LIMANG BUWAN ANG matuling dumaan mula sa gabing una at huling beses na bumisita si Gavin sa bahay nina Bethany. Sa loob ng mga buwan na iyon ay marami ang mga nangyari. Naging successful ang pagbubukas ng music center nina Miss Gen at Bethany. Naging matunog ang pangalan ng kanilang training center at iyon ang naging #1 na malaking training music center sa lugar wala pang kalahating taon ang nakakalipas. Nakilala pa si Bethany na magaling na teacher at the same time ay may-ari ng music center. Dumagsa ang mga students na nais matuto sa ilalim ng pagtuturo niya na mostly ay violin at piano, saka voice lesson ang kinukuha na mula pa sa mga kilalang pamilya sa buong kapuluan. Humaba ang reseverved ng line up na nagnanais na mapabilang sa mga estudyante ng music center. Marami na rin ang mga lumahok sa patimpalak at hindi nabibigo na mag-uwi ng karangalan nang dahil sa husay.“Grabe ang talentado mo talaga, Miss Guzman. Wala na akong masabi pa sa iyo.” pumapalakpak na turan ni Miss Gen na
UNANG LINGGO NG December nang imbitahin ni Rina si Bethany sa isang dinner. Mula ng maging busy ang dalaga ay nawalan na rin siya ng panahong makipagkita sa bestfriend niya. Naunang dumating si Rina sa usapan nilang lugar kung kaya naman pagdating ng dalaga doon ay iginala niya ang mga mata upang hanapin ang table ng kanyang kaibigan. Hindi nagtagal ay natagpuan niya iyon. Nagmamadali na siyang lumapit dito dahil halatang naiinis ito sa kanya. “Huwag ka ngang sumimangot at bigyan ako ng mga tinging ganyan, hindi ka mukhang bata!”Inirapan siya ni Rina na abala sa kinakain niyang ice cream na nasa cup. “Girl, ayos lang ba ako sa cravings ko ngayon? Gusto ko ng magkaroon ng anak.” Nakangangang biglang napaupo na si Bethany sa harapan ng kanyang kaibigan. Alam niya ang sitwasyon nito sa kabila ng pagiging busy niya sa kanyang buhay. Ang gaga, nakipagbalikan na naman sa asawang si Zac na ang buong akala ni Bethany ay nakipaghiwalay na base sa huling beses na nangyari sa kanilang pagita
SENERYOSO NI BETHANY ang naging invitation ng kaibigan sa kanya sa dinner ng wedding anniversary nito kinabukasan. Nagpa-saloon pa ang dalaga at nagpa-spa bago bumalik ng kanyang apartment upang magpalit ng kanyang damit. Sinigurado niyang kaaya-aya ang kanyang hitsura. Ewan ba niya, malakas ang pakiramdam niya na makikita niya doon si Gavin. Malakas ang kutob niya. Baka kapag hindi ayos ang hitsura niya ay isipin nitong pinabayaan niya ang kanyang sarili kaya marapat lang na ipakita niyang inaalagaan niya ang sarili kahit na wala na silang relasyong dalawa. Naglagay pa siya ng halos invisible na clip sa gilid ng buhok upang huwag maging abala ang mga ilang hibla nito sa mukha niya. Ang akala ni Bethany ay ni-rentahan nina Rina at Zac ang buong restaurant para sa selebrasyon, ngunit mali ang hula niya dahil pagdating niya doon ay saka pa lang niya nalaman na VIP room lang pala ang kinuha ng mag-asawa. Ibig sabihin hindi malaki ang space at hindi rin naman gaanong maliit. Kumbaga, sakt
NAUMID NA ANG dila ni Bethany. Hindi niya na alam kung ano ang isasagot niya. Nanatili ang kanyang mga mata sa mukha ng abogado na nakangiti pa rin sa kanya. Biglang naging slow motion ang takbo ng paligid nila. Iyong tipong sa paningin nila ni Gavin ay silang dalawa lang ang taong naroroon. Itinaas at baba pa ni Gavin ang kanyang dalawang kilay na para kay Bethany ay hindi naman ito nakakaasar. Bagkus ay kinikilig pa nga siya na parang isang teenager na sa unang pagkakataon ay pinansin ng kanyang crush.“Limang buwan na iyon, Thanie…” ulit pa ni Gavin na itinaas ang isang palad upang ipakita sa kanya.Ibinuka ni Bethany ang kanyang bibig upang sagutin na sana ang tinatanong nito ngunit hindi na iyon natuloy nang matinis na umalingawngaw sa paligid ang mahinang pagpalo ni Rina sa hawak niyang baso ng wine na kanyang hawak. Napunta na ang buong atensyon ng lahat ng bisita ng mag-asawa sa kanila, kabilang na sina Gavin at Bethany. Nakatayo silang dalawa ni Zac sa may unahan ng nasabing
PA-KIYEMENG NGUMITI LANG si Bethany sa tinurang iyon ni Gavin. Hindi ito nagbago. Ang bolero pa rin. Bumalik na sa table nila ang mga sumasayaw na pareha kanina sa saliw ng violin at nag-planong simulan na ang inuman nila na una pa lang ay napag-usapan na. Iyon lang kasi ulit ang pagkakataong nagkasama-sama ang mga ‘to. “Simulan na. Lumalalim na ang gabi.”Tumayo si Bethany upang magpaalam na gagamit ng banyo nang malakas na mag-ring ang cellphone ni Zac. Naburo ang lahat ng pares ng mga mata sa kanya. Sinulyapan iyon ng lalaki at nang makitang si Audrey ay hindi niya pinansin iyon. Sumenyas ito sa mga kaharap na bisita na ituloy na ang inuman.“Simulan niyo na. Huwag niyo ng pansinin.”Salit-salitan na tiningnan ni Bethany ang mag-asawa. Muli kasing tumunog ang cellphone at nagbago na ang expression ni Zac. Nang lumipat ang mga mata ng dalaga sa kaibigan niyang si Rina, nakita niyang intact pa rin ang postura nito kahit na alam niyang sa kaloob-looban ng babae ay nagngangalit na. Sy
NILAPITAN NA SI Rina ni Bethany upang aluin ulit. Isa pa nahihiya na siya sa ginagawa nitong pag-atungal.“Rina, tama na. Sabi ko naman kasi sa’yo—”Pinalo ni Rina ang kamay ni Bethany na sumubok na hawakan ito at pamartsa na siyang malalaki ang hakbang na nagtungo sa VIP room. Kinakabahan ng hinabol siya ni Bethany. Batid niyang may masama itong gagawin. Kilalang-kilala niya ang kaibigan. Hindi nga siya nagkamali. Pagdating niya doon ay hawak na niya sa braso si Ramir, isa sa mga kaibigan nina Gavin. Inaayang umalis. Natutop na ni Bethany ang bibig na lumipad na ang mata kay Gavin na nagtatanong na ang mga tinging ipinupukol sa kanya kung ano ang nangyayari. Umiling siya. Si Rina ang kailangan niyang unahin. Hindi ito pwede na mapariwara sa harapan ng mga bisita niya.“Samahan mo ako sa club, Ramir. Tutal wala naman na si Zac at pumunta sa babae niya. Gusto kong uminom at magpakalasing…”Naagaw na ang halos lahat ng mga bisita nito ang kanyang bulgar na sinabi sa lalaki. Nangapal na
KAGAYA NG SINABI ni Gavin, bumalik nga si Zac bago pa man makalabas ng silid si Bethany. Bumalik ang lalaki dahil nahihiya siya sa kanilang mga bisita na ang paalam lang niya ay may saglit aasikasuhin.“Nasaan si Rina?” Natahimik ang lahat ng nasa VIP room. Walang sinuman ang may nais na isumbong si Rina. Sa pagkakataong iyon ay kampi ang mga naroon sa asawa nito dahil alam nila kung paano naging maloko si Zac. Alam nilang si Audrey ang dahilan kung bakit ito umalis at hindi nila alam na buntis na pala ito. “Umalis na siya? Iniwan niya kayo dito?!” Napipikon na si Bethany doon na parang kasalanan pa ng kaibigan niya kung bakit wala na ang asawa nito. Akmang pabalagbag na niya sanang sasagutin ang lalaki nang gagapin ni Gavin ang isang kamay niya at ang abogado na mismo ang nagsalita upang sagutin ang katanungan ni Zac. “Tama ka, Zac. Umalis na ang asawa mo.”Ang buong akala ni Bethany ay iyon lang ang sasabihin ni Gavin. Ngunit bigla niya itong dinugtungan.“Kasama niya si Ramir.”
PINANOOD NI GAVIN na mabagal na umalis ang sasakyan ni Bethany. Kaya niya gusto pa itong makasama ay dahil plano niya sanang magnakaw ng yakap sa dalaga. Kaya lang bigo siya. Ayaw naman niyang maging kagaya siya dati dahil baka nasasakal si Bethany sa mga ginagawa niya noon kung kaya naman mas lalo itong kumakawala. Gusto niyang makuha muli ang loob ng dalaga at hindi pwersahin.“Gusto kong makuha siya sa paraan na hindi siya napipilitan kagaya noon.” mahinang bulong pa nito. Habang papaalis ng parking ay hindi nakaligtas kay Bethany ang malungkot na expression ng mukha ni Gavin na ni-reject niya. Sana pala ay pinagbigyan niya ito kung isang oras lang naman pala ang gusto. Iwinaglit niya ang isiping medyo nakokonsensya siya. Tama lang iyon. Tama ang naging desisyon niya. Dumiretso siya sa apartment niya. Ilang minutong nagtagal sa parking. Sinubukang tawagan si Rina. “Buti naman at hindi na nakapatay ang cellphone mong babae ka!”Nalaman niya mula sa kaibigan na nahanap raw ni Zac a
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na
NANLALAKI ANG MGA matang pinalo ni Briel ang palad ni Giovanni nang maramdaman niyang yumakap ito mula sa kanyang likuran habang nagpapalit siya ng damit. Nakapalit na siya ng pants ngunit hindi pa ng pang-itaas na suot. “Tigil nga, baka mamaya biglang umakyat dito ang Mama mo at kasama si Brian!” asik pa niya habang nandidilat na humarap na kay Giovanni na pinapapungayan na siya ng mga mata, “Mamaya na lang, hindi ka ba napapagod, hmm? Bugbog pa tayo sa biyahe. Uso ang magpahinga muna.” taas pa ng isang kilay dito ni Briel na halatang nate-tempt din. Makahulugang ngumisi si Giovanni nang maalala ang nangyari sa kanila ng nagdaang gabi. Ito kaya ang gutom na gutom na kulang na lang ay lamunin siya nang buo kung makakaya lang nitong gawin ang bagay na iyon.“Ano bang inaarte mo? Kagabi nga ayaw mo akong tigilan, tapos ngayong nakabawi na ako ng lakas ang dami mong dahilan. Ready na ako ngayon, Baby, kahit ilan pa. Kung gusto mo bukas na tayong umaga lumabas ng silid na ito eh!” nagta