LOGINCHAPTER 6
Hindi naman na nakatiis pa si Sophia at itinulak na nga nya ang pinto ng opisina ni Francis at kaagad na pumasok doon. Blangko lamang ang ekspresyon ng kanyang mukha at sandali pa nga nyang tiningnan ang kanyang kapatid na si Bianca na parang natuod na sa kinupuan nito at hindi magawang tumingin sa kanya. Agad naman na iniabot ni Sophia ang dala dala nyang mga dokumento kay Francis. Mga bagong kontrata iyon sa bagong kooperasyon na iminungkahi nila Marvin at Raymond Villamayor. Si Raymond Villamayor ay isang tao na may malalim na pag iisip ngunit sa pagkakataon na ito ay basta basta na lamang nito iminungkahi ang tungkol sa bagong kooperasyon na para bang nagustuhan nito ang isang bagay na para bang tiyak sya na mananalo. “Mr. Francis ito na ang mga bagong impormasyon tungkol sa bagong kooperasyon mula sa mga Villamayor,” seryosong sabi ni Sophia kay Francis. Napasimangot naman si Francis at saka nya pinasadahan ng tingin si Sophia. Sa trabaho kasi ay madalas nga na nakasuot ng suit at palda si Sophia pero lutang na lutang pa rin talaga ang kagandahan nito kahit sa simpleng pananamit lamang. Kung sa usapin naman sa trabaho ay napakatyaga at masipag din si Sophia kaya naman wala talagang masabi si Francis dito. “Hinahabol ka ba ni Raymond Villamayor?” seryosong tanong ni Francis kay Sophia. “Tsk. Ano namang klaseng tanong yan? Narito ako para sa trabaho at hindi para sa kung anong bagay,” seryosong aagot din naman ni Sophia kay Francis. Seryoso namang pinakatitigan ni Francis si Sophia dahil sa sinabi nito. Nasa ganoon naman sila na senaryo ng bigla ngang tumunog ang phone ni Francis at ang kanyang lolo Robert kaya naman agad na nya iyong sinagot at naka video call pa nga iyon. Nagulat pa nga si Sophia dahil agad na iniharap ni Francis ang camera sa kanya kaya naman pakiramdam nya ay nanlamig ang buo nyang katawan. “H-hi lolo Robert. K-kumusta na po kayo?” kandautal pa na sabi ni Sophia. Agad naman na napangiti ang lolo ni Francis ng makita nya si Sophia. Sa pamilya kasi nila ay tanging si lolo Robert lamang ang trumatrato sa kanya ng maganda. “Sophia hija. Nar’yan ka pala,” nakangiti pa na sabi ni lolo Robert kay Sophia. “Ayos lamang naman ako. Teka nga bakit parang nakasimangot kayong dalawa. Nag aaway ba kayo?” tanongbpa ng matanda ng mapansin nga nya na magkalayo ang dalawa. Napabuntong hininga naman si Sophia at saka sya napatingin kay Francis na blangko lamang ang mukha kaya naman pasimple mya itong inirapan. Sa harap kasi ni lolo Robert ay nakukunwari nga sila na maayos ang pagsasama at nagmamahalan. Pilit naman ang ngiti ni Sophia na humarap muli sa camera at saka sya tumabi kay Francis at saka nya ito hinawakan sa braso. Nang maglapat nga ang kanilang mga balat ay tila ba may kung anong kuryente ang dumaloy sa katawan nila at hindi nga nila mawari kung ano iyon. Naamoy rin nya ang mabangong amoy ni Francis at parang bigla tuloy nakaramdam ng lungkot sa puso nya si Sophia. “Naku lolo. Hindi po kami nag aaway ni Francis. Ayos na ayos po kami,” pilit ang ngiti na sagot ni Sophia kay lolo Robert. Agad naman na napangiti si lolo Robert dahil doon. “Mabuti naman kung ganon,” sagot ni lolo Robert kay Sophia. “Hija may pag uusapan lamang muna kami ng aking apo,” dagdag pa ng matanda at tumango lamang naman si Sophia rito. Sandali pa naman na nag usap muna si Francis at ang kanyang lolo Robert at hinayaan na lamang din muna iyon ni Sophia at nanatili kamang sya na tahimik sa tabi nito. “Anong iniisip mo?” tanong ni Francis kay Sophia matapos nilang mag usap ng kanyang lolo Robert at napansin nga nya na tulala lamang si Sophia sa kanyang tabi. Hindi naman namalayan ni Sophia na tapos na pala na mag usap ang mga ito at nagulat na nga lamang sya ng magsalita si Francis sa kanyang harapan. “Ha? W-wala ito. May iniisip lamang ako na tungkol sa negosyo,” sagot ni Sophia at saka sya tumayo na para umalis pero naudlot ang tangka nyang pag alis ng hawakan ni Francis ang kanyang kamay. “Gusto kang makita ni lolo Robert. Pwede ba na sumama ka sa akin mamaya sa mansyon?” sabi ni Francis habang hawak pa rin nya ang kamay ni Sophia. Napatingin naman si Sophia sa kanyang kamay na hawak hawak ni Francis saka sya napabuntong hininga. “S-sige,” tipid na sagot ni Sophia kasabay ng pagtango niya. “Salamat,” sagot naman ni Francis saka nya binitawan ang kamay ni Sophia. Agad na rin naman na umalis si Sophia roon dahil may mga kailangan pa nga syang gawin. Pero bago pa man makalabas si Sophia sa opisina ni Francis ay narinig naman nya na may sinasabi si Bianca kay Francis. “Francis naiingit ako kay ate Sophia dahil pwede syang pumunta sa mansyon nyo. Samantalang ako ay hindi pa ulit nakakapunta roon,” malandi pa na sabi ni Bianca kay Francis at saka sya lumpit dito. Napabuntong hininga naman si Francis saka nya nginitian si Bianca. “Wag kang mag alala. Balang araw ay maisasama na rin kita sa mansyon at sigurado ako na magugustuhan ka rin ni lolo Robert,” nakangiti pa na sabi ni Francis saka nya hinalikan sa tuktok ng ulo si Bianca. Agad naman na napangiti si Bianca dahil doon at hindi na rin nya napigilan na yakapin si Francis. Pakarinig ni Sophia noon ay agad na nga nyang isinara ang pinto ng opisina ni Francis at naipikit na nga lamang nya ng mariin ang kanyang mga mata. Bigla kasing naisip ni Sophia na darating nga ang araw na hundi na sya ang isasama ni Francis sa mansyon kundi si Bianca na. Habang naglalakad naman si Sophia pabalik sa kanyang opisina ay hindi nga nya naiwasan na marinig ang mga pinag uusapan ng ilang mga empleyado roon. “Alam mo hindi ko talaga alam kung saan ba nanggaling yang Bianca na yan. Pero ang rinig konay talagang hiniling pa nito kay sir Francis na protektahan sya ng ganito,” sabi ng isang empleyado na hindi nga napapansin ang pagdaan ni Sophia. “Balita ko ay hindi naman sya katalinuhan. Sadyang nakapasa lamang sya sa kanyang pinasukan na eskwelahan na isang kilalang university. Kaya dahil doon ay biglang akyat nga sya bilang sekretarya,” sabi pa ng isang empleyado roon. “Ang lakas naman ng loob nya at sekretarya talaga ang gusto nya kaagad,” sabi pa ng isang empleyado. “Ang posisyon ni Ms. Bianca ay pinili sa pamamagitan ng iba’t ibang exam dahil malalaking kontrata na nagkakahalaga ng milyong dolyar bago mapromote bilang sekretarya. Kaya bakit nya kaya gustong maging secretary?” sabi naman ng isa pa. “Paano ba maging boyfriend ang usang Mr. Francis? Hindi kasi namin alam,” sabat naman ng isa pa. Nagkatawanan naman ang mha empleyado na nag uumoukan at pinag uusapan nga si Bianca. Hindi naman na nakatiis pa si Sophia sa kanyang mga naririnig kaya naman tumikhim na sya para maagaw nya ang atensyon ng mga nag uumpukan na empleyado. Agad naman na napalingon ang mga empleyado sa gawi ni Sophia at gulat na gulat pa nga ang mga ito ng makita si Sophia. “M-manager Sophia? G-good afternon po,” kandautal pa na bati ng isang empleyado at nagsibati na rin ang iba pa kay Sophia. Bahagya naman na ngumiti si Sophia sa mga ito at saka nya makabuluhang tiningnan ang mga ito. “Kahit na gaano karami pa ang pagkukulang ni Bianca ay igalang nyo pa rin sya at irespeto. Lalong lalo na kung hindi nyo alam kung sino ang nasa likod nya. Kaya mas mabuti pa na bumalik na lamang kayo sa inyong mga trabaho at doon na lamang kayo mag focus at huwag ng pakialaman pa ang buhay ng iba,” makahulugang turan ni Sophia sa mga ito bago sya tuluyang naglakad papaunta sa kanyang opisina. Katahimikan naman ang namayani sa kanila roon dahil sa sinabi ni Sophia. “Mabait pa rin talaga si manager Sophia dahil kung ibang tao iyon sigurado ay isinumbong na tayo kay Mr. Bustamante,” sabi pa ng isang empleyado ng tuluyan na nga na nakalayo si Sophia. Agad naman ng nagsibalik sa kani kanilang mga trabaho ang mga ito at natakot na baka nga may ibang makarinig sa kanila at isumbong pa sila sa kanilang boss. ******* Agad naman na nagsagawa ng isang meeting sila Sophia para sa bagong proyekto nila. Nasa kasukdulan naman na sila ng kanilang pinag uusapan tungkol sa mga layunin ng koperasyon ng bigla na lamang bumukas ang pintuan ng conference room at lahat nga sila na naroon ay napatingin doon. Nagulat pa nga silang lahat dahil wala man lang pasabing binuksan ni Bianca ang pintuan ng naturang silid. Sandali naman na natigilan sila Sophia at saka nya pinatay na muna ang projector na nasa kanyang harapan. Seryoso naman nyang tinitigan si Bianca at napataas na lamang ang kilay nya dahik parang wala lang dito ang pang iistorbo nito sa kanila. Agad naman na napatingin si Sophia sa security guard na nagbabantay sa labas ng conference room. “Sino ang nagsabi sa’yo na maaari kang magpapasok ng kung sino sino rito? Ang meeting na ito ay para lamang sa team ng proyekto na ito at ang mga pinag uusapan dito ay hindi maaaring ilabas. At kung may mga makalabas man rito ay maaaring ikaw ang maparusahan” sabi ni Sophia sa security guard na naroon.CHAPTER 335Muli namang tumingin si Sophia sa kanilang ina at saka siya tumayo at pumunta sa tabi ng kanilang ina.“Mom, tingnan mo ang aming ama,” sabi ni Sophia at saka siya tumingin din sa screen.Sinunod din naman ni Theresa ang sinabi na iyon ni Sophia at tumingin din siya sa screen ng kanyang laptop.“Tingnan mo siya mom. Sa tingin mo ba ay masaya pa siya sa lagay niyang iyan? Sa tingin mo ba ay hindi siya nahihirapan? Ayaw mo ba na magkaroon na lamang siya ng katahimikan?” mahinahon pa na tanong ni Sophia sa kanyang ina.Hindi naman napigilan ni Theresa ang kanyang luha dahil sa mga tanong na iyon ni Sophia. Pinakatitigan pa niya si Jayson at lalo ng nag unahan sa paagpatak ang kanyang luha at hindi na niya magawa pang magsalita.“Base na rin sa mga sinabi mo kanina ay alam po namin na mahal na mahal mo ang aming ama. Kahit kami ay kung bibigyan kami ng pagkakataon na makasama siya ay magiging masaya rin naman kami. Pero… kung titingnan natin ang kalagayan niya ngayon… parang g
CHAPTER 334Nang unti unti naman ng umaalis ang mga bisita nila Sophia at Francis sa kanilang kasal ay agad na munang nagtungo si Sophia sa kanyang silid upang magpalit ng damit at pagkatapos ay tinawag lamang din niya si Jacob para sabay na silang pumunta sa silid kung nasaan ang kanilang ina. Noong una ay ayaw pa sana ni Jacob na sumama sa kanyang kapatid pero napilitan na lang din siya na sumama dahil ayaw naman niyang magalit ang kanyang ate Sophia.Pagkapasok nila sa silid na iyon ay naabutan nila ang kanilang ina na nakaharap sa laptop at mayroon itong tinitingnan doon at napansin din nila ang luha na umaagos sa pisngi nito. At sa sobrang tutok pa nga nito sa screen ng laptop ay ni hindi man lang nito naramdaman ang pagpasok nila Sophia sa silid na iyon.Napatingin naman muna si Sophia kila Jacob at Francis at isang malalim na buntong hininga na muna ang kanyang pinakawalan at saka siya tumikhim para maagaw nila ang atensyon ng kanilang ina.Nagulat naman si Theresa ng may bigla
CHAPTER 333“Hindi… hindi ako sang ayon sa sinabi mo ate. Pasensya na pero kung aalis ka ngayon ay wag ka na lamang magpakita muli sa akin. Masyado ng masakit ang mga nangyari noon at sa muli mong pagpapakita sa amin ay handa akong bigyan ka ng isa pang pagkakataon para makabawi sa lahat ng pagkukulang mo. Pero kung aalis ka muli ngayon at para bang sinilip mo lang talaga kami ay wag ka na lang bumalik pa,” sabi ni Jacob at hindi na niya hinintay pa na makapagsalita ang kanilang ina at agad na siyang tumalikod dito at agad na naglakad palayo sa mga ito.Napabuntong hininga naman si Theresa dahil hindi rin naman talaga niya masisisi ang kanyang anak kung bakit ito nagkakaganito ngayon dahil kasalanan din naman talaga niya. Pero ang malaking problema niya ngayon ay hindi niya alam kung aalis ba siya ngayon o mananatili na lang muna roon dahil ayaw din naman niya na mas lalong sumama ang loob ni Jacob sa kanya.Napatingin naman si Theresa sa mag asawang Sophia at Francis na tahimik lama
CHAPTER 332“J-Jacob anak… s-sorry. Alam ko na malaking malaki ang pagkukulang ko sa’yo at maiintindihan ko kung hindi mo ako mapapatawad dahil kasalanan ko rin naman talaga ito. Aminado ako na masyado akong naging makasarili at masyado akong nalunod sa pagmamahal ko sa inyong ama. Pero sa lahat ng ginawa ko ay wala naman akong pinagsisisihan dahil kita ko naman ngayon kung gaano kayo katapang at katatag na harapin ang inyong buhay at proud na proud ako sa inyo sa mga narating nyo ngayon kahit na wala ang patnubay ko,” sabi ni Theresa kay Jacob habang nangingilid ang kanyang luha sa mata. Nang hindi magsalita si Jacob ay muli namang tumingin si Theresa kay Sophia.“Sophia anak sobrang proud din ako sa’yo sa mga narating mo sa buhay at talagang napahanga mo ako sa mga nagawa mo,” sabi ni Theresa kay Sophia.“Mga anak kailangan ko ng umalis muli. Ayoko naman na magulo ang buhay ninyo dahil sa pagbabalik kong ito pero wag kayong mag alala dahil palagi pa rin naman akong nakabantay sa in
CHAPTER 331Nanatili naman na walang imik si Jacob habang nanatili pa rin siyang nakatitig sa kanilang ina na nasa isang sulok lamang doon at mag isang kumakain.“Alam ko na mas mahirap ang mga pinagdaanan mo kaysa sa akin kaya hindi kita masisisi kung bakit ganyan ang sinasabi mo. Pero Jacob… siya pa rin ang ating ina. Kaya nga iniisip ko na lamang na tapos naman na ang lahat ng iyon at pwede naman tayong mag move on na lang at magkapatawaran na lamang para magkaroon na lamang tayo ng isang masaya at tahimik na buhay. Sa dami ng mga pinagdaanan ko ay napagtanto ko na mas masarap mabuhay kung wala tayong kagalit, kasamaan ng loob o kaaway. Mas masarap mabuhay kung puro masasayang alaala na lamang ang ating gagawin at wala ng sumbatan pa,” sabi pa ni Sophia.Bigla namang napaisip si Jacob sa mga sinabi na iyon ng kanyang kapatid dahil totoo rin naman ang lahat ng iyon. Gusto rin naman niya na magkaroon na lamang ng isang tahimik at masayang buhay kasama ang mga mahal niya sa buhay.“Pa
CHAPTER 330Nagpatuloy naman ang seremonyas ng kasal nila Sophia at FRancis at ang lahat ng mga naroon ay masayang masaya sa muling pag iisang dibdib ng dalawa. Ang mga kaibigan naman nila na naging saksi sa lahat ng mga pinagdaanan ng dalawa ay masayang masaya na rin ngayon para kila Sophia at Francis. Habang sa isang sulok naman ng simbahan ay naroon ang ina ni Sophia na si Theresa at tahimik na nanonood sa pag iisang dibdib ng dalawa. Masayang masaya rin talaga si Theresa para sa kanyang anak at masaya rin siya ngayon dahil magkakaroon na ng katahimikan ang kanyang anak at ang pamilya nito dahil sa wakas ay wala ng hadlang sa pagmamahalan ng dalawa. Kahit naman kasi iniwan niya noon ang kanyang mga anak ay may mata pa rin siya rito at alam pa rin naman niya ang mga nangyayari sa kanyang mga anak. Alam naman din niya na malaki talaga ang pagkukulang niya sa mga ito pero hindi naman siya nagsisisi sa mga ginawa niya dahil kita naman niya ngayon kung gaano katatag at kahuhusay ang k







