Chapter 35 Shotgun Date

SYD

AKO na lang ang naiwanang mag-isa rito sa loob ng opisina. Nasa alas tres pa lang ng hapon nang magpaalam si Yuan na aalis na. May ilang mahahalagang bagay pa raw kasi siyang aasikasuhin bago bumiyahe bukas patungong Thailand.

Heto ako't parang tangang napapangiti, sa tuwing naaalala ang mga nangyari sa pagitan naming dalawa.

Nai-imagine ko pa rin ang paninitig niya. Ang paghaplos niya sa aking baywang at ang mainit niyang hininga na siya na ring nagmistulang hangin na nalalanghap ko, habang magkalapit kami sa isa't isa. Lahat ng iyon ay paulit-ulit na bumabalik sa aking ala-ala.

Hindi ko maintindihan at hindi ko rin maipaliwanag kung ano ba ang maitatawag dito. Pero dito ako sigurado— na walang pagsidlan ang nararamdamang saya ngayon ng puso ko.

Umuwi na rin ako agad nong sumapit ang alas cinco ng hapon. Katulad ng inaasahan— Wednesday, Baclaran Day, kaya dobleng traffic ang sumalubong sa akin sa daan. Halos umabot din ng dalawa't kalahating oras ang biniyahe ko pauwi sa amin.

H