CHAPTER 7

CHAPTER 7

Bigla namang natigilan ang security guard dahil sa sinabi ni Sophia at bigla pa nga siyang kinabahan dahil baka maparusahan pa sya. 

Akmang lalapitan na nga sana ng guard si Bianca upang palabasin ng conference room ng bigla nga itong tumakbo papunta kay Sophia.

Nang makalapit si Bianca kay Sophia ay agad nya nga itong hinawakan sa kamay at saka nya ito matalim na tinitigan.

“Ate hindi mo ito pwedeng gawin sa akin,” sabi pa ni Bianca kay Sophia.

Bigla namang natigilan si Sophia dahil sa ginawa at sinabi ni Bianca. Ate?  Tinawag sya nitong ate. Nagtitimpi naman si Sophia na matawa dahil paano sya natatawag ng ganito ni Bianca. 

Nagpapasalamat na lamang din sya sa ginawa ni Bianca na pagtawag na ate dahil magagawa nyang magmumukha inosente at tawagin syang ate na nakakaawa.

“Bianca nag iisa lamang ako na anak ng aking ina. Kaya hindi ako karapat dapat na tawaging ate,” sagot naman ni Sophia habang may nakakaawang ekspresyon ng mukha.

“Ms. Bianca kung anoman yang pinag uusapan nyo ay baka naman maaaring mamaya nyo na lamang iyan pag usapan. May meeting kami ngayon tungkol sa bagong proyekto. Kaya kung hindi naman tungkol yan sa aming pinag uusapan at hindi naman mahalaga ang sinasabi mo kay Ms. Sophia ay maaari ka ng umalis dahil naaabala mo ag aming meeting,” sabi ng isa sa mga kameeting ni Sophia.

Seryoso naman na tinitigan ni Sophia si Bianca.

“Ngayon ang meeting namin tungkol dito sa project na ito. Kaya Ms. Bianca kung wala ka ng iba pang sasabihin ay maaari ka ng lumabas ng conference room para naman maipagpatuloy na namin ang aming meeting. At kung maaari lamang ay huwag mo muna kaming istorbohin sa aming pagtatrabaho,” seryoso pa nga na sabi ni Sophia kay Bianca dahil naiistorbo na talaga nito ang kanilang meeting.

“Ate Sophia hindi naman ako pumunta rito para istorbohin ka. Narito ako para humingi ng tawad sa’yo,” sagot pa ni Bianca kay Sophia at ayaw pa rin nya talagang umalis roon at talagang nagmamatigas pa rin sya.

Sandali naman na natigilan si Bianca at napadako nga ang kanyang paningin sa may puntuan ng silid na iyon. Napakunot pa nga ang kanyang noo ng mamukhaan nya kung sino ang nakatayo roon at bigla nga syang kinabahan.

Nagtataka naman ang mga naroon ng mapansin nga nila na biglang natigilan si Bianca at napandin nga nila na namumula na ang mata nito.

“Pasensya na talaga ate Sophia. Wala naman akong masamang intensyon. Pwede ba na tigilan mo na ang paninira sa akin ate,” sabi pa ni Bianca habang hilam ng luha ang kanyang mga mata at nanginginig pa nga ang kanyang boses dahil sa kanyang pag iyak.

“Secretary Bianca pwede ba na ayusin mo ang iyong ugali lalo na kung narito ka sa kumpanya. Hindi mo ba alam na pwedeng maapektuhan si President Francis dahil sa ginagawa mo. Ang personal na buhay ay dapat na hinihiwalay sa oras ng trabaho. At hindi mo rin ba alam na maaari syang mahirapan dahil sa mga ginagawa mo,” malamig ang boses na sabi ni Sophia kay Bianca dahil naiinis na sya rito.

“That’s enough,” sabi ng isang malalim na boses na lalaki mula sa labas ng punto ng naturang silid.

Napalingon naman ang lahat ng naroon sa gawi ngblalaki na nagsalita at walang iba iyon kundi si President Francis.

Ngayon naman napagtanto ni Sophia kung bakit biglang umakto na kaawa awa si Bianca at may pa iyak pa nga ito.

“Good afternoon President Francis. Paumanhin ngunit ang pagpupulong na ito ay tungkol sa isang bagong proyekto. At hindi naman na kailangan pa rito ang presensya ni Secretary Bianca,” sabat na ng isang kasama sa meeting ni Sophia.

Hindi naman kinkabahan si Sophia dahil hindi naman sya ang nagsimula ng gulo. Si Bianca naman ang pumasok roon ng walang pasabi at ayaw pa ngang umalis.

Habang hawak hawak ni Sophia sa kanyang kamay ang USB flash drive ay linaro laro naman nya ito at saka nya makahulugang tinitigan si Bianca.

“President Francis may kailangan bang sabihin sa amin si secretary Bianca kaya sya narito?” tanong na ni Sophia.

“Oo si president Francis ang nagsabi sa akin na hawakan ko ang trabaho na ito,” sabat na ni Bianca. 

“Kung gayon ay pwede ba naming malaman kung ano nais mong ipagawa sa amin?” nakangiti pa na sabi ni Sophia na tila ba inaasar nga nito si Bianca.

Napasandal naman si Sophia sa may bintana habang nakangiti kay Bianca.

“Sasabihin mo ba sa amin ang tungkol sa  Yesha Pharmaceutical o ang tungkol sa pakikipagtulungan ng Sarmiento Group of Company?” seryoso pang tanong ni Sophia kay Bianca.

Bigla namang kinabahan si Bianca sa tanong ni Sophia.

“P-parehas sila,” kandautal pa na sagot ni Bianca.

Bigla namang natawa si Sophia dahil sa sinabi ni Bianca.

“Secretary Bianca wala namang kumpanya na Yesha Pharmaceutical at ang Sarmiento Group of company naman ay may hindi magandang relasyon sa pamilya Bustamante. Magkaaway ang kanilang pamilya at imposibleng magtulungan ang mga ito,” tatawa tawa pa na sabi ni Sophia kay Bianca. “ Bianca hindi mo ba alam ang tungkol sa bagay na yan?  Gayong kahit ang mga guwardya ni Francis ay alam ang tungkol sa bagay na yan,” panunuya pa ni Sophia kay Bianca.

Bigla namang nakaramdam ng pagkapahiya si Bianca dahil sa sinabi ni Sophia. Ramdam nga nya ang pamumula ng kanyang mukha dahil doon.

“Bilang secretary ni President Francis dapat ay pinag aaralan ni secretary Bianca ang tungkol sa mga bagay na yan. Dapat iyon ang pagtuonan ng pansin ni Ms. Bianca at hindi ang kung ano anong bagay na lamang ang kanyang sinasabi,” sabat na ng isang kasama ni Sophia sa meeting. Napapangisi naman si Sophia habang nakatingin kay Bianca.

Para naman iyong sampal kay Bianca dahil totoong hindi naman nya alam ang tungkol sa mga bagay na iyon.

Napadako naman ang tingin ni Sophia kay Francis na nasa pintuan pa rin ng naturang silid at nanatiling nakatayo habang madilim ang awra na nakatingin sa kanya.

Bumuntong hininga naman si Sophia at saka nya seryosong tiningnan si Francis.

“May mga kailangan pa akong gawin at nasuspinde na nga ang meeting na ito dahil sa ilang mga kadahilanan. Mr. Francis maaari mo nang gawin ang lahat ng nais mong gawin,” seryoso pa na sabi ni Sophia kay Francis habang hindi tumitingin dito. Tiningnan pa nga ni Sophia ang mga kasamahan nya bago sya tuluyang umalis ng conference room.

Pagkaalis ni Sophia ay nagmamadali na rin naman na umalis ang lahat ng mga naroon dahil hindi na nga natuloy ang kanilang meeting. Naiwanan naman sa loob ng conference room si Bianca at Francis.

“Francis maniwala ka sa akin gusto ko lamang talaga na humingi ng tawad kay ate Sophia. Wala naman akong ibang ibig sabihin doon. Bakit hindi ako maintindihan ni ate,” umiiyak pa na sabi ni Bianca kay Francis.

Napabuntong hininga naman si Francis at saka nya linapitan si Bianca at agad na oinunasan ang luha nito na lumandas sa pisngi.

“Huwag mo na lamang pansinin pa si Sophia. Pabayaan mo na lamang sya,” pang aalo ni Francis kay Bianca. “Kung Wala kang ginagawa ay wag ka na lamang pumunta rito lalo na kung may nagmimeeting dahil may mga proyekto sila na pinag uusapan dito,” dagdag pa ni Francis.

Agad naman na tumango si Bianca at hindi na nagsalita pa.