The Rebirth of Love의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

RUAN'S P.O.V Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari. ''Multo ka?!'' gulat na tanong ko kay Ariadne matapos kong marinig ang mga sinabi n'ya. Tumango naman s'ya. Shit. I can't believe this! Ako, nakakakita ng multo?! Crap! ''Pero 'wag kang mag-alala! Wala naman akong gagawing masama sa'yo, eh.'' sabi n'ya. ''Just please, hayaan mo lang muna akong mag-stay dito. Hindi naman ako magpapakita sa'yo, eh. Promise!'' Napaisip ako. Wala pang isang oras mula nang magising ako sa sahig ng magulo at makalat kong entertainment room pero sobrang dami na ng mga nangyari. ''Ruan— '' ''Saglit, nag-iisip ako! Tss.'' putol ko sa sasabihin n'ya. Tinaasan n'ya ako ng kilay. ''Nagdadalawang isip ka pa, huh? Sa ganda kong 'to? If I know, gusto mo rin naman na nandito ako. You're a flirty cassanova, remember? Gusto mo na palaging may nakikita at nakakasamang magagandang babae na kagaya ko—'' ''Oo, mahilig ako sa magaganda at sexy na babae. Pero hindi ako tanga para pat

ARIADNE'S P.O.V Sa nangyari kanina ay mas napatunayan ko kung gaano kabuting tao si Ruan. He's a good man inside and out. Bad thing dahil hindi 'yon nakikita ng ibang tao. 'Pagkatapos naming mag-usap kanina at pagkatapos kong maglaho ay dito na ulit ako sa entertainment room nagpunta. Mamaya, siguradong magiging maingay na naman ang paligid ng bahay ni Ruan. Sa tantya ko ay halos dalawang oras na ang nakakaraan pero wala pa rin akong naririnig na anumang ingay ng kasiyahan. Bakit kaya? Naglaho ako at agad na nagtungo sa pool area kung saan sila madalas mag party. Walang tao doon. Inisa-isa ko ang mga parte ng bahay na pwede nilang puntahan pero puro katahimikan lang ang sumasalubong sa akin. Hanggang sa... ''Yes, baby. Kami lang ni Ruan ang nandito. I already smell the scent of success.'' Nagtago ako sa likuran ng—wait. Multo nga pala ako, 'di ba? Hindi n'ya ako makikita. So, bakit pa ako magtatago? Umiling ako at lumapit sa babaeng nakita ko na ngayon ay may kausap sa cell

ARIADNE'S P.O.V Kahit labag sa loob ko ay kailangan kong iwan si Ruan. It's up to him if he'll believe on what I said or... not. But no! Hindi ko s'ya pwedeng iwanan dito! Ngayon pa na pumalpak 'yung Thia na 'yon sa plano nila? For sure, gagawa ulit 'yon ng panibagong plano para makuha lahat ng gusto nila kay Ruan. Kaya imbis na umalis, bumalik ako sa bahay ni Ruan.Inisip ko mabuti kung saan sa bahay n'ya ang hindi n'ya madalas puntahan.Tama, sa music room! Naglaho ako agad at nanatili sa music room.''Ariadne!''Napakunot-noo ako.S-Si Ruan! Tinatawag ako ni Ruan!''Naniniwala na ako sa'yo, okay? I guess... tama ka. May pinaplano ngang hindi maganda sa akin si Thia. Hindi na ako galit. So, if you're still here, please, magpakita ka sa akin.'' rinig kong sabi n'ya ulit sa mas malakas na tinig.Pakiramdam ko ay naiiyak na naman ako dahil sa mga sinasabi n'ya.I can feel his sincerity...''Ariadne, kung naririnig mo ako, I'm... thankful for what you've done. Hindi mo lang alam kun

ARIADNE'S P.O.V Habang mag-isa kong hinihintay si Ruan sa bahay n'ya ay hindi ko maiwasang mag-isip ng kung anu-ano. Tama ba 'yung ginawa ko? Tama ba na sinabi ko sa kanya na mahal ko na rin s'ya? Hay.Pabuntung-hininga akong umupo sa malaking sofa na pag- aari n'ya.Bakit ba kasi gan'to? Hindi naman ako basta-basta nagkakagusto sa isang tao, eh. Lalo na sa lalaki.Si Rano? Minahal ko s'ya sampung taon pa mula nang magkakilala kami. At si Belazar na mismong asawa ko... sa loob ng pitong taon naming pagsasama ay kailanman hindi ko nagawang mahalin. Pero si Ruan na kamakailan ko lang nakilala...Hindi ko alam kung ano ba'ng meron s'ya at nagawa n'ya akong paibigin ng gano'n kadali. At... ano ring meron ako para magawa n'ya akong mahalin kahit gan'to na ako? Kahit isa na akong multo na anumang oras ay maaaring mawala?''A-Ariadne. I'm glad that you're still here.'' sabi ng isang pamilyar na boses ng lalaki na nakapagpapitlag sa akin.Si Ruan.''S-Sinabi ko na... n-na hihintayin kita. D

1 YEAR LATER… RUAN'S P.O.VTime flies so fast. At hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga pagbabagong nangyari sa buhay ko.''I can't believe this, babe.'' mahinang sabi ko kay Ariadne.We're here now in my mansion's rooftop.Magkatabi kaming nakahiga habang nakamasid sa madilim na kalangitan, sa nagliliwanag na buwan, at sa mga bituing nakasabog sa kaitiman ng langit.Dati, naco-corny-han ako sa mga gan'tong bagay. I only saw romantic things as a huge piece of shit. Pero mula no'ng nakilala ko si Ariadne? Wala na. Everything has changed.'''Yung alin? Na nagbabago ka na? Na wala na 'yung kinasanayan mong buhay dati?'' tanong n'ya.''Nope.'' sagot ko habang nakatitig pa rin sa kawalan. ''I can't believe na isang taon na tayo and yet, hindi pa rin kita nahahawakan. Nahahalikan. O nayayakap man lang. In the way I want to.''Narinig ko s'yang tumawa.''That's okay, babe. Hayaan mo na. At least, nahahawakan naman kita, 'di ba? Nararamdaman mo pa rin ako.'' katuwiran n'ya.'