Share

Chapter 5

Author: R.Y.E.
last update Huling Na-update: 2025-05-02 11:36:05

Third Person’s POV

Lubos ang galit ni Jared matapos ang hiwalayan nila ni Stacey. Habang naaawa siya sa babae dahil sa sakit na dulot niya, sigurado rin siyang galit na ito sa kanya ngayon. Akala niya, mahal na mahal siya ni Stacey kaya lalo siyang nadismaya at nainis.

Tungkol naman kay Colleen, ang babaeng pakakasalan niya, hindi niya alam kung anong mangyayari sa kanila. Para kay Jared, ang kasal ay isang panghabambuhay na obligasyon, at naniniwala siya sa kabanalan ng pag-aasawa. Sa lahat ng bagay sa mundo, ito ang pinakasineryoso niya.

Sa oras na iyon, nasa silid-aklatan si Jared at nagpasya na magbasa para kahit sandali ay makalimutan ang kaguluhan sa kanyang buhay. Para sa kanya, ang pagbabasa ang pinakamabisang gamot para luminaw ang isipan. Mula noon pa man ay mahilig na siyang magbasa, at hanggang ngayon ay dala-dala pa rin niya iyon.

Naupo siya nang komportable sa sofa habang nagbabasa ng librong isinulat ni Tom Clancy. May kape rin sa mesa sa tabi niya, na ipinadala pa niya sa katulong. Hawak niya ito at s******p habang naghihintay ng sasabihin ng kapatid niyang si Ingrid, na kapapasok lang sa silid.

"Ano'ng kailangan mo?" tanong niya habang inilapag ang libro sa kanyang kandungan.

Alam ni Ingrid na masama ang loob ng kapatid niya. Gusto niyang pag-usapan ang tungkol kay Colleen at sa kanilang ina, pero may pangakong binitawan siya sa dalawa.

"Gusto ko lang humingi ng paumanhin kung pakiramdam mo ay kinulong ka namin sa kasal kay Colleen. Anuman ang iniisip mo, gusto ko lang malaman mong ang gusto lang namin ni Mama ay ang makabuti para sa’yo," wika ni Ingrid habang kinakalikot ang kanyang mga daliri. Isang kilos na palatandaan na may gusto siyang sabihin ngunit hirap siyang bigkasin iyon.

Tumaas ang kilay ni Jared. Hindi siya makapaniwalang sinasabi ng kapatid niyang iyon ang kabutihan para sa kanya ang makipaghiwalay sa kasintahang si Stacey at pakasalan ang ibang babae. At bukod pa roon, tinakot pa siya tungkol sa kompanya.

"Ang alisin ang karapatan kong pumili kung sino ang gusto kong pakasalan at ang pagbantaan akong ipamimigay ang kompanya. Iyan ba ang tinatawag mong kabutihan para sa akin?" galit na tanong ni Jared. Sa isip niya, nababaliw na ang kapatid niya.

"Alam ko na ang ginawa mo. Nakipaghiwalay ka kay Stacey at tinanggap mong pakasalan si Colleen. Gusto ko lang malaman mong natuwa si Mommy, hindi dahil pinili mong pakasalan si Colleen, kundi dahil hiniwalayan mo si Stacey," paliwanag ni Ingrid habang naupo sa sofa sa harap ni Jared. Kinuha niya ang librong nasa kandungan nito at ngumiti. "Mahilig ka pa rin sa pagbabasa, lalo na sa author na ‘to. Espionage at military intelligence, talagang paborito mo ang mga puzzle ng utak."

"Naalala kong nakita rin kitang nagbabasa ng romance novel noon. Alam ko, hanggang ngayon nagbabasa ka pa rin ng mga ganong genre. Wala pa akong kilalang lalaking katulad mo na nagbabasa ng romance. Siguro ito rin ang dahilan kung bakit hopeless romantic ka," dagdag pa ni Ingrid.

"Hindi ko kailangan ng puri mo tungkol sa hilig ko sa pagbabasa. Kung wala ka nang ibang sasabihin kundi kalokohan, pwede ka nang lumabas," mariing sagot ni Jared habang inaagaw pabalik ang libro.

Napabuntong-hininga si Ingrid at tumayo. "Maiintindihan mo rin balang araw. Ang isang bagay lang na sigurado ako: mabuting tao si Colleen. Huwag mo siyang sasaktan, pisikal man o emosyonal. Hindi niya ‘yon deserve," sabi ni Ingrid bago siya tuluyang umalis.

Para kay Ingrid, nagampanan na niya ang tungkulin niya bilang ate. Ang paalalahanan ang kapatid na huwag sasaktan si Colleen. Gusto niya ang babae, at hangad niya ang kaligayahan nito at ni Jared.

Pagkaalis ni Ingrid,  sumanndal si Jared at pumikit kasabay ang paghinga ng malalim at napaisip sa sinabi ng kapatid niya. Naging curious siya kay Colleen dahil bihira lang mapalapit si Ingrid sa kahit sino. Kahit si Stacey ay hindi makalapit sa kanya. Palaging mailap at intimidating ang kanyang ate.

Pero si Colleen, nakuha niya ang loob ng nakakatandang kapatid. Mataas ang tingin ni Ingrid sa kanya, kaya humiling pa ito na huwag niyang sasaktan si Colleen. Napaisip tuloy si Jared kung isa nga ba ang sensitive at fragile na babae?

Ibang-iba si Stacey. Laging wild at palabiro. Ayaw niya sa mga boring na tao at laging gumagawa ng paraan para sumaya. Kaya naman, biglang kinabahan si Jared.

Habang paalis siya sa hotel, narinig niyang pinagwawasak ni Stacey ang lahat. Hindi pa niya ito kailanman nakitang nagalit nang ganoon. Lagi itong mapagpatawad at maunawain. Dahil dito, napaisip siya kung kilala ba talaga niya si Stacey.

Pero dahil alam niyang nasaktan ito, pinilit na lamang niyang isantabi ang kanyang pag-aalala. Naiintindihan niyang kahit sino ay maaaring umakto ng ganon kapag nawalan ng taong mahal nila. Kahit inaasahan niyang magiging kalmado si Stacey, masaya na rin siyang nalamang mahal talaga siya nito dahil sa ganoong reaksyon niya.

Nagpasya siyang pumunta na lang sa kanyang silid. Nawalan na siya ng gana sa pagbabasa. Imbes na mapawi ang isipin niya, lalo pang gumulo dahil kay Ingrid. Isinauli niya ang libro sa shelf at bitbit ang tasa ng kape palabas ng silid-aklatan.

Habang papunta sa kanyang kwarto, nakita niya ang isang katulong. Inabot niya rito ang tasa at hiniling na hugasan ito. Kinuha ito ng katulong at umalis.

Habang naglalakad paakyat, aksidente niyang narinig ang boses ni Ingrid na nakikipag-usap sa kanilang ina. Ayaw man niyang makinig sa usapan ng iba, nakutuban siyang may mas malalim na dahilan kaya tila galit si Ingrid.

"Baka marinig ka ni Jared, hinaan mo naman ang boses mo," saad ni Claire habang nakaupo sa kama.

"Ma, hindi mo kayang gawin lahat ng mag-isa. Alam mong hindi ka pa lubos na magaling. Dapat mong alagaan ang sarili mo," malumanay ngunit may pangaral na wika ni Ingrid.

Nagulat si Jared, hindi niya alam na may sakit pala ang kanyang ina. Hindi na siya nakatiis at pumasok sa kwarto nito.

"Anong ibig mong sabihin na hindi pa siya lubos na magaling? Kailan pa siya nagkasakit?" tanong ni Jared, na ikinabigla ng kanyang ina at kapatid.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 65

    Colleen's POVGusto kong umiyak sa mismong sandaling 'yon habang ikinukuwento niya sa akin ang nangyari dalawang taon na ang nakalilipas. Noon pala'y may mabigat siyang pinagdaraanan, pero wala man lang akong nagawa para tulungan siya. Nagalit pa ako nang hindi ko alam na pareho pala kaming hirap sa sitwasyon namin ng mga panahong iyon.Ramdam ko ang tapat na paghingi niya ng tawad. Lalo na nang banggitin niya ang mga salitang iyon bago ako tuluyang nilamon ng antok. Hindi ko iyon inaasahan, pero ramdam kong mula sa puso ang bawat salitang binigkas niya.Gusto raw niya akong manatili. Gusto raw niya akong makasama, ako at ang anak namin. Pilit kong pinigilan ang luha ko. Ayokong malaman niyang gising pa ako at narinig ko ang lahat ng sinabi niya. Oo, totoo ‘yong mga sinabi niya, pero ayoko rin na maramdaman niyang pabigat siya sa akin. Marahil iyon ang paraan niya para gumaan kahit kaunti ang bigat sa dibdib niya.Tatlong araw na ang nakakalipas mula noon, pero sa tuwing titingnan ko s

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 64

    Jared's POVNapakasaya ni Colleen nang malaman naming babae ang magiging anak namin. Matagal na niyang ipinagdarasal ‘yon at gaya ng sabi niya, sinagot nga raw ng Diyos ang dasal niya. Pero bakit hindi na lang ‘yon ang ipagdasal niya, na gumaling siya?Hindi naman ako pihikan pagdating sa kasarian ng anak. Para sa akin, basta’t ligtas silang mag-ina, sapat na ‘yon. Hindi lang sapat, mas higit pa. Walang katumbas ang pasasalamat ko kung pareho silang magiging maayos.Habang lumilipas ang mga araw, unti-unti akong nilamon ng takot. Hindi para sa sarili ko, kundi para sa kanya. Nakikita ko kung gaano siya nahihirapan. Kung pwede ko lang sanang akuin ang sakit na nararamdaman niya, matagal ko na sanang ginawa. Pero bakit ganun? Parang ang Diyos ay hindi patas. Bakit Siya pumipili ng kagaya ni Colleen para pahirapan? O baka naman... sakim Siya. Gusto Niyang mapasakanya si Colleen dahil siya ang isa sa pinakabusilak niyang nilikha.Ayokong isisi sa Kanya ang lahat. Alam kong may pagkukulang

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 63

    Colleen's POV"Kumusta ka na?" muling tanong ni Dra. Chin sa akin. Hindi ko alam kung dapat ko bang sabihin sa kanya kung ano talaga ang nararamdaman ko lalo na ngayong kasama ko si Jared. Ayokong mag-alala siya para sa akin, pero hindi ko rin mapigilang mag-alala para sa baby namin."Gusto kong sabihin na okay lang ako," sagot ko sa wakas. Pareho silang tumingin sa akin, si Dra. Chin at si Jared na halatang may pag-aalala sa mga mata nila. "Pero nitong mga nakaraang araw, parang may lungkot na bigla na lang sumisiksik sa puso ko. Ngayon lang ako nakaramdam ng ganito, ng awa para sa sarili ko. Maapektuhan ba nito ang baby namin?" dagdag ko pa habang hinigpitan ni Jared ang pagkakahawak sa kamay ko.Tumingin ako sa kanya at nakita kong may lungkot rin sa mga mata niya, tila naaawa rin siya sa akin. Hindi ko na kinaya ang damdaming ‘yon kaya inilihis ko ang tingin at sa halip ay tinitigan ko na lang si Dra. Chin, na mukhang ramdam din ang bigat ng pinagdaraanan ko."Normal lang ‘yan, Co

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 62

    Jared's POVBinuhat ko si Colleen dahil mahimbing na siyang natutulog. Napabuntong-hininga ako nang mapansin kong napakagaan pa rin niya, kahit na limang buwan na siyang buntis.Maingat ko siyang inilapag sa kama namin. At tulad ng mga nagdaang gabi, tahimik ko siyang tinitigan, ang kanyang magandang mukha na bakas ang pagod at pag-aalala.Alam kong nahihirapan siya. ‘Yun ay isang bagay na siguradong-sigurado ako. Sino ba naman ang hindi? Kung sino man ang nasa kalagayan niya ngayon, tiyak na madudurog din ang damdamin, hindi lang dahil sa sakit ng katawan kundi pati na rin sa takot na unti-unti niyang tinatanggap.Habang ako’y tahimik na lumalaban sa kalungkutan, dahil alam kong darating ang araw na mawawala siya sa akin. Habang siya naman ay pilit na itinatago ang lungkot, ang pangambang iiwan niya ang pamilyang nagsisimula pa lamang naming buuin.Dahan-dahan kong hinaplos ang kanyang pisngi, at napangiti ako nang mapansin kong ngumiti rin siya kahit tulog. Parang isang sanggol na p

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 61b

    Pakiramdam ko ay tinamaan ako sa puso at sa simpleng kilos na ‘yon, ramdam kong espesyal ako. Kahit na ganun ang nararamdaman ko, alam kong napakarami kong dapat ipagpasalamat. Isa na roon ay ito, ang simpleng desisyon niyang ito na hindi ko kailanman inasahan. Pero heto siya ngayon, handang gawin ang lahat para lang mas makasama ako ng mas matagal.“Paano ako naging ganito kaswerte?” tanong ko sa kanya, habang nakatitig sa mga mata niyang puno ng lambing.“Siguro kasi may gwapo kang asawa?” sagot niya, may halong pang-aasar, kaya napangiti ako ng bahagya at napailing.“’Yon at marami pang iba na hindi ko na kayang isa-isahin,” sagot ko, sabay tawa.Tumawa rin siya, 'yung masarap sa pandinig na parang musika sa puso ko.“Hindi, wifey. Ako ang mas masuwerte. I must have saved the world in my previous life kaya binigyan ako ng Diyos ng isang tulad mo ngayon,” sagot niya habang hinawakan ng dalawang palad niya ang aking mukha, marahan, parang ako'y babasaging kristal.Gustung-gusto ko ‘p

  • The Love That Passed (Tagalog)   Chapter 61a

    Colleen's POV"Colleen, anak, bakit andito ka pa rin?" tanong ni Mama nang madatnan akong nakaupo sa isang silya malapit sa gilid ng pool. Halos lulubog na ang araw at ang malamig na simoy ng hangin ay gumapang sa aking balat lalo at wala akong suot na sweatshirt. Ramdam ko ang panlalamig ng hapon, pero hindi ko magawang pumasok."Gusto ko lang hintayin si Jared dito," mahina kong sagot habang pinagmamasdan ang langit na unti-unting nilalamon ng dilim. "Napapansin kong lately, palagi siyang gabi na nakakauwi. Kinakabahan ako na baka may problema sa kompanya."Napabuntong-hininga siya at lumapit sa akin. “Anak, huwag mong pahirapan ang sarili mo sa kaiisip. Kung meron mang problema sa kompanya si Jared, sigurado akong kaya niya ‘yon. Hindi mo kailangang dalhin lahat ng alalahanin sa balikat mo.”“Paano mo nasasabi, Ma?”“Hindi ko pa nakitang umuwi siya nang tila pasan niya ang mundo. Kung meron man siyang iniisip, siguro ay ikaw ‘yon, ikaw at ang baby nyo.”Napalunok ako at nag-alala.

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status