ห้องสมุด
ค้นหา
หน้าหลัก / Romance / The Night I Met My CEO (Tagalog) / Chapter 10

แชร์

Chapter 10

ผู้เขียน: Seera Mei
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-08-03 16:20:14
Katalina’s point of view

UWIAN

Finally! uwian na.

Naglakad ako patungo sa elevator, hawak ang bag at pagod na pagod na ang katawan. Ang dami kong iniisip—reports, deadlines, at ‘yung mga ganap mula kaninang umaga dito sa office.

Hindi ko akalain na ganito ang bubungad sa akin—pagod ang buong katawan pati ang isip.

“Kat!”

Napaangat ako ng tingin nang may tumawag sa akin. Si Sir Alex, nakatayo sa may hallway malapit sa elevator ng floor namin. Bitbit niya ang laptop bag at may hawak na car keys.

“Oh, Sir Alex. Anong ginagawa niyo dito sa Marketing Department?” nagtataka kong tanong nang makalapit ako.

“May binigay ako kay Jared na folder. Kailangan ’yun bukas. Sinadya ko na para naka-ready.”

Ngumiti naman ako. “Sipag niyo, Sir, ah.”

“Well, kailangan. Anyway, pauwi ka na?” tanong niya.

“Oo, Sir. Rush hour, mahirap sumakay ng taxi,” sagot ko, sabay tingin sa arrow sa gilid ng elevator—pababa pa lang ito.

“Sumabay ka na sa’kin. May dala akong sasakyan ngayon,” alok niya, s
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก
ความคิดเห็น (3)
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Nakakatuwa si Zach,selos na selos🩵🩷🩵
goodnovel comment avatar
Seera Mei
Thank you po sa pagsubaybay :)
goodnovel comment avatar
Resyl Serva Francisco
ang ganda miss a sana marami update...
ดูความคิดเห็นทั้งหมด
บทที่แล้ว บทต่อไป

บทล่าสุด

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 18

    Caleb's point of view The executive floor was quiet when I returned. Too quiet… as if the entire building had slowed its breathing just to listen to the chaos inside my head. Isinara ko ang pinto ng office nang malakas, rinig na rinig ang ingay nito sa buong floor dahil sa katahimikan pero wala akong pakialam. Dumiretso ako sa glass wall at tumitig sa siyudad, halos lahat sa ibaba ay abala, buhay na buhay. Samantalang ako tila nawalan ng buhay. Kinalma ko ang sarili, Damn it! Akala ko magiging ok na ang lahat kapag binigyan ko ng oras si Rosie. Pero hindi pa rin pala, iba ang naging tama ng pag aaway namin. At hindi ko matanggap na humantong kami sa ganito. Rosie’s face earlier wouldn’t leave my mind. The way she stepped back. The tone in her voice…something I had never heard from her before.“Please… let me breathe.”Napapikit ako.Doon ko naramdaman ang bigat, sakit at higit sa lahat. Takot.Takot na sa kagustuhan kong protektahan siya… ako pa ang unang taong nagtulak sa kan

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 17

    Caleb’s point of view Bumalik ako sa opisina, pero parang wala akong pakialam sa paligid ko. Tila ako lutang. Naka-kalat ang mga papel sa ibabaw ng desk ko…mga kontrata, reports, mga dapat tapusin. Bukas na computer na may mga emails. Pero wala.Hindi ko maituon ang mata at atensyon ko sa kahit ano. Kada minuto tumitingin ako sa phone ko. Kung may message ba si Rosie. Pero wala pa rin. Napabuntong-hininga ako, mabigat, parang may nakabara sa dibdib ko.Ang nasa isip ko lang…Si Rosie.Kung nasaan siya ngayon.Kung okay ba siya.Kung galit pa rin ba siya sa akin?At higit sa lahat… kung paano ko maaayos ang gulong ako rin ang gumawa.Damn it. Tanga mo kasi Caleb!Hindi ako makakapag focus nito sa trabaho.Sumandal ako sa upuan, hinimas ang sintido ko, pilit inaayos ang paghinga. What is she doing right now?Nasa Marketing department na ba siya? Umuwi na ba siya?Napabuntong-hininga ako ulit, “Fuck it,” pabulong kong mura, habang ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 16

    What is he doing out at this hour? At nang magtama ang mga mata namin.. Ay putik.Yung expression niya?Worry.Frustration.At isang bagay na mas masakit: Disappointment.Parang ako pa talaga ang nagkulang.Parang ako pa ang mali sa lahat ng nangyari.Parang ako pa ang nagkasala. Nanuyo ang lalamunan ko. Pinilit kong pinakalma ang sarili. Dang! Kanina ok na ako ‘e.“Rosie.” sambit niya ng makalapit na sa akin. Nope. Hindi muna ngayon.I shook my head and stepped back. “Kuya, please. Not right now.” He froze. Kita ko agad ang pagbabago ng mukha niya…parang nasaktan siya sa sinabi ko. “Rosie…” His voice softened for a second. “Let’s talk. Please.”“I said not right now,” ulit ko, this time mas firm. “Hindi ko pa kaya makipag usap, Hindi ko pa kaya, kuya. Baka kung saan lang ulit mapunta ang usapan natin.” “Let’s settle this now,”“No,” I breathed out. “Kuya, isang oras pa lang mahigit ang nakakalipas, hindi ko pa kaya makipag usap sa’yo ngayon, Please… give me a moment. Give

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 15

    CATALEYA’S POINT OF VIEW When the elevator reached the ground floor, lumabas ako at dumiretso sa café sa gilid ng building. Ito ‘yung tahimik na lugar na pwede akong kumalma at makapag isip. I pushed the glass door, the soft bell ringing above me. A faint smell of roasted coffee spilled out warm, comforting, calm. I took a deep breath. Napansin kong medyo nanginginig pa ang mga daliri ko. Hays. Kalma Cataleya.“Good morning po, Ma’am Cataleya,” bati ng barista. Yeah, kilala na ako ng mga staff dito sa Cafe. I forced a small smile. “Good morning. One iced latte… please.”He nodded and went to prepare the drink. Cold drink. Kailangan ko ng malamig para kumalma. Umupo ako sa pinaka-sulok ‘yung may tinted wall pero kita mo pa rin ang labas. I slumped into the chair and rested my forehead on my arms for a moment.Everything felt… overwhelming.The argument kept replaying in my head.Kuya’s voice.His tone.The way he looked at me like I betrayed him. The way he raised his

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 14

    Cataleya’s point of view Tahimik lang kami habang nasa elevator, walang nagsalita, nakatingin lang ako sa unahan. Hanggang sa bumukas ang pinto ng elevator sa 44th floor, Mabilis akong lumabas tapos lilingon na sana para magpaalam kay Kael ng magulat ako ng lumabas siya saka ako nilagpasan. ‘Huh? Pinindot ko ang 46th floor ah? Bakit lumabas siya dito sa Marketing?’ “Sir?” Takang tawag ko, saka siya sinundan. “Why did you get off the elevator, Sir? I thought you were going straight to the 46th floor. Did you forget something?” nagtatakang tanong ko.“Nothing, Well, ihahatid kita sa table mo at hihingi ng paumanhin sa mga kasamahan mo dahil ilang oras ka ring nawala dahil sa akin.” sambit niya. What? “Pardon? There’s really no need for that, Sir.” Mabilis akong naglakad para sabayan siya kaso unti-unting bumagal ang hakbang ko ng makita ko si Kuya Caleb. Nakasandal sa pader, ang dalawang kamay nasa bulsa ng suot niyang slacks, expressionless. Napalunok ako at biglang kina

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 13

    Cataleya's point of view Continuation.. Habang naglalakad kami, napansin ko na hindi lang siya nagtatanong. Parang tinitingnan niya rin ang environment at the same time, observing people. Napaka-alert niya…Banayad pero mapapansin mo pa rin. After finishing the Marketing department, naglibot kami sa ilang other departments… Finance, HR, Operations, etc... Each time, polite siya at sobrang professional. Lahat ng heads ng bawat department pinapakilala ko siya, at nakangiti niya itong babatiin at kakausapin. Hindi tuloy nailang ang mga heads. Ang iba ay masaya siyang binabati at nginingitian naman niya. Hanggang sa mapadaan kami sa Cafeteria. Tumigil siya at pinagmasdan ang loob, halatang impressed. Well, glass kasi ang wall at door ng cafeteria kaya kitang kita sa labas. “Wow, the cafeteria is big and beautiful. I thought it was a restaurant.” sabi niya medyo namamangha. Ngumiti naman ako, saka proud na nagsalita. “Yeah, our cafeteria is big and beautiful, We want everything

บทอื่นๆ

บางทีคุณอาจจะชอบ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status