Chapter 4

"May kailangan ka?" Nang malamang si Sawyer ito ay tila bigla nag iba ang timpla ng mood ni Cassandra. Kung baga sa isang kape, kapag nasobrahan sa tubig, ay maging lasang lasaw. "I'm still at work, hindi mo naman siguro gugustohin na gambalain ako habang nag ta-trabaho ako?" Pabalang ang kaniyang mga salita, but her voice ay hindi.

Sawyer licked his lower lip as he was thinking for a proper words to tell her, "Can you come home tonight?" Pero sa lahat ng tanong ay isang walang silbi pa ang nasambit niya. Napapikit siya ng mariin dahil sa sariling katangahan.

"Oo naman, sa bahay ko ako uuwi." Sagot ni Cassandra at naupong muli sa kaniyang swivel chair kaharap ang long table na may mga nakakalat na mga papers, rulers, pens at ibang mga kagamitan sa kaniyang trabaho.

To Sawyer, parang sinabi sa kaniya ng asawa na hindi nito bahay ang bahay nila at sa bahay lang nito uuwi. "I mean, dito. Umuwi ka dito sa bahay natin." Pagta-tama pa nga niya sa tinuran ng asawa.

"I don't consider that house as our house. Sayo lang naman 'yan."

Akala ni Sawyer ay madali niyang mapapasunod ang asawa. Bagkus ay hindi niya inaasahan na sa likod ng maamo at inosente nitong mukha ay may pagkabalang itong makipag-usap. Hindi niya rin naman ito masisisi dahil pinakikitungohan niya ito ng masama kahapon. Maybe, he was expecting much from what his mother-in-law told him, that she has a good heart.

Iba pala pagkaintindi niya.

"It's urgent, Cassandra. I need ypur help." Finally, nasabi niya rin.

Ngunit si Cassandra ay nagkibit-balikat lang. Kung ano man ang problemang kinahaharap ng mister niya, there's no way she'll help him. Ayaw niyang madawit sa kumag na iyon at baka siya na naman ang magmukhang masama.

"Busy ako. Hindi ako available until next week."

Awang ang bibig ni Sawyer nang siya'y baba-an ng tawag. Nakaramdam siya lalo ng inis, especially nang mapagtanto kung anong oras na.

2:00 PM.

"Shit!" Malutong na napamura siya, sabay dampot ng kapirasong karton na sinulatan niya sa numero ni Cassandra at dali-daling tumakbo sa master's bedroom upang tumingin ng kaniyang maisusuot.

He doesn't know when will his grandma arrives, kaya't ganito na lamang siya mataranta. The wardrobe doesn’t disappoint him naman, kasi may mga laman iyong mga damit nilang dalawa.

He took a polo shirt and a maong short. After changing, he run downstairs and was about to leave, when he noticed the mess na siya ang may gawa. Napamura na naman siya sa kaniyang isipan at bumalik sa sala kung saan naroon ang telepono upang tumawag ng katulong to come over his hhouse. Kinuha lang niya muna yung sim card niya afterwards.

"Hello, manang. Can you please come here in my house to clean the mess here sa kitchen? Aalis ako and I'll just leave the entrance open." Hindi pa nga nakakapag react ang katulong ay binabaan na niya ito ng tawag.

"Sino daw iyon?" Tanong ng isang katulong na tumingin kay Mary habang sinasagot ang tawag.

"Parang si Sir Sawyer yun ate Lydia. Papuntahin daw ako sa bahay niya kasi may ipapalinis siya." Inosenteng imporma niya kay Lydia na kasamahan niya.

Ang matanda naman ay napapailing sabay hugot ng malalim na hininga. "Si Sir Sawyer talaga. Oh siya, maghanda ka na para makaalis ka na rin agad at magawa ang ipinag-uutos niya."

PAGKALABAS ni Sawyer ay may nakita naman siyang kotse sa garage ng bahay kaya't ito na ang ginamit niya. Mukhang kasama din ito sa ineregalo sa kanila lalo pa't dalawang kotse ang naroon. Isang itim at pula. Probably, para sa kaniya ang itim at sa asawa niya naman ang pula. Ang mga susi ay nasa hood lang ng bawat kotse, kaya hindi na siya nahirapan pang hanapin iyon.

He drove off his house and the village premises. Kung saan siya pupunta...

"Good afternoon, Sir. Welcome to i'store. Are you looking for a new phone?"

"Certainly. I wouldn't be here if I didn't intend to." Arogante at pabalang niyang sagot sa staff na sumalubong sa kaniya. Ang ngiti sa mukha ng staff ay unti-unting naging maasim but eventually didn't mind how rude he is.

He went directly to the nearest mall just to buy a new cellphone.

"May I know if may specific model na kayong gusto e purchase?" Mukha kasi talagang nagmamadali si Sawyer kaya diretsyahan na rin kung magtanong ang staff para matulongan siya.

"I want to buy the latest device you have." He simply said as he sat down by the couch that's convenient for the customers to use.

After a few minutes, another staff approached him with the latest iphone he requested. Hinayaan siya ng staff na e check ito at dahil alam ng staff na medyo may pagka-suplado ay kahit na dapat e explain nila sa kaniya ang new specs, including the processor and the materials used, ay hindi nalang nito binigyang pansin.

"Alright, do you accept debit?" Tanong ni Sawyer habang inaabala ang sarili na e insert ang kaniyang sim card sa bagong cellphon.

"Yes, Sir." Basta binigay na lang niya ang kaniyang black card.

"150,999 in total sir with freebies na po." Imporma ng staff at in-insert ang card ni Sawyer sa device na ginagamit sa pagbabayad.

"Okay, just get it done. Para makaalis na ako."

SOONER, natapos din siya sa i'store. And the staffs thank him as he walked away. Walang pagdadalawang-isip na tinawagan niya ang asawa.

"Hello, Cassadra Ferrer speaking. How may I--"

"How many times do I need to correct you that you're no longer Ferrer but a Valdez?" Striktong pagputol niya sa pagbati ng asawa.

"At bakit ka naman panay tawag sa'kin? Didn't I made it clear to you earlier?" Her voice is like an angel, napaka-malumanay kahit na medyo nairita na sa kaniya.

"I asked you to come home, pero ayaw mo. So, if it needs me to pester you all over again, I would until you give up." He's trying to manipulate her, but he doesn't know that Cassandra isn't someone who got easily manipulated.

"There's an easy way to stop you and shut you up." Yun ang huling salaysay na narinig ni Sawyer sa kaniyang asawa dahil pinatayan na naman siya nito ng tawag.

Meanwhile, Cassandra tapped the block button on the number he used to call her. Para bigyang peace ang kaniyang sarili mula doon sa mister niyang walang ibang ginawa kundi ang hindi siya pakitungohan ng maayos.

Literally, ayaw niya sa mga klaseng tao na kagaya ni Sawyer. Una pa lang, he made a very bad impression towards her, and she knew na hindi siya healthy for herself.

"What the... pinatayan na naman niya ako ng tawag?!" Kakapasok niya pa lang sa kotse niya at siya'y buwesit na buwesit na naman.

He had no choice but to call his father, since natawagan na niya ang kaniyang ina at mother-in-law kanina. Ayaw niya namang e bash siya ulit ng ina niya, kaya't sa ama niya na lang siya.

Habang nasa meeting si Mr Valdez ay biglaang tumunog ang kaniyang cellphone, which makes everyone looked at it. Dinampot niya ito just to see his son calling him at the very busy moment.

"Sawyer, I'm still at the meeting. Why don't you call your bro--" while amidst of speaking, pinutol na agad siya ni Sawyer nang mapansing babbaa-an siya ng ama dahil nasa meeting ito ngayon.

"Just a moment, dad. Itatanong ko lang kung may alam ka kung saan nag ta-trabaho si Cassandra."

Sa naging tanong ng anak, napangisi bigla si Mr Valdez and his wife can even see it. Pareho kasi silang nasa meeting.

"Si Sawyer ba yan, hon?" Tanong ng asawa na ikinatango lang ni Mr Valdez.

"Didn't you asked her?"

"Nah, palagi niya akong binabaan ng tawag. And mom said, dadating si Lola anytime today sa bahay namin. Alam mo kung papaano magalit si Lola, dad. And I don't want that to happen during her visit."

Nagkatinginan ang mga magulang ni Sawyer at parehong napapatawa ng marahan. Animo'y nagkasundo.

"You're almost 25 years old, takot ka pa rin sa Lola mo?" Panunukso nito sa anak.

"Come on, just tell me where she's working para masundo ko na si Cassandra." Kung wala lang sa sasakyan niya si Sawyer, baka naggasisigaw-sigaw na siya sa labas at bubulabog ang basement sa boses niya.

"Alright-alright, I'll just DM you the address of her house."

"Ano? I want her work address dad, hindi bahay niya." He corrected and his father just sighed. Sinenyasan pa niya ang mga kasama sa meeting na maghintay pa ng 1 minuto.

"She doesn't have a company building to work onsite, Sawyer. Dahil isa siyang freelancer. She works aat her house."

Hindi maipagkaila ni Sawyer na nagulat siya natuklasan. He really thought that she's working on a company, nor their company, but she's not. Isa na namang kamangha-manghang impormasyon at mukhang hindi rin tama na paunahan niya ito ng judgment since he doesn’t know a thing about her.

"Okay, dad. Thanks."

Their conversation ended and as soon as he's back on the road, he received a message from his dad, containing her home address. Nang mabasa at ma locate sa goole map ng kotse niya ay pinahaharurot niya ito by stepping on the pedal to fastened the speed of his car.

ON THE OTEHR HAND, kasalukoyang nag p-print si Cassandra ng natapos niyang outline nang marinig niya si Thea na sumisigaw.

"Cassandra, may bisita ka!" As far as she knows, abala si Thea sa kusina para sa tanghalian nila. Hapon na kasi ito nagising kaya wala pa silang kain. And she couldn't waste few more hours just to cook dahil late na rin siyang nagising.

After printing the sheets, she went out of her office at nakita si Thea na abala nga sa pagluluto. Her hands were coated with flour and the other one is holding a piece of drumstick chicken.

Probably, she's frying a crispy chicken for lunch.

She peeks on the hole of her door and was disappointed to see Sawyer. Kumatok na naman kasi ito kaya't binuksan na rin niya para hindi na mambulabog.

"How did you know na dito ako nakatira?" She asked the moment they faced each other.

"Resources." Tila nagmamalaki nitong sagot. Para kay Cassandra, ang hambog ng dating nito. Para bang gusto niya itong irapan, kahit na hindi naman siya marunong no'n. Ngayon lang kasi siya nakakakilala ng taong nag uumapaw ang ka hanginan sa sistema. "Siguro naman, hindi mo ipagdadamot na papasukin ako sa bahay mo?"

Siya nga itong may ari ng bahay ay na intimidantehan ng mister niya. She couldn't believe na nagpakasal siya sa kumag na 'to.

Tahimik siyang gumilid for him to get inside. Nakakahiya naman sa mga kapitbahay kung dito sila mag bangayan.

"Cass, sino 'yan?" Abalang tanong ni Thea nang hindi nakatingin.

"Hi, I'm Sawyer. Cassandra's husband." Wala namang preno si Sawyer na magpakilala kay Thea nang mamataan ito sa kusina hababg binabaybay ang sala.

Kamuntikan ng mabitawan ni Thea ang clipper nang makarinig ng boses lalake. Agaran siyang napapalingon dito at halos lumuwa ang kaniyang mga mata nang mapagtanto na isang guwapong lalake ang nakapasok. Namimilog ang mga mata na binalingan niya ng tingin ang kaibigan.

"Sorry, Thea. Gusto pumasok eh." Habang humihingi ng paumanhin ay napapakamot sa ulo si Cassandra.

"You mean...?"

Cassandra just nodded, as if confirming Thea's assumption. "Oo, siya nga."

"Holy moly..." tanging nasambit lang nito at bumalik na sa ginagawa dahil nangangamoy sunog na ang kusina.

She looked at her husband sharply. Almost throwing daggers through her gaze. But Sawyer doesn't even snapped. "Wala kang mapala sa'kin kahit na pinuntahan mo ko dito." Aniya at sumunod dito sa sala.

"I know, I'm sorry sa nagawa ko sa'yo kahapon sa kasal." Sawyer finally apologized. But the way he say sorry, parang napipilitan. So, there's no way she would accept it.

"Kung sapilitan ang sorry mo, sayo na. I don't need your apology, total what's done is done. Kalimutan mo na." Hindi naman siya kung sinong santo para magpatawad ng plastic na tao.

"I mean it, Cassandra. I'm sorry." Lumipat si Sawyer sa gawi niya, tumabi sa couch na kinauupuan niya. "Mali ako. Hindi dapat kita pinangungunahan. I was just hurt, dahil hindi sumipot ang ate mo. Alam kong wala kang kasalanan, pero I was only trying to deny the truth by making up stories in my head and ended up accusing you instead..."

Siya lang ba ang nakakapansin? She finds him corny. Pero ang mukha naman nito ay hindi nagsisinungaling. Di bale na nga lang kung ang corny ng pananalita nito. Parang hindi ata lumaki sa pinas at ang konyo pa.

Napabuntong-hininga na lamang si Cassandra habang dumidistansya kay Sawyer.

"I know, and you know that you're only here para mapapayag sa pabor mo. If not for that, baka hindi ka pa nag sorry." Wika niya. "Pero sige, ano ba 'yan at bakit kailangan na kailangan mo ko?"

Hindi naman kasi gano'n ka tigas ang puso niya para hindi mapagbigyang pakinggan ang nais ng mister. Kahit na hindi pa niya mister, ay hindi naman siya mapagtanim ng sama ng loob.

"My grandma's coming."