MAHIGPIT kong niyakap ang leeg ni Wregan ngunit sa palagay ko hindi iyon sapat para ikulong ang satisfaction sa pagpapaligaya na ginagawa niya, so I bit his shoulder when I finally reached the climax. I buried my long, crazy moan in his shoulder. I just wished na sana'y walang nakarinig sa ginawa kong ingay na iyon, cause damn! Dad will kill me!
"You good?" Natauhan ako sa tanong ni Wregan. Para akong nakuryente na itinulak siya palayo sa akin. Damn it! I did it again. I let this man have his way with me.
"I—" I bit my lower lip. Anong sasabihin ko? May excuse ba sa ginawa ko? Wala. It just happened. I suddenly lost control of myself when his body got close to mine. This all started that night. I shouldn’t have had s*x with him in the first place, Wregan Leath is not my boyfriend. Damn it! Ang landi mo Tilaine Petunia Doukas! Hindi naman totoo ang relasyon namin, nangyari lang ang lahat ng iyon dahil sa kabaliwan ko. I only used him to comfort my broken heart.
"What's the matter? Have I failed to satisfy you?"
"Don't come closer," pigil ko sa kanya nang akmang hahakbang siya para lumapit muli sa akin. "I—" Nag-iwas ako ng tingin. Ano ba ang dapat kong sabihin? What we did was wrong, totally wrong! Tumalon ako mula sa sink at inayos ang suot na bikini.
"Hey… It's alright, what we did is—"
"Is wrong," pagtatapos ko. Nakita ko ang pagkunot ng noo niya ngunit 'di ko iyon binigyang pansin. I continued, "you're not really my boyfriend. Hindi dapat natin ginagawa ang ganitong mga bagay, Wregan Leath. What happened that night is just a game."
He faked a laugh. "Really?"
"Yes!"
"Alright." Tinaas niya ang parehong kamay na parang sumusuko. "I'm sorry. I thought— I was wrong, sorry."
Hindi ko alam kung bakit pero nakaramdam ako ng disappointment sa sinabi niya iyong. Parang may kung anong maliit na bagay ang tumusok sa puso ko. Everything is just a game and having fun. Right! Ano nga ba ang aasahan mo sa lalaking in love pa rin sa ex-girlfriend niya? It was pitiful to think that we used each other to comfort our rejected feelings.
"Of course, we're just using each other." Sinalubong ko ang mga mata niya. "But I'm done playing Wregan Leath, I don't need you and your body anymore," walang emosyon kong pahayag. Nagtangis ang bagang niya ngunit nagawa pa rin na ngumiti sa huli.
"You're…right…baby," Wregan said before leaving me in the dirty kitchen.
Mabilis akong sumandal sa gilid ng sink nang makaramdam ng panghihina ng tuhod. What the hell just happened? Did I really lie to him? Ang mas nakakainis pa ay nag-skip ng beat ang puso nang tawagin niya akong baby. What the hell?
***
"Hey, Tilaine are you alright?"
Napakurap ako ng ilang beses sa tanong ni Areum.
"Kanina ka pa namin hinahanap ni Reyna. Tulala ka na naman. May nangyari ba? Nakita kong lumabas dito sa dirty kitchen si Wregan."
"I— I'm fine." Inayos ko muli ang sarili at ngumiti sa kapatid ko. "May pinag-usapan lang kami."
"Hindi ko alam na close kayo…"
"We're not," mabilis kung tugon at nanguna sa paglalakad palabas ng kitchen. Nakita ko mula sa pinto ng kitchen ang paglabas ni Kara at Wregan ng main door. Uuwi na ba ang mga ito? "May tinanong lang ako sa kanya about modeling things. Are they leaving already?"
"Yeap, may flight kasi si Wregan patungong Canada. Hindi ko nga alam kung bakit pa niya sinamahan si Kara dito eh hindi naman 'yan maliligaw dito. Tsk, hinala ko talaga may something sa mag-bestfriend na iyan." Umiiling na komento ni Areum. Hindi ko naman napigil ang pagkuyom ng mga kamo. Hindi ko alam pero nairita ako sa sinabi ng kapatid ko. Best friend my ass!
***
"NAPAPANSIN ko panay ang tulog mo lately," puna ni Mommy isang gabi habang kumakain kaming pamilya ng dinner.
"Pansin ko rin, hindi kaya nasobrahan ka na sa apple juice and apple dessert?" segunda naman ni Hyacinth. Napalunok ako ng malaki kasama ng apple pie na nginunguya ko lang kanina.
"Hindi naman. Tinatamad lang talaga ako gumalaw lately, iniisip ko na nga na bumalik na sa New York para magtrabaho ulit."
Sa totoo lang, hindi maganda ang kutob ko sa nangyayari sa sarili kong katawan. Isang linggo na ang nakalipas mula noong huli naming pag-uusap ni Wregan, at simula nang araw na iyon marami ng nagbago sa katawan ko. Mabilis akong napapagod at madalas na gustong matulog na lang, ginto na ang turing ko sa apple desserts and apple juice, kaya kong pumatay para lang makakain ng gusto kong pagkain. Mabuti na lang at nagagawa kong itago ang lahat ng ito sa pamilya ko, well hindi lahat kasi napapansin pa rin nila ang ilang mga bagay, at mabuti na lang talaga hindi ako nasusuka tuwing umaga— never akong nagkaroon ng morning sickness.
Malakas ang kutob kong nagkaroon ng bunga ang isang gabing p********k namin ni Wregan, hindi pa ako dumaan sa PT pero hinala ko talaga buntis ako. Inaasahan ko na ito lalo pa't hindi ako safe at wala kaming ginamit na proteksyon. Ang tanga ko kasi nakainom lang ng alak bumukaka na agad! Nagpadala ako sa itsura at matatamis na salita ng unggas na iyon. Malaking problema ang pinasok ko, paano ko ito dadalhin ng siyam na buwan na 'di malalaman ng pamilya ko?
"That's good Ate, para naman may ginagawa ka. Hindi 'yong tulog nang tulog ka na lang buong araw. Tignan mo, tumataba ka na." Umikot ang mata ko sa sinabing iyon ni Venom. Wala talagang palya ang isang ito sa pagpuna ng mga nakikita niya sa amin.
"Tigilan mo nga ako, ra ulo ka."
"Mommy, oh! Sira ulo daw ako…"
"Sumbungero pa nga."
"Yabang neto. Kala mo naman maganda, eh ang pangit mo kaya." Tinarayan ko siya at sinubo ang peraso ng apple pie na kanina ko pa pinaglalaruan sa plato ko.
"Kung desidido ka ng bumalik sa trabaho, hindi kita pipigilan. Basta huwag mong kalimutan ang mga espesyal na araw ng pamilya natin, at lagi kang mag-iingat," pagsasalita ni Daddy.
"Yes, dad!"
***
HINDI KO napigilan ang pagtulo ng luha nang makita ang dalawang pulang linya sa PT na hawak. Sinapo ko ang bibig upang ikulong sa loob ko ang aking paghikbi. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Lintik lang, buntis nga ako!
I'm three weeks pregnant. Of course bilang ko, ayaw ko pa sanang mag-pregnancy test kaso ay sobrang kinakabahan na ako. Ang dami na kasing signs of pregnancy na naranasan ko nitong huling mga araw, at confirmation na lang talaga ang kulang so I took a PT.
Tumayo ako mula sa gilid ng kama at tinungo ang study table. Kinuha ko ang cellphone at dinayal ang number ng aking manager sa New York.
"Tilaine, I'm glad that you called. How have you been, sweetcake?"
"Ethan, book me a flight back to New York, I need to leave immediately,"
"What? But I thought you wanted a break for a while?" Nagpa-alam kasi ako na magpapahinga muna sa pagmo-model ng ilang mga buwan. Paghahanda ko iyon para sa aking moving on stage mula sa una kong heartbreak.
"I'm not going back to work, it's just... I-I need to leave this place very soon. Please Ethan, help me." I have no choice but to leave before my family discovers my pregnancy. Hindi ako takot maging single mom, ang kinakatakutan ko ay ang galit ni daddy. Sigurado akong babaliktad ang mundo kapag nalaman nito ang totoo, lalo na kung sino ang ama ng baby ko.
"Okay, calm down sweetie. I don't know what is going on but I will help you. I'll book you a ticket now and call your father to inform him-"
"Please make me an alibi," pakiusap ko at alam kong gets na ng manager ko na may problema kaya kailangan kong bumalik ng New York.
"Sure, sweetcake. I'll hang up now, please take care of yourself."
Sunod-sunod akong tumango. "Y-yes, thank you Ethan."
***
GABI ANG flight ko at maaga pa lang narito na ako sa airport dala ang alibi na babalik ako ng New York dahil may malaking project na naghihintay sa akin. Ayokong nagsisinungaling sa pamilya ko pero this is for the best as of now. Hindi nila pwedeng malaman na buntis ako at lalong hindi pwedeng malaman ni Dad na isang Leath ang ama ng dinadala ko.
Hindi ako hinatid ng pamilya ko sa airport, at dahil labas-pasok ako ng bansa dahil nasa New York ang trabaho ko, sanay na sila na 'di ako hinahatid ng airport.
Tumayo ako sa kinauupuan nang makitang may nagkakagulo sa unahan. Natakot agad ako para sa dinadala ko dahil sa mga taong nag-uunahan makarating sa gitna ng tumpok ng mga tao. Ano ba ang nangyayari? May artista ba? Napailing ako. Mabuti na lang talaga at todo ang ginawa kong disguise para hindi makilala ng mga fans ko, goodluck na lang sa taong tanga na iyon na nagawa pang rumampa sa airport knowing na ang daming tao. Tsk!
Umihi ako bago sumakay ng eroplano, pero kalahating oras palang mula nang mag-take off ang eroplano, heto at naiihi na naman ako. Ang hustle talaga! Nasa loob na ako ng maliit na CR ng eroplano at isasara na sana ang pinto, nang biglang may tumulak niyon ay pumasok ang isang lalaki. Handa na akong sumigaw, nang mabilis nitong takpan ang bibig ko.
"Hush… It's me, Miss Doukas." Nakunot ko ang noo. "Miss me?" antipatiko siyang ngumiti at pinakawalan ang bibig ko.
"What are you doing here!? Are you following me?"
"Oh, I happened to have the same flight as you. May dadaluhan akong fashion show sa New York. So, miss me?"
"Dream on. Close ba tayo?" m*****a kong tugon.
"Nah… We're not close but I've entered you countless times—" Sinampal ko siya.
"Bastos," galit kong tugon. "Yes, we once had s*x pero hindi ibig sabihin may ticket ka na para bastusin ako ng harapan, asshole." I pushed him and walked out of the comfort room. Biglang nawala ang kagustuhan kong umihi dahil sa lalaking iyon. Ano ngayon kung pinagbubuntis ko ang anak niya? I've already decided. Hindi ko hahayaan na makilala ng asshole na iyon ang anak ko. Damn him!
NASA GROCERY ako kasama ng aking manager na si Ethan para bumili ng pagkain at iba pang kailangan ko sa bahay, naubusan na kasi ako ng stocks noong nakaraang araw pa at ngayon lang ako lumabas ng bahay. "Are you feeding a monster?" Crossed arms na tanong ni Ethan, ang mata ay nasa cart na tulak-tulak ko. Tumawa ako at nailing. Umapaw na kasi ang cart na dala namin sa dami ng pagkain na nilagay ko. "Just let me eat what I want, Ethan. Remember? I'm pregnant." Kinindatan ko siya at nanguna sa paglalakad patungo sa fruit station. Kumuha ako ng napakaraming apples sa station at agad naman akong sinita ng manager. "Oh, God! Are you going to kill yourself? That's too much apples Tilaine," saway nito sa akin at kinuha ang mga apples sa cart at binalik. "But Ethan! I've read an article. It says eating three apples a day when pregnant will help me control my weight gain, it will prevent birth defects in my unborn baby too." Umikot ang mata ng manager ko. "Fine. Just three apples per day o
"TINGNAN mo nga naman, iniisip lang kita kanina ngayon nasa harap na kita." Umikot ang mata ko sa pahayag ni Wregan Leath. I really don't want to do this pero wala akong pagpipilian. It's either malaman ni Dad ang tungkol kay Wred o malaman ni Wregan ang tungkol sa anak namin. I'll choose the latter. Mas kaya ko pang i-handle ang lalaking ito kesa sa disappointment at galit ng ama ko. "Gusto kong namnamin ang sandali nang muli nating pagkikita, pero bakit may palagay akong hindi maganda na nasa harap kita ngayon, Miss Doukas," sabi niya at sumandal sa hamba ng pinto. "Hindi mo man lang ba ako aalukin na pumasok? Ang pangit mo pa lang bisitahin,” mataray kong pahayag. He just chuckled. "What is that?" Turo niya kay Wred na natabunan ng scarf ko. Nakasampay kasi sa balikat ko ang scarf na napakalaki at natatabunan nito ang halos buong harapan ko, pati ang karga kong si Baby Wred. "Pwede ba papasukin mo muna ako!" Nilingon ko ang paligid. Mahirap na at baka may makakita sa akin s
"MAGANDANG gabi, Ma'am Tilaine. Bumaba na raw kayo sabi ng daddy ninyo, ready na ang dinner," sabi ng katulong nang buksan ko ang pinto ng kwarto. Natutulog ako kanina nang kumatok ito. "Sige, bababa na ako, manang." Tinanguan niya ako. Nagpaalam ito na mauuna na sa ibaba dahil tutulong pa sa kusina. Ako naman ay naghilamos muna ng mukha sa banyo saka sumunod dito sa dining area. Sa dining table, naroon na lahat ng kapatid ko, si daddy at mommy na lang ang wala pa sa hapag. Naupo ako sa tabi ni Venom, ang bunso sa aming magkakapatid at nag-iisang lalaki. Nagkukwentuhan ang mga ito pero bigla na lang tumahimik at sabay akong nilingon. "What?" asik ko, dahil nakatitig lang ang mga ito sa akin. Sabay na umiling ang mga ito. "Then why are you staring at me like that?" "Tumaba ka kasi ate," sagot ni Venom. "May d*bdib ka na rin," dagdag nito na ikinainis ko agad. "Are you saying na flat chested ako!?" himutok ko dito, dahilan para tumawa ang lahat ng naroon sa dining table. Nagpaliwana
6 AM pa lang tumulak na ako patungong condo ni Wregan. Kagabi niya binigay sa text ang password ng kanyang unit na agad ko namang sinave, hindi ko kasi iniiwan ang text thread namin sa inbox ko. Binubura ko agad ito para safe, minsan kasi pinakikialaman ng hacker kung kapatid, si Venom, ang cellphone ko. Pagkatapos kung i-park ang sasakyan at bumaba ng kotse, tinawagan ko si Wregan para ipa-alam dito na nasa ground floor na ako at pa-akyat na ng unit niya. Pero hindi na naman sumasagot sa tawag ko ang mokong, kainis naman ang lalaking 'yon. Bakit ba hindi siya sumasagot sa mga tawag ko? Ilang beses ko pang dinayal ang number niya pero wala talagang sumasagot. Pagkarating ko sa pinto ng unit ni Wregan, agad kong pinasok ang pin at nag-unlock naman ang pinto. Umirap ako. Akala ko jino-joke time lang ako ng lalaking iyon, binigay nga talaga sa akin ang password ng bahay niya. Ibang klase… "Wregan?" tawag ko nang makapasok. Napalingon ako sa center table ng salas, at agad napailing na
MAHINANG KATOK sa pinto ang pumukaw sa akin sa aking pag-idlip. I immediately checked up on my son beside me. Gising na ito at nilalaro ang dulo ng sarili nitong lampin. Muli kong narinig ang mahinang pagkatok sa pinto, at agad akong nairita. "Alam kong kaya mong pumasok sa sarili mong kwarto kung gugustuhin mo, Wregan Leath!" malakas ang boses na sabi ko. Dahan-dahan naman na bumukas ang pinto at sumilip doon ang lalaking na kasagutan ko kanina. "Galit ka pa ba?" tanong nito. Halatang tinatansya ang magiging reaksyon ko. "About earlier, I wasn't in my right mind. I'm very sorry if I hurt your feelings—" "Huwag na nating isipin ang nangyari kanina. Anong oras na ba?" Ipapahinga ko lang dapat ang mata ko pero tuluyan akong nakatulog. Paano ay napuyat rin ako kagabi sa kaiisip kay Baby Wred, hindi ako mapakali. Kagabi kasi ang unang beses na hindi ko kasama ang anak ko. Hindi ako nakatulog dahil sa pakiramdam na parang may kulang sa akin. "1pm na. Nagluto nga pala ako ng lunch baka g
UMAWANG ang labi ko nang masahiin ni Wregan ang isang dibdib ko, habang s*psip niya ang isa. Unti-unti akong nalulunod sa napakasarap ng sensasyon dulot ng palad at labi niya. Isang mahabang ungol ang umalpas sa labi ko nang panggigilan ng daliri niya ang n*pple ko. Handa na ako sa susunod niyang hakbang, bibigay na ako sa makamundong pagnanasa na nararamdaman na ang dahilan ay sila. Isusuko na ang sarili ko, nang biglang umiyak si Baby Wred, dahilan para magising ako at mapagtanto kung ano ang nangyayari. "Oh my God!" bulalas ko sabay tulak kay Wregan kaya nahulog ito sa couch. "I-I'm sorry. N-nagulat lang ako," excuse ko para pagtakpan ang ginawa ko. Tumayo ako at halos takbuhin ang kama kung saan naroon si Baby Wred. Kinuha ko ang sanggol at parang penguin na lumakad patungo sa pinto ng silid. "Ahmp… S-sa salas lang kami ni Baby Wred. M-maligo ka na." Pinilit kong maging casual pero hindi ko kayang pigilan ang labis na kahihiyan sa nangyari. Gosh! Ginawa ko na naman. I let him tou
Hi! Maraming salamat sa suporta na ibinibigay mo para kay Wregan at Petunia. Second book ito ng Seven Sins Series, and I'm doing my best na isulat ng maayos ang kwentong nasa isip ko. Gusto ko lang po sanang ipaalam sa iyo na nag-revise ako ng "SIMULA" hanggang "Kabanata 8". Nagpalit kasi ako ang ng style sa pagsulat at may ilang mga scene akong tinanggal at pinalitan. ^^ Kung isa ka po sa mga naunang readers ng book na ito, minumungkahi ko na, delete niyo sa library niyo ang book at i-add muli para ma-update ang chapters, basahin niyo pong muli ang libro mula sa simula para hindi kayo malito sa chapter kasunod nitong author's note. Iyong lamang po, maraming maraming salamat! ^^
"WREGAN! Ang ingay ng doorbell!" Sigaw ko mula sa banyo. Hindi ko alam kung naririnig niya ba ako sa ibaba. Naliligo kasi ako nang paulit-ulit na tumunog ang doorbell ng unit niya. Naiirita na ako dahil sa ingay, nasaan na ba ang lalaking iyon? "Wregaan!! Ano ba ang ingay!!" Umalis kaya siya ng unit? Hindi naman siguro. Nasa kanya si Baby Wred 'di siya pwedeng lumabas kasama ng anak namin. Baka may makakita sa kanya at makilala siya, at kung anong balita pa ang kumalat. "Wreg—" Sisigaw na naman sana ako pero napansin kong tumahimik na. Marahil ay hinarap na niya ang kung sino man ang nasa labas. I bit my nail. Bigla akong napa-isip, wala naman sigurong bibisita sa kanya sa ganitong oras hindi ba? Damn. Paano kung kaibigan niya? Hindi nila ako pwedeng makita dito sa bahay ni Wregan, baka kung ano ang isipin nila at makarating kay Dad. Siguradong malaking gulo kapag nangyari iyon. "Miss Doukas?" Katok sa pinto ng banyo ang gumising sa akin mula sa malalim na pag-iisip. "Y-yes?" "