[Adem P.O.V.] Life is full of surprises. I didn't expect that there's someone who came into my life and changes the way I thought in life, the way I felt in life. She was the most unexpected and precious gift that I received in my entire life and I didn't want to lose her. She is worth keeping. She is worth waiting. She is worth fighting. And she is worth to be loved. [Bro, let's drink! Barkadas are on their way] Mark said on the phone. He called me several times to invite me in their party but as he always expected I rejected his invitation.
[Adem P.O.V] Today is the first day of class. I could not even lift myself out of bed because I'm so tired at the party last night with Mark and my friends. Birthday kasi ng mama ni Mark kahapon at hindi ako makatanggi dahil nangako ako kay Tita Melanie na pupunta ako sa birthday niya. "Adem!" A loud voice came into my room. "Adem!" She called my name for the second time but I just ignored her. "Isa pa'ng tawag sa pangalan mo, I'm gonna throw your expensive collection of Naruto out of here!" I opened my eyes and I looked at my mom with a not convincing look. "Mom. You're not going to do that, right?"
[Talitha P.O.V] "Ate, nagugutom na ako," sabi sa akin ng bunso kong kapatid. Hindi pa kasi kami nag-aalmusal at kaunti lang ang nakain namin kagabi dahil pinagkasya lang namin ang kapuranggot na kanin at ulam na binili ni tatay. Naaawa ako sa kapatid ko dahil wala akong maibigay na pagkain sa kaniya sa mga oras na 'to. Hanggang ngayon kasi ay wala pa rin si tatay galing trabaho. Mayroon lang kaming tutung na kanin na tira namin kagabi pa. "Samuel, hintayin lang natin si tatay, ha. Parating na rin siya." Binigyan ko na muna siya nang maligamgam na tubig. Napakabigat sa loob ko para makita ang bunso kong kapatid na ganitong paraan.Sa edad na walo nararanasan na niya ang ganitong hirap ng buhay. Wala man akong
[Adem P.O.V] After the day when I saw a girl wearing a long sleeve and simple skirt while praying at the Blessed Sacrament, I could not have a chance to see her again. Lumipas na ang ilang araw na pagdaan-daan ko sa church na 'yon pero hindi ko na siya nakita ulit. But I tried to didn't pay too much attention to her pero lagi akong umaasa na makita siya. Normal lang naman siguro itong nararamdaman ko, hindi ba? Once na ang isang lalaki nakakakita ng isang magandang babae? Will I be going to? No way! Hindi ako pwedeng maging katulad ni Mark. "Son? Are you okay?" My mom came into my room and placed the food on my table. "He looks frustra
[Talitha P.O.V] "Anak, sigurado ka ba'ng hindi na kita ihahatid sa school mo?" Bagamat nag-aalala sa akin si tatay ay hinid pa rin nawawala sa kaniyang mga mata ang saya. Hinawakan ko ang balikat ni tatay. "Opo tay. Okay na okay lang po sa akin. Huwag ka po masyadong mag-alala sa akin, tay." Pinatong ni tatay ang kaniyang kamay sa aking ulo at marahan niya itong hinaplos. "Nag-aalala lang ako sa'yo dahil baka awayin ka ng mga spoiled brat sa eskwelahan na 'yon. Alam ko ang galaw ng mga anak mayaman, anak." Hinalikan ko na agad sa pisngi si tatay. "Hindi ko po hahayaan na saktan nila ako, tay. Pangarap ko po na makapag-aral sa University na 'yon kaya hindi po nila ako mahahadlangan." Nakangiti kong s
[Adem P.O.V] I was so shocked when I saw her wet blouse stuck to her chest. I could not look directly at her that’s why I immediately took my handkerchief at my pocket and handed it to her. "Cover your chest,” I commanded her. Nagtataka naman niya akong tiningnan pero when she realized the reason why I commanded her to cover her chest, she was also shocked and grabbed it immediately and suddenly felt embarrassed. "Talitha!" Mark called her name when he finally reaches out in our place. “Are you okay?” Aerol asked with his worried eyes. “What happened?” Agustin asked. She stayed silent. Hindi niya nasagot ang mga sunod-sunod na tanong ng mga kaibigan ko. We are worried about her. Kita ko sa mga mata niya na gusto na niyang umalis sa kinatatayuan niya pero hindi niya alam kung paano. Unti-unti na rin niyang nakukuha ang atensyon ng iba pang mga studyante sa paligid. La
[Talitha P.O.V] “Here,” sabi sa akin ng may pangalang Adem. Nagtataka ko naman siyang tinitingnan habang papalit-palit ang tingin sa kaniya at sa paper bag na inaabot niya sa akin. Dito ko lang din napagmasdan na mayroon pala siyang napakagandang kulay abong mga mata. “Ano ‘yan?” Nagtakaka kong tanong. Kukunin ko na sana ang paper bag sa kaniya nang bigla niyang ipinatong ‘yon sa ibabaw ng waching machine. Natawa pa ako sa kilos niya dahil para syang natataranta at kinakabahan. “Kung hindi mo kasya, pwede mo siyang ipamigay,” sabi niya sa akin. Natawa naman ako ng mahina sa sinabi niya. Sinilip ko ang laman ng paper bag pero nananatili pa rin sa akin ang pagtataka. Narinig namin pareho na tumunog ang machine hudyat na tapos na itong malabhan. Mabilis naman kinuha ni Adem ang damit niya at naiwan ang akin atsaka lumabas ng laundry room.Teka? Gano’n lang ‘yon? Pagkatapos nito, okay na ‘yong damit? Wo
[Adem P.O.V] The class was ended and I can’t believe that Talitha will become my member. I am currently walking towards at the terminal, smiling under the sun. Paulit-ulit na nagrereply sa isip ko ang lahat ng mga nakita kong reaksyon sa kaniya. ‘Yong mga ngiti niya nang makita ko kung gaano siya kasaya na nakatanggap na regalo. ‘Yong pagtataka kung bakit kusa na lang ako napangiti kanina sa harapan niya, kahit ‘yong gulat niya nang bulungan ko siya. Ginawa ko ‘yon para madistract siya at para hindi niya magawang makapag-focus sa jack and poy. Mabuti na lang at pumabor ang tadhana sa akin. Bigla akong napalingon sa paligid ko at lahat ng mga kasama ko rito sa jeep, nagtataka sa akin. Napansin ko na lang bigla na nakangiti pala ako nang wala sa sarili kaya mabilis kong inayos ang sarili ko at pinigilan ko muna ang ngumiti pero at the end hanggang sa makababa ako ng jeep, nakangati pa rin ako. “Mom! Pa! I’m home!” I imm