共有

Kabanata 17

作者: inksigned
last update 最終更新日: 2025-11-28 08:00:12

Payapa ang buong bahay nang hapon na iyon. Masyadong tahimik.

I was in my room, staring blankly at the open notebook on my table. Wala namang sinusulat, wala ring laman ang utak ko. Just… noise. The same blurry noise in my chest since the incident.

Then ring… ring… ring.

I knew it was Timothy’s phone. I heard it from the hallway. Hindi ko alam kung bakit napaangat ako ng ulo agad.

“Hello, this is Grey.” His tone was businesslike, and almost commanding.

Gusto ko sanang isarado ang pinto pero natigilan ako nang marinig ko ang sumunod na sinabi ng kausap niya.

“Sir, si Nurse Fatima po ito… about Ma’am Elena.”

My heart instantly dropped. I slowly stood up. Parang mabagal na hinihila ang katawan ko pababa pero binibilisan ng kaba.

Timothy stepped farther into the hallway, a

この本を無料で読み続ける
コードをスキャンしてアプリをダウンロード
ロックされたチャプター
コメント (1)
goodnovel comment avatar
Cecil Montina
next plsssss ...️...️...️
すべてのコメントを表示

最新チャプター

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 24

    I knew the knife was already up.Cold metal. Cold air. Cold fear.Nanginginig na nakatukod sa pader ang kamay ko pero parang wala na rin akong lakas kahit magwala pa ako.He leaned in closer, at agad kong naamoy ang mabangong hininga niya. Yung parehong amoy na tumambay sa balat ko nung gabing iyon.“Papatayin kitang puta ka,” mariin na bulong niya.I closed my eyes tightly. At sa eksaktong sandaling ibababa niya ang kutsilyo—WEEOO! WEEOO! WEEOO!Police sirens exploded in the air. Biglang may ilaw mula sa mga sasakyan. May mga mabibilis na yabag ng paa kasabay ng mga sigawan.“Ibaba mo ang hawak mo. Timbog ka na!” sigaw ng isang pulis.And a blinding flashlight hit us from the side. The man jerked back. At bago pa ako makagalaw, bago pa ako makasigaw ay isang mataas na anino ang nahagip ng paningin ko.It was a shadow I knew. A presence I recognized instantly. And a voice that snapped something inside me.“Tine!”Timothy.He looked disheveled with his tie half-removed. His hair was m

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 23

    Ang weird ng umagang ‘yon dahil masyadong tahimik para sa birthday ko.Usually kasi, kahit simple lang ang celebration namin tuwing taon—kahit simpleng cake lang, kahit dalawang balloons o kahit isang maliit na drawing ni Mommy sa papel ay lagi siyang masigla. She was always excited, always smiling.Pero ngayong eighteen na ako, ibang-iba. At alam kong masama ang pakiramdam niya dahil masyadong mahina ang boses niya. Pero pilit siyang nakangiti nang dumating ako sa ospital.“Advanced happy birthday… anak…” bulong ni Mommy habang pinisil ang kamay ko.Pinilit kong ngumiti. “Babawi tayo pag gumaling ka pa, ha? Promise.”She laughed a little, but she was obviously tired and almost out of breath. At kahit hindi niya aminin, alam ko.Agad akong tumalikod para itago ang nanginginig kong labi at nagbabadyang luha. Hindi siya okay.

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 22

    The year I turned seventeen felt like a long waiting. Hindi dahil sa birthday, hindi sa graduation, hindi sa kung sinong lalaki… pero sa isang ending na alam kong papalapit kahit pilit ko pang i-deny.Parang bawat buwan may nawawala. Bawat linggo may humihina. Bawat araw may lumalamig. At kahit anong pilit kong magmukhang okay, nasa likod ng bawat ngiti ko ang isang tanong na hindi ko masabi.Gaano pa katagal? Gaano pa kami magkakasama?Ang unang beses kong humawak ng manibela ay isang Sabado ng hapon. Mainit, maaraw, at ang hangin ay may amoy ng alikabok at bagong wax sa kotse. Si Ate Nikki ang in-hire ni Timothy para turuan ako.“Relax lang, ma’am,” sabi ni Ate Nikki habang tinuturo kung paano i-adjust yung upuan. “Hawakan mo nang maayos. Wag masyadong dikit sa manibela.”Nakangiti ako, but inside I was shaking. Hindi ko alam kung dahil kinakabahan ako, o dahil ramdam kong may nakatingin sa amin mula sa malayo.And I was right.Sa gilid ng garahe, nakasandal si Timothy sa poste, arm

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 21

    Ilang buwan na ang lumipas pagkatapos ng mga nangyari. At kahit pa sinasabi kong “healed” na ako, hindi naman gano’n kabilis ang pagbalik sa dati. Pero unti-unti… natuto akong mabuhay ng normal ulit.Pabilis rin nang pabilis ang mga araw sa school. Finals, intrams, mga kwentuhan nina Rina at Cristy. Minsan nahuhulu ko na ang sarili kong nakangiti kahit papaano. I’d laugh with them during lunch, complain about quizzes, or makipag-asaran during break time.Pero hindi pa rin nawawala ang ilang bagay.Kapag may biglang hahawak sa braso ko, kahit pa kaibigan ay napapaatras pa rin ako bigla. Kapag may malakas na tunog, napapikit ako nang mariin. Pero hindi na kasing lala noon. Hindi na ako nauupos sa sahig katulad dati.I was trying.At kahit never naming pinag-usapan, alam kong sinusundan ako ng tingin ni Timothy sa tuwing susunduin niya ako pap

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 20

    Hindi ko alam kung ilang oras na akong nakatihaya sa kama, pero dama ko na paulit-ulit lang ang pag-ikot ko.Left side, right side, back again.Kahit nakapikit ako ay parang malinaw pa rin ang mga tunog sa paligid ko. Ang mahinang tik-tak ng wall clock, pati sariling hininga kong hindi mapakali.I sighed frustratingly.Hindi ako madalaw ng antok. Hindi rin mapalagay ang dibdib ko, at para bang may mabigat na nakadikit sa buto-buto ko. Lalo na tuwing dumadaan sa isip ko ang huling tingin sa’kin ni Timothy bago siya umalis kanina. Parang galit, pagod, at may kung anong hindi ko maipaliwanag na lalim.I turned my head. The hallway light was faint under the gap of my door. Hanggang sa may narinig akong kaluskos sa ibaba. Mabilis ‘yon pero hindi magulo.Parang may naglakad… then huminto.Nanlamig ang batok ko, but for some reason, hindi t

  • The Rebellious Stepdaughter of Timothy Grey   Kabanata 19

    Tahimik ang buong bahay ng araw na ‘yon nang dumating sila. And even the air felt heavier, parang may nakatambay na kung anong lamig sa paligid.I was halfway down the stairs when I heard voices.“Good evening po, Sir Grey,” bungad ng pulis sa may pinto. “May update lang po kami regarding the case.”My heart instantly pounded.Timothy was standing by the foyer with shoulders straight, and arms crossed. He looked like he barely slept. Parang ilang araw nang walang pahinga. Yet still composed, sharp, and intimidating.“Go on,” mahinang utos niya.The officer flipped through a folder. “Dalawang suspect po ang nasa kustodiya namin. But… ‘yung isa po ay hindi pa rin po nahahanap.”Parang may pumiga na kamay sa dibdib ko. Dahilan para mapahawak ako sa railing nang sobrang higpit, at halos magmarka sa palad ko.“Naniniwala po kami na nasa area na ‘yon pa rin po siya,” patuloy ng pulis. “Nakatanggap po kami ng impormasyon na nasa malapit lang rin siya sa lugar na ‘yon. Pati na rin po sa nearb

続きを読む
無料で面白い小説を探して読んでみましょう
GoodNovel アプリで人気小説に無料で!お好きな本をダウンロードして、いつでもどこでも読みましょう!
アプリで無料で本を読む
コードをスキャンしてアプリで読む
DMCA.com Protection Status