Chapter 11 : The Gryphus and its weakness

"Hikaru, dito ka lang, babalik agad ako, ikukuha kita ng makakain."

Mahinang ungol lamang ang narinig ni Dane dito, nagmamakaawa na isama sya. "Mukhang ayaw nya humiwalay sayo, Dane" sabi ni Frea.

Nagpaalam sina Head master Regina at pumunta sa mga kani - kanilang mga kwarto.

Umatras ang lahat ng kalaban nila nang napansin nila na wala na si Luna.

Natigil na rin ang pag ulan sa syudad. Tinulungan ng mga charmers ang mga sibilyan na sugatan at ang ilang mga dayuhan na nawala na sa kapangyarihan ni Luna.

Natagalan pa si Dane bago nya naalala si Zele, baka may sagot ito sa mga katanungan nya. Pumikit sya at binulong ang pangalan ni Zele. Maliit na liwanag ang lumabas mula sa kanyang braso, kung nasaan ang summoning seal para kay Zele.

Nakita ni Frea ang maliit na fairy na lumabas malapit sa kanila. "Ano?" Tanong ni Zele

Napakamot na muna ng ulo si Dane bago s'ya nakatugon kay Zele, "Si Hikaru, ayaw magpaiwan dito."

Napatawa ng mahina si Zele habang nakatingin kina Dane at Hikaru.

"Haaaay nako, Dane. Sige... Makinig ka, kahit saan ka pumunta hinding hindi sya hihiwalay sayo, kahit naliligo ka o hindi, kahit nasaan ka naroon sya. Hindi sya lalayo ng dalawang metro sayo. Ganun silang mga gryphus. Pasalamat ka at hindi Kentaurus ang lumapit sayo. Dahil walang pakielam kadalasan ang mga iyon."

Lumapit si Zele kay Dane. Sa bawat kumpas ng kanyang pakpak ay may nahuhulog na pink pixie dusts sa kanya.

"Akin na ang mga palad mo..." sabi ni Zele at kahit nag aalinlangan ang binata, ay iniabot pa rin nya iyon.

Pinakita nya ang mga palad kay Zele. Hinawakan iyon ng mga maliliit na kamay ni Zele at may lumabas na libro. Manipis lamang iyon, lahat tungkol sa mga Gryphus.

"Salamat, Zele." ngumiti si Dane sa fairy, at biglang namula ang mga pisngi ng fairy.

"'kay. "ang tanging nasagot nito habang nakaiwas ng tingin, bigla bigla ay naglaho na sya.

"Mukhang magtatagal ako saglit dito." Sambit ng binata habang lumalapit sya kay Hikaru.

Masaya naman ang Gryphus habang tinatabihan sya ni Dane.

"Sasamahan kita dito. Kukuha na muna ako ng pagkain ninyo. Hintayin mo ko dito, ha" sabi ni Frea.

Tumango lang si Dane, humiga malapit sa kanya si Hikaru.

Binasa ni Dane ang librong ibinigay sa kanya ni Zele.

Ang mga Gryphus ang pinakamagandang beast na mapupunta sa isang summoner, tapat ito at ang sino mang mangahas na manakit sa summoner nito ay kadalasang pinapatay agad.

May tatlong klase ang mga Gryphus. Ang Gaea, ang Aqua Marine, at ang Lucullanus. Bawat type ay may kanya kanyang attitude. Konti lamang ang impormasyon tungkol sa mga gryphus, dahil bilang lang ang mga naging summoner nila.

Kaunti lamang ang bilang nila hindi gaya ng mga Kentaurus.

Ang Gryphus ay may ulo, pakpak at kalahati ng katawan nito ay sa agila, habang ang kalahati hanggang buntot ay sa isang leon. Ang mga paa ng mga gryphus ay kagaya ng sa leon pero mahahaba, matatalim at may kakaibang lason ang mga kuko nito.

Ang Gaea na isang earth type ay mas hasa sa combat. May kulay abo itong pakpak at halos buong katawan nito ay gawa sa matigas na lupa, na nagmimistulang barrier nya.

Ikalawa ang Aqua Marine, hindi sila mga water based, kulay aqua marine sila at wala pa ni sino ang nababalitaang nagkaroon nito, sa lahat ng gryphus ito ang pinakamahirap amuhin, independent ang mga ito at bihira sumunod sa kanyang summoner. Kung mapapasunod ng isang summoner ang isang aqua marine ay ito ang magiging pinakamalakas.

Ang huli ay ang Lucullanus, sa lahat ng gryphus ito ang pinakakaiba. Hindi ito naaapektuhan ng kahit anong mahika maliban sa mahika ng kanyang summoner. 

Ito ang pinakaprotective na gryphus, gusto nila na nakikita nila palagi ang summoner nila. Kung sasailalim sa training , ito ang maituturing na pinakamalakas sa lahi nila. 

Ang tanging kahinaan ng gryphus ay ang kamatayan ng summoner nila. Mayroon na lamang isang libong gryphus sa loob at labas ng Rimiera.

Wala pang nakakaalam paano mag summon ng gryphus, tanging swerte lamang ang nagkakaroon ng ganitong beast.

Sinara na nya ang libro at lumingon kay Hikaru, "Isa ka sa mga lucullanus" bulong nito.

Dumating si Frea kasama si Ms. Grethel. May dala silang pagkain, ang isa ay isang malaking pinggan na para naman kay Hikaru.

"Sakto, salamat. Gutom na ko" masayang sabi ni Dane. Nasa balikat ni Ms. Grethel si Dhirma, nakatingin sa gryphus. Umalis agad si Grethel, naiwan si Dhirma at Frea.

***

Frea's POV

Ilang araw ko ng nararamdaman ang sakit ng likod ko, parang sinasaksak. Hindi ko pa itinatanong kay Dhirma ito.

Speaking of, ilang araw na ring tahimik si Dhirma. Kasama ko lang sya dito sa terrace ng academy. Mabilis na naubos nina Dane ang pagkain. 

BLAG!

"Hikaru, bumangon ka dyan! Ang bigat mo" reklamo ni Dane, tila nakatulog si Hikaru sa tabi nya, pagkatapos kumain. Ang pakpak nito ay bumagsak naman sa kanya.

Nangiti kami ni Dhirma sa kanya, aakalain mo kasi na wala kaming problema.

Napatingin sa akin sina Dane, nagliliwanag ang paligid ko. Lalo na sa likod ko. Wala akong ideya, bigla namang napatulala si Dhirma at lumuhod sa harap ko.

"Teka ano ba ang nangyayari!?" Sambit ko.

"F-Frea... may fairy wings ka." Sabi ni Dane na nakalabas na sa pakpak ni Hikaru.

Napalingon ako at kakaiba ang mga ito kumpara sa mga fairies na nakita ko. Nagliwanag din ang noo at braso ni Dane. 

"Istorbo ka talaga kahit kai..." naputol na sabi ni Yajima habang nagpupunas ng mukha.

"S- Siya ang..." nang hihina ang tono ni Zele

"Unmask" mahinang sabi ni Lucent

Nagliwanag ang buong paligid, nakakasilaw. May kung anong mahika ang tumama sa akin. May mga mabibilis akong yabag na naririnig, paakyat ang mga iyon. 

Ramdam ko na naroon silang lahat, pero wala akong nakikita.

"Memoire" boses ni Lucent ang narinig ko. Unti unti akong may nakikita... 

"Mama? Papa?"