Hi! I hope you are enjoying this book! Add to the library to stay updated with daily updates! Thank you, and have a nice day! You can also check my co-writers' works: NicaPantasia, Icy Yeona, Sleepygrey, Winter Red, and Ysanne Cross
AT SIERRA PALACE.Nakatayo si Amber sa malapit sa entrance ng marangyang hotel, suot ang simple ngunit eleganteng puting dress na lalong nagpapatingkad sa kanyang kahinahunan. She was nervously checking her phone every now and then, hinihintay ang pagdating ng anak. Ayon sa mensahe ni Maverick, parating na raw ito.Originally, kasama sana niya ang kanyang Tiyahing si Eliza sa paghihintay, pero hindi na niya ito pinilit. “Tita, mainit sa labas at matagal pa siguro si Mavy. Pumasok na po kayo’t magpahinga muna,” malambing niyang sabi kanina. Napapayag din niya ito, kahit labis ang pananabik ng ginang na makita ang apo.Maverick arrived almost an hour later than the agreed time. Huminto sa tapat ni Amber ang isang Roll-Royce Black Phamton na pamilyar sa kanya. It was owned by the Lee Family. Hudyat na nakarating na si Maverick sa hotel.Nagmamadaling bumaba ng sasakyan si Maverick na may ngiti sa labi at agad na niyakap ang ina.“Mommy!”Sa gulat ni Amber ay muntik na silang matumba k
“Naalala mo ang lola na sinasabi ko noon, Mavy?”Kahit na hindi nagkita ang mag-tiyahin sa loob ng pitong taon ay gusto niya pa rin makilala ito ng kanyang anak kung kaya’t lagi niyang ikine-kwento ito sa bata.“Naalala ko po, Mommy.” Napatingin si Maverick sa nakatingin na babae sa kanya at pinapakinggan ang bawat salita nila. “Bakit po?”“Your Lola invited us for a dinner. And she wanted to meet you. Let’s meet okay?”Napangiti ng malawak si Maverick sa sinabi ng ina. “Will you cook us dinner, Mommy?” tanong ng bata. “Na-miss ko na po mga luto niyo!”Maliit na ngumiti naman si Amber sa sinabi ng bata. “No, Mavy. Masyado pang busy si Mommy. So, kakain lang tayo sa labas. Soon, I’ll cook for you, okay?”Nakaramdam ng pagkadismaya si Maverick. Minsan lang siyang tanggihan ng kanyang ina kaya nang tanggihan siya ngayon ay hindi niya mapigilang maging malungkot.“Okay, Mommy. Make sure to cook me food next time!” “Sure,” pagpayag ni Amber kahit na alam niyang hindi siya nakakasigurado ku
“Papalapit na ang Pasko, Amber,” malumanay ngunit may diin na wika ni Eliza habang dahan-dahang inilalapag ang kutsara sa gilid ng plato. “Since maghihiwalay na rin naman kayo ni West, why don’t you spend Christmas and New Year with me? Dalhin mo si Mavy. Hindi ko alam kung kailan ko pa ulit makikita ang apo ko once the holiday ends.”Alam niya sa sarili niya na mahirap tanggihan ang tiyahin. Hindi lang dahil may utang-na-loob siya rito, kundi dahil ramdam niya ang tunay na pagmamahal nito sa kanya at kay Maverick. Sa huli, tumango siya nang bahagya.“Bukas,” dagdag pa ni Eliza. “Dalhin mo si Mavy. I want to see him tomorrow. I’ll let my secretary arrange dinner for us.”Walang naging pagtutol si Amber. Tumahimik na lamang siya, tuluyang isinubsob ang sarili sa pagkain. Sa kabilang banda, si Eliza ay tahimik ring nakamasid sa kanya. Doon niya napansin ang kapansin-pansing pagkapayat ng pamangkin. Halos lumuwa na ang pisngi sa pagkakabilog, at may itim na anino sa ilalim ng mga mata nit
Matapos mag-ayos ni Amber ay agad na kinuha nito ang kanyang handbag at susi ng sasakyan. Today was a big day—ang huling araw niya sa trabaho. Isang chapter ng kanyang buhay ang isasara na niya. She could finally say goodbye to endless spreadsheets, back-to-back meetings, and screen-induced migraines. From now on, she could focus solely on her passion—art and design.Napangiti siya habang tinitingnan ang sarili sa salamin sa tabi ng pinto. She looked calm, composed, and determined. “Kaya mo ’to, Amber,” bulong niya sa sarili.Ngunit halos kasabay ng pagbukas niya ng pintuan ay tumunog ang kanyang cellphone. Mula sa saya at katahimikan ng umaga ay biglang bumigat ang kanyang pakiramdam. She slowly turned her head to the phone vibrating on the console.Pagkakita niya sa pangalan sa screen ay parang may bumagsak na malamig na bakal sa kanyang dibdib.Nanigas ang katawan niya. Humigpit ang hawak niya sa telepono, halos hindi niya maigalaw ang mga daliri. For a few seconds, tinitigan niya
Habang nagmamaneho si Amber ng kanyang sasakyan patungo sa kanyang studio ay nag-ring ang kanyang telepono.She reached for it only to find out that it was Jael Yoshiro who was calling. She let the phone ring for a moment, debating whether to answer or not. In the end, bilang paggalang sa lalaki, she reached for it and tapped the green button.“Hello,” Jael politely greeted her. “Remember the dinner I offered you the last time we met? As my compensation for what happened that night?”Amber’s fingers tensed slightly on the steering wheel. Of course, she remembered it. The night when everything turned chaotic in front of all the people. She took a deep breath.“Yes, Mr. Jael. I remember.”“I’d like to invite you tomorrow night, if that’s okay with you.” Malumanay ang tinig ni Jael, almost persuasive.Napaisip si Amber. Tomorrow night…Bigla niyang naalala ang paalala ng kanyang tiyahin. “Stay away from the Yoshiros, Amber. They’re not the kind of people you can easily walk away from onc
“What a perfect family,” malamig na wika ni Amber, kasabay ng isang mapaklang ngiti na pilit niyang iginuhit sa kanyang mga labi. Her voice was laced with irony, sharp enough to pierce through the thick silence that had settled in the room.Mr. Lee’s fist clenched seeing his son with someone else. Napatingin siya kay Amber na wala man lang kahit anong emosyon sa mukha nito.“If you help me persuade West…” malamig at diretsong wika ni Amber habang humarap sa kanya. “…we don’t have to go to court, Mr. Lee.”Her voice was calm, almost gentle, but the weight behind her words was undeniable. It wasn’t a plea—it was a negotiation.“You and I both know that dragging this to court will only create more noise. More scandal. That won’t be good for the company or your wife.”Tahimik lang si Mr. Lee, pinagmamasdan ang babaeng nasa harapan niya. This wasn’t the same young woman who once sat quietly in their living room, nervously bowing her head and trying to win their approval. No—she had changed.