MasukNakalipas ang tatlong araw, iniwan lamang ako mag-isa ni Sir Rexier sa hotel. Tatlong araw ko siyang hindi nakita o makarinig man lang ng kahit na ano sa kanya.
Tapos ngayong araw lang ay nagpakita sa'kin si Sir, bigla-bigla lang siya lumilitaw, hindi man lang nagsabi ih naka-panty lang ako at bra habang nanonood ng movie. "Oh, Sir himala naman at nagpakita ka na," sarkastiko kong sabi sa kanya ngunit irap lang ang natangap ko-as always. "Fix your self, magaling ka naman siguro kaya ipakikilala na kita kila mommy, para naman makuha ko na ang mana ko," utos niya. "Here, suot mo 'to." May inilapag siya sa kama na red dress. Tinignan ko laman yun saka bumangon na at pumunta ng cr para maligo. Lumabas ako ng naka tuwalya lang, nakalimutan ko na narito pala si Sir Rexier. Nasanay na kasi ako sa tatlong araw na mag-isa lang ako dito. Kaya kahit maghubad baro ako ay walang problema. Nag-text sa'kin kahapon si ate Flora, hinahanap ako. Ang sabi ko sa kanya ay nag-leave muna ako para bantayan ang ina ko. Nasa usapan din kasi namin ni Sir Rexier na walang makakaalam sa relasyon namin, na kasal na kami. Babalik naman daw ako sa pagiging katulong pero kailangan ko raw itahimik ang bibig ko. "Tumalikod ka, Sir," utos ko kay Sir na nakaupo sa kama habang matalim akong tinignan. "Why? Nakita ko naman lahat nang 'yan, bakit ka pa na hihiya? Just dress infornt of me." Hindi na ako nakipag away pa kay Sir, tulad ng sabi niya, nagbihis ako sa kanyang harapan. Kumunot ang noo ko ng namumula ang mukha ni Sir at titig na titig sa pagbibihis ko. GABI nang makarating kami sa isang restaurant. Pinakilala ako ni Sir Rexier sa kanyang mga magulang, masama ang tingin sa akin ng mama niya habang ang papa niya ay nakangiti ng malapad. "I didn't know na kasal ka na pala, anak. Hindi mo man lang kami inimbita," kung malamig ang boses ni Sir Rexier, mas malamig pa ang boses ng kanyang ina. Nanginginig ang kamay kong sumusubo ng pagkain. Mataray ang awra ng mama ni Sir, parang iyong nagsasabing "Limang million hiwalayan mo ang anak ko." Ganyan ang presenya na nararamdaman ko mula rito. "Sorry mom, sobrang mahal ko lang kasi si Pytricia kaya hindi na ako nakapaghintay pa na pakasalan siya," aniya ni Sir saka bumalinga sa'kin na nakangiti. Nagdadalawang isip pa ako kung ngingiti rin ba ako pabalik pero sa huli ay naging ngiwi ang naibigay ko sa kanya. Pinandilatan niya ako ng tingin saka itinapat niya ang bibig niya sa tenga ko. "Umayos ka, Pytricia," may halong pagbabanta sa kanyang boses. Lumayo na ang mukha niya sa tenga ko saka nginitian ako. Ewan ko ba, imbis na ma-inlove ako sa gwapong mukha ni Sir mas natakot pa ako rito. Iyong ngiti niya kasi parang hindi ngiti ng tao na masaya, 'yung ngiti niya ay parang papatay na ng tao. "Oh really, son. Buntis na ba ang babaeng 'yan kaya pinakasalan mo na agad?" Taas ang kilay na binalinga ako ng mama niya. "Sorry to offend you pero mukha ka kasing nagtra-trabaho sa bar, baka nga napulot ka lang ng anak ko sa bar at ginalaw. I know my son, maligalig sa mga babae, hindi lang naman ikaw ang babaeng nakantot niya, madami na." "Mom!" Singhal ni Sir. "I'm just saying the truth son, baka nga hindi ikaw ang batang dinadala ng babaeng yan." "Hindi po ako buntis ma'am," mahinahon kong sabi pero sa loob-loob ko ay parang sasabog na ako sa galit. Napakasakit magsalita ng mama niya, ganoon na ba ako ka mukhang p****k sa paningin niya? Oo mahirap kami pero never kong binenta ang sarili ko para magkapera. "Aalis na kami, mom. Dad pag-usapan na lang natin ang mana ko bukas," malamig ang tono ng boses ni Sir Rexier. Para na akong naiiyak, binalinga ko si Sir. Mukhang nakuha niya ang gusto kong ipahiwatig sa kanya kaya agad siyang tumayo at kinuha ang palapulsuhan ko. Umalis kami at pumaroon sa kotse ni Sir. Roon ay tumulo na ang luha ko. Napahikbi ako, wala akong pake kahit na nasa tabi ko lang si Sir Rexier at nakikita akong umiiyak. "Sorry sa asal ng mommy ko." May inilahad siya na panyo sa harapan ko na siyang kinuha ko at pinampunas ko sa mga luha ko. "Ang sakit naman magsalita ng mommy mo, Sir." Nanginginig ang labi na sabi ko kay Sir Rexier. "Yeah, I know. Sanay na ako sa mga lumalabas sa bibig niya, kaya sorry kung napagsabihan ka niya ng ganoon. Don't worry bukas ay babalik ka na sa bahay at maging katulong ulit." TAHIMIK kami pareho sa kotse, hanggang sa makarating sa hotel. Nagbihis lang ako at dumiretso na sa pagtulog habang si Sir naman ay nasa labas, hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya roon. "Itahimik mo 'yang bunganga mo, dapat walang makakaalam na kasal na tayo, ok?!" Banta sa'kin ni Sir Rexier ng makarating kami sa bahay niya. Pinauna niya akong bumama, maya-maya na lang daw siya susunod para hindi halata na magkasabay kaming dumating, baka kasi maghinala ang mga tao sa bahay nito. "Ate Flora!" Sigaw ko ng makita si ate Flora na nagdidilig ng halaman sa labas. Niyakap ko siya ng mahigpit, ganoon din ang ginawa niya. "Na miss kita, Pytricia!" "Na miss din kita ate," maingiyak-ngiyak kong sabi sa kanya bago humiwalay sa kanyang yakap. "Oh ayan na pala si Sir, ilang araw 'yang hindi umuwi kaya nag-videoke kami nila Manong Alberto. Sayang at wala ka," lungkot na sabi ni ate. Ok lang, hindi naman sayang 'yun sa'kin. Nakuha kasi ang puri ko at sarap na sarap pa 'ko, ayun nga lang, sakit ng katawan at puke ang inabot ko. "Oh siya pala hinahanap ka ni Drei, ilang araw ng pabalik-balik dito ang lalaki." Si Drie ang lalaking hardinero sa kabilang bahay kung nasaan nakatira ang kaibigan ni Sir. Matagal ng may gusto sa'kin si Drie kaso nirereject ko lang siya. Gwapo naman siya, may itsura kaso may pagka-isip bata. Ayaw ko sa mga lalaking isip bata, hindi rin siya mayaman, ano ang maibibigay niya sa'kin, sa pamilya ko? Nanganga! "Hayaan mo na siya." Pumasok kami sa loob, laking gulat ko ng may magandang babae na nakaupo sa sofa. Sexy ang babae, maputi at kitang-kita ang kanyang legs sa kanyang pag-upo. "Sino siya?" Tanong ko kay Ate. "Ex daw ni Sir Rexier, ewan ko kung bakit na rito ngayon, makikipagbalikan ata." Napatango-tango ako. Sorry ka namang miss sexy, wala ka ng babalikan dahil kasal na sa papel 'yang ex mo. LUMIPAS ang mga araw, suka ako ng suka, hindi ko naman alam kong bakit. Minsan pa ay nahihilo ako. Mahigit isang buwan nang iniwan ako ni Sir Rexier sa bahay niya, hindi ko siya na kita o nakabalita man lang tungkol sa kanya. Nakuha na ba niya ang mana niya? Pero kailangan niya pa ng anak hindi ba? "Ok ka lang ba, Py? Kanina ka pa suka nang suka, namumutla ka na," ani ni Mang Alberto. Ngumiti ako sa kanya saka umiling. "Ok lang po ako, Manong. No worries." Sumapit ang gabi, tapos na ako sa mga trabaho ko sa mansyon. Lumabas ako at pumunta ng butika para bumili ng pregnancy test. May kutob kasi ako na baka nagdadalang tao na ako. Nagsusuka ako, nahihilo at minsan ay moody pa at palakain. Pumasok ako sa isang public restroom at ginamit ang binili kong pregnancy test, dalawa ang binili ko para makasigurado talaga. Naghintay ako ng ilang minuto hanggang sa lumabas na ang resulta. Nanlaki ang mga mata ko at napatakip ng bibig. Puta, buntis ako! Ang tibay naman ng sperm ni Sir, isang sagad buntis agad ang datingan. Nang makauwi ay tinawagan ko si Sir Rexier para i-inform sa kanya na buntis ako pero nakailang tawag na ako wala pa ring sumasagot. Nasaan ba siya? Matapos niya akong asawahin at ipakilala sa magulang niya lalaho siya bigla? Ano 'yun, ginost niya ako. Kung sa bagay, nagpakasal lang naman kami para makuha ang mana niya. Wala akong karapatan para mag-demand. Wala akong pinagsabihan, ingat na ingat ako sa mga galaw ko dahil baka mapano ako. Lalong-lalo nang may laman ang tyan ko. "Tara maglinis tayo! Bibisita raw dito si Sir." Sabi ni Aling Minda. Abot langit ang ngiti ko sa nalaman, nakisabay na ako sa kanila maglinis, dahan-dahan lang ang bawat galaw ko. Ingat na ingat dahil may bata sa'king sinapupunan, excited na akong sabihin mamaya kay Sir tungkol sa pagdadalang tao ko. Sumapit ang gabi at dumating na si Sir Rexier na may malamig na mga mata, kunot ang noo at hindi maipintang mukha. "Mas lalo atang gumagwapo si Sir," bulong sa akin ni Ate Flora. Tumango naman ako bilang pagsang-ayon. Matapos kumain si Sir ay pumasok na siya sa silid niya. Napanguso naman ako nang hindi man lang niya ako tinignan kahit isang sigundo man lang. Hinintay ko na magmadaling araw bago palihim na pumasok sa silid ni Sir Rexier. Abot langit ang ngiti ko nang madatnan si Sir Rexier na prenteng nakahiga habang nagbabasa ng libro.Nalabas na kami sa aming pagsisiping. Papikit na sana ko ngunit hinalikan ni Rexier ang aking labi saka bumulong sa aking tenga. "Asawa ko, gusto ko lang sabihin kung gaano kita kamahal. Hindi lang dahil asawa kita, kundi dahil ikaw ang naging sandigan ko sa lahat ng panahon. Simula noong dumating ka sa buhay ko, nag-iba ang lahat — mas naging makulay, mas naging totoo, mas naging masaya. Kahit madaming hamon ang dumaan sa atin, hindi mo ako iniwan. Sa halip, pinili mong manatili, umunawa, at iparamdam sa akin na kaya natin basta’t magkasama. Maraming beses na tayong napagod, nasaktan, at muntik nang sumuko, pero sa dulo, lagi pa rin nating pinipili ang isa’t isa. Iyon ang tunay na pagmamahal para sa akin — ‘yung hindi perpekto, pero totoo. ‘Yung kaya tayong buuin kahit ilang beses pa tayong mabasag. Salamat sa pag-aalaga mo, sa pag-unawa mo sa mga pagkukulang ko, at sa hindi mo pagbitaw sa ating dalawa. Walang araw na lumilipas na hindi ko ipinagpapasalamat na ikaw ang asawa ko
After 5 years..... "Mama!" Sigaw nang limang taong anak namin. Bitbit ni Pyreia si Xiever. Naglalakad sila patungo sa aming kinaroroonan. Malaki na si Pyreia ngayon, hindi na siya ang baby na kinakarga ko pa noon. 10 years old na si Pyreia at Pyxier at ang anak naman namin na lalaki ay nasa 5 years old pa. Nasa park kami ngayon, nagpi-picnic dahil day off ngayon nang kanilang ama. Speaking of ama nila, nasa likuran ko si Rexier, nakayakap siya sa akin na parang linta nanaman. "Ang bango mo, asawa ko," bulong niya habang sinisimot ang aking leeg na siyang nagpapakiliti sa akin. "Ano ba yan nakikiliti ako," natatawang turun ko sa kanya at pinipilit siyang lumayo sa akin, tinutulak ko pa siya nang mahina pero hindi pa rin yun tumatalab. "Mommy, nagugutom na daw si Xiever," saad ni Pyreia nang makarating siya sa aming harapan. Tinignan ko ang kanyang likuran, hinahanap ang kanyang kakambal. "Bumili siya nang ice cream sa isang store sa malapit lang, mommy," saad n
Mahigit isang linggo na simula nang makaalis ako nang hospital. Wala akong ibang ginawa sa buong linggo ko kundi ang sumuka at kumain. Na para bang ang lahat nang kinakain ko ay naisusuka ko lang. Mukhang bumabawi ngayon ang baby ko sa isang buwan na tulog ako, naging behave siya sa isang buwan na 'yun tapos ngayon ay gaganti na siya sa lahat ng araw na nakaligtaan niya. "Py, let's go on a date?" Saad sa akin ni Rexier mula sa aking likuran. Hindi ko alam kung nagtatanong ba siya o nag-aaya. Inayos ko ang buhok ko dahil nagluluto ako ngayon nang cookies na kini-crave ko, parang linta naman si Rexier na sunod nang sunod lang sa bawat galaw ko. Nababahala raw kasi siya at baka kung ano ang mangyari sa akin at sa baby namin. Gusto ko na lang siyang sabunutan sana, apaka oa niya. Maayos naman ako saka tatawagin ko naman siya kapag may mangyari sa akin, ih ngayon kasi kung saan ako pupunta at dadako, nasa likuran ko lang siya sumusunod na parang pato. "Nagtatanong ka ba
Matapos niyang ihanda ang pagkain sa plato, agad siyang bumalik sa akin na may dala nang plato, ngunit may isa kaming problema.Naka dextrose ang isa kong kamay, habang ang isa ko ring kamay ay nahihigaan ni Pyreia. "Hmm-""Susubuan na kita..." Putol niya sa sasabihin ko sana. Hindi na ako umangal, wala rin naman akong naisip na iba pang sulosyon para makakain ako. Hinayaan ko siyang subuan ako. Inayos niya ang kanin at ulam sa ibabaw ng kutsara saka itinapat ito sa aking bibig. Nahihiya pa akong buksan ang bibig ko upang salubungin ang kanyang itinapat na pagkain sa akin pero ayaw ko naman siyang mangalay kakahintay sa akin na ibuka ang bibig ko kaya wala na akong nagawa kundi ang ibuka ang aking labi at kainin ang kanyang inilahad.Naging ganoon ang cycle nang pagkain ko. Hindi kami nag-iimikan at nagkakatitigan lamang, nakatitig ako sa kanya habang busy na busy siya sa pagsubo sa akin. Napansin kong nakaligo na siya dahil medyo basa pa ang kanyang buhok, hindi na siya kasing s
Hindi naman inabot ng isang minuto, agad na dumating ang mga nurse at may kasamang doctor ang mga ito. Pinagilid muna nila si Rexier at inasikaso nila ako. Inalis ko muna ang tingin ko kay Rexier nang tutukan ako nang maliwanag na bagay ng doctor. Inalis nila ang tube nang oxygen sa aking bibig. Madami silang ginawa sa akin, nakatulala lamang ako sa kisame habang ginagawa nila ito. Ni hindi ko nga namalayan na tapos na pala sila sa mga pinaggagawa nila. Ngayon ay tinatanong na lamang nila ako nang kung ano-ano na agad ko namang sinasagot."Mahigit dalawang buwan kang walang malay, misis. Mabuti na lamang at malakas ang kapit nang baby, hanggang ngayon ay nasa sinapupunan mo pa rin siya, aalis muna ako, kailangan ko pang i-examine ang dugo mo sa lab," nakangiting saad nang doctor saka umalis na sa silid. At sumunod naman ang mga nurse sa kanya matapos nilang ikabit sa akin ang dextrose.Tanging ako na lamang at si Rexier ang naiwan ngayon sa silid.Nanghihina pa rin ang katawan ko,
Pytricia P.O.VNagising ako nang masakit ang buong katawan. Gising ang diwa ko pero nakapikit pa rin ako. Kumunot ang noo ko nang maramdaman kong may humihimas sa aking palad at para bang may nakahiga sa aking tabi. Gusto kong imulat ang mga mata ko pero mas gusto ko munang pakiramdaman ang paligid. Patay na ba ako? Ang huling naaalala ko lamang ay nawalan ako nang malay, all of the sudden dumilim ang paningin ko. Hindi ko na alam kung ano ang kasunod na nangyari. Nasa heaven na ba ako? "Kumusta na siya?" Rinig kong salita nang kung sino.Kumunot ang noo ko nang marinig ang boses nito, pamilyar ang kanyang boses, na para bang narinig ko na ito rati ngunit hindi ko lang matandaan kung sino. Talaga bang nasa langit ako? O baka nasa imperno ako? Ang bait ko kaya para mapunta sa imperno...... siguro? "Hindi pa rin siya nagigising, I miss her so much, hindi ko akalain na may anak pala kami, na masusundan namin sila Pyxier at Pyreia. All this time, buntis siya at wala man lang akong







