CHAPTER 3
Kahit na nasasaktan sa sinabi ni Francis ay pinilit ni Sophia na magpakahinahon. Napabuntong hininga na nga lamang sya para pakalmahin ang kanyang sarili. “Mr. Bustamante pinaalalahanan ko si ms. Bianca tungkol sa bagay na yan. May surveillance camera ang ating kumpanya kung hindi ka naniniwala sa sinasabi ko. Maaari natin itong paimbestigahan at i-verify kung gusto mo,” sagot ni Sophia kay Francis dahil parang gusto nitong isisi sa kanya ang pagkakamali ni Bianca. Bigla namang namutla si Bianca dahil sa sinabi ni Sophia. “A-ate Sophia siguro ay nadistract lamang ako kaya hindi ko masyado narinig ang mga sinabi mo kaya nagkamali ako. P-pasensya na,” pagdadahilan na lamang ni Bianca kay Sophia dahil alam naman nya na sya ang mali at yun na lamang ang naisip ni Bianca na idahilan. Hindi naman sya pinansin pa ni Sophia at sinamaan lamang nya ito ng tingin. “Sa dami ng produkto na yun. Imposibleng palampasin lamang ng mga Villamayor iyon. Ako na muna ang hahawak sa mga produkto na iyon. Ang kumpanya ay may mga patakaran at ang mga responsibilidad ni ms. Bianca ay may kaukulang parusa,” sabi pa ni Sophia. Agad naman na umalis si Sophia roon para tingnan kung ano nga ba ang mga naging problema. Kinagabihan noon ay nagpa set nga ng meeting si Sophia sa kabilang kumpanya kung saan nagkaroon ng problema sa bilang ng kanilang produkto. Agad naman na nakipag usap kay Sophia ang nasa kabilang kumpanya na si Mr. Villamayor. Hindi naman napansin ni Sophia na sumunod pala sa kanya si Francis sa kabilang kumpanya. Pagkalabas kasi nya roon ay agad nga na itinuro ng guard na may naghihintay nga raw sa kanya roon at nagulat nga sya ng makita nya na si Francis iyon at mukhang hinihintay nga sya nito. Hindi nya kasi talaga inaasahan na susundan sya nito rito. Agad na rin naman na lumapit si Sophia kay Francis na nasa loob lamang ng sasakyan nito. Halos alas onse na rin ng gabi kaya naman sumakay na rin sya sa sasakyan ni Francis dahil malamig na rin talaga sa labas at wala na ngang masyadong tao. “Tapos ka na ba na makipag usap sa kanila?” pormal na tanong ni Francis kay Sophia at napansin pa nga nya na namamayat na pala ito at medyo namumutla na rin. Agad naman na tumango si Sophia rito bilang sagot. “Mas mahirap kausap si Marvin kesa kay Max. Pero nangako ako sa kanila na papalitan na lamang ang mga kulang na produkto,” sabi pa ni Sophia. Sinulyapan naman ni Francis si Sophia at saka ito marahan na bumuntong hininga. “Si Bianca ay bata pa at hindi pa sanay sa ganitong trabaho kaya hindi natin sya masisisi sa mga nangyare,” sabi pa ni Francis kaY Sophia. Bigla namang natigilan si Sophia at saka nya seryosong tinitigan si Francis. “Ikaw ang presidente ng kumpanya at ang anumang gustuhin mo ay nakadepende sa kung anong gusto mong gawin. Pero sana maging patas ka naman sa lahat ng empleyado mo,” sagot ni Sophia kay Francis. Bigla tuloy naalala ni Sophia noong bago pa lamang sya sa kumpanya ni Francis dahil mas bata pa sya noon kesa kay Bianca. Napabuntong hininga naman si Francis at iniba na lamang nya ang usapan nilang dalawa dahil may punto naman kasi ang sinasabi ni Sophia. “Hindi ko pa nga pala nababanggit kay lolo ang tungkol sa paghihiwalay natin,” pag iiba ni Francis ng kanilang usapan. Matanda na kasi ang lolo ni Francis at nasa bahay na lamang ito dahil palagi na lamang may sakit. Tanging pagtango lamang naman ang naging sagot ni Sophia sa sinabi ni Francis. Uminom naman ng kaunting alak si Sophia dahil may nakita sya sa sasakyan ni Francis. Uminom sya kahit na wala pa siyang kain. Maya maya ay napasandal na lamang sya ata agad na nga na nakatulog. Agad naman na napansin ni Francis na nakatulog na nga si Sophia kaya naman pinakatitigan nya ang mukha nito at napansin nga nya na namumutla ito kaya naman napakunot na lamang ang noo nya kaya nagpasya sya na dalhin na lamang sa ospital si Sophia. Bigla namang nagising si Sophia at napansin nga nya na iba na ang daan na tinatahak nila ni Francis. “Saan mo ako dadalhin?” agad na tanong ni Sophia habang nagpapalinga linga sya sa kanilang paligid. “Dadalhin kita sa ospital,” tipid na sagot ni Francis. Bigla namang kinabahan si Sophia kaya naman umisip na lamang sya ng idadahilan nya rito para hindi sya nito dalhin sa ospital. “Ha? Naku wag mo na akong dalhin sa ospital. Uuwi na lamang ako at kulang lang talaga ako sa pahinga,” pagdadahilan na ni Sophia. Agad naman na napalingon sa kanya si Francis. “Sigurado ka ba r’yan?” tanong pa ni Francis “Oo sigurado ako. Kaya iuwi mo na lamang ako,” sagot naman ni Sophia. “Sige kung yan ang gusto mo,” sagot ni Francis at saka nya sinabihan ang kanyang driver na bumalik na sila. Agad naman na sumunod ang driver ni Francis at agad na nga nilang inihatid si Sophia sa bahay nito. Pagkapasok na pagkapasok naman ng bahay ni Sophia ay agad na nga nyang kinuha ang phone nya at agad na tinawagan ang kaibigan nyang si Karylle. Nakailang ring pa ngan iyon bago ito sinagot ng kanyang kaibigan. “Hmm. Hello, bat napatawag ka Sophia? May problema ba?” agad naman na tanong ni Karylle sa kaibigan dahil dis oras na ng gabi ito kung tumawag sa kanya at kasarapan na nga ng kanyang tulog. “Ahm… Karylle pasensya na sa abala ha. Baka pwede mo naman akong bilhan ng pregnancy test kit bukas. Please,” deretsahan ng sabi ni Sophia sa kanyang kaibigan. Parang bigla naman nagising ang diwa ni Karylle dahil sa sinabi ng kanyang kaibigan. “Ha? Pregnancy Test kit? Bakit? Para kanino?” sunod sunod pa na tanong nito mula sa kabilang linya. “Basta bilhan mo na lamang ako bukas ha. Abot mo lang din sa akin. Salamat,” pagkasabi nya noon ay agad na nga nyang pinutol ang tawag nila ni Karylle dahil sigurado sya na tatadtarin na naman sya ng tanong nito. ********** Kinabukasan ay mayroon namang salo salo na pinuntahan si Sophia kasama ang ilang mga kaibigan nila ni Francis at kahit ito ay naroon din. Sinadya pa nga ng mga ito na pagsamahin sila ngayon dahil nalaman nga ng mga ito ang nangyari sa dalawa. Papasok pa lamang sana sa loob si Sophia ng marinig nya ang boses nila Francis at Kurt na nag uusap kaya dahan dahan na lamang sya na pumasok doon. “Totoo ba na naghiwalay kayo ni Sophia? At dahil iyon sa Bianca na yun?” tanong pa ni Kurt kay Francis. Bigla namang natigilan si Sophia sa paghakbang ng marinig ang tanong nito kay Francis at hinihintay nga nya ang magiging sagot nito. “Walang kinalaman dito si Bianca. Hindi kami bagay ni Sophia at hindi sya nararapat sa akin,” balewalang sagot naman ni Francis sa kanyang kaibigan. “Paanong hindi nararapat?” naguguluhang tanong ni Kurt kay Francis. “Ano pa ba ang hinahanap mo? Maganda si Sophia, matalino na mabait pa. At isa pa ay kilalang kilala na sya ng pamilya mo sa loob ng maraming taon. Ano pa ba ang problema mo sa kanya? At isa pa alam naman natin na malaki na ang naitulong nya sa’yo,” dagdag pa ni Kurt. Nakita at nakilala na rin naman nya si Bianca. Oo at maganda ito at maalalahanin. Pero kung ikukumpara kay Sophia ay mas gusto nya itonpara sa kanyang kaibigan. Hindi naman na nakatiis pa si Sophia sa kanyang mga naririnig na pag uusap ng dalawa kaya naman nagpasya na lamang sya na umalis na lang. Nag message na lang din sya sa kaibigan nyang si Kim na umalis na sya dahil may kailangan pa pala syang gawin. Pagkaalis nga nya roon ay agad na nga syang nakipagkita kay Karylle at saka nya kinuha ang ipinapabili nya rito. Agad naman na iniabot ni Karylle ang pregnancy test kit kay Sophia pero hindi nya muna ito binitawan at seryoso nyang pinakatitigan muna ang kaibigan. “H-hindi ka naman siguro buntis no?” alanganing tanong ni Karylle kay Sophia.Tahimik naman nga ang lahat ng nasa paligid habang lihim na tumingin si Sophia at tula iniisip nga niya kung sinasadya ba ni Joseph ang sinabi nito para protektahan siya.“Hindi ba at masyado naman yatang padalos-dalos si Mr. Joseph sa desisyon niyang ito? Baka wala lang talagang ibang paraan kaya sila nakikiusap na makapasok dito. Sa pagkakaalam ko ay hindi naman pusong bato si Mr. Joseph….” sabat na nga ni Dexter pero hindi na nga niya natapos pa ang kanyang sasabihin naang sumabat na nga si Joseph.“Ah… Kaya pala nakapasok ang mga basurang ito ay dahil pinapasok ng pamilya Bustamante,” mariin na paapuputol ni Jospeh sa sinasabi ni Dexter.Hindi pa man nga nakakatapos ng issang pangungusap si Dexter ay may hatol na kaagad sa kanya si Joseph.Bigla naman ngang nawala ang ngiti sa labi ni Dexter at natigilan na lang talaga siya dahil sa sinabi na iyon ni Joseph. At hindi nga niya alam kung panong naging sobrang sigurado si Joseph sa sinabi nito.“Mr. Joseph, naaawa lang si papa sa ma
CHAPTER 246Sunod-sunod nga na mga tanong ang tila umalingawngaw sa isipan ni Joseph.“Pero bakit? Aso ba siya? Tahimik at boring siya. Halos pandirihan pa niya ako kapag kinakausap ko siya. At ngayon nga mas gusto pa niya si Sophia kapag tahimik ito? May sakit ba siya?” mga katanungan nga sa isip ni Joseph.Binuksan naman na ni Sophia ang laro at agad niyang sinilip ang personal attribute interface. At halos ilampaso na nga niya ang screen ng cellphone kay Jospeh.Nasa nterface ang personal profile ng karakter ni Joseph. At malinaw nga na nakkasulat doon:“Hindi siya magbubukas ng damdamin hanggat hindi niya lubusang naipapasok ang mga tao sa paligid niya sa loob ng kanyang bilog na proteksyon at ginagawang kanya ang mga ito. Galit siya sa mga taong walang pakiramdam sa hangganan at ayaw nga niya sa mga nakikisawsaw at nangangalkal ng buhay niya at lalo naang pagbaanggit ng trabaho o pamilya sa oras ng pahinga. Pero kapag nga in-love siya ay ibang isapan na nga iyon dahil nagiging po
“Ano ba kasing klaseng laro yan?” tanong na ni Sopha at pilit nga niyang pinipigilan ang kanyang sarili na matawa.“Love raising game,” agad naman na sagot ni Joseph na para bang seryoso sya sa problema niyang iyon. “Wala raw nagmamahal sa akin. Ang sakit naman no’n. Hindi ba talaga ako kaakit-akit?” dagdag pa nga niya.PAulit ulit pa nga niyang binanggit ang salitang nakakainis na parang bata na hindi ibinili ng paborito nitong kendi.“Ano ba ang akala mo, eksperto ako sa mga ganyang klase ng laro?” inis naman na sagot ni Sophia rito.Tiningnan naman nga ni Joseph si Sophia mula ulo hanggang paa.“Eh kasi naman, ikaw ang itinuturing na pinaka-coveted romantic partner sa buong upper class ng lungsod. Kaya dapat ay alam mo ang mga ganitong bagay,” sagot naman nga ni Joseph.Hindi naman nga natuwa si Sophia sa sinabi na iyon ni Jospeh pero dahil kakampi nga niya s Joseph ngayon ay pinili na lang niya na makisama rito. Kaya naman sa harap nga ng lahat at sa gitna ng isang eleganteng dinn
CHAPTER 245“Salamat,” mahinang sabi ni Sophia habang pilit nga niyang pinapatatag ang kanyang sarili. Ngunit nang tumingala nga siya ay ang malamig na tingin sa kanyang mga mata ay parang isang matalim na punyal.Humarap nga siya kay Captain Bryan at wala ngang pag-aalinlangan sa tono ng kanyang boses ng magsalita siya.“Ang hapunan na ito ay pinangunahan ni Mr. Joseph. Ang mga tao mo ang may hawak ng seguridad ng mga narito. Siguro naman, Captain Bryan alam mo na kung paano mo ito ipaliliwanag sa akin,” sabi nga ni Sophia.Pakasabi nga ni Sophia no’n ay lumapit siya sa tabi ni Jacob. At wala nga siyang pakialam sa sinumang nakatingin sa kanila at hindi na nga niya inisip pa ang magiging kapalit no’n at sinipa nga niya si Johnny.Agad namna nga na tumlapon si Johnny sa gilid at gumulong pa nga ito sa sahig. Nakasuot nga ito ng amerikana pero dahil sa kanyang malapad na katawan at pandak na itsura ay naging nakakatawa nga ang dating nito.At parang ngayon lang nga napagtanto ni Johnny
“Jacob, kung tama ang naaalala ko ay parang kapatid mo iyon, Ms. Sophia?” sabi pa nga ni Dexter.Naikuyom naman nga ng mahigpit ni Sophia ang kanyang kamao.“Shut up,” mariin pa nga na sabi ni Sophia.“Okay,” sagot naman nga ni Dexter na kunwari nga ay masunurin. “Dahil hindi ka natuwa ay hindi na ako masasalita. Pero ngayong gabi…. sana ay palarin ka, Ms. Sophia,” pagpapatuloy pa nga niya.Si DExter ay para lamang ngang nanonood ng palabas na hindi naman kasali pero tuwang-tuwa sa kanyang nakikita.Nagmamadali naman nga na lumapit si Sophia. At sa kanyang harapan ay nakita niya ang mga taong hindi dapat naroon— sina Johnny at Joshua na dapat ay mga nasa ustodiya pa rin ng mga pulis.Suot nga nila ang magagarang mga damit ngunit kapansin-pansin nga ang mga pasa at pamumula ng kanilang mga mukha.Nakayuko nga ang mga ito sa lupa at halos gumapang na nga habang humihingi ng awa sa binatang nasa harapan nila. Ang kanila ngang mga tainig ay matinis, puno ng takot at paghihirap.“Jacob, al
Alam ng lahat ng bisita na si Dexter ay ampon nga ni David. Ngunit wala nga ni isa sa kanila ang nakakaalam ng malalim na hidwaan at galit sa pagitan ni Sophia at David. Ang natatandaan lang nila ay umalis si Sophia sa pailya Bustamante pero patuloy pa rin ang suporta nito sa kanila sa social media.Kaya naman sa paningin nga ng karamihan ay tila isang matibay pa rin na alyansa ang umiirl sa pagitan ni Sophia at ng pamilya Bustamante.Tumingala naman nga si Sophia at saka nga niya tiningnan si Dexter. May ngiti nga sa kanyang labi ngunit hindi nga ito umabot sa kanyang mga mata. At sa halip nga ay malamig at mapagkunwaring damdamin ang nakatago sa ilalim nito.“Ang talino mo,” sabi ni Sophia, mahinahon pero may bigat nga ang kanyang tinig.“Alam mo na magkagalit kami ni David kaya sinabi mong ikaw ay kapatid ni Desiree,” sabi pa ni Sphia at nang tumigil nga siya ssaglit ay diretso nga niyang tiningnan sa mata si Dexter. “Pero anong dahilan at naisip mong banggitin sa akin ngayon si De
CHAPTER 244Namula naman nga ang mukha ni Desiree dahil sa hiya habang si David naman ay wala ngang kahit na anong ekspresyon. Pero si Dexter naman nga ay biglang napangiti.“Si Desiree ay bata pa. Madalas namin ikabahala ni Papa ang tungkol sa bagay na yan. At pakiramdam nga namin ay masyado pang maaga para pag-usapan ang tungkol sa pag-aasawa niya,” sabi na ni Dexter.Hindi kailanman pumasok sa isipan ni David na ipakasal si Desiree. Ang plano niya ay makahanap ng isang lalaki na handang pumasok sa pamilya nila— isang mapapangasawa ni Desiree na magiging bahagi nga ng kanilang angkan. Balak niyang ipaubaya ang lahat ng ari-arian ng pamilya Bustamante kay Desiree at gawin siyang tagapagmana ng lahat. At ito nga ang tunay na nais na mangyari ni David.*************Samantala naman sa loob nga ng piging ay napatingin nga si Sophia sa isang tao na hindi niya inaasahan na makikita niya roon at yun ay walang iba nga kundi si David na nakaupo nga sa wheelchair.Malubha nga ang tinamong pin
“Wag mo nang pagtuunan iyan ng pansin. Basta’t manatili ka lang na tapat sa akin at isang araw ay makikita rin ni Desiree ang tunay mong halaga,” maalamig nga na sabi ni David.Wala nga siyang tuwiran na pangako kundi isa nga iyong malabong pangungusap. Ngunit tumango pa rin nga si Dexter habang tahimik na sinusundan si David dala ang madilim na damdamin sa kanyang puso.Ang lugar nga kung saan idaraos ang dinner ay punong-puno nga ng karangyaan at pormalidad. Sa loob nga ng bulwagan ay kitang-kita nga ang kagandahan ng disenyo roon at may mga kristal pa nga na chandelier na kumikislap mula sa kisame. Ang liwanag ay bayad ngunit sapat na upang magbigay ng aliwalas sa paligid.Ang mga bilugang mesa naman ay natatakpan ng makinis at maputing tablecloth. May mga plato at kubyertos pa nga na tila ba pang royalty at mayroon din nga na mga bulaklak na maselang nakaayos sa gitna ng bawat mesa.Sa buong paligid nga ay kumakalat ang bango ng mga sariwang bulaklak at masasarap na pagkain. At sa
Natawa naman nga si Dexter dahil sa inasta na iyon ni Desiree. Inabot nga niya ang buhok nito at saka niya bahagyang hinaplos iyon.“Naipadala na yun papunta rito. Kaya bukas na bukas ay darating na ang mga iyon kaya maghintay ka lang sa bahay,” nakangiti pa nga na sabi ni Dexter.“Ang bait-bait talaga ng kuya ko. Thank you, kuya,” ngiting ngiti pa nga na sabi ni Desiree at bigla nga itong tumalon palabas ng sasakyan at saka nga niya yinakap ng mahigpit ang kanyang kapatid.Gumanti rin naman ng yakap si Dexter sa kanyang kapatid at inikot ikot pa nga niya ito habang yakap niya ang dalaga dahilan para matawa nga ng malakas si Desiree.Sa loob naman nga ng sasakyan ay nanatili nga na tahimik si Drew. Mula sa kanyang kinauupuan ay malamig ang tingin niya sa magkuya. Nakatitig siya sa kanila mula sa bintana at unti-unti nga na lumalim ang lamig sa kanyang mga mata.Ngayon nga niya naunawaan kung bakit ganoon ang tingin sa kanyan ni Dexter dahil palihim pala siya nitong tinitingnan bilang