Chapter Six

Avyanna's Pov

"A-anyway d-dad---"

Natigil ang akmang pagpasok ko sa loob ng bahay ng marinig ko ang boses ni Rowan.

Ano ang ginagawa niya dito?

At ano ang itinawag niya saaking daddy?

Tumiim ang panga ko.

Feeling close naman ang kupal.

Tinanggal ko ang shades ko. Ang payong na dala-dala ko ay iniwan ko sa labas ng pintuan.

Tumayo ako sa hamba ng pintuan at hindi muna pumasok.

Matiim kong tinignan ang malapad niyang likod.

Akala ko ba mas mabuting huwag nang magtagpo pa ang mga landas namin?

Ano at siya pa talaga ang dumayo dito sa bahay namin?

"Nandito na pala si Avyanna." Turan ni dad nang makita niya ako.

Napalingon si Rowan saakin. Seryoso ang mukha nito habang nakatingin ng deretso saakin.

Hindi ko siya tinapunan ng tingin. Taas ang nuo na naglakad ako papalapit sa kanila.

"Honey, may sasabihin daw ang asawa mo saiyo. Maiwan ko na muna kayo para makapag-usap kayo."

Muntik nang malukot ang mukha ko. I will never get used calling him as my husband. The thought of it always send chills to my body. Hindi ko tuloy napigilang haplusin ang mga braso ko dahil biglang tumaas ang lahat ng mga balahibo ko.

Nang tumayo si daddy at iniwan kami ay nakita kong parang natuliro siya pansamantala.

Walang imik na umupo ako sa harapan niya.

"Ano ang ginagawa mo dito?" Walang paligoy-ligoy na tanong ko.

Tumitig saakin ang mga mata niyang kasing itim ng kulay ng gabi, pagkatapos ay nag-iwas din ng tingin.

"Don't flatter yourself. Hindi ikaw ang ipinunta ko rito. Tutal umalis na din naman si Mr. Cabrera kaya wala nang rason para magtagal pa ako." Malamig ang boses na sagot nito bago ito tumayo at iniwan akong ni hindi nakahuma.

Kanina daddy ang tawag niya sa ama ko tapos ngayon Mr. Cabrera na ulit?

Hindi makapaniwalang napabuga ako ng hangin ng mawala siya sa paningin ko.

Napakawalang modo talaga niya. Alam ko nang ganyan ang ugali niya kaya hindi na dapat ako nagugulat pa.

"Miss Avyanna, Mr. Cabrera is summoning you to his office." Lena said breaking the silence in my office.

She is my personal secretary and has the same age as mine.

"Alright. Kindly check the proposals that I've sent in your email. I want four copies of it." Bilin ko sa kanya bago ako lumabas sa aking opisina.

Huminga ako nang malalim nang nasa harapan na ako ng pintuan ng opisina ni Daddy.

Alam ko na kong ano ang sasabihin niya ngayon.

Kagabi ay pinuntahan niya ako sa aking kwarto at ipinagbigay-alam na simula ngayong araw ay si Rowan muna ang pansamantalang mamamahala sa hotel namin.

Hindi ako pumayag, pero ipinilit ni daddy. Isa rin daw iyon sa marami pang kondisyon na inilatag ng lola ni Rowan bago kami nagkapermahan.

Hindi ko matanggap na hindi man lang nila ipinaalam saamin ang mga kondisyon na ginawa nila.

It is not them who will be trapped in a marriage of convenience and yet they didn't consider our feelings. They choose to make decisions for themselves and didn't dare to hear our opinions.

They literally took our feelings for granted at iyan ang ipinagtatampo ko.

Huminga ulit ako ng malalim bago walang katok-katok na binuksan ko ang pintuan.

Nakita ko agad si daddy na naka-upo sa kanyang swivel chair habang si Rowan ay naka-upo sa isa sa dalawang upuang kahoy na nasa harapan ni daddy. Bale pinapagitnaan sila ng lamesang kahoy din.

"Come here Avyanna." Utos ni daddy saakin nang makita niya ako.

Walang imik na naglakad ako at umupo kaharap si Rowan.

Pasimple ko siyang tinignan. Hindi siya nakatingin saakin kaya malaya ko siyang napagmasdan.

Hindi ko mapigilang mamangha sa itsura niya ngayon.

He looked dignified wearing his dark suits, black slacks and black leather shoes. Ang buhok nitong palaging wala sa ayos ay naka-ayos na ngayon.

He can now pass as a CEO of their multi-billion worth of businesses. He must be dissappointed that he had to work in our company.

"Accompany Rowan and tour him around so he will be familiar with our hotels." Utos saakin ni daddy.

"Yes Sir." Magalang na sagot ko.

Kapag nasa opisina kami at oras ng trabaho ay itinuturing ko na boss ko ang aking ama kaya naman hindi ko siya tinatawag na daddy.

My father don't want it, but I insisted.

"Rowan hijo, Avyanna will be the one in charge with you today. Please feel free to ask if you have any questions." Baling naman ni daddy kay Rowan.

"Alright Mr. Cabrera. We should go ahead then. I have so many questions to ask to---." Sabay kaming napatingin ni daddy sa kanya ng mag-alangan siyang ituloy ang susunod na sasabihin.

Biglang tumigas ang itsura nito at hindi ko alam kong napansin din ba ni dad.

What's taking him too long to say the words? He can say my name or my surname. Bakit siya nag-aalangan? Is it to hard to say it?

"To her."

Sa wakas. After one thousand years, itinuloy din niya ang gustong sabihin.

My father's face seemed disappointed when he heard the two words. What is he expecting? That Rowan will address me as Mrs. Dela Cruz?

Huwag na siyang umasa. He will never acknowledge me as his wife even if you stab him to death.

"I've been seeing your face more often this past few days. I thought we already had an agreement regarding this?" Tanong ko pagkalabas na pagkalabas namin sa opisina ni Dad.

Sabay kaming naglalakad sa hallway. Hindi ko alam kong seryoso ba talaga siyang libutin ang buong hotel namin. Base kasi sa ekspresiyon ng mukha nito ay wala itong kainte-interesado na totohanin ang sinabi nito kanina.

"If only I have a choice, I would rather work in our own company." Sarkastiko na sagot nito.

Medyo nagpanting ang tainga ko sa isinagot niya.

He is really rude.

"Then decline their order. Go work in your own company. Hindi kita pipigilan." I answered back making sure my tone also sound sarcastic.

Seryoso ang mukha na lumingon siya saakin. Tinaasan ko naman siya ng kilay.

Tumiim ang panga nito.

Tinalikuran niya ako at naglakad palayo, pero hindi ko na siya sinundan pa. Bagkus ay pumihit ako at naglakad pabalik sa opisina ni daddy nang makasalubong ko ang nakangiting si Kellan.

Nakilala ko lang ang lalake noong nakaraang linggo nang ipakilala siya saakin ni Mira.

He is a businessman and he said he is interested in investing in our hotel.

Muntik ko nang makalimutan na ngayon na pala iyong araw na napagkasunduan namin.

"Ms. Cabrera, I hope I didn't surprise you by seeing me here wandering around. You see, I just came from your office and your secretary told me that you went to your father's office. So, while waiting for you, I decided to roam around." Nakangiting paliwanag nito.

"No. I don't mind at all. I'm sorry if I kept you waiting." Paumanhin ko.

Iginala nito ang tingin sa paligid bago tumingin saakin.

"Your hotel is a combination of classy and cosy. I can't feel that I am in a five star hotel. Pakiramdam ko ay nasa bahay lang ako." He sincerely complimented.

Nagalak ako sa kanyang sinabi.

"Well, we really intended to make the sorroundings of our hotel comfty where our guest will not feel strangers while staying here." Paliwanag ko naman.

Tumango-tango siya. He seemed impress.

Lihim na nagdiwang ang puso ko.

"And because of that, I am more than willing to invest my money here. So, why don't we talk about it now?" Suhestiyon niya na agad ko namang sinang-ayunan.

I really need an investor if we want our money that was taken away from us be replaced. That is the only solution I come up with, and Mr. Kellan Featherstone here is willing to invest so I won't let this opportunity slip away.

I also intended to pay back the money that the Dela Cruz lend to us as soon as possible. Ayokong magkautang na loob sa kanila, lalong-lalo na sa apo nito.

"Please follow me to my office Mr. Feathertone." Aya ko sa kanya, pero hindi pa man ako nakakahakbang nang may humawak sa palapulsuhan ko.

Nang lingunin ko kong sino ay ang madilim na mukha ni Rowan ang bumungad saakin.

"What do you think you are doing? Let go of my hand Mr. Dela Cruz." Madiin na utos ko na siyang lalong nagpadilim sa mukha nito.

"No! It is you whom I should ask that question. What the hell do you think you are doing?" Mas madiin ang tono ng boses na tanong nito.

Nang sumulyap siya kay Kellan ay umigting ang panga niya.

Ang sama ng pagkakatingin niya sa lalake. Parang may pinaghuhugutan lang?

"Mr. Kellan Feartherstone is an investor. If you'll excuse us, we have to talk about business." Matapang na sagot ko.

Muntik na akong mapahiyaw ng humigpit ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan ko.

Nakita yata ni Kellan na nasasaktan ako kaya inawat niya si Rowan.

"Mr. Dela Cruz, can't you see that she is hurting? Let go of her hand."

Ngumisi ng nakakatakot si Rowan, pero lumuwag naman ang pagkakahawak niya saakin. Iyon nga lang hindi parin niya binibitawan ang kamay ko.

"Who are you to order me around Mr. Featherstone? Back off!"

Napangisi rin si Featherstone. Parang nakita ko pang tumalim ang kanyang mga mata.

"Why are you angry Dela Cruz? I believe you don't have any relationship to Ms. Cabrera aside from business partners. Am I right?" Tinignan ako ni Kellan para humingi ng kompirmasyon.

Natigilan ako sa kanyang sinabi dahilan para hindi agad ako makasagot.

Napasulyap ako kay Rowan nang dumiin ulit ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan ko.

Mabuti na lang at hindi siya nakatingin saakin.

Ibinalik ko ulit ang tingin kay Kellan na nakataas na ang kilay ngayon habang naghihintay ng sagot ko.

Huminga ako ng malalim.

"You are right. We don't have any relationship. And no, he is not my business partner. His grandmother is actually an investor in our company."