ZACHARY LUIS' POINT OF VIEW GROWING up with a flirty mother is the most hateable thing that happened in my life. My name is Zachary, also famously known as Zakira, the queen of designer. It was exactly 8:00 am in the morning when I arrived at my company. As soon as I stepped on its corridor, everyone stood up and greet me with their afraid faces. With no words, I proceeded to the golden elevator, the elevator which only me is allowed to use. I silently arrived in my office and began doing my tasks as the chairman. I don't want to remember any of my personal problems, as much as possible I wanted to focus myself in building the biggest company in this world to the fullest just to get those people who cause me pain out from my mind. I was in the middle of signing some documents and project reports when suddenly, someone knocked on my elegant office's door. I was about to respond on the knocks when it opened without my permission. What the hell?! “DON'T YOU KNOW HOW TO WAIT FOR M
ALEX'S POINT OF VIEW ALASINGKO na ng hapon nang pawisan at hinihingal akong dumating sa Elton's bar. Isa itong tanyag na inuman na mga mayayaman at may kayang mga tao lamang ang puwedeng makapasok dito.Edi sanaol sila.Basa ang buong katawan ko hindi dahil sa ulan kasi di naman umulan, hindi dahil nahulog ako sa kanal kahit na iyon ang dapat na maganap dahil medyo tanga ako at mas lalong hindi ito dahil sa luha ni Midoriya, kun'di ito ay dahil sa pawis ko.Tinakbo ko lang naman ang ilang kilometro mula sa gusali ng kompanya ni madam-sir hanggang sa Elton's bar.Pagdating ko dito ay hinihingal akong napaupo sa semintado nitong parking lot kung saan naka park ang sasakyan ni madam-sir Zakira.Nawawalan ako ng lakas at ano mang oras ay pakiramdam ko'y mawawalan din ako ng malay. Pagod at matinding uhaw at gutom ang nararamdaman ko ngayon. Ganito din siguro ang nararamdaman ng mga pusa, aso, daga at iba pang mga nilalang na walang napgkukuhanan ng pagkain. Nakakaawa sila.“It's seems li
“GOOD morning, madame-sir” Nakangiti kong binati si madame Zakira nang maka pasok na ako sa opisina niya.Mabuti na lang at binigyan ako ni Ron ng gamot kagabi dahil kung hindi ay baka nga tuluyan na akong nilagnat at hindi makapag trabaho ngayong araw. Hindi ko pa naman sinasabi kila mama ang kinita ko kahapon, pero mamaya pag uwi ko ay mamamalengke na lang ako para sa kanila.Tumingala lang si madame Zakira sa akin at saka siya tumango, wala siyang sinasabi pero mababakas ang inis sa kan'yang mukha.Tatlong araw pa lang naman akong nag-tatrabaho dito pero nasanay na ako sa malamig na pakikitungo niya sa akin.Basta ang mahalaga ay makapagtrabaho at kikita ako ng malaki. Ipapangako ko na makakapag-papatayo ako ng bahay para sa mga magulang ko at maipapagamot ko din ang kanilang sakit balang araw.“You're late.” Tipid lang nitong sambit sa akin habang nakatingin sa mga dokrumentaryong kan'yang pinipermahan.Napatingin naman ako sa aking relo— joke lang, wala ako nun.Sa wall clock ako
Kasalukuyan akong nag-mamaneho patungo sa airport at tahimik lang na nakaupo sa back-seat si ma'am Zakira.Minsan akong sumusulyap sa kanya para tignan kung okay lang siya, baka kasi mamaya eh na stroke na yan at di lang humingi ng tulong dahil sa pride niyang sing taas ng height niya.Pero healthy naman si madam, katunayan ay mas maskulado pa siya kaysa sa ibang lalaki eh kaya sa tingin ko, wag ko na lang iyon alalahanin?“Will you please stop glancing at me? It's making me uncomfortable!” Ngumingiwi na usal sa akin ni madam Zakira.Pansin niya pa iyon?Nag focus na lang ako sa daanan at hindi ko na pinansin ang reklamo niya. Kahit kasi nag-aalala na ako sa kanya eh nag rereklamo pa din yan, kahit sundin ko pa ang utos niya, mag rereklamo pa din siya. Reklamador talaga!Ang reklamo ko lang talaga sa pag-tatrabaho ko sa kan'yan ay 'yang pagiging reklamador niya. Wala na lang akong magawa kun'di gumiwi at bumunga ng malalim na hininga.Ang hirap niya talagang intindihin.“Do you hate m
Alex's POVAng ganda na sana ng panaginip ko pero naalimpungatan ako nang makaramdam ako ng kiliti sa aking pagka-babae. Bigla itong tumibok-tibok sa hindi ko mawaring dahilan at parang gumagalaw ang pekeng talong ko.Hindi ko alam kung nasasarapan ako o ano sa nangyayari sa akin at hindi ko din alam kung bakit ganito kaya naman napaungol ako ng wala sa oras sa kakaibang kiliti na ito.Hindi kaya... Napasok iyong talong sa ano ko?Aaah! Hindi! Ang pagka birhen ko!Mabilis akong dumilat at bumangon, bumungad naman sa akin si madame boss na nasa gilid ng kama.“A-Are you okay?” Tila nag aalala niyang tanong sa akin, ngunit hindi ko siya sinagot at mabilis akong tumakbo sa CR ng eroplano.Pagkarating na pagkarating ko dito ay mabilis kong ini-lock ang pintuan at taranta kong ibinaba ang pantalon at brief ko, pagkatapos ay kaagad kong ini check ang pekeng talong ko. Mabilis akong napangiwi nang medyo namamasa-masa ang kalahating parte nito, kasunod nito ay napamura ako ng mahina.T*ng*n*!
Alex's POVLigtas naman kaming nakarating sa America pero hindi pa din magaan ang loob ko. Paano ba naman kasing hanggang sa ngayon ay hindi pa din ako maka-move on sa nangyari sa amin kanina.Juskolord naman kasi Alex! Ang tanga-tanga mo! Hayysst, kung puwede lang sana na maibalik ko ang oras at pigilan ang pag-tulo ng laway ko kanina. Hindi ko naman masasabing buti na lang at imbis na magalit eh nakita ko pang tawang-tawa si boss madame. Sa totoo lang, mas magiging komportable ako ngayon kung nagalit siya at hindi tumawa. Nakakahiya naman kasi talagang pagtawanan."Welcome, mr... m-miss Z-Zachary?" Tila nag aalinlangan pang pag-bati ng isang kano kay boss-madame. Mabilis na nag-anyong tigre ang mga mata ni madam Zakira, kasunod nito ay ang pag-irap niya ng matindi sa kano. Pagkatapos ay pumusisyon siya ng tila isang modelo na napaka sexy."Ah... I... I a-am so sorry, Madame Zak-Z-Zakira f-for m-my mistake. I wasn't well aware. P-Please do follow me--" "Do you think I can folllow s
Alex's POVDumating kami sa isang mamahaling 5 star hotel sa America dahil doon muna mamamalagi ng dalawang araw si boss madame.At dahil ako itong assistant niya na wala namang nai-aambag at wala namang alam sa kung ano ang mayroon sa lugar na ito, hanggang sa pag-tulog niya ay naka-buntot lang ako sa kanya. Sa takot ko kasing baka mawala ulit, sinigurado kong hindi mawawala sa paningin ko ang amo ko.Kasalukuyan kasi akong naka-upo at nag-mumuni sa sofa habang pinag-mamasdan si boss-madame na mahimbing ang tulog sa napaka-laki niyang kama.Mabuti na lang at hindi masyadong mainitin ang ulo ni boss-madame ngayon kaya maayos ang lagay ko kahit na wala naman akong kuwenta pag-dating sa larangan dito sa America.Madalas ko nang naiisip na pag nagalit ito, baka bigla akong iwanan kaya hanggang sa puwede ay iiwasan kong magalit si boss madame.Bukas pala ay gaganapin ang fashion event ni boss madame kung saan e la-launch ang kauna-unahang modeling industry for all sizes under sa kaka-laun
Zach's POVI shouldn't like him... I really shouldn't.I've been saying this so many times and I'm gonna tell it to my self again.“Zach or Zakira... You cannot like Alex! You're not a total gay or a queer, you just hate women.”I couldn't find what do I really want in my life. It feels like... I don't really know how should I explain.Para ba akong nalulong sa isang bagay na alam kong mali na at napaka hirap na iwasan. Since I began being like this, I already knew to myself that I'm straight and I wouldn't even think of liking someone that has a same gender like me, and so is the opposite.But... why is it like this? Why can't I control what I feel when I know what exactly should I not and should I do?I don't like Alex because he is a total clumsy and a little bit of stupid, it's so stupid that he makes me laugh, and... blush... and flatter.How dare he?!He called me beautiful boss the moment I woke up, and I took it as a compliment because after all, I love it when I'm called a be