Chapter Three

Rowan's Pov

"What is Avyanna doing here? How did she know Kellan Featherstone?" Dalawang magkasunod na tanong ni Finn.

Kumunot ang nuo ko. Ako din ay naguguluhan kong papaano niya nakilala ang lalaki. Ang alam ko ay hindi naman nakikihalubilo sa ibang tao si Avyanna. Si Mira lang ang alam kong palaging kasa-kasama niya. Namali ba ako ng mga impormasyong nakalap?

"I don't know." Sagot ko habang hindi inaalis ang tingin sa dalawa.

Hindi ko alam kong bakit biglang nag-init ang ulo ko sa nakikitang ayos nila. They aren't even in an intimate position, but I find it irritating.

I already made it clear the last time we talked that I don't want her to get too close with another man, but it seems like she didn't understand what I had said.

Umigting ang panga ko.

Mula dito sa kinatatayuan namin ni Finn ay pinanood ko ang pag-uusap ng dalawa. Avyanna seemed at ease with Kellan. She is smiling for whatever Kellan is telling her. If she is behaving that way then it means, this is not their first time interraction.

"Featherstone is a very dangerous person. Alam ba nina Tito na nakikipag-usap siya sa lalaki ng mag-isa? Ang alam ko bantay-sarado siya. Papaano siyang nakalusot sa mga bodyguards niya?"

Salubong ang dalawang kilay na nilingon ko si Finn.

"Kanina ka pa. Bakit saakin ka nagtatanong? How should I know?" Sikmat ko sa kanya.

Fin cleared his throat and drew his gaze back at the two who seemed oblivious of their sorroundings.

We are secretly following Kellan Featherstone; the leader of Featherstone mafia organization. He took a very valuable thing from our organization and I needed to get it back.

Napakunot ang nuo ko nang makita ko kung sino ang papalapit sa lamesa nina Avyanna. It was Mira and Kade de Montford.

Paanong nagkakilala ang dalawang ito? Mukhang close sila sa isa't-isa dahil naka abrisyete pa ang braso ni Mira sa braso ni Kade habang naglalakad ang dalawa.

"What is this? A double date with the mafia bosses?" Finn sarcastically remarked.

Napalingon ako kay Finn at hindi ko mapigilang mapangisi nang makita ko kong gaano kadilim ang kanyang awra.

Naisipan kong pagtripan siya.

"So what if it is a double date? What it has to do with you?"

Nakamata ako sa kanya. Hinihintay ang kanyang magiging sagot at natawa na lang ako nang umigting ang kanyang panga. Kung nakamamatay lang ang tingin ay baka kanina pa humandusay si Kade sa malamig na marmol ng mall na kinaroroonan namin.

I witnessed how Mira declares her feelings towards Finn whevener she has the chance, but Finn seems disinterested kaya naman nakakapanibago ang ganitong inaakto ng aking pinsan.

Inakbayan ko siya at tinapik tapik ang kanyang balikat.

"Nagseselos ka ba pinsan?" Nakakalokong tanong ko sa kanya.

Padarag niyang inalis ang aking kamay na nakapatong sa kanyang balikat.

"Nagseselos? At bakit ako magseselos? Gusto ko ba siya?" Salubong ang dalawang kilay na balik tanong niya.

"O e bakit galit ka? Parang nagtatanong lang naman ako. Masyado ka namang defensive."

Natigilan si Finn sa sinabi ko. Pagkuway tumayo siya at tinalikuran ako.

"Wait. Saan ka pupunta?"

"Uuwi na ako. Nakakabwisit ang mga tanawing nakikita ko dito." Nakasimangot na sagot nito.

"Talaga? Hindi mo ba man lang ba pipigilan si de Montford? Hahayaan mo na lang siyang halikan niya si Mira sa harapan ng maraming tao?"

"What?"

Agad tumigil si Finn sa paglalakad at mabilis na bumalik sa kinauupuan namin kanina. Tinanaw niya ang kinaroroonan nina Avyanna at nang makita na pinagtitripan ko lang siya ay napamura siya ng malakas.

"Don't you dare make a joke on me again. I swear kahit pinsan pa kita hindi ako mangingiming patayin ka." Galit na galit na deklara nito bago malalaki ang mga hakbang na umalis.

Napangisi ako. Confirmed. Nagseselos ang gago.

Ngingisi-ngisi akong umupo ulit. Tinanaw ko sina Avyanna at nang makita na tumayo siya kasama si Kellan ay napatayo rin ako.

Mukhang aalis sila. Lumabas ako sa katapat ng coffee shop na kinaroroonan nila at maingat na sinundan ang dalawa.

Nagpalinga-linga ako sa paligid. Hindi ko makita ang anino ng mga tauhan ni Kellan. Mukhang hindi niya isinama ang mga ito. Ito na ang magandang pagkakataon para makorner ko ang lalaki.

Nang makarating kami sa basement ay hindi ko nanaman napigilang mapaigting ang aking panga ng makitang inalalayan ni Kellan si Avyanna papasok sa sasakyan nito. Mabuti na lang at nasa likuran nila ako kaya hindi nila nakikita na kanina ko pa sila pinapatay ng tingin.

Padarag na sumakay ako sa aking Corvette ZR1 at sinundan ang dalawa. Ito ang dinala kong sasakyan dahil tinted ang mga bintana nito. Hindi nila ako makikita kaya malaya ko silang mapagmamasdan.

Habang papalayo kami ay nagiging pamilyar saakin ang daan na tinatahak namin. At hindi nga naglipas saglit ay huminto ang sasakyan ni Kellan sa tapat ng bahay nila Avyanna.

Ang kapal din ng mukha ng gago. Wala siyang karapatang ihatid si Avyanna sa bahay nila dahil hindi naman sila magkaano-ano.

Alam ba nito na may asawa na ang babae? Kung hindi pa nito alam ay ipapamukha ko sa kanya. Akmang bababa ako sa sasakyan ko ng biglang magbago ang isip ko.

Hindi ako pwedeng magpadalos-dalos. Hindi ba at ako ang nagsabi kay Avyanna na wala dapat makaalam na mag-asawa kami? Kung bababa ako ngayon at idedeklara na asawa ko siya, ano na lang ang iisipin niya? Baka sabihin pa niyang wala akong isang salita. Kaya naman kahit kating kati na ang mga kamay ko na patayin si Kellan ay hindi talaga ako bumaba ng sasakyan.

May balak pa yatang pumasok sa loob si Kellan mabuti na lang at pinigilan ito ni Avyanna. Mukhang ayaw din nitong ipakita sa mga magulang na may kasama itong lalaki.

The side of my lips curved for a smirk. Good. She made the right choice. Subukan lang niyang papasukin ito sa loob ng bahay nila. Sisiguraduhin kong pagsisisihan niyang nakilala niya ang lalaki.

Hinintay kong makapasok si Avyanna sa loob ng bahay nila bago ako bumaba ng aking sasakyan. Hindi dapat ako magpapakita kay Kellan, pero may kailangan akong ipaintindi sa kanya.

Hindi na ako nagtaka nang lumingon siya saakin. Mukhang naramdaman niya ang aking presensiya o sadiyang alam na niyang sinusundan ko siya?

Nakatayo parin ito at mukhang wala pang balak umalis kaya ako na ang nag-effort na lumapit sa kanya.

"Sinusundan mo ba ako?" Agad na tanong nito nang makalapit ako.

"Huwag kang assuming Featherstone. Katapat lang ng bahay ko ang bahay nina Avyanna." Sarkastiko kong sagot.

Tumingin siya sa bahay namin at tumango-tango.

"Ikaw? Ano ang ginagawa mo dito? Paano kayong nagkakilala ni Avyanna?"

Kellan chuckled. My face twisted in disgust. Nakakairita ang pagtawa ng gago.

"Hindi ko alam na tsismoso ka na pala ngayon dela Cruz."

Binigyan ko siya ng isang masamang tingin.

"Hindi ako nakikipagbiruan Featherstone. Ano ang ginagawa mo dito?" Ipinarating ko sa tono ng aking boses na seryoso ako at wala akong balak makipagbiruan sa kanya.

Kellan shifted his body amd looked at me straight with his serious face.

That's better. We are not friends so we couldn't afford to talk like we are the best of friends.

"Whatever I do and wherever I go is not your business Dela Cruz. Alam kong sinusundan mo ako kaya pangungunahan na kita. Hindi mo makukuha kong anuman ang gusto mong kunin saakin. Itaga mo iyan sa pader--este sa bato."

Nanggalaiting pumasok ako sa loob ng aming bahay. That fucking Kellan Featherstone is really testing my patience.

He cannot outsmart me and I will make sure that I will get what I want by hook or by crook.

"Umuwi ka pang h*******k ka? At nasaan sina Finn at Lucas, ha?"

I exhaled deeply. Bigla yatang sumakit ang ulo ko. My grandmother's mouth is like a mega phone. And sometimes, if we are lucky, we can witness how her mouth transforms into a machine gun.

Timignan ko siya. Galit na galit ang itsura nito pero kahit na ganoon ay mukha parin itong elegante habang bumababa sa aming paikot na hagdanan.

"Answer me Rowan Yasir dela Cruz. Ilang buwan na kayong hindi umuuwi? Ni walang ni ha ni ho. Hindi niyo man lang magawang tumawag para ipaalam saakin na buhay pa kayo? Uuwi lang kayo kung kailan niyo gusto? Hindi niyo ba talaga iniisip ang nararamdaman ko?"

Ito na. Magdadrama na naman ang aking pinaka paboritong lola. Oo nga pala. Wala pala akong pagpipilian dahil matagal nang patay ang lola ko sa aking ina.

"La' save your sermons for tomorrow. Pagod ako. Gusto ko nang magpahinga."

Pinanlakihan niya ako ng mga mata.

"Pagod ka? Ni wala ka ngang ginagawa dito sa pamamahay ko. Ni hindi mo pa ako matulungan sa pagpapatakbo ng mga napakaraming lintik na mga negosiyo natin na iniwan ng h*******k na lolo mo tapos aangal kang pagod? Napagod ka saan? Sa kakagala?" Dumadagundong ang boses nito sa buong sulok ng aming bahay.

"Huwag kang o.a La'. Hindi ikaw ang nagpapatakbo ng mga negosiyo natin. Hindi ba at may mga ini-appoint ka na assistant mo?" Pamimilosopo ko sa kanya.

"You?" Dinuro niya ako. "I won't tolerate you this time. Anong akala mo, binata ka pa para may karapatang magpagala-gala kong saan mo man gustuhin? If you don't want to work in our company then better help the Cabrera's run their hotels." Deklara nito.

Napakunot ang nuo ko.

"Help the Cabrera's? Why would I do that?" Lukot ang mukha na tanong ko.

We already compensated them with money in exchange of marriage. At ngayon gusto pa nilang tumulong ako sa pagpapatakbo ng kanilang mga hotels? Why would they think that I will help them? Ni hindi ko nga matulungan ang lola ko sa mga negosiyo namin, sila pa kaya ang tutulungan ko?

"Because you are the husband of their daughter." Buong diin na sagot ng lola ko.

Mas lalong nalukot ang mukha ko.

"La', baka nakakalimutan mo ang kondisyon ko bago ako pumerma sa marriage contract namin. Kung hindi niyo na maalala ay ipapaalala ko saiyo."

"Hindi na kailangan. Hindi pa ako  sobrang tanda para maging ulyanin. Ang gusto ko lang naman ay maging responsable ka." Malalim siyang bumuntunghininga. Hinawakan niya ang kamay ko at iginaya ako paupo sa sofa.

"Apo, you are not getting any younger. Wala ka bang planong magtino?" Ngayon ay naging maalumanay na ang kanyang boses.

"La', ano ang sinasabi niyo? Sa pagkaka-alala ko ay matino naman ang aking pag-iisip."

Hinampas niya ang balikat ko dahilan para mapaigik ako. Kahit may edad na ang aking lola ay malakas parin itong humampas.

"Ang ibig kong sabihin, wala ka bang balak magpaka-responsable? Kahit naman sa papel lang kayo ikinasal ni Avyanna ay asawa mo parin siya. You are supposed to support all her needs.  Paano mo maibibigay ang kanyang mga pangngailangan kong wala ka namang trabaho?"

Napaayos ako ng upo. Parang hindi ko gusto kong saan papunta itong usapan namin.

"Mayaman ang mga Cabrera's. And besides, Avyanna is working in their company. Sumasahod siya buwan-buwan kaya bakit ko siya susuportahan?"

"Aray! La', sumosobra ka na." Reklamo ko ng muli niya akong hampasin.

"Saan napunta ang utak mo? Hindi kita pinag-aral sa pinakamaganda at pinakamamahalin na unibersidad para lang maging bobo sa huli." Galit na sigaw niya saakin.

"E sa totoo naman ang sinasabi ko. And besides, sigurado ba kayong tatanggapin ni Avyanna ang ibibigay ko? E mas matayog pa sa Eiffel Tower ang pride nun?"

My grandmother snorted.

"Bago mo problemahin iyan, isipin mo muna kong saan ka kukuha ng  pangsustento sa kanya. Magtrabaho ka o magtatrabaho ka, it's up to you. By the way,  tell Finn and Lucas to go home kong ayaw nilang tuluyang itakwil ko sila."