KABANATA 6

ARIADNE'S P.O.V

Kahit labag sa loob ko ay kailangan kong iwan si Ruan. It's up to him if he'll believe on what I said or... not.

But no! Hindi ko s'ya pwedeng iwanan dito! Ngayon pa na pumalpak 'yung Thia na 'yon sa plano nila? For sure, gagawa ulit 'yon ng panibagong plano para makuha lahat ng gusto nila kay Ruan.

Kaya imbis na umalis, bumalik ako sa bahay ni Ruan.

Inisip ko mabuti kung saan sa bahay n'ya ang hindi n'ya madalas puntahan.

Tama, sa music room!

Naglaho ako agad at nanatili sa music room.

''Ariadne!''

Napakunot-noo ako.

S-Si Ruan! Tinatawag ako ni Ruan!

''Naniniwala na ako sa'yo, okay? I guess... tama ka. May pinaplano ngang hindi maganda sa akin si Thia. Hindi na ako galit. So, if you're still here, please, magpakita ka sa akin.'' rinig kong sabi n'ya ulit sa mas malakas na tinig.

Pakiramdam ko ay naiiyak na naman ako dahil sa mga sinasabi n'ya.

I can feel his sincerity...

''Ariadne, kung naririnig mo ako, I'm... thankful for what you've done. Hindi mo lang alam kung gaano kalaking tulong ang nagawa mo. You saved me from a sure danger. Utang ko 'to sa'yo.''

Hindi ko na napigilan ang pag-agos ng luha ko.

Hindi ko na rin napigilan ang kagustuhan na muling magpakita kay Ruan.

''Akala mo talaga, umalis na ako, 'noh? Asa ka, Ruan! Hindi ako aalis sa tabi mo. Babantayan kita at ililigtas hangga't kaya ko!'' natatawa pero umiiyak na sigaw ko kay Ruan bago ako tuluyang nagpakita sa kanya.

''A-Ariadne... Y-You're back.'' masayang sabi n'ya.

Tumawa ako.

''No, Ruan. I'm not back.''

Nawala ang ngiti sa mga labi n'ya.

''W-What do you mean you're not back? I-Ibug bang sabihin nito, a-aalis ka pa rin—"

''No.'' putol ko sa sasabihin n'ya. Then I smiled. ''Hindi ako bumalik dahil... hindi naman talaga ako umalis.''

Nagtatakang tumingin s'ya sa akin.

''Nasa music room mo lang ako, Ruan.'' pag-amin ko at tumawa.

''Damn. I thought, umalis ka na. Nakakahiya!''

Tinaasan ko s'ya ng kilay.

''Nakakahiya? 'Yung alin?'' takang tanong ko.

''I... nevermind.'' sagot n'ya at tumingin ng diretso sa akin. ''But, you're also naughty, huh? Sabi mo, ayaw mo mag- stay dito invisibly dahil para ka na ring nagsisinungaling, 'di ba? But there you are, nag-stay ka sa music room habang ako, iniisip ko na nilayasan mo na ako.''

Tumawa ako ulit.

''Ginawa ko lang naman po 'yon para sa'yo. Para matulungan ka. Utu-uto ka kasi. Tsk.'' pang-aasar ko na may halong inis.

''Oh? How can you say na utu-uto ako?'' natatawang tanong n'ya.

''Seriously? Makikipag-ano ka talaga sa babaeng 'yon kahit alam mong may possibility na mabuntis mo s'ya?'' sagot ko naman.

''Paano ako naging utu-uto doon?''

I rolled my eyeballs up.

''Hello?! Igi-give up mo 'yung possibility na mabuntis s'ya just to have sex with her! Tsaka, 'di ba naniwala ka no'ng sinabi n'ya sa'yo na wala nang stock ng— ano nga ba 'yon? Ah, basta 'yon. Naniwala kang wala na no'n kahit 'yung totoo, tinago n'ya lang. At lastly. sa akin ka pa hindi naniwala no'ng sinabi ko na—''

''Enough, Ariadne!'' sabi n'ya at tumawa ng malakas. ''Para ka nang nanay ko sa pangsesermon mo, eh.''

''What the...? Nanay talaga? Hindi ba pwedeng nagseselos na girlfriend lang— I mean, w-wala. A-A concerned... f-friend.''

Napapikit ako ng mariin.

Saang lupalop ko na naman ba aksi pinulot 'yon? Nagseselos na girlfriend, huh?

''Sorry, Ariadne. Hindi ako pumapatol sa multo.''

Bigla ay parang may kumurot sa dibdib ko. It's like there are thousands of pin pricking in my heart. Ang sakit...

Pero bakit?

''B-Biro lang naman. A-Ang seryoso mo masyado.'' sabi ko na lang at tumawa ng peke.

''HAHAHAHA! Joke lang din.'' sabi n'ya at tinitigan ako. ''Kung gusto mo, why not? Besides, maganda ka naman. Sexy—"

''See? Utu-yto ka talaga, Ruan Dela Merced.'' sabi ko. ''Basta maganda at sexy, nagugustuhan mo agad. Kahit multo. Basta maganda at sexy, ayos na. Hays.''

Tumawa s'ya.

''Joke nga lang! Sakit mo magsalita. Tss.''

Hindi na ako nag-sorry dahil mukhang hindi naman s'ya na- offend sa sinabi ko.

''Ruan, are you here? Nasaan ka?!''

Nagkatinginan kami nang may marinig kaming magsalita.

''It's Thia.'' sabi ko.

''I know.'' halatang inis na sabi n'ya.

Pagkatapos no'n ay naglakad s'ya palabas ng entertainment room.

Sinundan ko naman s'ya agad, You know, back up. In case na kailanganin na naman ng Thia na 'yon ng invisible na taga sakal. BWAHAHAHA!

''Thia,'' tawag ni Ruan sa babae na ngayon ay nasa pintuan na ng kwarto n'ya. ''What are you doing here?''

Lumingon naman s'ya agad sa amin—kay Ruan lang pala dahil hindi n'ya ako nakikita. Hehe.

''Baby—''

''What? You're going to seduce me para mabuntis ka? Then what? Magkano ang gugustuhin mong ibigay ko sa'yo? Half a million per month? One million? O baka gusto mong dito na tumira kasama 'yung kung sinuman na kasama mong nagplano ng lahat?''

Bakas ang gulat at kaba sa mukha ni Thia. Bigla s'yang namutla.

''R-Ruan... W-What are you talking a-about?'' utal nitong tanong.

''Alam ko na lahat, Thia. So you may now leave. At 'wag na 'wag ka nang magpapakita ulit sa akin. 'Cause I swear, hindi ako nananakit ng babae pero baka hindi kita matantsa.'' galit na sagot ni Ruan.

Napalunok naman si Thia at bigla ay nagmamadaling naglakad palayo.

''Nice one, Ruan! Hindi ka na marupok.''

Tumingin s'ya sa akin at ngumiti.

''Hindi na rin ba ako utu-uto?'' tanong n'ya.

Tiningnan ko siya at nginitian ng mapang-asar.

''Nah. Utu- uto ka pa rin.'' sagot ko at mabilis na akong naglaho.

RUAN'S P.O.V

Napapailing na lang ako kapag naiisip ko lahat ng nangyari. I am living alone here back then. Pero ngayon, I'm with the ghost of an Egyptian Princess named 'Ariadne'. Crazy, right? But yeah, it's happening.

Halos isang oras na akong nandito sa kwarto ko pero hindi pa rin ako mapakali kakahanap ng damit na maisusuot ko.

Today, I have a business meeting. At ito ang kauna-unahang pagkakataon na haharap ako sa mga shareholders ng isang kumpanya na pag-aari ko rin. Yes, I owned 75% of that company kaya ako ang maituturing na major owner nito. Pero kahit minsan, hindi ako sumama sa mga business meetings. It's always my proxy who's always showing up. But this time, ako naman.

'''Wag 'yan 'yung suotin mo. Ang panget.''

Gulat na lumingon ako sa babaeng bigla-bigla na lang nagsasalita.

Sino pa nga ba? Eh, 'di si Ariadne! Tss. Buti na lang hindi ako topless ngayon.

I am wearing a black tuxedo with a green polo inside.

''Huh? Paanong panget?'' takang tanong ko.

''Business meeting po 'yung pupuntahan mo. Hindi party. Tsaka mukha kang lumot d'yan. Green pa talaga?'' sunud- sunod na sabi n'ya.

Napailing ako.

''Sorry, okay? First time ko kasing pupunta ng business meeting. I'm not into corporate attires.'' dahilan ko.

Totoo naman, eh. Pumupunta ako sa opisina ko pero simpleng long sleeved polo lang at fitted pants 'yung get up ko.

Huminga s'ya ng malalim at lumapit sa kama ko kung saan nakalatag ang mga damit na pinagpipilian ko.

''Alam mo kasi, hindi mo naman kailangan ipilit sa sarili mo 'yung attire na hindi mo naman kinasanayan, eh. Just be yourself and be confident. Confidence is the best attire a person can wear. That's it.''

Napangiti ako dahil sa sinabi n'ya.

''Wow.'' sabi ko. ''I can't believe this.''

''Huh?''

Tumawa ako.

''May kaibigan na akong multo, may spy na, may companion, 'tapos ngayon, may outfit designer pa, may morale booster din—''

''Mananahimik ka o mawawala lahat ng 'yanl sa'yo?'' parang inis na sabi n'ya. Then she smiled sarcastically.

''You know what? You're so cute being sarcastic. Well, kahit hindi naman. Lagi ka kasing cute, eh. HAHAHAHA!'' bulalas ko.

Hindi s'ya nagsalita at inirapan lang ako.

''Now, I know what to wear.'' sabi ko. ''At magbibihis na ako. It's up to you kung aalis ka muna dito para hindi mo ako makita o tatayo ka lang d'yan at papanoorin mo akong magbihis sa harapan mo.''

Nanlaki ang mga mata n'ya.

''HAHAHAHA! Just kidding!'' bawi ko. Then I seriously look at her. ''Pero kung matalino ka at balak mo gawin parehas 'yon... baka magpaka-invisible ka para kunwari, umalis ka. But the truth is. nandito ka pa rin at nakamasid sa akin.''

Ariadne's eyes grew even wider as she exclaimed, "Bastos!” Nawala na rin agad s'ya sa paningin ko pagkatapos no'n. Naiwan akong mag-isa at natatawa. I wonder, ano kayang magiging reaksyon ng ibang tao kapag nakita nila akong kausap si Ariadne? I am aware, magmumukha talaga akong nakikipag-usap sa bula o nagsasalita nang mag-isa. And when that happen—kung may makakakita man sa akin na kausap si Ariadne—that for sure, baka magulat na lang ako na may sasakyan na ng isang mental facility ang naghihintay sa labas para sunduin ako at ipasok sa asylum ng mga may sira ang ulo.