Pustaka
Cari
Beranda / Romance / The Night I Met My CEO (Tagalog) / Chapter 11

Share

Chapter 11

Penulis: Seera Mei
last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-03 23:55:56
Katalina’s POV

Ini-swipe ko lang pa-side ang message sa notification bar hindi ako papadala at mabilis na nilock ulit ang phone ko. I refuse to let him ruin my night again. Not tonight, Zach.

“Okay ka lang?” tanong ni Alex habang naglalakad kami papunta sa maliit na ice cream shop.

Ngumiti ako. “Yup! Strawberry ice cream, remember ha?”

“Got it.” Nginitian niya ako saka kami pumasok sa shop. Maliit lang ito, pastel ang kulay ng walls, at amoy waffle cone ang buong loob comforting.

May ilan pang customers kaya pumila kami sa counter. Of course, ang pipiliin kong flavor is strawberry one big scoop strawberry on a waffle cone habang si Alex mukhang nahihirapan mag-isip ng sa kanya.

“Tough decision ba?” nilapitan ko siya, tumitig sa menu board na parang life choices.

“Hirap, eh,” biro niya. “Pero… siguro same as yours na lang.”

“Copycat,” natatawa kong asar habang umuusad kami sa pila.

“Kidding, coffee crumble on a waffle cone sa akin.”

Pagdating namin sa counter, ako na ang
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Komen (11)
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Ang kulit pala ni zach🩵🩷
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Omg!!zach sinusundan talaga sina alex at kath..,
goodnovel comment avatar
Yette Marcos
Omg!!zach sinusundan talaga sina alex at kath..,
LIHAT SEMUA KOMENTAR
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 19

    Caleb’s point of view Hindi kami sabay umuwi ni Rosie. Halata namang masama pa rin talaga ang loob niya sa akin. Hindi niya ako hinintay. Hindi rin siya nag-message. Walang kahit anong paalam at mas masakit, nakaya niya, natiis niya ako. Dati, kahit gaano kami ka-busy, updated kami sa isa’t isa. Isang text lang. Isang tawag. Ok na ok na. Like…“Kuya, mauna na ako.” “Rosie, late ako, makakauwi..”Ngayon?Tahimik. At sa katahimikang ‘yon, doon ko mas naramdaman ang mali ko.Now what, Caleb?Paano mo kakausapin ang kambal mo ngayon? Napabuntong-hininga ako habang nagmamaneho pauwi. Mabigat ang trapiko pero mas mabigat ang laman ng puso at isip ko. Hindi talaga mawala sa isip ko ang itsura niya kanina.What I saw wasn’t just anger..It was pain.Pain is harder to fix than anger.At kung sakaling malaman nila Mommy na hindi kami okay? Na hindi ako sumunod sa usapan namin kagabi? Malalagot talaga ako. Sobrang malalagot na tipong pati ang parents ko magagalit sa akin. Lalo n

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 18

    Caleb's point of view The executive floor was quiet when I returned. Too quiet… as if the entire building had slowed its breathing just to listen to the chaos inside my head. Isinara ko ang pinto ng office nang malakas, rinig na rinig ang ingay nito sa buong floor dahil sa katahimikan pero wala akong pakialam. Dumiretso ako sa glass wall at tumitig sa siyudad, halos lahat sa ibaba ay abala, buhay na buhay. Samantalang ako tila nawalan ng buhay. Kinalma ko ang sarili, Damn it! Akala ko magiging ok na ang lahat kapag binigyan ko ng oras si Rosie. Pero hindi pa rin pala, iba ang naging tama ng pag aaway namin. At hindi ko matanggap na humantong kami sa ganito. Rosie’s face earlier wouldn’t leave my mind. The way she stepped back. The tone in her voice…something I had never heard from her before.“Please… let me breathe.”Napapikit ako.Doon ko naramdaman ang bigat, sakit at higit sa lahat. Takot.Takot na sa kagustuhan kong protektahan siya… ako pa ang unang taong nagtulak sa kan

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 17

    Caleb’s point of view Bumalik ako sa opisina, pero parang wala akong pakialam sa paligid ko. Tila ako lutang. Naka-kalat ang mga papel sa ibabaw ng desk ko…mga kontrata, reports, mga dapat tapusin. Bukas na computer na may mga emails. Pero wala.Hindi ko maituon ang mata at atensyon ko sa kahit ano. Kada minuto tumitingin ako sa phone ko. Kung may message ba si Rosie. Pero wala pa rin. Napabuntong-hininga ako, mabigat, parang may nakabara sa dibdib ko.Ang nasa isip ko lang…Si Rosie.Kung nasaan siya ngayon.Kung okay ba siya.Kung galit pa rin ba siya sa akin?At higit sa lahat… kung paano ko maaayos ang gulong ako rin ang gumawa.Damn it. Tanga mo kasi Caleb!Hindi ako makakapag focus nito sa trabaho.Sumandal ako sa upuan, hinimas ang sintido ko, pilit inaayos ang paghinga. What is she doing right now?Nasa Marketing department na ba siya? Umuwi na ba siya?Napabuntong-hininga ako ulit, “Fuck it,” pabulong kong mura, habang ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 16

    What is he doing out at this hour? At nang magtama ang mga mata namin.. Ay putik.Yung expression niya?Worry.Frustration.At isang bagay na mas masakit: Disappointment.Parang ako pa talaga ang nagkulang.Parang ako pa ang mali sa lahat ng nangyari.Parang ako pa ang nagkasala. Nanuyo ang lalamunan ko. Pinilit kong pinakalma ang sarili. Dang! Kanina ok na ako ‘e.“Rosie.” sambit niya ng makalapit na sa akin. Nope. Hindi muna ngayon.I shook my head and stepped back. “Kuya, please. Not right now.” He froze. Kita ko agad ang pagbabago ng mukha niya…parang nasaktan siya sa sinabi ko. “Rosie…” His voice softened for a second. “Let’s talk. Please.”“I said not right now,” ulit ko, this time mas firm. “Hindi ko pa kaya makipag usap, Hindi ko pa kaya, kuya. Baka kung saan lang ulit mapunta ang usapan natin.” “Let’s settle this now,”“No,” I breathed out. “Kuya, isang oras pa lang mahigit ang nakakalipas, hindi ko pa kaya makipag usap sa’yo ngayon, Please… give me a moment. Give

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 15

    CATALEYA’S POINT OF VIEW When the elevator reached the ground floor, lumabas ako at dumiretso sa café sa gilid ng building. Ito ‘yung tahimik na lugar na pwede akong kumalma at makapag isip. I pushed the glass door, the soft bell ringing above me. A faint smell of roasted coffee spilled out warm, comforting, calm. I took a deep breath. Napansin kong medyo nanginginig pa ang mga daliri ko. Hays. Kalma Cataleya.“Good morning po, Ma’am Cataleya,” bati ng barista. Yeah, kilala na ako ng mga staff dito sa Cafe. I forced a small smile. “Good morning. One iced latte… please.”He nodded and went to prepare the drink. Cold drink. Kailangan ko ng malamig para kumalma. Umupo ako sa pinaka-sulok ‘yung may tinted wall pero kita mo pa rin ang labas. I slumped into the chair and rested my forehead on my arms for a moment.Everything felt… overwhelming.The argument kept replaying in my head.Kuya’s voice.His tone.The way he looked at me like I betrayed him. The way he raised his

  • The Night I Met My CEO (Tagalog)   BOOK 2: Chapter 14

    Cataleya’s point of view Tahimik lang kami habang nasa elevator, walang nagsalita, nakatingin lang ako sa unahan. Hanggang sa bumukas ang pinto ng elevator sa 44th floor, Mabilis akong lumabas tapos lilingon na sana para magpaalam kay Kael ng magulat ako ng lumabas siya saka ako nilagpasan. ‘Huh? Pinindot ko ang 46th floor ah? Bakit lumabas siya dito sa Marketing?’ “Sir?” Takang tawag ko, saka siya sinundan. “Why did you get off the elevator, Sir? I thought you were going straight to the 46th floor. Did you forget something?” nagtatakang tanong ko.“Nothing, Well, ihahatid kita sa table mo at hihingi ng paumanhin sa mga kasamahan mo dahil ilang oras ka ring nawala dahil sa akin.” sambit niya. What? “Pardon? There’s really no need for that, Sir.” Mabilis akong naglakad para sabayan siya kaso unti-unting bumagal ang hakbang ko ng makita ko si Kuya Caleb. Nakasandal sa pader, ang dalawang kamay nasa bulsa ng suot niyang slacks, expressionless. Napalunok ako at biglang kina

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status