LOGINCHAPTER 2
Matapos ang isang linggong sick leave ni Sophia ay muli na nga syang pumasok sa opisina. Pagkapasok nga nya sa loob ng kumpanya ay napansin nya ang ilang mga empleyado na nagbubulungan. “Manager Sophia hindi nyo pa po ba alam? May bago na pong sekretarya si sir Francis at ang apelyido rin po nito ay Marquez kagaya nyo,” daldal naman ng isang empleyada kay Sophia. Nagulat naman si Sophia sa sinabi ng isang empleyada nila. Bigla tuloy syang napaisip na talaga palang ipinalit ni Francis si Bianca sa kanya bilang sekretarya nito. Pagkalipas ng ilang sandali ay pinatawag nga si Sophia sa opisina ni presidente kaya naman agad na syang pumunta roon. Agad naman na napatingin si Francis sa bagong dating na si Sophia. “Dahil gusto mong manatili rito sa kumpanya ang pagiging personal na sekretarya ko ay hindi na nababagay pa sa’yo. Sakto naman na may bakanteng posisyon sa isang department dito kaya naman inilipat na kita roon bilang manager,” agad na sabi ni Francis kay Sophia. Dahil nga mahalaga para kay Francis si Bianca ay mas pinili na lamang nya na ilipat sa ibang department si Sophia para naman hindi iyon pagsimulan ng away nila ni Bianca. Alam nya kasi na selosa si Bianca kaya ayaw nyang gumawa ng dahilan para magalit itonsa kanya. “Sigurado ka ba r’yan sa desisyon mo? Kakatapos pa lamang ni Bianca sa pag aaral at wala pa syang masyadong alam tungkol sa trabaho ng isang sekretarya,” sagot naman ni Sophia. Napasulyap naman si Sophia sa suot na kwintas ni Bianca at nagulat pa nga sya dahil matagal na nyang gusto ang kwintas na iyon. Naalala pa nga nya na minsan syang tanungin ni Francis kung talaga bang gusto ng lahat na maliliit na babae ang alahas na ganon. Ang akala pa naman nya ay para iyon sa kanya yun pala ay inihahanda pala iyon ni Francis para kay Bianca. “What ever,” halos pabulong na sabi ni Sophia at saka sya tumingin sa kanyang kapatid. “Ayusin mo na lamang ang trabaho mo para walang naging problema. Matalino ka naman at sa tingin ko ay alam mo naman ang sa tingin mo ay tama,” sabi oa ni Sophia kay Bianca. Ngumiti lamang namna si Bianca kay Sophia at hindi na nagsalita pa. Isinama na rin muna ni Sophia si Bianca para maging pamilyar ito sa magiging trabaho nito sa kumpanya at ipinaliwanag na rin nya rito ang mga dapat at hindi nito dapat na gawin sa trabaho bilang sekretarya. “Ate Sophia ayaw mo ba sa akin? Dahil ba kay Francis?” bigalng tanong ni Bianca sa kanyang ate Sophia. Hindi naman ito pinansin ni Sophia bagkos ay linampasan na lamang nya si Bianca. “Mahirap sabihin kung ano ang tama at mali parang katulad sa namagitan kay daddy at mommy. Ate Sophia kahit ano pa man ang mga nangyare noon gusto ko pa rin sanang mapalapit sa’yo kahit na isang kaibigan mo lang sana ay–” hindi naman naituloy ni Bianca ang kanyang sasabihin ng magsalita na si Sophia. “Bianca,” pigil ni Sophia sa sinasabi ni Bianca. “Kahit na ano pa ang sabihin mo masakit pa rin para sa akin na linoko ng tatay natin ang aking ina. Kaya pwede ba tigilan mo ako,” sabi pa ni Sophia. Kahit kasi na wala na ang ina ni Sophia ay mahirap pa rin para sa kanya na patawarin ang ina ni Bianca lalong lalo na si Bianca dahil kahit na ano pa ang sabihin nila ay linoko pa rin ng mga ito ang kanyang ina. Agad naman ng tinalikuran ni Sophia si Bianca at agad na nga umalis at iniwan ito roon. Pagkabalik nga nya sa kanyang opisina ay agad na nga syang nagpadala ng message kay Francis. “Francis may oras ka ba ngayon para kunin ang certificate?” Agad din naman na sumagot si Francis sa message ni Sophia. “Sige. Mamayang alas dos,” Pagsapit ng alas dos ng hapon ay agad na nga silang pumunta ni Francis sa opisina ng abogado ni Francis. Ni hindi na nga nagawang magpalit ng damit ni Sophia at suot pa nga nya ang damit nya sa opisina. “Mukhang nagmamadali ka yata,” sabi ni Francis kay Sophia. “Hindi naman. Ito ang gusto mo diba? Bakit patatagalin pa natin,” sagot naman ni Sophia sa kanya. Hindi naman na nagsalita pa si Francis at agad na nga syang pumirma sa divorce paper. Agad na rin naman nilang natanggap ang certificate at agad na rin silang lumabas sa opisina ng abogado ni Francis. Pagkalabas pa nga nila roon ay nagsindi pa nga ito ng sigarilyo at saka nito mataman na tinitigan si Sophia. “Magaling ka na ba?” tanong ni Francis kay Sophia. “Oo magaling na ako,” sagot ni Sophia rito. Hindi na rin naman sila nagtagal pa roon dahil dumating na nga ang sasakyan ni Francis. “Ibabalik kita,” mahinang sambit ni Francis. Kahit mahina nag pagkakasabi ni Francis ay narinig naman iyon ni Sophia at kahit nagtataka sa sinabi nito ay hindi na lamang din nya iyon pinansin pa. “Buntis ka ba?” wala sa sariling naitanong ni Francis kay Sophia. Bigla namang kinabahan si Sophia sa tanong sa kanya ni Francis. Dalawang buwan na rin kasi ang nakakalipas ng huling nagtalik sila ni Francis. Pero lingid sa kaalaman nito na hindi sya umiinom ng pills. “H-hindi. Hindi ako b-buntis,” kandautal pa na sagot ni Sophia. Magsasalita pa sana si Francis pero bigla namang tumunog ang phone nya kaya naman agad na nya iyong sinagot. “May mga kailangan pa pala akong gawin sa kumpanya,” sabi ni Francis kay Sophia matapos nyang makipag usap sa tumawag sa kanya. Tumango lamang naman sa kanya si Sophia. Pinakatitigan naman ni Francis si Sophia at saka sya humithitnsankanyang sigarilyo. “Alam ko naman na hindi ka mabubuntis dahil may iniinom kang pills. Nagkataon lang siguro iyan na masama ang iyong pakiramdam,” sabi pa ni Francis kay Sophia. Parang bigla namang nanikip ang dibdib ni Sophia dahil sa sinai ni Francis kaya hindi na lamang sya nagsalita pa. Sa loob kasi ng ilang taon na kasal sila ni Francis ay talagang pinapainom sya ni Francis ng pills para hindi nga sya mabuntis dahil kahit naman hindi sila tunay na nagmamahalan ay nagsex panrin naman sila dahil kasal naman sila. Sadyang piangbibigyan lamang nila ang pangangailangan ng isa’t isa. Agad na rin naman na bumalik si Sophia sa kumpanya. Pagkapasok pa lamang nya ng kumpanya ay agad na syang linapitan ngnisa sa mga empleyado roon. “Ma’m Sophia nagkaroon po ng problema sa ilang mga produkto natin dahil kulang po ito,” pagbabalita nito kay Sophia. Agad naman na napakunot ang noo ni Sophia dahil doon. “Bakit? Anong nangyare?” agad na tanong ni Sophia. “Pinirmahan na lamang po kasi ni ms. Bianca ang mga papeles noon ng hindi man lang ito tinitingnan o binibilang man lang,” sagot naman ng empleyado. Napabuntong hininga naman si Sophia at napapailing na lamang talaga sya dahil ilang beses pa nyang inulit ulit na sabihin kanina kay Bianca ang tungkol doon. Habang nag uusap sila ng isang empleyado ay bigla namang may lumapit kay Sophia na isa pang empleyado rin doon kaya naman agad na syang napatingin sa gawi nito. “Manager Sophia pinapatawag po kayo ni sir Francis sa kanyang opisina,” sabi nito kay Sophia. Bumuntong hininga naman si Sophia at saka nya tianguan ito. Agad na rin naman syang pumunta sa opisina ni Francis. Kumatok pa muna sya roon bago sya tuluyang pumasok. Sa loob naman ng opisina ni Francis ay tahimik naman na nakaupo si Bianca habang pinaglalaruan nya ang kanyang daliri at kinakagat kagat pa nito ang kanyang labi dahil sa totoo lang ay kinakabahan na talaga sya. “Pasensya na. Hindi ko alam na kailangan ko palang bilangin at tingnan ang mga produkto natin bago ko ito pirmahan. Sinabi lamang sa akin ni manager Sophia na kailangan ko raw itong suriin. Pasensya na alam kong kasalanan ko ito,” nakayuko pa na sabi ni Bianca. Sakto naman na bumukas ang pinto ng opisina ni Francis at pumasok nga roon si Sophia. Kita naman ni Sophia na masama ang tingin sa kanya ni Francis. “Alam mo na bago pa lamang si Bianca. Bakit hindi mo sya pinaalalahanan ng tungkol sa bagay na to?” agad na sabi ni Francis kay Sophia.CHAPTER 338Makalipas ang dalawang araw ay tuluyan na nga na nagpaalam sila Theresa, Sophia, Jacob at Francis kay Jayson at binigyan na lamang nila itong ng maayos na libing.Yun lamang din kasi talaga ang magagawa nila para rito para na rin sa ikatatahimik nito. Ayaw rin kasi talaga nila Sophia na umasa ang kanilang ina na makakasama pa nito ang kanilang ama dahil kitang kita na nila sa kalagayan nito na talagang wala na itong pag asa pa na magising.Matapos ang libing ay nanatili na lamang din muna silang apat sa puntod ni Jayson. Nanatili rin na iyak ng iyak si Theresa dahil sa totoo lang ay napakahirap para sa kanya ang ginawa niyang desisyon na iyon pero kailangan niya itong gawin para na rin sa kanilang mga anak.“It’s okay mom. Narito naman po kami para sa inyo,” sabi ni Sophia sa kanyang ina.Pinunasan naman muna ni Theresa ang kanyang luha at saka siya pilit na ngumiti sa kanyang anak.“Kaya ko ito anak. Alam ko na masakit lamang ito sa una pero alam ko na makakaya ko ito lal
CHAPTER 337Naaawa naman na tinitigan ni Sophia ang kanilang ina at dahil sa mga sinabi nito ay napabuntong hininga na lamang talaga siya at saka niya ito linapitan dahil hindi na ito natigil sa pag iyak.“Mom, tama po ang desisyon nyo na iyan at alam ko po na maiintintindihan kayo ni dad. Kahit naman po kami ni Jacob ay gusto pa siyang makasama dahil sino ba naman ang hindi mananabik sa pagmamahal ng mga magulang pero sa nakikita po namin na kalagayan ngayon ng aming ama ay sa tingin po namin ay yan po ang mas tama ninyong gawin… ang pakawalan siya. Wag po kayong mag alala dahil narito lamang po kami ni Jacob para sa inyo,” pagpapagaan ni Sophia sa loob ni Theresa.Agad naman na napatingin si Theresa sa kanyang anak dahil sa sinabi nito at hindi na rin niya napigilan pa ang kanyang sarili at nayakap na lamang talaga niya ito ng mahigpit at saka siya doon mas lalong umiyak.Gumanti naman ng yakap si Sophia sa kanyang ina dahil alam niya na kailangan din talaga sila nito ngayon lalo na
CHAPTER 336Pagkapasok na pagkapasok nila sa loob ng silid na iyon ay agad na bumungad sa kanila ang isang malinis at maaliwalas na silid na hindi mo aakalain na may ganon pala sa loob ng isang parang abandonadong bahay at sa gitna nito ay may isang kama kung saan may nakahiga na isang lalaki na walang malay.At nang mapansin iyon ni Sophia ay napalunok naman siya ng sarili niyang laway at saka siya dahan dahan na humakbang papalapit dito.“Pasensya na kung natakot kayo sa labas kanina. Sinadya ko talaga na ganito ang lugar na ito para walang maghinala na narito kami ng inyong ama,” sabi ni Theresa.Hindi naman maiwasan ni Sophia na hindi humanga sa kanilang ina dahil talagang kaiba rin ito kung mag isip at talagang gagawin nito ang lahat para lamang hindi sila matunton ng pamilya ng kanilang ama. Sa totoo lang ay hindi talaga akalain ni Sophia na napakalinis talaga ng loob ng silid na iyon dahil pagkapasok pa lamang nila kanina sa lugar na iyon ay parang gusto na talaga niyang umuron
CHAPTER 335Muli namang tumingin si Sophia sa kanilang ina at saka siya tumayo at pumunta sa tabi ng kanilang ina.“Mom, tingnan mo ang aming ama,” sabi ni Sophia at saka siya tumingin din sa screen.Sinunod din naman ni Theresa ang sinabi na iyon ni Sophia at tumingin din siya sa screen ng kanyang laptop.“Tingnan mo siya mom. Sa tingin mo ba ay masaya pa siya sa lagay niyang iyan? Sa tingin mo ba ay hindi siya nahihirapan? Ayaw mo ba na magkaroon na lamang siya ng katahimikan?” mahinahon pa na tanong ni Sophia sa kanyang ina.Hindi naman napigilan ni Theresa ang kanyang luha dahil sa mga tanong na iyon ni Sophia. Pinakatitigan pa niya si Jayson at lalo ng nag unahan sa paagpatak ang kanyang luha at hindi na niya magawa pang magsalita.“Base na rin sa mga sinabi mo kanina ay alam po namin na mahal na mahal mo ang aming ama. Kahit kami ay kung bibigyan kami ng pagkakataon na makasama siya ay magiging masaya rin naman kami. Pero… kung titingnan natin ang kalagayan niya ngayon… parang g
CHAPTER 334Nang unti unti naman ng umaalis ang mga bisita nila Sophia at Francis sa kanilang kasal ay agad na munang nagtungo si Sophia sa kanyang silid upang magpalit ng damit at pagkatapos ay tinawag lamang din niya si Jacob para sabay na silang pumunta sa silid kung nasaan ang kanilang ina. Noong una ay ayaw pa sana ni Jacob na sumama sa kanyang kapatid pero napilitan na lang din siya na sumama dahil ayaw naman niyang magalit ang kanyang ate Sophia.Pagkapasok nila sa silid na iyon ay naabutan nila ang kanilang ina na nakaharap sa laptop at mayroon itong tinitingnan doon at napansin din nila ang luha na umaagos sa pisngi nito. At sa sobrang tutok pa nga nito sa screen ng laptop ay ni hindi man lang nito naramdaman ang pagpasok nila Sophia sa silid na iyon.Napatingin naman muna si Sophia kila Jacob at Francis at isang malalim na buntong hininga na muna ang kanyang pinakawalan at saka siya tumikhim para maagaw nila ang atensyon ng kanilang ina.Nagulat naman si Theresa ng may bigla
CHAPTER 333“Hindi… hindi ako sang ayon sa sinabi mo ate. Pasensya na pero kung aalis ka ngayon ay wag ka na lamang magpakita muli sa akin. Masyado ng masakit ang mga nangyari noon at sa muli mong pagpapakita sa amin ay handa akong bigyan ka ng isa pang pagkakataon para makabawi sa lahat ng pagkukulang mo. Pero kung aalis ka muli ngayon at para bang sinilip mo lang talaga kami ay wag ka na lang bumalik pa,” sabi ni Jacob at hindi na niya hinintay pa na makapagsalita ang kanilang ina at agad na siyang tumalikod dito at agad na naglakad palayo sa mga ito.Napabuntong hininga naman si Theresa dahil hindi rin naman talaga niya masisisi ang kanyang anak kung bakit ito nagkakaganito ngayon dahil kasalanan din naman talaga niya. Pero ang malaking problema niya ngayon ay hindi niya alam kung aalis ba siya ngayon o mananatili na lang muna roon dahil ayaw din naman niya na mas lalong sumama ang loob ni Jacob sa kanya.Napatingin naman si Theresa sa mag asawang Sophia at Francis na tahimik lama







