Her eyes widened and she couldn’t utter a single word. Hindi niya alam kung ano ang kanyang gagawin. Kung itutulak niya ba ito o sasagutin ang halik nito. But why the hell would she kiss him back?She flattened her palm against his chest and was about to push him off when he suddenly pulled her closer and kissed her even more. Sinubukan niyang itulak ito nang malakas ngunit mas lalo lang nitong nilalaliman ang halik.Wala siyang planong sagutin ito. But when he suddenly bit her lower lip make her gasp out of pain. He took it as an advantage to snake his tongue inside her mouth. Walang ibang mapagpipilian si Alana kundi sagutin ang mga halik nito.If there is one thing she noticed as they started sharing saliva, it is how good he was as he moved his lips. Sanay na sanay ito na para bang alam nito kung paano gumalaw para halikan niyang ito pabalik.“Aray!” wala sa sariling sambit niya nang kagatin nang mariin ni Rhett ang kanyang ibabang labi.She can taste the metallic blood in her lip
Tulala si Alana habang naglalakad sa hardin ng malaking bahay na tinutuluyan nila ngayon. Hawak niya ang kanyang labi na kinagat ni Rhett kanina. It did bleed and yes, may sugat nga ito mula sa pagkakakagat ng binata.It’s kinda scary. Hindi niya maiwasang makaramdam ng takot habang iniisip ang mga nangyayari sa kanya. Alam niya sa sarili niyang gumagalaw na ang binata. She wanted to leave and run away but she can’t. She couldn’t. Bukod sa may kontrata siyang pinirmahan, alam na rin ni Rhett kung saan siya hahanapin.“Hija, ayos ka lang ba?”Wala sa sarili siyang napalingon sa nagsalita at bumungad sa kanya ang kasambahay na kausap niya kaninang umaga. She immediately composed her smile and looked at the lady.Tumango siya rito. “Opo, ayos lang po ako. Bakit po?”“Pansin ko kasing kanina ka pa nakatulala rito mag-isa,” sambit nito. “Nag-away ba kayo ni Sir Rhett?”That made her frown. “Bakit po? Ano pong nangyari?”Tumingin ito sa kanya na para bang nalilito. “Mukhang na sa bad mood k
She roamed her eyes all over the place and looked at the man beside her. Hindi niya alam kung anong sumagi sa isipan ni Rhett at dinala siya nito rito sa isang farm. But it’s not really a farm. It’s a garden filled with different kinds of flowers.Tinakpan niya ang kanyang ilong at pilit na iniinda ang luhang gustong pumatak sa kanyang mga mata. She want to sneeze to bad. She’s allergic to pollen! Ngunit kahit na gusto nang tumulo ng luha sa kanyang mga mata ay pinipigilan niya ito.No, she will not let her allergies win this time.“Don’t you like it here?”Wala sa sarili siyang napatingin sa nagsalita at bumungad sa kanya si Rhett na nakatitig pala sa kanya. She immediately looked away, afraid that he might see the tears forming on her eyes. At alam niyang ano mang oras ay mamumula na ang kanyang mga mata.“H-hindi naman po. Maganda nga po rito, e. Sariwa ang hangin.”Lie! The truth is, gusto niya na talagang umalis at umuwi. Hindi niya na ito kaya pang tiisin sa susunod na ilang ora
Tahimik siyang nakasunod kay Rhett habang naglalakad. Hindi niya alam kung saan siya nito dadalhin ngunit hindi na rin siya nag-abala pang magtanong. Nanatiling tikom ang kanyang bibig habang tinatakpan ang kanyang ilong gamit ang panyo.Medyo kumakalma na ang kanyang allergies at hindi na siya masyadong bumabahing. Her eyes are a little sore and it kinda hurt after the tears she cried while sneezing so hard. Mabuti na lang talaga ay may gamot si Rhett para sa allergy.But that made her wonder, saan nito nakuha ang gamot para sa allergy? Mukhang hindi naman ito allergic sa kung ano kaya’t nakakapagtakang meron itong dalang gamot. But then again, is it still her concern? Hindi ba pwedeng magpasalamat na lang siya at naagapan agad ang allergy niya?Nang sa wakas ay tumigil na sa paglalakad si Rhett ay tumigil na rin siya. She looked at his eyes and saw him looking below. Wala sa sarili niyang sinundan ng tingin ang direksyon na tinitignan nito at napaawang ang kanyang labi sa ganda ng n
“It was a good view, indeed.” Nakangiti siyang tumango sa binata at tumingin dito. “But I hope you don’t mind me asking. Why did you bring me here?”She wanted to know. Bakit bigla na lang siya nitong dinala rito. Bakit bigla-bigla na lang itong bumabait sa kanya. May ibang motibo ba ito para sa kanya o sadyang gusto lang nitong bumawi? Hindi niya alam kung alin sa dalawa.He stirred his cup of coffee and looked at her. “I just want to visit here. Why?”Umiling siya rito at humugot ng malalim na hininga. “Wala lang. Maganda kasi.”She appreciated it very much. Dito pa sila sa taas para lang tanawin ang magandang tanawin sa baba. Sa totoo lang ay gusto niyang lapitan ang mga ito katulad ng mga taong na sa baba.Pinikit niya ang kanyang mga mata at humugot ng malalim na hininga. Ang sama naman sa kanya ang pagkakataon, e ‘no. Kung alin ‘yung masarap gawin, ‘yun pa yung bawal. Nakakapikon din minsan.“How have you been?” he asked.Wala sa sarili siyang napatingin dito at kinagat ang ibab
“Careful,” he said.She forced herself to smile and nod her head. Gusto niyang magsalita ngunit may kung anong bumabara sa kanyang lalamunan habang inaalala ang kanilang naging usapan kanina. It’s about that business she used to run.And suddenly, she started missing her father. Nakalimutan niyang ito nga pala ang kanyang gagawin sana sa pangalawang araw niya sa Pinas. Ngunit sadyang masama ang ugali ng pagkakataon dahil lagi siyang pinapatawag ng binata sa opisina at ngayon ay na sa Pampanga.“Thank you,” she said as soon as she settled inside his car.Tipid itong tumango at sinarado na ang pinto. Sinuot niya naman ang kanyang seatbelt at saktong kumabit ito ay siyang pagpasok ni Rhett sa loob ng sasakyan. Umiwas siya rito ng tingin at tumingin sa labas ng bintana.Hindi maalis sa kanyang isipan ang naging usapan nila. She’s been dying to know how her stepmother and stepsister have been after she left them years ago. Gusto niyang malaman kung ano na ang buhay ng mga ito ngayon at kun
“Woah,” she chanted.Wala sa sarili siyang napatingin sa malawak na lupain sa baba. It’s a huge lot. Walang kung ano mang nakatayo rito at mukhang naghihintay itong patayuan ng kung ano ang gustong ipatayo ng may-ari. And to be honest, this lot is such a good asset. Parang ang ganda magpatayo rito ng bahay.Medyo may kalayuan ito sa ibang mga bahay at kung sasadyain ang mataas na siguridad ay talagang magandang magtirik ng bahay rito. A mansion to be exact. But unlike Rhett, she’s not rich. Wala siyang pera para magkaroon ng ganitong kalaking lote.“What do you think about this lot?” he asked.Bumaling siya sa binata at hilaw na ngumiti. “Maganda. Kung may pera lang siguro ako, bibilhin ko ang ganito kalaking lote.”Is she being vocal right now? Yes. Dahil gusto niya talagang magkaroon ng malaking lote na sapat na para tirhan niya at ng kanyang mga anak. Ngunit wala na rin naman sa kanyang ambisyon ang magkaroon ng ganito.Masaya na siya sa kung ano ang meron siya ngayon. Wala nang ma
She was staring at the road in front of her. Hindi niya alam kung magsasalita ba siya o mananatiling tikom ang bibig. Gusto niya itong tanungin sa ibig nitong sabihin kanina ngunit ayaw niya namang sirain ang mood na meron sila ngayon.“Why are you so silent?”Wala sa sarili siyang napatingin kay Rhett nang magsalita ito. Napalunok muna siya at nag-iwas ng tingin. Hindi niya alam kung paano sagutin ang tanong na ‘yon na alam niyang may sagot ang binata. She wanted to ask something but she’s too shy to ask him.“Wala naman po,” she said. “Inaantok lang ako.”He nodded his head and didn’t ask further question. Muli na naman silang binalot ng nakakabinging katahimikan at wala na ni isa sa kanila ang may balak na basagin ‘yon. Mariin niyang kinagat ang ibabang labi at napayuko.Pinikit niya ang mga mata at sumandal sa gilid ng windshield. Siguro’y mawawala ang awkwardness kung magpapanggap siyang tulog, ‘di ba? Baka hindi na ma-awkward si Rhett o hindi kaya ay hindi na siya makaramdam ng