CHAPTER FOURTY

SA Pagtapak pa lamang ng paa ni Mavy sa basang lupa ay ramdam na niya ang kakaibang dating na pumapalibot sa lugar na iyon.

Ilang daan taon na rin ang nakararaan ng huli siyang magpunta roon. Isang malaking gate na gawa sa bakal ang nag-iisang mansyon na nakatiriik sa gitna ng kagubatan. Katulad ng nagmama'y ari na siyang pakay niya mismo.

Dahil sa walang doorbell ang naturang gate ay siya na mismo ang nagbukas niyon para sa sarili niya. Katahimikan ang agad na sumalubong sa kanya mula sa loob ng bakuran. Kapansin-pansin na ang paghaba ng damo sa malawak na lawn.

Ang mga tuyong dahon na nililipad ng hangin ay nagbibigay ng kakaibang huni sa paligid. Tila may umiiyak na bata na lalong nagbibigay kilabot sa paligid.

Tuluyan napabayaan na ang lugar, ang mga iba't ibang tanim na halaman mula sa hardin ay nagkabitak-bitak na ang lupa at tuyot na. Halatang hindi na nadidiligan.

Nag-umpisa ng maglakad si Mavy, wala siyang ginawang ingay sa tingin niya mas mainam iyon para hindi siya makagam