“Saan mo dadalhin ang mga gamit mo Nimby?” Napangiwi ako.“May nakuha po kasi akong trabaho sa may Marikina po.”Ngumisi ito nang mapanukso. “Ikaw ah hindi mo pa kasi sabihin na titira ka na sa asawa mong mayaman?” Napamaang ako. Napaka marisol talaga ni Mang Kanor. Hindi nalang bantayan doon si Mama sa hospital nang matuwa naman ako sa ‘kanya.“Naku hindi, saan n’yo ba nakuha ang balitang ‘yan Mang Kanor?”“Aba, hindi mo ba pansin ang tingin sa ‘yo nang mga kapit bahay? Eh halos magkalat ang mukha mo sa social media eh.” Napamulagat ako nang mata tsaka bahagyang napamaang.Ano bang pinag sasabi nang matandang ‘toh?“Ano bang sinasabi n’yo eh hindi naman ako arti–”“‘Yon na nga eih sikat ka na kahit hindi ka artista. Balita ba namang asawa mo ang may ari nang isang sikat na food Company tsaka may-ari pa nang mga resturants.”Nangunot ang noo ko andami naman atang alam ni Mang Kanor?Napailig nalang ako tsaka namaywang. “Aba eh trabaho po ang pupuntahan ko sa Marikina, kung sino man an
“Umpisa agad!” inilingan ko ito.“It’s a long story.”“Then make it short!” Sinamaan ko ito nang tingin.Napaka kulit naman kasi nito.“Kung maka tingin naman ‘toh. Galit na galit?” Umirap ito saka sumimsim nang Espresso with Milk. Pasara na ang Shop mag aalas nuebe na din nang gabi at ayaw pa akong pauwiin ni Katiee dahil may utang pa raw ako sa kan'yang kuwento.Kailan pa ‘ko nag kautang sa kan’ya? Napasimangot ako at napa crossarm.“Bigaan lang na nagyari ba’t ba? Tsaka, 'di naman talaga totoo na kasal na kami sa papel, tanging alam lang nila kinasal kami pero sa papel wala naman.” Pagkaila ko pa na ikina singkit nang mata nito.“Totoo?” Bakit nga kasi nangyari ‘yon? Eh balita ko pa lang eh nahospital ang nanay mo?”“Pangangailangan na rin kung bakit ko ‘yon ginawa.”Tumaas ang Kilay nito tsaka lumapit nang tingin sa ‘kin. Pinaningkitan pa 'ko ito nang mata.“Sabihin mo nga kasi sa ‘kin ang buong detalye nang nagyari! Para naman ‘tong others.”“Nag kataoon lang na nangangailangan
It’s Tuesday, maaga na nga akong nagising ngunit mukhang mas maagang nagising si Nay Lala. Lumabas ako nang nakapantulog parin at huminikab na nag tungo sa kusina, it’s nearly five-oc’lock in the morning. Four-fifthy Am na kase nang umaga.Nakita kong nag hahanda nang mga lulutuin si Nanay Lala. Ang aga n’yang mag luto ah. Infairness.“Magandang Umaga po Nanay Lala.” nakangiti kong ani na ikina lingon naman nang matanda.“Oh kamusta ang tulog mo ijha?”“Ayos naman po,” ngumiti ako tsaka umupo sa sa upuan nang island counter.“Ano po ang lulutuin ngayon Nanay?”Ngumiti ito. “Dahil napakasarap nang luto mo no’ng kahapon ikaw ulit ang pagpatitimplahin ko nang kakainin nang alaga ko at natin ngayong umaga.” Napangiwi akong napakamot sa batok.“Baka po hindi no’n magustuhan ang lulutuin ko.”“Ano ka ‘ba, hindi naman pihikan ang batang ‘yon. Basta nakakain, kakainin no’n.”Tumango tango akong tumayo tsaka tiningnan ang hinihahanda n’yang mga sangkap.Egg, Bread, Carrots, Lettuce, Ham, Mang
“Bakit nga kasi mukha kang binagsakan nang langit at lupa kanina?” Pinagalitan ka nang asawa mo noh?” Ngising ani nito. Sinaman ko ito nang tingin.“Doon ka nga sa labas mag trabaho.” pairap kong sabi na ikina ngisi nito.Wala talaga 'tong magawa sa buhay kung hindi makipag chismis.“Wala si boss ngayon kaya puwede ako pumunta dito nang malaya.” May papikit pikit pa itong nalalaman tsaka bahagyang inayos ayos pa ang buhok.“Dali na habang wala pa masyadong costumer. Mag kuwento ka na!” Tumigil ako sa ginagawang pag lilinis nang mga pinag lutuan tsaka pinamaywangan ito.“Eh kung tinutulungnan mo kaya ako nang matapos na ‘ko dito?” taas kilay na sabi ko na ikin ailing nito.“No-no-no, Ayaw ko mag hugas noh, may bagong nailpolish kaya ako. Oh, look color blue, with glitters. Baka masira, one hundred pa naman pagpalagay nito.” Inayos ayo pa nito ang kuko tsaka umupo sa isang upuan na nakalagay sa may gilid nang lababo. Napailing alang ako.Napaka attittude din talaga nang babaeng ‘toh.“S
“Salamat po Manong!” Inayos ko ang pagkakasukbit nang bag ko sa aking balikat tsaka pumasok sa SM. Mag go-grocery na lang ako sa loob nang super market. Malayo layo pa kasi kung pupunta pa ako sa palengke nang Cubao.Nginitian ko ang guard nang magtagpo ang mata namin.Naks mag tagpo, ano ‘yon tadhana? Napangiwi ako sa naiisip tsaka deretso nang pumasok.Dumeretso ako sa meat section at kumuha nang mga slice na na karne. Adobo style. Napangiwi ako nang makita ang presyo. Put-ng-na.Bakit Ang konti konti, two hundred eighty na!?Mali talaga ang desisyon kong dito bumili. Ano ba naman ‘yan sa palengke kaya pa ‘tong tawaran nang One-Hundred Pesos eh! Nakasimangot kong nilagay sa basket na kinuha ko pagpasok ko dito kanina tsaka dumeresto sa Vegetable Corner.Isa lang ang masasabi ko. Ang mamahal!Eh Dalawang libo lang dapat ang gagastusin ko kasi wala na ‘ko nitong pamasahe pauwi, tsaka bukas mamasahe pa ulit ako papuntang Coffeshop baka u-uwi akong mag lalakad!Kumuha ako nang patatas
Dati humihiling lang ako sa diyos na sana, Kapag nag asawa ako magaling na si Nanay. Tsaka gusto ko ‘yong maalala, Sweet na rin at tsaka ‘yong kaya akong ipaglaban sa mga nananakit sa ‘kin, sabi ko pa noon na mag aasawa lang ako kung tumibok na ang puso ko nang kasing bilis nang sunod sunod na busina nang mga sasakyan sa edsa at tsaka ‘yong tipong unang tingin ko palang masasabi ko nang s’ya na ‘yong lalaking habang buhay kong mamahalin’Naisip ko din noon at pinangako ko sa sarili na bago ako mag-asawa, dapat kilalanin ko munang mabuti kasi, ayaw ko nang kagaya kay Papa, Sugarol na nga lassenggo pa, tsaka sinasaktan pa si Mama. Madami pang utang sa bumbay!Sabi ko kapag ako mag aasawa na, hindi man mayaman o may kaya ang napangasawa ko basta ba mahal n’ya ako at hindi nya ako sasktan okay
“Ito bilhin mo ‘din at tsaka bumili ka rin nang harina ah? Ano pa ba?” Patuloy kong nilista ang mga sinasabi ni Mama tsaka muling nag isip.“Diba po mag sa-salad ka Mama?”“Ay oo nga pala masarap ‘yong fruit salad! Bumili ka nalang nang mga ‘yan sa mall?” Napasimangot ako.“Ang mahal ‘don eh,” ani ko tumawa naman ito. “Hayaan mo nang makapag palamig ka, bibigyan kita nang pambili, ako na ang bahala.”“Bahala ka Mama,” masungit kong ani na ikina ngiti nito.Napailing nalang ako, tsaka tinignan ulit ang mga listang naka sulat sa kapirasong papel.“Ito lang po ba? Fruit cocktail tsak
“Happy birthday to you! Happy birthday to you! Happy birthday, Happy birthday Happy birthday to you! Happy birthday Nimby!” Iba’t ibang bati at sigaw ang narinig ko pagka kanta nang maligayang bati nang aking kaarawan. Bagama't nakatutuwang maraming bisita nanaman ako ngayon ngunit nakakalungkot na wala pa hanggang ngayon si Bleatish, at paniguradong kalahati sa papulasyon nang bisita ngayon ay mang hihingi nang plastic para ipang balot. Napailing iling nalang ako nang makita ang papalapit na si Aling Delya. “Pahingi nga ako nang salad mo Nimby, mukhang masarap eh,” anito na ikina busangot ko naman. “Doon po kayo kay Mama mag paalam.” Napakamot ito nang ulo. “Eh sabi nang Mama mo sa ‘yo ko raw sabihin.” anito na ikina nguso ko.