Kahit na tapos na kahapon pa ang birthday ni Marianna ay nagpadala pa rin si Caleb ng regalo para sa matandan. Tinawagan niya ang secretary niya para ito ang bumili ng panregalo at ideliver na rin sa mansion ng mga adams.
“Hey, good morning.” Bati ni Caroline. Mabilis namang itinago ni Caleb ang cellphone niya. Napatingin dun si Caroline pero hindi niya na yun masyadong inisip. Hindi niya rin naman nakita ang cellphone ni Caleb.
“Good morning,” bati rin ni Caleb saka siya tumingin sa malawak na hardin ng bahay nina Caroline. Naupo si Caroline sa katabing sofa matapos niyang ibaba ang dala-dala niyang tray na may laman na kape, mga bread at iba’t ibang klase ng cookies.
“Magkape ka muna,” aniya saka siya sumimsim sa kape niya at nanahimik na. Nakatitig sa kaniya si Caleb pero hindi yun napapansin ni Caroline dahil masyadong okupado ang isip niya sa maraming bagay. Napapaisip na lang si Caleb kung dito na lang ba siya magtatago pero naiisip niya rin ang kalagayan ni Caroline. Kung magpapatuloy na mananatili siya sa tabi nito siguradong hindi titigil ang pamilya ni Caroline para husgahan sila.
Nanahimik na lang din si Caleb saka siya nagsimulang magkape at kumain ng bread. Umiinom pa lang siya ng kape ng marinig nila ang sigaw ni Marianna. Mabilis na napatayo si Caroline dahil sa takot.
Nagulat na lang si Caroline nang ibato ng lola niya ang isang alahas kay Caleb. Bibitawan pa lang sana ni Caleb ang hawak niyang kape nang tampalin ni Marianna ang kamay niya dahilan para mabuhos kay Caleb ang mainit na tubig. Natutop na lang ni Caroline ang bibig niya dahil alam niyang mainit iyun. Blangko lang naman ang mukha ni Caleb at nananatiling kalmado.
“Ano bang tingin mo sa pamilya namin, isang basura?! Nakita ng mga amiga ko ang regalo mo at pinagtawanan nila ako dahil peke ang alahas na iniregalo mo sa akin. Hindi ka na lang sana nagregalo!” sigaw nito, pinulot naman ni Caleb ang alahas na nasa damuhan at isang tingin niya lang, alam niyang peke nga ito. Anong nangyari sa ipinadala niyang regalo?
“Lola,” wika ni Caroline. Galit na tiningnan ni Marianna si Caroline.
“Hindi dahil tinanggap kita bilang apo ko ay tatanggapin ko na rin kung sino ang magiging asawa mo. This is a big shame to my family, Caroline. Know your place woman. Ayaw ko sa pamilya ko ang may nagdidivorce but you are an exception lalo na kung itong lalaking ito ang makakasama mo habang buhay. Divorce him kung gusto mong manatili pa sa pamamahay na ‘to.” May diing saad ni Marianna saka ito umalis. Napayuko na lang si Caroline. Nang maalala niyang nabuhusan ng mainit na tubig si Caleb ay tiningnan niya ito.
Blangko lang namang nakatingin sa kaniya si Caleb.
“Are you okay?” tanong ni Caroline saka niya nilapitan si Caleb at inalis ang polo nito. Napasinghap na lang siya ng makita niya ang namumulang dibdib ni Caleb. “Maupo ka muna, kukuha lang ako ng ointment.” Aniya saka siya pumasok sa loob ng kwarto niya kahit na naiiyak na siya pero pinigilan niya yun. Ayaw niyang ipakita ang kahinaan niya. Kung ano man ang masasakit na salita na natatanggap niya ngayon alam niyang kasalanan niya yun dahil sa padalos-dalos niyang desisyon.
Nang bumalik siya ay naupo siya sa tabi ni Caleb at sinimulang lagyan ng ointment ang namumulang dibdib ni Caleb. Nagsisimula na rin itong magtubig dahil sa init. Seryosong nakatingin si Caleb sa kaniya, hindi man lang iniinda ang paso sa dibdib niya.
“You’re my husband now, can I touch you whenever I want, right?” aniya pa saka niya tiningnan si Caleb pero mabilis niya ring iniyuko ang ulo niya dahil pakiramdam niya tumatagos na sa kaluluwa niya ang titig nito. Napalunok si Caroline habang maingat niyang nilalagyan ng ointment ang dibdib ni Caleb.
“Pasensya ka na sa nagawa ni lola. I’m sorry if I dragged you in my messy life. Alam ko namang wala kang kakayahan na bilhan ng mamahaling regalo ang pamilya ko at para makaiwas tayo sa gulo, huwag mo na lang ulit uulitin na regaluhan sila ng pekeng mga alahas.” Pagpapaalala ni Caroline. Ayaw niyang magalit kay Caleb dahil alam niya namang kahit na hirap sa buhay si Caleb nag-effort pa rin itong magregalo.
“Hindi mo ba naisip minsan na umalis sa pamilyang ‘to at magsimula ka na lang ng bagong buhay?” seryosong tanong ni Caleb.
“Gustuhin ko man pero hindi pwede. Hangga’t hindi pa gumagaling si lola nakatali ako sa pamilyang ‘to at saka nakakatawa mang isipin, gusto ko ring kilalanin ako bilang isang Adams at hindi kilalaning anak ng isang kabit. Aminado naman akong anak ako ng isang kabit pero umaasa akong balang araw at kilalanin akong isang Adams.” Sagot niya. Lalong nagsalubong ang mga kilay ni Caleb. Napapailing na lang siya sa gusto ni Caroline.
Handa pa rin ba siyang magtiis sa panlalait at pangliliit sa kaniya ng kaniyang pamilya?
“Gusto mong mapabilang sa pamilya nila? Hindi mo ba nakikita kung anong klaseng pamilya meron ang ‘yong ama? Ikaw ang pinakakakaiba sa kanila Caroline. Huwag mo ng pangarapin na mapabilang ka sa pamilya nila dahil kahit baliktarin mo ang mundo hindi na maaalis sa pangalan mo ang pagiging illigitimate daughter unless your father will marry your mother.” Prangkang saad ni Caleb dahil para sa kaniya mas mabuti ng hindi mapabilang si Caroline sa pamilya ng mga Adams.
Napabuntong hininga na lang si Caroline saka siya tumayo nang matapos niyang lagyan ng ointment ang dibdib ni Caleb. Ramdam na ramdam niya ang matigas na katawan ni Caleb at minsan pa siyang napatingin sa 6 packs abs nito.
“Gaya ng sabi ko sayo hindi ako aalis sa pamilyang ‘to dahil si Daddy ang nagpapagamot kay lola. I don’t want to be a selfish para lang makuha ko ang freedom na gusto ko. Wala pa rin akong napapatunayan kaya paano ko bubuhayin ang sarili ko, ang lola ko at paano ko maibibigay ang maintenance niya kung yung sasahurin ko sa trabaho ko ay kulang pa para sa sarili ko? Stop saying that as if you’re really concern about me.” Sagot ni Caroline saka siya pumasok sa loob ng kwarto niya.
Nang makaalis naman si Caroline ay tinawagan ni Caleb ang secretary niya at tinanong kung anong nangyari sa alahas na pinabili niya and the jewelry is worth of million. Napahilot na lang si Caleb sa sintido niya ng malaman niyang ang half-sister ni Caroline ang tumanggap ng padala niya.
Naupo si Caleb sa sofa saka niya tiningnan ang mga pagkain na dala ni Isaac.“Nakikipagkita ka pa rin ba sa kaniya? May lihim na ba kayong relasyon?” diretsong tanong ni Caleb. Napabuntong hininga naman si Caroline. Iniisip ba ni Caleb na mahal pa rin niya si Isaac?“Wala, binigyan niya lang ako ng pagkain bukod dun wala na kaming relasyon. Matagal na kaming tapos saka ikakasal na rin siya kay Aubrey.” Pagpapaliwanag niya, tumango naman si Caleb. Pumasok ang secretary ni Caroline, may sinabi lang ito kay Caroline. Lalabas na sana ito nang ibigay ni Caleb sa kaniya ang mga pagkain na dala ni Isaac.“Sir,” gulat pang saad ni Mia. Nakangiti lang naman si Caleb.“Ikaw na ang kumain niyan, kakain kami sa labas ni Caroline.” Aniya. Nahihiya man si Mia pero tinanggap niya pa rin. Hindi naman pinigilan ni Caroline si Caleb. Wala rin naman siyang balak na kainin ang ibinigay ni Isaac sa kaniya.“Ano bang sinadya mo rito?” tanong niya na. Nananatili pa rin siyang nakaupo sa swivel chair niya. H
Halos hindi nakatulog ng maayos si Caroline sa sinabi ni Caleb sa kaniya kagabi. Ginulo ni Caleb ang laman ng puso at isip niya. Alam naman nila pareho na hindi seryoso ang kasal nila, naikasal lang sila dahil sa padalos-dalos na desisyon. Itinaklob ni Caroline sa mukha niya ang unan niya. Tanghali na pero hindi pa rin siya bumabangon.Palagi siyang maaga pumasok sa kompanya nila pero ngayon mataas na ang sikat ng araw pero nakahiga pa rin siya sa malambot niyang kama. Napabuntong hininga siya. Nang mahimasmasan siya ay bumangon na siya. Dumiretso na siya sa bathroom niya at naligo. Hindi na rin siya kumain dahil late na talaga siya. Ilang oras na lang ay magtatanghalian na rin.“Ma’am Caroline, bakit ngayon lang po kayo? Hindi niyo po ba natanggap ang message ko sa inyo kagabi? May meeting po kayo ngayon at nasa conference room na po silang lahat.” Natatarantang saad ng secretary ni Caroline. Hindi nabasa ni Caroline ang message sa kaniya ng secretary niya dahil masyado ng okupado an
Isinakay ni Caleb si Caroline saka sila umalis. Habang nasa byahe sila ay salubong ang mga kilay ni Caroline. Sa klase palang ng sasakyan ni Caleb alam ni Caroline na mamahalin na yun at unti-unti ng nagsisink in sa utak niyang sa mayamang pamilya nga nagmula ang lalaking pinakasalan niya.“Saan mo ba ako dadalhin?” tanong ni Caroline. Salubong pa rin ang mga kilay niya. Pakiramdam niya ay hawak pa rin ni Caleb ang kamay niya dahil mahigpit ang pagkakahawak nito sa kaniya kanina. Hindi naman sumagot si Caleb, diretso lang siyang nakatingin sa daan. Napapailing na lang si Caroline saka siya bumuga ng hangin.Alam niyang naiwang tulala at gulat ang mga magulang niya dahil sa isiniwalat ni Caleb. Ngayon, paano nila magagawang harapin si Caleb pagkatapos nila itong pagsalitaan ng mga masasakit na salita.Idinala ni Caleb si Caroline sa Intramuros. Nang huminto ang sasakyan ay nauna nang bumaba si Caleb. Pinagbuksan niya naman ng pintuan si Caroline. Inilibot ni Caroline ang paningin niya.
Bumalik na si Caroline sa kwarto niya para makapagshower. Hinayaan niyang tumulo sa katawan niya ang maligamgam na tubig. Nakatulala lang siyang nakatingin sa pader. Ngayon lang sila madalas magkausap ng kaniyang ama, ngayon lang siya madalas ipatawag dahil may kailangan sila. Mapapansin ba siya kung wala silang kailangan sa kaniya? Sa loob ng maraming taon nangungulila siya sa pagmamahal at atensyon ng isang ama pero hindi niya yun nakuha. Nasa iisang bahay sila pero sa tuwing nagkakasalubong sila tahimik lang silang pareho. Nilalampasan lang siya ng kaniyang ama.Kung hindi niya kaya nakilala si Caleb, mangyayari ba ang lahat ng ‘to? Mukhang kailangan niya ring pasalamatan si Caleb dahil kahit papaano ay natututunan niya ng lumaban at tumayo sa sarili niyang mga paa.Halos kalahating oras siyang nakaupo lang habang hinahayaan na dumaloy sa katawan niya ang tubig. Nang matauhan siya ay saka siya naligo.Bumaba na siya ng kwarto niya para kumain pero napansin niyang nasa sala ang pami
Hanggang ngayon hindi pa rin nakikipagkita si Caroline kay Caleb. Hanggang ngayon pa rin ay kinukulit siya ng kaniyang ama para ng sa ganun ay makapagsimula na ulit sila sa mga panibagong project. Nilalaro ni Caroline sa mga daliri niya ang hawak niyang ballpen. Iniisip niya kung ano bang kailangan niyang sabihin at gawin kay Caleb para pumayag na itong magfile sila ng annulment.Napayuko naman si Caroline habang sabu-sabunot niya ang mga buhok niya. Siya ang nag-alok kay Caleb na magpakasal sila tapos siya rin ang mangungulit kay Caleb na magfile na sila ng annulment?Papayagan ba silang magfile ng annulment kung wala naman silang sapat na dahilan na ipapasa sa korte? Bumuga ng hangin si Caroline. Kinuha niya na ang mga papel na nasa gilid ng lamesa niya at itinuon niya na lang dun ang atensyon niya. Nang matapos ang maghapon na yun ay dumiretso na siyang umuwi sa bahay nila. Naabutan niyang nasa sala si Aubrey at Isaac na nanunuod.Alam niya namang may malaking TV sa loob ng kwarto
Pagpasok ni Caroline sa kusina nila ay naabutan niyang umiinom ng tubig si Isaac. Hindi niya alam kung babalik na lang ba siya sa kwarto niya o hindi na lang papansinin si Isaac? Babalik na lang sana siya sa kwarto niya nang bigla siyang sinukin. Nauuhaw na talaga siya lalo na at katatapos niyang mag-exercise.Bakit ba ang aga pa lang ay nandito na sa bahay nila si Isaac?“Iinom ka ng tubig?” tanong ni Isaac sa kaniya. Hindi na lang sumagot si Caroline saka siya nanguha ng baso at kukuha sana ng panibagong tubig sa fridge nila nang harangin siya ni Isaac. Hawak-hawak ni Isaac ang isang lagayan ng tubig. Isinahod na lang din ni Caroline ang baso niya. Ramdam niyang nakatingin si Isaac sa kaniya pero hindi niya ito tiningnan.“Pasensya ka na pala sa lahat ng nagawa ko sayo. Pasensya na rin sa inasal ko sayo noong anniversary ng kompanya niyo.” Malumanay na saad ni Isaac. Nang mapuno ang baso ni Caroline ay tumalikod na siya kay Isaac saka niya ininom ang tubig at inilagay sa lababo ang