Chapter 12

" I'm gonnas miss you, Bryle, 'yong mga bonding nating tatlo ni Lucy. At tsaka pinapasabi ni Lucy na have a safe trip daw, at kung maisipan mong umuwi ay huwag mo daw kalimutan ang pasalubong niya " natatawa kong sabi sa kanya habang kayakap siya.

I just saw it in the movie that a goodbye hug is good to express your heart warming farewell.

" Ingat ka, Shane. Gusto ko pag nagkita tayo 2 years from now ay chef ka na " si sinserong saad ni Bryle.

" Take care too and achieve more of your dreams, Bryle " kinalas ko na ang yakap ko sa kanya.

Nagsimula ng maglakad si Bryle dala-dala ang dalawang maleta niya. Papalayo na siya ng papalayo  sa akin, habang ako ay nanatiling nakatayo pa rin sa kinatatayuan ko kanina habang kumakaway sa kanya.

" Let's go " seryosong sabi ni Troy dahilan para huminto ako sa pagkakaway at dahan- dahang binaba ang kamay na nasa ere.

Bago ko pa man siya na harap ay, hindi ko na siya na abutan dahil nauna na siyang maglakad palabas. Hindi niya man lang ako hinintay.

Hindi ako manhid at tanga para hindi maramdaman ang ipinapakita niyang ugali ngayon at kanina.

I have no choice bu to half run para lang maabutan siya. Ramdam ko ang bigat sa bawat paghakbang niya na para bang sa sama ng loob ay pinapalabas sa  paglakad niya.

As much as I want to keep silent for the attitude that Troy's showing, I can't and just can't stay silent and not to make a fuss on something he's showing and making me feel.

" Ano ba problema mo, Troy? Kanina ka pa a? Para kang napipilitan lang na sumama sa akin " prangkang sabi ko sa kanya ng nakapasok na kami sa sasakyan niya.

Sinadya kung hindi ayusin ang seat belt ko, at ng nakita niya iyon ay akma siyang lalapit sa akin and reach for it.

But before he could do that, I stopped him. Inilagay ko ang dalawang kamay ko sa harap niya to stop him. I release a deep sigh before looking at him straight in his eyes.

" Ano, Troy? Bakit hindi mo sinasagot ang tanong ko? Ano kako ang problema mo?" nagpipigil galit kung tanong sa kanya, at ng naramdaman kung wala siyang balak na sagutin ako, I tell him more.

" Kanina ka pa, at hindi ko nagustuhan ang ipinapakita mong ugali kay Bryle. Ikaw na nga 'tong humingi ng tawad at pinalagpas ang kagagawan mo. Ikaw pa 'tong parang galit.  Can you just be thankful for what Bryle did? " may bahid na pagka iritang sabi ko sa kanya 

Bahala siya kung magalit siya sa akin. I just told him what's the truth. Mabilis na katahimikan ang bumalot sa aming dalawa bago siya nagsalita.

" Sino ba kasing may sabi na palagpasin niya ang ginawa ko? Kaya ko namang akuin ang parusa at responsibilidad ko sa nangyari kahapon." He blurted.

I can't believe him!

" You know what maybe it's your pride talking. Sobrang taas siguro ng tingin mo sa sarili mo kaya simpleng pag hingi ng tawad at pagpapasalamat hindi mo pa magawa ng maayos! " I shouted at him.

" Yes, it's my pride talking here, Shane. Sino ba naman ang matutuwa di ba? You invited me to ask for Bryle's forgiveness, but you didn't tell him that I'm coming with you and do it myself!" He paused for a while and massage the tip of his nose. Bakas sa mukha niya ang frustration at pagtitimpi sa sarili.

" Ano? Pati si Bryle nagtaka bakit magkasama tayong dalawa kanina!" Huminga siya ng malalim bago muling nagsalita.

" Kung hindi pala tayo magkasama kanina baka ay date niyo palang dalawa 'yun hindi ba? Sinira ko pa moment niyo! E ang saya niyo ng dalawa! " bulyaw niya sa akin na siyang nagpaka irita sa akin. I am taken aback from his words on me.

" Stop it! You're just exaggerating things ,Troy. At ano bang gusto mong gawin ko kanina? Maglupasay sa iyak dahil aalis si Bryle and you knew that you played a big part the reason why he's leaving! "

I hope he understands my point here. I'm just helping him and he's making it all bad.

" Edi sana sinabi mo sa kanya na huwag na siyang umalis and just file a case to me instead. 'yun naman pala ang gusto mo, Shane! "

My god! He just keeps the the fire burning, Troy is Troy and he will not shut up as long as may maikakatwiran siya.

" My God, Troy! May sinabi ba ako na ganon? It's just all your freaking overthinking! I just help you out ,Troy para hindi ka mapahamak dahil kasalanan ko rin ang nangyari!"

Napapagod na ako kakapaliwanag sa kanya. And he just can't understand what my point is.

" No Shane, understand me please. Kanina ka pang lunch Bryle ng Bryle, nakakasawa na sa pandinig. I got your point na I should say sorry to him. Ginawa ko na nga di ba? Ginawa ko na ang gusto mo! "

The audacity of this man. It's making my blood boils.

Trivia pag meron ang babae huwag mo silang pikunin o awayin kasi you'll just going to make a world war 3 even more possible to happen.

" Hoy, Troy Jaze Montero! Kung hindi maisaksak diyan sa utak mo pwes isaksak mo lagyan mo ng storage itong sasabihin ko sayo!...."

Huminga muna ako ng malalim bago nagpatuloy.

" Anong understand me please pinagsasabi mo! You! You should be the one to understand me! 'ginawa ko na ang gusto mo'... Wow Troy! Sana hindi mo ginawa kung labag naman pala sa loob pati na rin sa labas mo. Don't make it an excuse na ginawa mo lang dahil gusto ko!"

" At lastly, Anong sinasabi mong Bryle ako ng Bryle? E syempre siya topic natin kasi siya naman ang sadya natin!"

There! Na ilabas ko rin lahat. Habol ko pa ang hininga ko dahil sa haba ng sinabi ko sa kanya. 

I reach for the car's door. I'm going out, hindi kaya ng sarili ko na makasama siya pagkatapos ng nangyari ngayon.

Pagalit kung sinara ang pinto, a seconds later ay narinig ko rin ang pagsira niya ng pinto.

He's tightly clenching his jaw right now. At ang seryoso niyang mukha ay nahahaluan ng pagsusumamo. He closed the distance between us and reach for my hand. But I don't let him touch me.

Sabi ko na e World war 3 na talaga 'to.

" I-i'm sorry Shane. Please get in the car I'll drive you home " ang kani- kanina lang na galit na boses ay napalitan ng mahina at nagsusumamong tinig.

" No Troy. I'm okay... Just let me go home alone " I put an emphasis to the word 'alone' para naman maintindihan niya ako this time.

I hear him realesing a deep sigh.

Trivia again! Ganito kaming mga babae pag tinotoyo ang hirap suyuin. Kaya beware kayo kasi ang tagal matanggal ng sama ng loob ng mga babae. Sa mga lalaki konting lambing lang. Boom! Rurupok agad.

" Bye. Thanks for today. " At tsaka ay pumara ng taxi.

Pagkasakay ko ng taxi I look at him one for one more time. Nakapamulsa, at namumula ang mata na nakatingin sa akin.

The taxi is about to go pero hinarang niya sarili niya. Nababaliw na ba siya!

Lumiko siya at pumunta sa kinatok Ang bintana sa driver's seat. I just roll my eyes at him ng nakita kung binaba ni manong ang bintana.

" Drive her safely, ito po bayad ko para sa kanya just drive her safely po. Here's my number kuya, text me or better call me pagnahatid mo na siya  " tsaka abot ng 500 peso bill kay manong driver at ang number niya.

" Sige po sir, makaka asa ka po. Salamat "  maligayang sambit ni manong.

Ng binalingan niya ako ng tingin ay agad kung inabala ang sarili sa patingin tingin sa labas ng bintana.

I was biting the inside of my cheeks to stop myself from smiling.

Baliw na nga siguro ako. Kani-kanina lang ay sobrang galit ko tapos gumawa lang ng mabuti si Troy ayun, nawala na parang bula.

Ako siguro ang marupok dito e!

Halos mapatalon ako sa kina-uupuan ko ng kinatok ni Troy ang bintana ko. At kung hindi lang ako tangang nagkanda uga-uga sa pagbukas ng bintana. Shit! It's adrenaline rush alright!

" Ingat, Shane. Bukas na tayo mag-usap " malambing na saad ni Troy. I made eye contact with him and his eyes speak pain, concern and love in it.

Tumango lang ako sa kanya, at sinaradong bigla ang bintana. At tumingin diretso sa harap not minding his stares at me.

I'm blushing! I can feel it.

Ako lang ba ang naawa sa sariling karupokan? It made me even more curious kung may mas mairurupok pa ba ako kay Troy.