[Talitha's P.O.V]
Mabilis na dumating ang lunes. Wala kaming ibang ginawa ng mga ka-grupo ko kundi mag-usap-usap sa phone. Mabuti na lang talaga pinahiram sa akin ni Adem and kaniyang extra phone para sa group project na 'to. Naging mas madali para sa amin ang communication.
"Tay! Alis na po ako!" Atsaka mabilis na tumakbo palabas ng bahay. Ilan beses ko pa minememorize ang mga linya ko para sa reporting namin this day. Kailangan ma-perfect ko ang lahat para worth it lahat ng pinagpaguran namin ng kagrupo ko.
Mabilis din akong nakarating sa terminal at nagabayad ng pamasahe. Kahit nasa-jeep ay wala pa rin akong tigil sa pagme-memorize kahit alam ko naman na memorize ko na. Habang papalapit nang papalapit ako sa school, pabilis naman nang pabilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. 'Yong eksena pa lang namin ni Adem as a couple, kinakabahan na ako na baka imbis na magkaroon sila ng interest na makinig baka ituloy lang nila ang pambaba-bash sa akin.<
[Talitha's P.O.V]Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Hindi ako makatingin ng diretso sa mga kaklase kong masasama na ang tingin sa akin mula rito sa kinauupuan ko dahil hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako sa nangyari. Pagkatapos kasi akong yakapin ni Adem sa harap ng klase namin, sabay niya akong nginitian at kininditan na para bang sinadya niya ang mga nangyayari.“I didn’t expect to see those kinds of performance, class. Good job!” masayang puri sa amin ng aming prof. “I’ll announce now your grades. The group of Aerol got 97, while the group of Adem got 99.”Mabilis akong napatayo at napasigaw dahilan para lumingon sa akin ang mga kaklase ko. “Nanalo tayo…” mahinang bulong ko sa katabi kong si Adem. Nakita ko lang siyang napangiti at namula ang pisngi pero hindi ko na ‘yon pinansin. Mabilis kong binalingan ng tingin si Mark na masaya ring nakangiti sa akin.“Class dismisses.&r
[Adem's P.O.V]"Adem!" I heard my mom shouting outside of my bedroom.Hindi ko 'yon pinansin. Masyado akong pagod sa buong linggo namin sa school. Kaya ang gusto ko lang ay matulog nang buong araw."Adem! Isa pang tawag sa'yo!""Mom! Why!" sigaw ko habang may inis.Narinig kong bumukas ang pinto at paglingon ko ay bumungad sa akin si mom na naka-dress."It's Sunday, anak. Come with me. Wala akong kasamang magsisimba. Wala ang daddy mo, may appointment daw," abalang sabi niya habang kinakabit ang kaniyang mga hikaw."Mom, I wanted to sleep all day," nakasimangot na pagmamaktol ko.Huminto si mom sa ginagawa niya at masama na ang tingin sa akin. Hindi na ako natangkang magsalita pa at tumayo na nang kusa para maligo."Dalisan mo, ha!" Atsaka na lumabas ng kwarto ko si mom.Honestly, hindi ako talaga mahilig magsimba. Monday to Saturday ang klase ko at linggo na lang ang pahinga ko. Sina mom and dad nam
[Talitha's P.O.V]"Talitha? Bakit ka nagmamadali?" bungad sa akin ni tatay nang makita akong natataranda sa pag-aayos ng gamit at ng sarili."Tay, ma-le-late na po ako sa klase," mangiyak-iyak na sagot ko kay tatay.Mangiyak-iyak ako dahil ang first subject namin ngayong umaga ay Conceptual Framework at at ang mas malala, terror pa naman ang prof namin dito. Sobrang ayaw na ayaw niya sa mga na-le-late na estudyante."Kumain ka na muna, anak."Mabilis kong sinuot ang I.D ko at ganoon din ang medyas. Natutumba-tumba akong lumabas ng bahay habang minamadaling isuot ang sapatos ko."Hindi na po tay."Dali-dali akong tumakbo papuntang terminal ng jeep nang makapkap ko ang bulsa ko, napansin ko na wala pala akong pamasahi ngayon!"Kainis," bulong ko sa sarili ko."Manong, anong oras na po?" Natataranta kong tanong sa lalaking matandang kasabay kong naghihintay din ng jeep."7:40," sagot naman ni manong pagkatapos tumingin ng oras sa relo niya.Agad naman akong napasapo ng noo. 20 minutes n
[Adem P.O.V.] Life is full of surprises. I didn't expect that there's someone who came into my life and changes the way I thought in life, the way I felt in life. She was the most unexpected and precious gift that I received in my entire life and I didn't want to lose her. She is worth keeping. She is worth waiting. She is worth fighting. And she is worth to be loved. [Bro, let's drink! Barkadas are on their way] Mark said on the phone. He called me several times to invite me in their party but as he always expected I rejected his invitation.
[Adem P.O.V] Today is the first day of class. I could not even lift myself out of bed because I'm so tired at the party last night with Mark and my friends. Birthday kasi ng mama ni Mark kahapon at hindi ako makatanggi dahil nangako ako kay Tita Melanie na pupunta ako sa birthday niya. "Adem!" A loud voice came into my room. "Adem!" She called my name for the second time but I just ignored her. "Isa pa'ng tawag sa pangalan mo, I'm gonna throw your expensive collection of Naruto out of here!" I opened my eyes and I looked at my mom with a not convincing look. "Mom. You're not going to do that, right?"
[Talitha P.O.V] "Ate, nagugutom na ako," sabi sa akin ng bunso kong kapatid. Hindi pa kasi kami nag-aalmusal at kaunti lang ang nakain namin kagabi dahil pinagkasya lang namin ang kapuranggot na kanin at ulam na binili ni tatay. Naaawa ako sa kapatid ko dahil wala akong maibigay na pagkain sa kaniya sa mga oras na 'to. Hanggang ngayon kasi ay wala pa rin si tatay galing trabaho. Mayroon lang kaming tutung na kanin na tira namin kagabi pa. "Samuel, hintayin lang natin si tatay, ha. Parating na rin siya." Binigyan ko na muna siya nang maligamgam na tubig. Napakabigat sa loob ko para makita ang bunso kong kapatid na ganitong paraan.Sa edad na walo nararanasan na niya ang ganitong hirap ng buhay. Wala man akong
[Adem P.O.V] After the day when I saw a girl wearing a long sleeve and simple skirt while praying at the Blessed Sacrament, I could not have a chance to see her again. Lumipas na ang ilang araw na pagdaan-daan ko sa church na 'yon pero hindi ko na siya nakita ulit. But I tried to didn't pay too much attention to her pero lagi akong umaasa na makita siya. Normal lang naman siguro itong nararamdaman ko, hindi ba? Once na ang isang lalaki nakakakita ng isang magandang babae? Will I be going to? No way! Hindi ako pwedeng maging katulad ni Mark. "Son? Are you okay?" My mom came into my room and placed the food on my table. "He looks frustra
[Talitha P.O.V] "Anak, sigurado ka ba'ng hindi na kita ihahatid sa school mo?" Bagamat nag-aalala sa akin si tatay ay hinid pa rin nawawala sa kaniyang mga mata ang saya. Hinawakan ko ang balikat ni tatay. "Opo tay. Okay na okay lang po sa akin. Huwag ka po masyadong mag-alala sa akin, tay." Pinatong ni tatay ang kaniyang kamay sa aking ulo at marahan niya itong hinaplos. "Nag-aalala lang ako sa'yo dahil baka awayin ka ng mga spoiled brat sa eskwelahan na 'yon. Alam ko ang galaw ng mga anak mayaman, anak." Hinalikan ko na agad sa pisngi si tatay. "Hindi ko po hahayaan na saktan nila ako, tay. Pangarap ko po na makapag-aral sa University na 'yon kaya hindi po nila ako mahahadlangan." Nakangiti kong s