Share
Chapter 26
Kasalukuyan akong nakasakay sa sasakyan ni Redenn. Pareho lang kaming tahimik habang binabagtas ang mahabang daan papunta sa Seth Corporation.
Napahinga ako ng malalim bago ako napatingin sa mga kamay kong nakapatong sa aking tuhod at kasalukuyang nanginginig.
Muli akong napabuntong hininga. Kung ano man ang mangyayari mamaya, sana naman ay hindi ako mapahiya.
"Grabe naman ang mga buntong hininga na 'yon, Renice. Ang bibigat, ah?" natatawang sabi ni Redenn. Mabilis ko naman siyang tinignan bago ako bahagyang ngumiti.
"Gano'n talaga. M-medyo kabado lang ako para mamaya," sabi ko naman bago ako nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga.
"Para saan ka naman kinakabahan?" biglang tanong sa akin ni Redenn.
Napatingin naman ako sa kanya.
"Sabi mo kasi may meeting kaming pupuntahan," sagot ko.
Nakita ko namang ilang beses na tumango
Kaugnay na kabanata
The Rented Wife Chapter 27
Naglalakad kami ngayon ni Michael papunta sa entrance ng Seth Corporation. Kaagad namang yumuko at bumati ang guard nang makita si Michael na naglalakad papasok sa loob. Pero agad din naman siyang napahinto nang makita niya akong naglalakad kasunod nito. "Magandang umaga po, Mr. Seth," narinig kong pagbati nito para kay Michael na tuloy-tuloy pa rin sa paglalakad. Hindi naman niya malaman kung yuyuko o kung ano ang gagawin niya sa akin. "Sino po kayo, ma'am at ano po ang pakay niyo rito? May appointment po ba kayo ngayong araw?" biglang tanong nito habang titig na titig sa akin. Mabilis naman akong napahinto mula sa paglalakad at napatingin sa kanya. "A-ah--" hindi ko na naituloy pa ang sanang sasabihin ko nang marinig ko ang boses bigla ni Michael. "She's with me," simpleng sabi nito bago niya hinawakan ang aking kamay. Parang nagulat naman ang guwardya sa biglaan niyang narinig at nakita. Napatango naman siya bago umalis mula
The Rented Wife Chapter 28
Iminulat ko ng marahan ang aking mga mata. Mabagal ko ring hinawakan ang aking ulo nang muli ko na namang naramdaman ang matinding pagkahilo. Tinignan ko ang paligid, habang sapo-sapo pa rin ang aking ulo. "Nasaan ako?" tanong ko sa sarili ko habang tinitignan ang paligid ko. Nakahiga ako ngayon sa isang malaking kama. Nasa loob ako ng isang kwarto. Kwarto na ang tanging makikita mo ay kulay asul, at kulay itim na mga gamit. "Nasaan ba ako?" tanong ko muli habang marahan akong tumatayo. Ang huling naaalala ko lang ay kasama kong naglalakad si Michael kanina. Tanging naaalala ko lang ay sabay kaming sumakay sa elevator papunta sa kung saan. Nahimatay ba ako? Nakatulog? Mabagal akong tumayo mula sa pagkakaupo sa kama. Hindi ko alam kung nasaan ako. Hindi ko alam kung nasa loob ba ako ng bahay ni Michael, o kung nasaan. Muli kong inilibot ang aking paningin sa paligid. Unang tingin pa lang, masasabi mo na kaagad na hindi m
The Rented Wife Chapter 29
Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatayo sa tapat ng pinto nitong kwarto. Hindi ko rin alam kung makailang buntong hininga na rin ang binitawan ko. Kinakabahan ako dahil hindi ko alam kung ano ang bubungad sa akin sa pagbubukas ko ng pinto. Baka hall na pala na pinalilibutan ng tao, o baka naman pag labas ko nasa meeting area na pala kaagad ako. Malalim muli akong bumuntong hininga bago ko hinawakan ang doorknob ng pinto. Nanginginig ako. Hindi ko alam kung bakit. Kung dahil ba ito sa lamig na inilalabas ng aircon, o dahil sa kaba na kasalukuyang nararamdaman ko. Huminga muna ako ng malalim bago akmang bubuksan na ang pinto. Ngunit bago ko ginawa ay inilibot ko muna ang paningin ko sa kabuuan ng kwarto. Ngayon ko lang napansin na ang kwartong ito ay walang ibang laman maliban sa isang silver na mahabang lamesa, kama, at ilang boxes. Bakit kaya ang daming boxes dito? Boxes din na silver ang kul
The Rented Wife Chapter 30
"Ang sarap naman nito," sabi ko habang hawak-hawak ang isang parte ng manok at habang may laman na pagkain ang aking bibig. Hindi naman kumibo si Michael na busy rin sa pagkain. Hindi naman talaga siya kumakain, parang nakatingin lang siya sa pagkain niya habang nilalaro ang hawak niyang kutsara. "Ah, hindi ka ba kakain?" tanong ko. Tinignan naman niya ako ng mabilis bago siya umupo ng maayos. "I'm already done," sagot niya sa akin at saka binitawan ang hawak niya kaninang kutsara. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi. "Hindi ka pa nga sumusubo kahit isa," sabi ko bago ko itinuro ang plato niya. Tumingin naman siya sa kaninang pinagkakainan niya bago niya ibinalik sa akin ang kanyang mga mata. Akala ko may kung ano siyang sasabihin, ngunit ibinuka lang niya ang kanyang bibig, pero wala naman kahit isang salita ang lumabas mula sa kanyang labi. Nanatili kaming tahimik na dalawa ng ilan pang minuto bago siya
The Rented Wife Chapter 31
Hindi ko alam kung ilang minuto pa ang tinagal ko sa pagtayo sa tapat ng malaking pinto. Pero matapos nang naging pag-uusap namin no'ng secretary, ilang minuto pa akong naghintay na lumabas si Michael o tawagin niya ako para pumasok na sa loob. Nakapasok na lang ulit ang masungit na secretary sa loob ng hall ngunit nanatili pa rin ako rito sa labas. Nakatingin ako sa ibaba habang naghihintay. Iniisip ano nga ba ang ginagawa ko sa kompanyang ito. Hindi naman ako tunay na asawa ni Michael, huwad naman ako. Napahinga ako ng malalim bago ako akma ng maglalakad papalayo nang marinig ko bigla ang pagtawag sa akin ni Michael. "Renice, where are you going?" narinig kong boses na nagmula sa malaking pinto. Kaagad akong napatingin doon bago ako pilit na ngumiti. Lumabas naman siya ng tuluyan habang titig sa akin. "Are you ready?" biglang tanong niya sa akin.
The Rented Wife Chapter 32
Patuloy kami sa paglalakad paitaas. Medyo napapagod na nga ako pero hindi ko lang ipinapahalata sa lalaking kasabayan ko sa paglalakad. Hindi ko naman talaga siya kasabayan, nauuna siya sa akin ng bahagya. Gusto ko sana magtanong ng kahit ano pero mas pinili ko na lamang na manahimik. Kanina pa kasi rin tumatakbo sa isip ko ang mga bagay-bagay na patuloy na gumugulo sa isip ko. Kahit ako nga ay nalilito na sa kung anong emosyon ba ang dapat kong ipakita. Napabuntong hininga ako. Maswerte na lang ako dahil ito lang ang trabaho ko, na ganito ang trabaho ko. Hindi ako pagod, hindi rin ako pinagpapawisan. Ang kaso nga lang, kahit saan ako magpunta ay minamaliit ang pagkatao ko. Mapait akong napangiti. Muli na namang pumasok sa isip ko ang nangyari sa mall kailan lang. Hindi ko maintindihan, hindi ba talaga ako bagay ba idikit sa lalaking 'to? Napahinga ako ng malalin. Wala naman akong balak na sumabay sa kanya, dahil kagaya nga ng sabi nang secret
The Rented Wife Chapter 33
Nanatili akong nakatingin kay Michael, gano'n din naman siya sa akin. Kanina pa kami parehong nakatayo sa hagdan at hinihintay ang paggalaw ng isa't-isa. "Ang cute mo talaga mag-tagalog," pag-iiba ko sa usapan bahagya pa akong pekeng tumawa para ipakita sa kanya na inaasar ko siya. Nakita ko namang kumunot ang kanyang noo bago niya ibinaba ang kanyang kamay na kanina pa nakalahad sa aking harapan. "Tss," tanging reaksyon lang niya bago tumalikod sa akin at muling umakyat pataas. Natawa naman ako bago ako napahawak sa aking dibdib. Ngayon ko lang napansin, may kakaibang kabog ang dibdib ko habang nakatitig sa mga mata ni Michael. --- "Sure ka? Ayos lang talaga na 'di na natuloy ang meeting?" tanong ko. Pang-ilang tanong ko na ito ngunit hindi pa rin sumasagot si Michael. Sinabi lang niya kanina na hindi na nga tuloy ang meeting, pero gusto ko malaman kung bakit.
The Rented Wife Chapter 34
Tulala lang akong nakaupo habang nandito sa loob ng sasakyan ni Michael. Hindi ako umiimik magmula kanina pa. Hindi ko rin kasi alam kung bakit muling pumasok sa isipan ko ang nangyari labing-dalawang taon na ang nakakaraan. Ang maalala ang bagay na 'yon ang isa sa pinaka ayaw kong nangyayari. Pero hindi ko alam kung bakit paulit-ulit akong hinahatak pabalik ng nakaraan. Sa sobrang sama ng pakiramdam ko, hindi ko na namalayan na nakasakay na kami ni Michael ng elevator. Magmula kasi nang yakapin niya ako kanina ay hindi na ako tumigil pa sa pag-iyak, hindi ko rin alam kung saan kami pupunta sa mga oras na ito. Basta nang bumalik ang huwisyo ko ay nakasakay na ako rito sa sasakyan habang tulalang nakatingin sa labas. "Are you okay?" narinig kong tanong ni Michael mula sa aking tabi. Mabilis ko naman siyang nilingon. "Oo naman," sagot ko bago ako napayuko. Hindi ko alam pero napakabigat pa rin ng dibdib ko sa mga oras na ito. "Are you su
Pinakabagong kabanata
