Chapter 321

Life was never easy, nor difficult. It just solely depends on how someone would going to handle it. Life was never too rough to someone, it's just the fate was never on someone else's life, and that else's was unfortunately, me.

Life keeps on making me feel that I was never good enough to be alive; that my life tends to be this alone. Ansd Michael leaving me was a proof.

Nanatili akong nakaupo at nag-abang sa loob ng jeep hanggang sa marating ko na ang lugar na aking pag-aapplyan. Hindi ko alam pero tila habang papalapit ang jeep na sinasakyan ko, tumi-triple ang kabog ng aking dibdib.

Sa lahat ng mga trabaho na napag-applyan ko, ngayon lamang ako kinabahan ng ganito.

Nakapag-apply na rin naman ako sa ibang kompanya, pero confident ako sa interview na pinagdaanan ko sa mga kompanyang 'yon.

Iba ang araw na 'to, parang may kakaiba at bagong mangyayari.

"Para po," sabi ko nang matanaw ko na ang building na aking pakay.

Bumaba na ako sa sasakyan nang huminto ito. Huminga ako ng mala