Ang lahat nga ng ito ay planado ni Sophia.Ang surveillance videos, ang oras ng pagharap sa isyu at ang legalidad ng pagpapatalsik ay lahat sinigurado nga ni Sophia. Lahat ay may ebidensya at lahat nga ay may batayan.Si Sophia ang anak ni Theresa. At alam na niya ngayon na sa ilalim ng maamong mukha ng babae na ito ay isang lobo na handang lumapa.Napapikit naman nga ng mariin si Joseoh at tila ba humihinga siya ng malalim upang tanggapin ang katotohanan.“Ms. Sophia, anong kailangan kong gawin para mapanatili ang aking team?” mahinahon na tanong ni Joseph.Wala na siyang tanaw mula sa itaas. At hindi na rin siya ang may kontrol ngayon. At hindi na rin niya kayang paglaruan pa si Sophia. At ngayon nga ay tila ba ibang tao na si Joseph.Wala na ang dati niyang yabang at mapagmataas na aura. At sahalip nga ang kanyang mukha ngayon ay punong-puno ng kahihiyan at pagsisisi. Para siyang isang batang nawalan ng laruan at hindi makatingin nang diretso at ni hindi nga makapagsalita man lang.
Ang mga researcher naman sa paligid ni Joseph ay nagkatinginan, namutla atagad na bumaling ng tingin kay Sophia. At ang iba naman nga ay halatang nanginginig na hanggang sa tuluyan na dilang sumuko at yumuko sa harap ng katotohanan.Ayon kay Sophia ay siya raw ang executive president ng Villamayor Group. Pero sa paningin ng ilang empleyado ay isa lamang siyang tagapamahala ng logistics at usang tagasilbi. Kaya naman wala silang pag-aalinlangan na tratuhin siya bilang tagapaglingkod. Mataas ang tingin ng lahat sa sarili nila at masyado namang mababa ang tingin nila kay Sophia. At ang mas nakakatawa pa ay di Joseph mismo ay naniwala sa ganyang kahibangan. At tunay ngang katawa-tawa iyon.Napailing naman nga si Sophia at bahagya pa nga na umangat ang sulok ng kanyang labi sa isang malamig na ngiti ng panlilibak.“Nasa kontrata ang mga patakaran at lahat kayo ay lumagda sa mga ito,” sabi pa ni Sophia habang itinuturo nga niya ang malaking screen. “Itong labing tatlong tao na ito ay tangg
CHAPTER 257May simula at katapusan nga ang surveillance video na iyon at kumpleto pa nga iyon dahil may petsa at oras din nga iyon. Kaya kahit anong pilit hanapin ay imposibleng makasingit ng kahit maliit na butas para baligtarin ang katotohanan.Ang pulong na sana ay tapos na ay biglang tumagal pa ng mahigit dalawampung minuti. Hindi pa kadi tapos sina Joseph at Louie. At dahil nga rito ay napilitan ang lahat na manatili at manood ng buong video nang tahimik.Mula sa pagiging iritado ay unti-unti na nga na naging balisa ang mukha ng researcher na unang bumatikos kay Sophia.“Ang mga hindi operator ay hindi pinapayagang gamitin ang anumang kagamitan nang walang pahintulot at hindi rin sila maaaring magbukas o magpatay ng makina, baguhin ang gamit o sirain ito,” malamig ngunit malinaw ang tinig ni Sophia habang nagsasalita. “Itong patakaran na ito ay si Mr. Joseph at ako mismo ang bumuo. Kaya imposible na ako ang maunang lumabag dito,” pagpapatuloy pa nga niya.Pagkatapos nga na sabih
“Ms. Sophia,” tawag ng researcher na nasa tabi ni Joseph at nagtaas pa nga ito ng kanyang kamay at halatang hindi masaya ang ekspresyon nito habang nakatitig kay Sophia. “Pwede ba akong magdagdag ng isa pang paksa rito?” pagpapatuloy pa nga nito.Umayos naman nga ng pagkakaupo niya si Sophia at saka nga niya tiningnan ang nagsalita na iyon. Aat alam na nga niya ang tinutukoy nito na dagdag paksa ay may kinalaman sa kanya at alam din niya na hindi nga ito magiging kaaya-aya.Samantalang si Joseph naman nga ay kampanteng nakasandal sa kanyang kinauupuan at nakatukod pa nga ang paa nito sa isa niyang paa at tila ba nanonoodlamang siya ng isang palabas. Wala nga siyang balak na pigilan ang researcher na iyon kahit na alam niyang si Sophia ang magiging target ng tanong nito. Ganoon kasi talaga siya minsan— malisyoso pero laging mag ngiting nakatago.“Huwag na nating pag-usapan ang dagdag na paksa sa meeting na ito. Makipag-usap ka na lamang sa akin ng pribado,” sabi ni Sophia at nanatili l
Napakunot naman nga ang noo ni Sophia dahil sa sinabi na iyon ni Louie.“Kuya, hindi na kailangan dahil sapat na sa akin ang maliit na eroplanong ito,” sagot ni Sophia.Nakaramdam nga ng hiya si Sophia dahil may nakakita nga na naglalaro siya ng ganoon. At ang malala pa nga ay ang mismong kuya pa niya ang nakakita sa kanya. Kaya naman parang bigla ngang nag-init ang pisngi ni Sophia dahil sa hiya.“Ako mismo ay isang engineer. Sabihin mo lang kung anong design ang gusto mo,” sabat na ni Joseph na para bang sanay na siya sa ganitong sitwasyon. At halata nga na hindi na ito nagulat na magkaibigan ang dalawa.Hindi naman sumunod si Louie kay Sophia at a halip ay tumigil lang nga ito sa kanyang kinatatayuan habang tahimik na tinititigan si Joseph.Habang si Joseph naman nga ay nakapasok ang mga kamay sa bulsa ng kanyang pantalon at ngumiti nga siya pabalik rito na may halong kumpiyansa at biro sa kanyang mga mata.“Napakagaan mo namna kumilos. Niloloko mo ba ako?” tanong ni Louie sa mabab
CHAPTER 256“Sophia, magkasama tayo sa iisang bangka ngayon. Hindi ka pwedeng mapahamak dahil kapag nangyari iyon ay lagot din ako,” sabi ni Harley at puno nga ng kaba ang kanyang tinig.“Relax ka lang. Ang mga malalagay sa alanganin ay yung mga nagtatago sa dilim,” sagot ni Sophia at nanatili nga na kalmado ang kanyang boses.Nang marinig yon ni Harley ay saka pa lamang siya nakahinga ng maluwag bago nito tuluyang ibinaba ang tawag.Habang ang iba ay nababalisa, si Sophia naman ay tila wala lang sa kanya iyon. Nakaupo siya sa kanyang opisina habang nakataas ang paa niya sa mesa at masayang naglalaro ng maliit na eroplano na regalo sa kanya ni Joseph. Wala ni katiting na bahid ng pag-alalala sa mukha niya. Relax na relax pa nga siya at para siyang batang walang iniisip.Ilang minuto ang lumipas at bigla na lang bumukas ang pintuan ng kanyang opisina. Eksaktong sa dibdib ng bagong dating tumama ang umiikot na eroplano.Bigla ngang natigilan si Sophia sa paghawak ng remote control. Sagl