, kaya naisipan kong dumalaw dito. Kumusta ka Harewyn?” ani Winzi na abot hanggang tainga ang ngiti.“I’m q
KINAKABAHANG humakbang si Eleand papasok sa malaking pintuan ng templo. Bahagyang yumuko kay Winzi ang anim na kawal na nakabantay. Tuloy-tuloy silang pumasok sa loob at bumulaga sa kanya ang malawak na bulwagan. It was a massive entrance room with six large blue chandeliers hanging on the ceiling. Bawat maliit na detalye ng mga disenyo sa pader ay kulay ginto.Sa gitna ng bulwagan ay mayroong malaking estatwa ng babae. It was made of ice. The sculpture was holding a lance. Ito kaya ang estatwa ni Fariyah?“That is the ice statue of Veira, the goddess of winter,” wika ni Winzi. Inikot nito ang mata sa malaking estatwa at nagpatuloy. “She is Fariyah’s ancestor.”“Nice.” He was indeed amazed. Mukhang may pinanggalingan pala talaga ang mga mythology na pinaniniwalaan ng mga tao.Kapwa sila natigilan nang biglang lumitaw sa kanilang harapan ang isang babae. She wore white hooded swirling go
Enkille provided him the breakfast when he woke up in the morning. Ipinakita din nito ang isang walk-in closet na naglalaman ng maraming damit panlalaki. There where winter clothers and armour.“Today, I suggest that you wear armors and fighting suit. Because Fariyah will try to test your strength, physically and mentally. Good luck!” Nakangiting wika ng babae matapos niyang mag-almusal.“Battle armor? Is that necessary? I couldn’t fight the High Priestess with my strength alone. I thought I needed to learn magic first.”“Is that a complaint? You have to endure everything. Hindi madaling aralin ang mahika lalo na sa isang mortal kaya kailangan mong tagtagan ang loob mo.”“I’m not complaining. I am just stating a fact.” Nakibit siya ng balikat.Agad naman itong umalis para makapaghanda siya. She gave him some advice for his first day of sparring with the priestes
BUMUNGAD kay Eleand ang nag-aalalang mukha ni Enkille. A blue light emitted from her hand, and he was gently pressing his stomach. Wala siyang damit pang-itaas pero nakapagtatakang hindi siya makaramdamang lamig. Naroon siya nakahiga sa loob ng kanyang silid. The faerie was using her healing magic.“Wait, hold on. I'm almost done.” anang babae kasabay ng buntong hininga.“Buhay pa ako?” Hindi siya mapapaniwala dahil sa lalim ng sugat niya at sa dami ng dugong nawala sa kanya. Mukhang hindi pa siya nauubusan ng suwerte.Sinikap niyang bumangon at naupo sa kama.“Luckily yes, you called my name. You were dying.” Napapailing nitong saad.“Mukhang papatayin talaga ako ni Fariyah, ano naman ang laban ko sa isang tulad niya?” Naramdaman niya ang pagkirot ng kanyang likod at tiyan nang marahas siyang nagbuntong-hininga.“Turn around. I stopped the bleeding from your b
NAKATAYO si Enkille sa tabi ni Eleand nang magmulat siya ng mata. Dama pa din niya ang malakas na tibok ng kanyang pulso. Parang nababaligtad ang sikmura niya dahil sa masamang panaginip niya. He saw an entire army being slaughtered. The Faerie Queen was there again, unleashing hell.“You have to master the Protexerium even in your sleep, until you breathe with it. Hanggang hindi mo nagagawa ‘yon, patuloy kang susundan ng bangungot na ‘yan.” Malumanay na saad ni Enkille. She was scrutinizing him with her arms crossed.“Bakit ko ba nakikita ang sinaunang reyna? It seems that her power is lurking over me.” Nanghihina siyang naupo sa kama. He looked at the window, it was almost dawn.“Kailan nagsimula ang mga panaginip mo?”Sandali siyang nag-isip. “I think it was the time that I saw the Faerie Queen in the Golden Palace.”Wala na siyang ibang maisip na da
ILANG ulit na napasigaw si Eleand hindi dahil sa takot kundi sa tuwa. He spreaded his arms wide letting the snow fell in his body. Paikot-ikot sila sa himpapawid at kitang-kita niya ang malawak na kabundukan na nasasakupan ng Velidia. The Winter Region was so magical above.“Look at that mountain, it’s the part of the winter region but it looks barren and dry.” Itinuro niya ang isang malaking bundok sa bahaging timog ng Velidia.“That’s the Steri Volcano, we call it the unforgiving mountain. Walang nabubuhay na kahit anong halaman sa bundok na ‘yan at walang pagkukunan ng tubig.”“I can see that it’s dangerous.” Napatango-tango na lang si Eleand. Hindi niya gugustuhing umapak sa bulkang iyon.Bahagyang tinapik ni Enkille si Arrano. “Fly higher!”Sumunod naman ang alaga nito. Habang pataas sila nang pataas nararamdaman ni Eleand ang pagiging malaya. I
PINUNO ni Eleand ng hangin ang dibdib nang bumaba siya mula sa sariling silid. Tapos na ang tatlong araw niyang pahinga. Ngayon na ang araw ng muling pagtutuos nila ni Fariyah. Mabuti na lang at kahit paano ay kabisado na niya ang Protexerium. Pero kailangan pa rin niyang ihanda ang sarili dahil sa lakas na taglay ni Fariyah baka sa kabilang buhay na siya pulutin.“It’s a good thing that you already recovered.”Napalingon si Eleand sa pinanggalingan ng tinig. Kinalma niya ang sarili nang makita si Fariyah. Walang anumang mababasang ekspresyon sa mukha nito. The usual cold face. Pero sa pagkakataong ito, hindi ito nakasuot ng damit pandigma. She was wearing a torquiose gown with a white fur coat on her back. Nakalugay lang ang abuhing buhok nito habang may isang malaking tirintas na nakapaikot sa ulo nito.Better. Nakahinga nang maluwag si Eleand sa nakita. Mukhang wala itong planong pahirapan siya ngayon.
MAKALIPAS ang talong araw. Hinanda ni Eleand ang sarili sa pakikipaglaban. Nagsuot siya ng damit pandigma at dala din niya ang gintong pana. Lalabanan niya si Fariyah sa paraang alam niya. Paano niya ipapaliwanag sa babae na inaral naman niya lahat pero walang nangyari?Nag-alay ulit ng dasal nang makita niya si Fariyah na naghihintay sa may Ice Statue ni Veira. He was somehow relieved that the High Priestess was not wearing her white armor. Wala ding espada sa tagiliran nito.“Are you ready?” tanong ni Fariyah.He silently swallowed hard. Alanganin siyang tumango. Kahit naman kasi sabihin niyang hindi niya nagawang kontrolin ang elemento ng tubig, magtutuos pa rin sila. Maybe it was his fault. Binigyan naman siya ng sapat na panahon para matutunan ang basic spell sa mahika ng tubig pero nabigo siya.Sa itaas ng talon muli siya dinala ni Fariyah.“I want to see how much water to can control, draw a symb