Third Person’s POV
Lubos ang galit ni Jared matapos ang hiwalayan nila ni Stacey. Habang naaawa siya sa babae dahil sa sakit na dulot niya, sigurado rin siyang galit na ito sa kanya ngayon. Akala niya, mahal na mahal siya ni Stacey kaya lalo siyang nadismaya at nainis.
Tungkol naman kay Colleen, ang babaeng pakakasalan niya, hindi niya alam kung anong mangyayari sa kanila. Para kay Jared, ang kasal ay isang panghabambuhay na obligasyon, at naniniwala siya sa kabanalan ng pag-aasawa. Sa lahat ng bagay sa mundo, ito ang pinakasineryoso niya.
Sa oras na iyon, nasa silid-aklatan si Jared at nagpasya na magbasa para kahit sandali ay makalimutan ang kaguluhan sa kanyang buhay. Para sa kanya, ang pagbabasa ang pinakamabisang gamot para luminaw ang isipan. Mula noon pa man ay mahilig na siyang magbasa, at hanggang ngayon ay dala-dala pa rin niya iyon.
Naupo siya nang komportable sa sofa habang nagbabasa ng librong isinulat ni Tom Clancy. May kape rin sa mesa sa tabi niya, na ipinadala pa niya sa katulong. Hawak niya ito at s******p habang naghihintay ng sasabihin ng kapatid niyang si Ingrid, na kapapasok lang sa silid.
"Ano'ng kailangan mo?" tanong niya habang inilapag ang libro sa kanyang kandungan.
Alam ni Ingrid na masama ang loob ng kapatid niya. Gusto niyang pag-usapan ang tungkol kay Colleen at sa kanilang ina, pero may pangakong binitawan siya sa dalawa.
"Gusto ko lang humingi ng paumanhin kung pakiramdam mo ay kinulong ka namin sa kasal kay Colleen. Anuman ang iniisip mo, gusto ko lang malaman mong ang gusto lang namin ni Mama ay ang makabuti para sa’yo," wika ni Ingrid habang kinakalikot ang kanyang mga daliri. Isang kilos na palatandaan na may gusto siyang sabihin ngunit hirap siyang bigkasin iyon.
Tumaas ang kilay ni Jared. Hindi siya makapaniwalang sinasabi ng kapatid niyang iyon ang kabutihan para sa kanya ang makipaghiwalay sa kasintahang si Stacey at pakasalan ang ibang babae. At bukod pa roon, tinakot pa siya tungkol sa kompanya.
"Ang alisin ang karapatan kong pumili kung sino ang gusto kong pakasalan at ang pagbantaan akong ipamimigay ang kompanya. Iyan ba ang tinatawag mong kabutihan para sa akin?" galit na tanong ni Jared. Sa isip niya, nababaliw na ang kapatid niya.
"Alam ko na ang ginawa mo. Nakipaghiwalay ka kay Stacey at tinanggap mong pakasalan si Colleen. Gusto ko lang malaman mong natuwa si Mommy, hindi dahil pinili mong pakasalan si Colleen, kundi dahil hiniwalayan mo si Stacey," paliwanag ni Ingrid habang naupo sa sofa sa harap ni Jared. Kinuha niya ang librong nasa kandungan nito at ngumiti. "Mahilig ka pa rin sa pagbabasa, lalo na sa author na ‘to. Espionage at military intelligence, talagang paborito mo ang mga puzzle ng utak."
"Naalala kong nakita rin kitang nagbabasa ng romance novel noon. Alam ko, hanggang ngayon nagbabasa ka pa rin ng mga ganong genre. Wala pa akong kilalang lalaking katulad mo na nagbabasa ng romance. Siguro ito rin ang dahilan kung bakit hopeless romantic ka," dagdag pa ni Ingrid.
"Hindi ko kailangan ng puri mo tungkol sa hilig ko sa pagbabasa. Kung wala ka nang ibang sasabihin kundi kalokohan, pwede ka nang lumabas," mariing sagot ni Jared habang inaagaw pabalik ang libro.
Napabuntong-hininga si Ingrid at tumayo. "Maiintindihan mo rin balang araw. Ang isang bagay lang na sigurado ako: mabuting tao si Colleen. Huwag mo siyang sasaktan, pisikal man o emosyonal. Hindi niya ‘yon deserve," sabi ni Ingrid bago siya tuluyang umalis.
Para kay Ingrid, nagampanan na niya ang tungkulin niya bilang ate. Ang paalalahanan ang kapatid na huwag sasaktan si Colleen. Gusto niya ang babae, at hangad niya ang kaligayahan nito at ni Jared.
Pagkaalis ni Ingrid, sumanndal si Jared at pumikit kasabay ang paghinga ng malalim at napaisip sa sinabi ng kapatid niya. Naging curious siya kay Colleen dahil bihira lang mapalapit si Ingrid sa kahit sino. Kahit si Stacey ay hindi makalapit sa kanya. Palaging mailap at intimidating ang kanyang ate.
Pero si Colleen, nakuha niya ang loob ng nakakatandang kapatid. Mataas ang tingin ni Ingrid sa kanya, kaya humiling pa ito na huwag niyang sasaktan si Colleen. Napaisip tuloy si Jared kung isa nga ba ang sensitive at fragile na babae?
Ibang-iba si Stacey. Laging wild at palabiro. Ayaw niya sa mga boring na tao at laging gumagawa ng paraan para sumaya. Kaya naman, biglang kinabahan si Jared.
Habang paalis siya sa hotel, narinig niyang pinagwawasak ni Stacey ang lahat. Hindi pa niya ito kailanman nakitang nagalit nang ganoon. Lagi itong mapagpatawad at maunawain. Dahil dito, napaisip siya kung kilala ba talaga niya si Stacey.
Pero dahil alam niyang nasaktan ito, pinilit na lamang niyang isantabi ang kanyang pag-aalala. Naiintindihan niyang kahit sino ay maaaring umakto ng ganon kapag nawalan ng taong mahal nila. Kahit inaasahan niyang magiging kalmado si Stacey, masaya na rin siyang nalamang mahal talaga siya nito dahil sa ganoong reaksyon niya.
Nagpasya siyang pumunta na lang sa kanyang silid. Nawalan na siya ng gana sa pagbabasa. Imbes na mapawi ang isipin niya, lalo pang gumulo dahil kay Ingrid. Isinauli niya ang libro sa shelf at bitbit ang tasa ng kape palabas ng silid-aklatan.
Habang papunta sa kanyang kwarto, nakita niya ang isang katulong. Inabot niya rito ang tasa at hiniling na hugasan ito. Kinuha ito ng katulong at umalis.
Habang naglalakad paakyat, aksidente niyang narinig ang boses ni Ingrid na nakikipag-usap sa kanilang ina. Ayaw man niyang makinig sa usapan ng iba, nakutuban siyang may mas malalim na dahilan kaya tila galit si Ingrid.
"Baka marinig ka ni Jared, hinaan mo naman ang boses mo," saad ni Claire habang nakaupo sa kama.
"Ma, hindi mo kayang gawin lahat ng mag-isa. Alam mong hindi ka pa lubos na magaling. Dapat mong alagaan ang sarili mo," malumanay ngunit may pangaral na wika ni Ingrid.
Nagulat si Jared, hindi niya alam na may sakit pala ang kanyang ina. Hindi na siya nakatiis at pumasok sa kwarto nito.
"Anong ibig mong sabihin na hindi pa siya lubos na magaling? Kailan pa siya nagkasakit?" tanong ni Jared, na ikinabigla ng kanyang ina at kapatid.
Jared's POV“Anong ibig mong sabihin, Mommy?” tanong ko habang pinipilit na maging kalmado ang boses ko. Gusto kong marinig mula sa kanya ang totoong sagot at isang malinaw na paliwanag. Nang tumingin ako kayAte Ingrid, napansin kong nakatingin din siya sa aming ina na para bang binabalaan siya gamit lamang ang kanyang tingin.“Wala naman akong ibang ibig sabihin,” sagot ni Mommy habang nagkukunwaring kalmado. “Sinasabi ko lang, kung sakaling wala ka talagang maramdaman para kay Colleen... Ayoko sanang mauwi ito sa hiwalayan. Alam mo naman ang paninindigan ko sa bagay na 'yan. Kaya sana, subukan mong kilalanin siya nang mas mabuti. Tingnan mo rin ang mga positibong katangian niya,” dagdag pa niya, may bahid ng pag-aalala sa kanyang boses.Siguro nga, tunay ang pag-aalala ni Mommy para kay Colleen. Baka ayaw lang niyang may masaktan, o baka gusto lang talaga niyang mag-work ang kasal namin. Kung iyon ang hangad niya, wala naman akong karapatang sisihin siya. Susubukan kong maging maayo
Jared's POVNgayong araw, mag-uusap kami ni Mommy tungkol sa kasal. Kahapon, para akong nilamon ng gulo, at sa totoo lang, hindi ko alam ang gagawin ko kung tumawag na naman si Stacey.Kailangan ko nang matutong umiwas. Hindi tama na lagi ko siyang pinapansin sa tuwing tatawag siya. Kahit pa pilit lang akong ipinasok sa kasal na 'to, may responsibilidad pa rin akong igalang si Colleen.Nasa hapag-kainan kami, at tahimik ang aking ina ganon din si Ate Ingrid. Wala ni isang salitang lumalabas sa kanila. Ako naman, naghihintay na siya ang unang magsalita, pero patapos na kami sa pagkain, at ni hindi man lang siya tumitingin sa akin. Parang wala lang."Mom," tawag ko. Napatingin siya sa akin nang bahagya."Pakakasalan ko si Colleen," dagdag ko. Napabuntong-hininga siya. Si Ate Ingrid naman ay nag-angat ng tingin sa akin.“Kailangan mo pa rin itong pag-isipan. Ayokong masaktan si Colleen,” sagot niya, at tila may bigat sa bawat salitang binibitawan niya.Hindi ko alam kung ano ang dapat ko
Third Person's POVPagkatapos ng kanyang check-up, agad na umuwi si Colleen. Magaan ang pakiramdam niya. Walang masama o kakaiba sa resulta, at iyon ang higit na mahalaga. Ngunit hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang inasal ni Stacey, gayong ang alam niya'y kanselado na ang kasunduan ng arranged marriage nila ni Jared, ayon kay Claire.Pagkarating niya sa bahay at matapos kumain ng hapunan, nagpasya siyang manood ng pelikula. Mahilig siya sa science fiction, ngunit sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, pinili niyang panoorin ang lumang pelikula nina Mandy Moore at Shane West.Isa itong kwento ng pag-ibig na masaya sa simula ngunit may malungkot na wakas, para sa karamihan. Ngunit para kay Colleen, mas pinili niyang tingnan ito bilang isang masayang pagtatapos. Dahil kahit may sakit ang bidang babae ay naranasan pa rin niya ang maging masaya sa piling ng bidang lalaki.Napabuntong-hininga si Colleen. Napatanong siya sa sarili kung darating ba ang araw na makakatagpo rin siya n
Dr. Gerard's POVTinawagan ko si Colleen upang tiyaking hindi niya makakalimutan ang check-up niya mamaya. Kahit alam kong napaka-punctual niya, hindi ko pa rin maiwasang maging bahagi ng araw-araw niyang buhay. May kung anong pakiramdam sa dibdib ko na parang gusto ko siyang protektahan sa kahit anong paraan.Isa siya sa mga pasyente ko. Isang pasyenteng may taning ang buhay. Tatlong taon na lang ang ibinigay ng medisina kung hindi siya maoperahan sa tamang panahon.Wala siyang kasama sa buhay. Ang kanyang mga magulang ay may sari-sariling pamilya na at tila nakalimutan na siyang anak nila. Wala ni isa sa kanila ang may alam sa kondisyon niya. Kaya ganun na lang ang paghanga ko sa kanya. Sa katatagan niya, sa tapang niya, at sa kabutihan ng puso niya. Sa kabila ng lahat, hindi ko siya kailanman nakita na nawalan ng pag-asa."Lagi kang nakangiti. Wala ka bang takot sa kamatayan?" tanong ko minsang nahuli ko siyang nagkukulay ng libro habang naka-IV.Ngumiti lang siya at sinabing, "Tak
ColleenDumating ako sa tamang oras at agad akong umupo sa paborito kong pwesto sa café. Doon sa may glass wall, kung saan tanaw ang kalye at naririnig ang mahinang musikang laging pinapatugtog sa loob.Paulit-ulit akong huminga nang malalim habang hinihintay siya. Wala akong ideya kung ano ang itsura niya, kaya ang tanging magagawa ko ay maghintay hanggang may lumapit.“Colleen?” tawag ng isang boses ng babae. Napatingin ako sa kanya. Sa unang tingin pa lang, alam ko nang siya na ‘yon. Maganda siya, maputi, matangkad, makinis ang kutis, at halatang sanay sa pag-aayos ng sarili. Kaya naman naintindihan ko agad kung bakit nahulog si Jared sa kanya.“Oo,” sagot ko nang mahinahon. Umupo siya sa harapan ko, ngunit hindi pa man kami nakakapagpalitan ng mabuting salita ay bigla na siyang nagbitaw ng mga salita na tila tinik sa aking pandinig.“Ikaw ba ‘yung malanding babae na gustong agawin ang boyfriend ko?” matalim niyang tanong.Napatingin ang ilang tao sa kabilang mesa sa direksyon nami
Colleen's POVAng pagbabasa ang nagsisilbing pahinga ko mula sa magulong mundo. Isa ito sa mga bagay na hindi ko kinakalimutan kahit paminsan-minsan lang. Ayokong hayaang pasukin ng negatibidad ang buhay ko, lalo na’t kakaunti na nga lang ang oras na meron ako. Hangad ko lang ay mamuhay nang payapa at tahimik, malayo sa gulo.Nakaupo ako sa maliit kong sofa habang nakalubog sa isang nobelang kinahihiligan ko, nang biglang tumunog ang notification tone ng cellphone ko. Kinuha ko ito agad at tiningnan ang mensahe. Galing ito sa hindi kilalang numero, pero binasa ko pa rin dahil baka mahalaga naman."Magkita tayo sa Lin’s Café. Ako ang girlfriend ni Jared."Napapitlag ako sandali. Paanong nakuha niya ang numero ko? Ang alam ko, sina Mommy Claire, Ate Ingrid, at ang doktor ko lang ang may contact sa akin. At siguradong hindi sila basta-basta nagbibigay ng number.Pero sa halip na malito, tumugon ako."Sige," sagot ko. Wala naman akong nakikitang masama sa pakikipagkita sa kanya. Marahil g
Jared's POV"May isang babae na lumapit sa akin; sinabi niyang siya raw ang magiging asawa mo at pinakiusapan akong lumayo sa'yo," umiiyak na sambit ni Stacey sa kabilang linya.Ramdam ko ang paglalambot ng boses niya, at ngayon, rinig na rinig ko na ang mga hikbi niya. Napakuyom ako sa cellphone ko, kinurot ako ng hinala. Si Colleen kaya ang may kagagawan nito?"Ano pa ang ginawa niya?" tanong ko, pilit na pinapanatag ang sarili, umaasang wala siyang ginawang masama o pananakit."Sinabi ko sa kanya na mahal kita… at alam kong mahal mo rin ako," nanginginig na ang boses ni Stacey. "Nagalit siya, sinaktan niya ako. Binugbog niya ako at ngayon ay nasa ospital ako. May mga pasa at galos sa katawan," dagdag niya.Parang sasabog ang dibdib ko sa galit. Hindi kailangang umabot sa ganito. Akala ko, kahit papaano, makakapag-ayos pa kami ni Colleen pagkatapos ng kasal namin. Pero kung ganyan ang ugali niya, parang hindi ko na yata kayang ituloy pa ang lahat.Naririnig ko pa rin ang pag-iyak ni
Jared's POVMatapos ang paghihiwalay namin ni Stacey, pinili kong manatili muna sa bahay. Bumabagabag sa akin ang konsensya. Pakiramdam ko ay nasaktan ko siya, at natatakot ako na baka puntahan ko lang siya kung hindi ko ilalayo ang sarili ko sa kanya. Kailangan kong pakalmahin ang isip ko at maging makatwiran sa lahat ng nangyayari.Ayokong magkaroon ng away sa pagitan namin nina Mommy at Ate Ingrid. Simula nang pumanaw si Dad, ako na ang naging sandigan nila. Bago siya tuluyang namaalam, huling bilin niya sa akin ay ang alagaan sila at iyon ang pangakong ayokong baliin. Alam ko kung gaano kalaki ang isinakripisyo ng aking ama para sa amin, at ngayong wala na siya, ako na ang kailangang maging matatag.Ngayon, ako naman ang kailangang magpigil. Magpigil para hindi ko sila kamuhian, kahit pa parang ako na lang palagi ang sumusunod. Mahal ko si Stacey, oo. Pero siguro, mas mahal ko ang pamilya ko. Hindi lang ito tungkol sa kompanya.Ang desisyon kong makinig sa kanila ay para rin sa ka
Ingrid's POVGusto ko sanang kaawaan si Jared dahil sa galit niya sa lahat ng nangyayari. Hindi ko rin naman ginusto ang lahat ng ito, alam ko ring ganoon din si Mommy.Nang malaman kong nasa library siya, pinilit kong ayusin ang sarili ko, huminga ng malalim, at pinuntahan siya upang makipag-usap kahit sandali.Pagpasok ko sa silid, nakita ko siyang nakaupo sa sofa, malapit sa estante kung saan maayos na nakasalansan ang mga libro ng paborito niyang manunulat na ayon pa sa pagkakasunod-sunod ng taon ng pagkakalathala. Mula sa pinakaluma hanggang sa pinakabago. Ganoon niya kamahal ang pagbabasa.Alam ni Mommy kung gaano ka-interesado si Jared sa pagbabasa noong bata pa siya. Pakiramdam ko, doon siya nakakahanap ng kapayapaan at doon siya mas nagiging kalmado at nakakaisip nang mas malinaw.Kaya ko pinakiusapan ang aming mga magulang na magpagawa ng library sa bahay. Mahal na mahal ko ang kapatid kong ’yon, kahit minsan ay naiilang akong tawagin siyang “nakababatang kapatid,” lalo na’t