Share
Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Elyse’ POV
"Hindi! Yu-jun!" malakas kong sigaw nang bumuhos ang ulan at mabasa si Yu-jun. Hindi maaari, mabubura siya!
Malakas na humalakhak si Arkin habang naliligo sa ulan at pinapanuod si Yu-jun. Masama siyang tiningnan ni Yu-jun. Napatingin naman ako sa mga makukulay na pumapatak galing kay Yu-jun na parang pintura.
Napaluhod si Yu-jun dahil unti-unti na siyang nalulusaw ngunit matalim pa rin ang tingin niya kay Arkin na walang tigil pa rin sa pagtawa habang ako ay lumuluhang nakatingin kay Yu-jun at kinakalag ang pagkakatali ko.
"Totoo nga! Ulan lang ang makakapaslang sayo!" galak na galak na sabi ni Arkin.
Tiningnan ko si Yu-jun at nahihirapan na siya. Unti-unti na siyang nabubura. Unti-unti na siyang nawawala.
"Ayos nang mawala ako dahil sa sumpa ng larawan, huwag lang matapos ang aking buhay sa iyong mga walang kasing samang mga kamay."
Related chapters
The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
Chapter 50. "Forever with my Prince"Elyse’ POV"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show."Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo."Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
The Painting Who Walks At Night Chapter 1. “The Mysterious Girl”
Chapter 1. “The Mysterious Girl”Elyse’ POV Maganda ang sikat ng araw ngayon, isang araw na maganda ring mamasyal sakto sa aming field trip mamaya. Nasa harap ako ng whole body mirror ko habang tinitingnan kung ano ba ang magandang suotin ngayon. Pagkatapos kong mamili ng susuotin at tingnan ang full-pack OOTD ko sa salamin, today I am wearing a stripe loose blouse and a skinny jeans pair with my white sneakers.“Perfect!” Masigla kong sabi at nag-thumbs up pa.Pagtapos kong tiningnan ang sarili ko sa salamin ay lumabas na ako ng kwarto ko para pumunta sa kusina. Pagdating ko sa kusina, sinuot ko ang apron at inihand na ang almusal ko. And for today’s breakfast, gagawa ako ng French toast at grape juice. Pagtapos kong ihanda ang breakfast ko ay nagtungo ako sa sala para doon kumain habang nanunuod ng balita.
The Painting Who Walks At Night Chapter 2. “The Painting She Left”
Chapter 2. “The Painting She Left”Elyse’ POV “Okay ka na ba talaga, Elyse?” tanong ni Ma’am habang nasa bus kami. Tumango-tango ako at naupo na lang sa upuan ko. Ang sabi nila nawalan daw ako ng malay at nakita nilang nakahandusay kanina sa museum. Mabuti na lamang at tinawag ni Emerald si Ma’am. “Elyse, dito na lang muna itong painting na ito ha? Hindi kakasya ‘to dyan sa compartment.” sabi ni Ma’am na pinagtaka ko. Napatayo ako sa sinabi ni Ma’am. “Painting po?” Naguguluhang tanong ko. “Yes, ito oh.” Sabi ni Ma’am saka pakita ng bagay na &l
The Painting Who Walks At Night Chapter 3. “Caught in the act”
Chapter 3. “Caught in the act”Elyse’ POV Mabilis kaming naglalakad ni Emerald papunta sa cafeteria. Venice again? Is this really how shallow she is? “Bakit naman may mga pulis?” tanong ko. “Sinisisi niya ‘yong worker sa cafeteria na nag-upload nong video niya sa internet to gain symphathy. Tapos pinapahuli siya sa mga pulis for cyber-bullying.” Emerald explained. Pagdating sa cafeteria ay maraming students ang nagkukumpulan. Sumingit kami ni Emerald to face Venice, at doon ko nakita siya na may kasamang dalawang pulis at nakaharap sa kanya ang isang babae na worker sa cafeteria.&nb
The Painting Who Walks At Night Chapter 4. “The Man in the Painting”
Chapter 4. “The Man in the Painting”Lee Yu-Jun’s POVKasabay ng paglubog ng araw ay siya namang kasiyahan sa akin dahil nagkakaroon ako ng oras upang kumawala sa mala-kulungan na ipinintang larawan na ito. Tanda ko pa rin ang pangyayari sa nakaraan kung bakit ako nakulong sa larawang ito.“Suk-jeong, hindi! Wag mo akong iiwan!” Sigaw ko sa aking tagapag-bantay. Hingal na hingal kami sa pagtakbo upang makatakas sa mga nais kumitil sa akin.“Kamahalan, kailangan niyo pong mabuhay. Kailangan niyong makatakas!” Sagot niya sa akin. “Soo-hyun, dali na samahan mo ang kamahalan. Magtago na kayo, ako ang haharap sa mga kalaban.”Hinawakan ako sa braso ni Soo-hyun. “Kamahalan, kailangan na po nating magtago.” Sabi sa akin ni Soo-hyun. Hindi ko man gustong iwan si Suk-jeong pero sumama ako kay Soo-hyun para magtago.
The Painting Who Walks At Night Chapter 5. “The Resemblance”
Chapter 5. “The Resemblance”Elyse’ POV Kinabukasan ay nagising ako dahil sa pangangalay ng aking leeg. Bumangon na ako at kita ko ang mga nakalatag na kutsilyo at iba pang matulis na gamit sa center table ng aking sala. Dito na rin kasi ako natulog sa sofa dahil hindi ako palagay na matulog sa kwarto ko pagkatapos ng mga nangyari kagabi. Niligpit ko ang mga kutsilyo at gunting at saka pumasok sa kwarto ko. Pagpasok ko, napatingin ako agad sa painting. Matagal ko itong pinagmasdan at habang pinagmamasdan ko ito ay naalala ko ang mga nangyari kagabi. Hindi ito panaginip, totoo ito. Totoong buhay ang lalaki sa painting. “Hoy, lumabas ka nga diyan!” Sigaw ko sa harap ng pa
The Painting Who Walks At Night Chapter 6. “Thank you for saving me”
Chapter 6. “Thank you for saving me”Elyse’ POV “Hello, sister.” Bati sa akin ni Venice habang maangas na nakangiti at nakataas ang kilay. “I told you, we’re not over yet.” Seryoso ko siyang tiningnan at ang mga kasama niyang lalaki na tumatawa habang nakatingin sa akin. Natakot ako at nanlaki ang mga mata nang makita ko ang mga hawak nilang maso at martilyo. Ito na nga ba ang sinasabi ko, I know Venice will do this after what I did to her. This is her revenge. Hindi ako nagsalita at tiningnan lang sila ng seryoso. Hindi rin naman ako makakahingi ng tulong dito sa parking dahil wala gaanong tao. I should prepare myself for this. I didn’t expect na ngayon sila at
The Painting Who Walks At Night Chapter 7. “Dealing and Teasing with the Prince”
Chapter 7. “Dealing and Teasing with the Prince”Elyse’ POV Pasado alas-onse na ng gabi nang umakyat ako sa rooftop ng condo. Nakamasid lang ako sa buong syudad habang nilalasap ang malamig na simoy ng hangin. Nakasanayan ko na, na kapag may malalim akong iisipin o hindi naman kaya hindi ko na kayang magtago ng nararamdaman ay pumupunta ako dito sa rooftop. Habang pinagmamasdan ang nagkikislapang mga ilaw mula sa iba’t ibang gusali at sasakyan, muli ay sumagi sa isip ko ang mga nangyari kanina. Noong dumating si Venice at sirain niya ang sasakyan ko. Noong dumating si Yu-jun para iligtas ako kay Venice. Sa mga nangyaring ‘yon, muli kong naaalala ang malungkot na kahapon. Kung paano kami ipagtabuyan. Kung paano nagmakaawa si Mommy sa kanya. At kung paano niya
Latest chapter
- The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
- The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
