Nagising ako na masakit ang buong katawan, at nang maalala ko ang nangyari kagabi ay namula ng husto ang pisngi ko.Binaon ko sa unan ko ang mukha ko at hindi makapaniwala sa nangyari, napakabilis pero napakasaya ko.Nagulat ako dahil may gumalaw sa tabi ko, napatingin ako sa kabilang bahahi ng kama at nakita ko si Gael na nakadapa at mahimbing pa ang tulog.Napalunok ako dahil ang kalahati ng katawan niya ay nakatambad sa akin, ang ibabang bahagi naman ay may kumot.Pero nakahubad baro ito, napakaganda ng katawan nito at moreno.Ang may kahabaan nitong buhok ay nakatabing sa kalahati ng pisngi nito."Good morning." Nagulat ako dahil nagsalita ito at agad akong napausog."Good morning din." Mahina ko na bati rin dito, gumalaw ito at kinabig ako bigla kaya napangiti ako.Niyakap ako nito at narinig ko ang mahina nitong ungol.Oh, gosh hindi naman ganito ang inaasahan ko pero bakit pakiramdam ko ay isa na ako sa pinakamaswerteng babae na nabubuhay sa mundong ito."Bumangon na tayo, ihah
Tapos nang simulan na ng mga kasamahan namin ang misyon kanina ay dito na nga nagkaputukan.Buti na lang may isang lalaking gwapo ang tumulong sa akin, ang he is cooking now for me.Kinikilig ako habang nakatitig sa nakatalikod nitong likod, he is so manly. Walang nagbago dito, napakagwapo pa rin niya. I saw his brother one time before.That man is also handsome, but Gael is more handsome than any other man i saw."How do you like the adobo, with chili or without chili?" Tanong ni Gael kaya napatigil ako sa pag-iisip at napatingin dito.Kiryuu is one of my favorite friend, he is good at cooking and his adobo is the most delicious iever taste."I like it with chili and csn you fried the potato, and don't add laurel. I don't like it." Sabi ko dito kaya napatitig ito sa akin at saka ito tumango."Kailan ka pa natutong magluto?" Tanong ko dito mayamaya habang naggigisa na ito ng bawang at sibuyas.Base sa nakikita ko ay isasangkutsa muna niya ang manok.Well, Kiryuu did that too kaya nga
I am Amaris Regner an orphan, my family got killed in car accident when i was just ten years old.Pero hindi naman aksidente talaga ang ikinamatay ng pamilya ko, they got killed. Because my father is a former intelligence officer.Ang pumatay sa pamilya ko ay ang kalaban ng daddy ko sa negosyo, namatay ang daddy, mommy ko at ang dalawa kong nakababatang kapatid.And me, i am miraculously alive even i have been in coma for two years.When i was finally awake, ang una kong nakita ay mukha ng isang binatilyo marahil na gulat na nakatitig sa akin.The boy whom i always saw in my dream, isang pambihirang pagkakataon o kung ano man na penomena pero ito ang dahilan kung bakit ako nagising.Pero bigla na lang itong nawala nang tuluyan na akong gumaling.Ang tanging alam ko lang ay ang pangalan nito, he is Gael San Diego.The boy who is bestfriend of the son of my ninong, the man who took care of me when i was in coma.And now, i am gonna see him atlast for how many years of trying to meet hi
Ako si Carla, kikay, madaldal, masayahin at syempre maganda.Hindi naman ganon kaganda, pero sapat na para apat na sabay-sabay pa ang nanliligaw sa akin.Pero pag-aaral muna at pagtulong sa pamilya ko ang naging priority ko, na halos kinalimutan ko na rin ang salitang lovelife.Dahil sa hirap ng buhay ay napilitan ako na huminto sa college, para makapagpatuloy sa pag-aaral ang mga kapatid ko.Kaya yon, dahil dito ay nagtrabaho na lang ako bilang kasambahay sa Manila.At suwerte ako dahil nakapasok ako sa pamilya ng mga San Diego.I mean, napakaganda ng benipisyo na binibigay sa amin ng pogi at single father namin na amo.Si Sir Gabriel, na pantasya halos lahat ng kababaihan, lalo na ako ako pero ayoko nang maging ambisyosa pa.Kaya hangang paghanga na lang ang ako dito sa gilid, pero nang makita ko at makilala sa unang pagkakataon ang dalawa nitong kaibigan.Si Sir Ken at Sir Pierre, hindi na ito ang number one ko na crush.Si Sir Pierre na, i mean napakagwapo ni Sir Ken, dahil sa pag
I've already met Sonata, when she was younger. And of course when i was in my twenties.I am ten years older to my wife, pero ni minsan hindi namin ito pinag-usapan man lang. Ang tungkol sa agwat ng edad namin.Ito ang naalala ko nong unang beses na makilala ko ito, ito ang batang babae na hindi natakot na patuluyin ako sa bahay nito.Lalo na ang kabutihan na pinakita sa akin ng mga magulang nito.Tumakas kasi ako noon kay Gustavo, matapos ako nitong isama sa isa sa mga trabaho nito sa Bicol noon.I was twenty three years old that time. And this girl is just thirteen years old when i met her.Kahit binalaan ako ni Gustavo na manatili lang sa hotel ay hindi ko ito sinunod, bagkus ay umalis pa rin ako.Napadpad ako sa isang barangay na hindi ko alam kung saan itong lupalop ng lugar na iyon.And this is what i really want to tell to my wife, it took so many years bago ko ito naisipan na ikwento dito."Wala akong maalala pero, naalala ko ang isang lalaki na tila dayuhan noon na napadpad s
Mama George almost in her full recovery, after three months of trying at last she woke up again. She can't speak to us, but her gesture is enough to make us happy. Nasa third trimester na ako ng pagdadalang-tao ko at hindi na kami nakauwi sa Italy. Nanatili na kami dito sa Austria, syempre bumibisita dito ang mga magulang ko at ang mga kapatid ko. Si Selia at Siena ay hindi na sumama sa Italy, gusto nang manatili dito sa amin. Wala naman itong naging problema, naiintindihan ito ng mga magulang ko. While Kyros, Kyris and Olivia is in New Zealand for three weeks now. Syempre nandito sina mama, kasama ang pamilya ni Kuya Achilles. May negosyo rin kasi dito sina papa, at ayaw naman na magpapigil. Simone still in recovery, and Sirone and Samuel are always by his side. Nagiging maayos na ang lahat at sa ngayon ay hinihintay na rin namin si Gael at ang pamilya niya. Nakumbinsi na rin ito ni Gabriel na umuwi dito at makilala si Papa Gal, at syempre ang makapagpatawaran na rin ang mg