Hi. This is the last chapter on this book. Thank you so much for reading, my future readers. :)
"Grey," pag-uulit ko nang tawag sa kanya. The man in front of me just looked at me...pissed."Is this your way of greeting your new neighbor?" I teased him kahit alam ko na hindi siya natutuwa.Grey is my long time crush and childhood friend. Nang malaman ko na lumipat siya sa Condo, agad akong nag-pabili sa parents ko. Hindi lang basta Condo, Condo na katabi mismo ng unit n'ya.Dahil hindi lihim ang pagkagusto ko sa kaniya, alam ko na may ideya na agad siya kung bakit ako nandito."What the fuck are you doing here, Peyn?" he finally said, eyebrows almost touching because of so much irritation. Well...he's not that mad, right? He called me by the nickname he gave me when we were a child!Sa tagal na namin na magkakilala, alam ko na galit siya talaga kapag tinatawag n'ya ako sa tunay kong pangalan. He rarely calls me by my true name, though.
Buong gabi akong nagmukmok dahil hindi ako pinayagan ni Grey na pumasok sa unit niya.Naiisip ko pa lang na kasama niya yung Steffi, hindi na agad ako natutuwa. That girl is doing everything to get in his pants! The way she stares at Grey makes me wanna puke.Gumagawa pa nang paraan para lang mahawakan si Grey! How can she do that?I can't even hold the tip of Grey's fingers! Siya pa kaya na nakakakapit sa braso?Kinabukasan, tamad akong pumasok sa University. Hindi ko alam ang schedule ni Grey pero siguro ay nandito na rin 'yon. Hindi naman gaanong magkalayo ang College Department namin kaya malaki ang chance ko na makita siya."Elle!" My friend, Carl, shouted. Malayo pa lang ay tinawag na ako."Sama ka mamaya samin ni Kara? Fifth District?" Bungad agad nang kaibigan ko, nagyayakag mag-bar,agang-aga."Ayoko," tanggi k
Why do I care?Hindi agad ako nakasagot. Tulala pa rin ako hanggang sa pumasok na lang si Grey sa unit niya.Sungit naman 'non. Bawal magtanong?Hanggang sa kama ay iniisip ko pa rin kung ano na naman ang problema sa'kin ni Grey. Kaya lang, dahil busy din ako sa group projects ay hindi ko na lang masyadong pinagtuunan nang pansin.Buong linggo akong umaalis para sa mga group works. Uuwi lang ako ng unit ko para kumain at matulog, tapos ay papasok ulit or a-attend ng meetings.Ngayon lang ako nabakante sa mga gawain kaya naman ay nandito ako sa harap ng pintuan niya, ringing his doorbell."What?" masungit na bungad niya sa akin, magulo ang buhok at mukhang kakagaling lang sa higa."Pwede pumasok?""Bawal.""C'mon! Isang linggo akong hindi nagpakita sa'yo. Will you please let me in?" I showed him my p
Grey and I went home on Sunday. Dahil sa sobrang buntot ko sa kanya, sumasabay ako sa tuwing umuuwi siya sa amin. Luckily, hinahayaan niya lang ako.Maybe he got used to me being an annoying, clingy, and pushy friend. A little progress, huh.“You look happy, hija,” my mom noticed. “Are you taking care of yourself?”“Yes, Mom. Where's dad?”“Emergency meeting,” she simply said. “How's Grey, by the way?” Ikinunot ko ang noo ko sa tanong ni Mommy.“He's doing good. Bakit po?”“Oh. It's because I heard from your Tita Sam that Grey's not really doing well in class. His dad is pretty mad. You know how obsessed they are in pushing him to graduate with latin honors.”That's true. Tita Sam and Tito Geoff wants him to strive really well in class because Grey will be
I slammed my bedroom's door as soon as I get home. I didn't even budge removing my make up and changing my clothes.I cried. I cried so hard, feeling all those sadness and embarrassment that happened earlier. Grey's opinion cuts deeper than those people's judgement. His words keeps on repeating inside my head.And then I realized that amidst all of these, Grey's opinion will always affect me the most.I tried to act normal, the next day. Today is Friday, and we have the weekends all to ourselves. Kaya naman, nagpasya sina Kara at Carl na magpunta ulit sa malapit na bar. Hindi na ako nag-react o nagpapilit. I owe them my time for today since they've been dealing with my sh*t for the whole week.I changed my clothes and wore heavy make-up. It's dark inside the club and light make-up will be unnoticed. Sayang lang. I also made my curly, long hair, into a bun. Wearing my black stilletos, whit
The next few days were hell. Kung kailan ayaw ko na magtapo ang landas namin ni Grey, doon ko naman siya laging nakikita. The cold breeze outside our gate, and Grey's stare, sent shivers down my spine. Nandito ako ngayon para bisitahin ang parents ko, at ganoon din yata si Grey. Saglit lang ako na tumingin sa kanya, pagkatapos ay nagmamadali nang pumasok sa loob. Mom and Dad looked at my startled reaction. "Ngayon pala ang punta mo? Bakit hindi ka man lang nagtext?" Daddy asks, gulat na bigla na lang akong sumulpot dito. "Bakit bihis na bihis kayo? Magdi-dinner date ba kayo? Sama ako!" tumihim si Mommy bago ako mataman na tinignan."It's Sam's birthday today, don't you remember, hija?" Sam? Tita Sam? Grey's mother? "Oh. Enjoy! Tell Tita I said happy birthday!" I awkwardly made my way, going inside our house. Natigilan lang ako sa paglalakad nang hilahin ni Mommy sa
''What now?'' I asked Grey, angrily, dalawang araw matapos ang pagkikita namin nina Brent sa harap nang unit ko.Nandito siya ngayon sa harap ko, sa Cafeteria, habang kumakain ako nang snack. Kami lang dalawa ang nandito dahil hindi sumama sakin sina Kara. Nagsa-submit na sila nang papers para sa company na in-applyan nila para sa OJT namin.''I just wanted to eat,'' he said nonchalantly.''Bakit dito ka pa sa table ko kumakain? Ang dami namang bakanteng table!'' I dramatically looked around, emphasizing the vacant seats around the room.''Is it bawal? You don't own this table. I don't see your name carved anywhere here,'' he said, arching one of his eyebrows. Mas lalo tuloy na nadepina ang kanyang makapal na kilay, making him looked more mysterious and handsome.Sandali ako na napatingin sa kanya, naibalik lang ako sa wisyo ko noong umismid siya sa akin, nahuli ang pagtitig ko.
Na-guilty naman ako. Agad na lumabot ang puso ko sa simpleng "sorry" ni Grey. Ganoon na lang yon, Peyn? Isang sorry lang ay titiklop ka na? Ang kaninang malambot na ekspresyon ay napalitan agad nang lungkot, pagkatapos ay inis sa sarili, at galit. Kung ganito ako lagi kalambot kay Grey, ako lang ang kawawa sa huli. I wanted to be firm at my decisions. If I wanna be mad at him to totally forget him, I have to be as hard as rock. "I'm sorry. What I said the past few days were out of line. I should've considered your feelings," he continued, his eyes almost captivated me. Faith must be testing if I could resist his charm, dahil sa paningin ko ngayon, lalong gumwapo si Grey. The way he looked down when he said he's sorry, lalong nadepina ang mahahaba niyang pilik-mata. His eyes, among all his features, is what I like the most. It's almost hypnotizing, yung mapapa-oo ka sa lahat nang sasabih