Chapter 20

Not all scars show and not all wounds heal.

"He's outside." I clearly heard someone said from the other table. Hindi man klaro sa akin kung sino ang taong nasa labas pero bigla akong binundol ng kaba. Umayos ako ng upo at agad pinakalma ang aking sarili.

"Villegas, e-video mo ang reaksyon niya, para makaganti tayo."

"Tang-ina mo Valderama, di na kayo naawa dun sa tao."

"Wow Montengro may sinabi ka? Kasalanan niya naman ah."

"Kung maka-kasalanan ka naman , parang ang bait-bait lang ah."

I can't focus anymore. Kahit hindi ko man sadyang pakinggan ang pinagsasabi nila naririnig ko pa rin sa lakas ng mga boses nila. Kahit si Kuya Gustavo alam kung nakikinig na din sa usapan nila. Para silang mga batang nagbabangayan kung sino ang pinaka mabait sa kanila.

" Bakit ikaw ba Sarmiento hindi? Banal ka ba?"

"Ang iingay niya papalabasin ko kayo dito sa eh."

"Yabang mo naman Villegas, porke ba sayo to?"

"Shut up, will you? Any minute he'll come"

"Huy! Tahimik daw, gago!"

Wala sa sarilig napaling